SF [ ToNoRitz ] -- คำขอสุดท้าย !!

ข้อมูลเบื้องต้น

SF -- คำขอสุดท้าย !!

ToNoRitz

 

** เป็นเพียงจินตนาการของไรท์เตอร์น่ะค่ะ ไม่เกี่ยวข้องไม่ศิลปิน !

** ฟิค เรื่องนี้เป็น ชาย รัก ชาย รับไม่ได้กรุณากด x ที่มุมขวาค่ะ ^^

** อ่านแล้วเม้นน่ะค่ะ แค่นี้คงไม่รบกวนเกินไปน่ะค่ะ :D

Music Playlist at MixPod.com

เนื้อเรื่อง

" อย่ายื้อเลย พี่โน่ ฮึก ..."

" ริท.."

" ปล่อยริทไปเถอะ ~ " นี่คือคำขอสุดท้ายของเรืองฤทธิ์ ที่ขอกับคนรักที่ชื่อ ภาคิณ

.

.

 .

วันนี้เป็นอีกวันที่ เรืองฤทธิ์ มีความสุข เพราะอะไรนะหรอ ?

" พี่โน่ วันนี้เป็นวันครบรอบ 1 ปีที่เราคบกัน กลับมากินข้าวกับริทนะครับ ^^ "

 เป็นวันที่เรืองฤทธิ์คบกับคนรักของเขานั้นคือ ภาคิณ ครบ 1 ปี นั้นเอง แต่เสียงเมื่อสักครู่ไม่ใช่การโทรไปบอก แต่เป็นเพียงการ ฝากข้อความเสียงแค่นั้น..

" เฮ้อ ~ หวังว่าพี่จะมานะครับ ^^ "

วันทั้งวันเรืองฤทธิ์วุ่นอยู่กับการจัดเตรียมห้อง เพื่อจะฉลองวันครบรอบกับภาคิณ ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาดห้อง การเตรียมอาหาร เพื่อเฝ้ารอคนรักกลับมา

ติก ติก ติก..

เป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ ที่เรืองฤทธิ์หันมองนาฬิกา แต่ครั้งแล้วครั้งเล่า ภาคิณก็ยังไม่กลับมา

" เฮ้อ ~ สงสัยพี่จะจำไม่ได้ ^^ "

นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ภาคิณจำไม่ได้ ไม่ว่าจะ วันครบรอบครั้งไหน หรือ แม้แต่วันเกิดของร่างบาง เขาก็จำไม่ได้ หรือ เขาไม่ได้จำกันแน่ ! เมื่อเรืองฤทธิ์คิดได้เช่นนั้น จึงค่อยๆเก็บอาหารบนโต๊ะ เพราะ เขาคาดว่า ภาคิณคงไม่มาอย่างแน่นอน

แต่..ในขณะที่เรืองฤทธิ์กำลังเก็บของอยู่นั้น

ก๊อก ก๊อก ปัง ! ...

 เสียงเคาะประตูดังขึ้น และ เริ่มเคาะ ทวีความรุนแรงขึ้น เรืองฤทธิ์ ชะงักการเก็บของและรีบไปที่ประตู เพื่อหวังว่าคนที่เคาะประตูนั้น เป็น เขาคนนั้น

และ พอไปเปิดประตู เรืองฤทธิ์ก็ยิ้มออก เพราะคนที่มาเคาะนั้นคือ ภาคิณ จริงๆ

" พี่โน่ ! พี่กลับมาแล้ว >< "

" จะดีใจอะไร นักหนา หลีกไป ! "

เมื่อเรืองฤทธิ์ได้ยินคำพูดนั้น คนร่างบางก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกข้างซ้ายอย่างไม่มีสาเหตุ แต่คนร่างบาง ก็ไม่นึกถือสา เพราะ กลิ่นแอลกอฮอลจากภาคิณเมื่อสักครู่ก็ชัดเจนแล้วว่า เขานั้นเมา !

เพล้ง ! ~

เรืองฤทธิ์ที่ยืนอยู่หน้าห้อง เมื่อได้ยินเสียงข้าวของ แตก ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้อง เมื่อเข้าไปก็ได้พบกับข้าวของที่แตกกระจาย อาหารบนโต๊ะ ถูกปัด อย่าง ระเนระนาด แม้แต่ เค้ก ที่วางอยู่บนโต๊ะ ก็เละไม่เป็นท่า

ทั้งๆที่เค้กนั้นเรืองฤทธิ์ตั้งใจทำเพื่อครบรอบ 1 ปี

" โอ้ย ! นี่จะจัดอะไรเยอะแยะเนี่ย เดินก็ลำบาก โว้ย ! "

โครม !

ฮึก ฮึก น้ำใสๆ ค่อยๆ ไหลออกมาจากตาคู่สวย ของเรืองฤทธิ์ เขาอุตสาห์จัดเตรียมเพื่อภาคิณแต่ เขาไม่เคยเห็นค่าเลย

" ฮึก ผะ ผมอุตสาห์ทำเพื่อพี่ แต่ ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้น่ะ ฮึก ~"

และ ยังมีอีกหลายครั้งที่ เขากระทำแบบนี้กับเรืองฤทธิ์ แม้กระทั่งมีผู้หญิงโทรมาหา เรืองฤทธิ์เพียงแค่บอกว่า ภาคิณเป็นของเธอ ให้ ถอยออกมาซะ หลายต่อหลายครั้งที่คนๆนี้เจ็บเพราะ คนที่ชื่อ ภาคิณ

จนกระทั่งวันนึง วันที่เรืองฤทธิ์คิดว่าเขาไม่ไหวแล้ว...

" ฮัลโหล พี่โน่ พี่ว่างรึป่าว? "

" ไม่ค่อยว่างอ่ะริท มีอะไรรึป่าว ? "

" มาเจอริทหน่อยได้ไม มาเจอริทเป็นครั้งสุดท้ายหน่อย นะริทขอ "

" นี่ริทเป็นอะไร ? ริท ริท.."

เรืองฤทธิ์เป็นฝ่ายชิงตัดสายก่อน เพราะ คิดว่าถ้าภาคิณไม่มา เขาก็คงจะ “ไม่รอ” เหมือนกัน

เพียงแต่ คราวนี้ เขามา !

" ริทเรียกพี่มามีอะไรครับ แล้วในสายทำไมพูดแบบนั้นล่ะ หืม? "  ภาคิณเดินเข้ามา สวมกอดด้านหลังเรืองฤทธิ์

เขารู้ดีว่านี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กอด คนร่างสูง

" พี่โน่...ระ เราเลิกกันเถอะ ฮึก " หลังจากที่ตัดสินใจพูดออกไป น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างที่ไม่ต้องสั่ง

" ริท พี่ขอโทษ พี่ทำผิดกับริทมากพี่รู้ ริทเลยต้องการเลิกกับพี่ ริทเกลียดพี่ตรงไหนบอกพี่สิ ! ตั้งแต่นี้พี่จะ.. "

" ฮึก ริทไม่ได้เกลียดพี่ เพียงแต่ ริททนไม่ไหวแล้ว ริทเจ็บ เจ็บมาโดยตลอด เจ็บโดยที่พี่ไม่รู้ ด้วยซ้ำ ! "

ก่อนที่ภาคิณจะพูดอะไรมากกว่านี้ เรืองฤทธิ์จึงพูดขึ้นมาซะก่อน  มิฉะนั้นเขาอาจเจ็บมากกว่านี้...

" ริท พี่ขอโอกาส.."

" อย่ายื้อเลยพี่โน่ ฮึก.."

" ริท..."

" ปล่อยริทไปเถอะ.."

และเรืองฤทธิ์ก็เดินหันหลังออกมาโดยไม่หันกลับไปอีก น้ำตาที่ไหลออกมาเขาบอกกับตัวเองว่า จะร้องวันนี้เป็นวันสุดท้าย และ เขาจะได้ไม่เจ็บอีกต่อไป ! ~

 

' ปล่อยมือฉันซะเถอะ

มันถึงเวลาเรานั้นต้องรับความจริง 
ปล่อยมือแล้วอำลา

อย่ายื้อให้เจ็บกว่านี้ !!....

--------------------------------------------------------------------------------------

เป็นช็อตฟิคเรื่องแรกของไรท์เลยค๊าาา เนื่องจากฟังเพลงแล้วอินเลย คึก แต่ง 55555 ทั้งๆที่อีกเรื่องค้างไว้ 50% _ _' ยังไงก็ฝากติชมด้วยน่ะค่ะ ว่าเป็นยังไง  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน่ะค่ะ ^[+++]^

CRY .q  :: ขอบคุณธีมสวยๆ ค๊าาา >/\<