คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 ใครคนใหม่ที่ใกล้ตัวซะเหลือเกิน
.................................................................................................................
"วันนี้เรียนหนักเป็นบ้าเลย แกว่ามะ ไข่/ซุป" พูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย
"เออ ฉันก็ว่างั้น แค่เปิดเทอมยังหนักขนาดนี้ แล้วต่อไปมันจะป็นยังไงวะเนี่ย" ซุปออกอาการเช่นเดียวกับฉัน
"พวกแกเหนื่อยใช่ปะ ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันศุกร์ งั้นพวกเราไปกินติมแก้เซ็งกันเหอะ"
"โห ไข่ ตั้งแต่คบกันมาฉันก็เพิ่งเห็นแกมีไอเดียดีๆกับเค้าก็วันนี้แหละ" ซุปพูเสียงสูงหน้าตาย ทำเอาไข่ที่ถูกล้อ ซัดเปรี๊ยะที่กลางหลังคนทำหน้าตายเข้าอย่างจัง
"โอ๊ย ไข่ แกเอาเท้ากระทืบหลังฉันทำไม นี่ถ้าเกิดหลังฉันคด ประกวดนางงามไม่ได้ฉันจะโทษแกคนเดียวเลยคอยดู"
"น้อยๆหน่อยแกน่ะ ฉันแค่เอามือฟาดไม่ได้เอาเท้าถีบซะหน่อย แล้วถึงแกจะหลังไม่คดนะ ฉันว่ายังไงๆแกก็ประกวดไม่ได้อยู่แล้วแหละ นางง นางงาม"
"ทำไม อย่างฉันทำไมจะประกวดไม่ได้"
"ก็ฉันกลัวว่ากรรมการเค้าจะถีบแกตกเวทีก่อนอะสิ" พอถึงประโยคนี้ ฉันที่ได้แต่นั่งฟังพวกมันอยู่เงียบๆ ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาผสมโรงกับยัยไข่อย่างบ้าคลั่งทันที
"พอได้แล้วพวกแก หยุดหัวเราะฉันซักที ไปกินติมกันเหอะ"
++++++ร้านไอศครีม+++++++
"รัมลูกเกดค่ะป้า" เมนูโปรดฉันเอง
"ช็อคโกมินท์ค่ะ" ของยัยไข่
"บลูเบอร์รี่ไอซ์ซิ่งค่ะ" ซุป
" อึก....พรวดด.....แอ้ก แอ้ก...ขากก..ถุ้ย" (อันหลังนี่ชักแปลก)
"เฮ้ยบัว แกเป็นไรวะ สำลักความสวยของพวกฉัน2คนรึไง"
"บ้าหรอ ไม่ใช่ พวกแกดูดิพี่เซย์มาเล่นดนตรีที่ร้านนี้ด้วย" ถ้ายังไม่ลืมกัน พี่เซย์คือคนที่ฉันได้บอกไว้ในตอนต้นว่าเป็นเพื่อนของพี่ชายฉัน
"จริงด้วย" ซุปกับไข่ประสานเสียงกันแผ่วเบาอย่างน่าหมั่นไส้
"พวกแกว่ามะ ตอนที่พี่เซย์ดีดกีต้าร์แล้วร้องเพลงไปด้วยมันช่างเป็นภาพที่ดูเท่ห์อย่าบอกใครเลย" ฉันพูดพร้อมส่งสายตาคู่งาม ที่ตอนนี้เป็นประกายวิบวับไปยังบนเวที
"ช่ายยย" ซุปพูดเสียงหวาน ดังต้องมนต์
แล้วตอนนี้ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเริ่มตาสว่างขึ้นมาบ้างแล้วแหละ ฉันมันโง่ที่สุดเลยที่หลงไปคลั่งไคล้ชื่นชมอีตาบ้าอย่างพี่เฟรนด์ ทั้งๆที่ของดีอย่างพี่เซย์อยู่ใกล้ตัวแท้ๆ เอาหละต่อไปนี้ฉันจะหันมาปลื้มพี่เซย์แทน พี่เซย์ที่เป็นผู้ชายธรรมดา ไม่มีคนปลื้มมากมายนัก แต่เป็นคนพิเศษสำหรับฉัน ....................
++++++บ้าน+++++
"แม่คะ หวัดีค่ะ"
"อ้าว กลับมาแล้วหรอลูก เหนื่อยมั้ยจ๊ะ"
"เหนื่อยค่ะ แต่แค่บัวได้กลับมาทานอาหารอร่อยๆฝีมือแม่ บัวก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้วหละค่ะ"
"ปากหวานจริงนะเราน่ะ เห็นทีวันนี้แม่คงต้องลงมือทำแกงจืดปลาหมึกยัดไส้ของโปรดเราซะแล้วหละ"
"ยอดไปเลยค่ะแม่ บัวอยากทานใจจะขาดอยู่แล้ว"
"งั้นขึ้นไปอาบน้ำ อาบท่าก่อนนะลูก แล้วค่อยลงมาทานข้าวเย็นกัน" หญิงสาววัย40ปลายๆพูดกับบุตรสาวคนสุดท้องอย่างรักใคร่
"ค่า"
"เออ แล้วก็อย่าเสียงดังนะลูก พี่ชมเค้าอ่านหนังสืออยู่"
.......................................................................................
…………………………………….
…………………………………….
"โห ลูกสาวแม่ อาบน้ำซะหอมฉุยเลย"
"แหม ช่วยไม่ได้ ก็บัวเป็นคนเนื้อหอมอยู้แล้วนี่คะ" ฉันเข้าข้างตัวเองไปไหมเนี่ย อิอิ
"เอ้า นี่ลูก เอาขนมขึ้นไปให้พี่เจฟบนห้องหน่อย"
แม้ฉันจะแปลกใจเล็กน้อย เพราะปกติเวลาพี่เจฟจะกินอะไรก็จะลงมาด้วยตัวเองตลอด แต่ฉันก็รับถาดขนมมาแต่โดยดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"พี่เจฟเปิดประตูให้บัวหน่อย"
แกร๊ก แกร๊ก
"เอ้า นี่ แม่ให้บัวอะ.." ฉันพูดได้แค่นั้นแล้วก็ต้องหยุดลงอย่างกะทันหันด้วยความตกใจระคนดีใจ เพราะบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้คือพี่เซย์น่ะสิ
ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ตื่นเต้นจะแย่อยู่แล้ว ขนาแค่ถือถาดขนมยังจะทำไม่ได้เลย ก็มือมันอ่อนปวกเปียกซะขนาดนี้ อ๊ายยยยยยย เขิลจัง
...............................................................................................................................................................................
ใครที่แวะเข้ามาอ่านก็ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยเถอะนะคะ จะติยังไงก็ได้
ความคิดเห็น