คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1.{จุดเริ่มต้น}
“พี่คะ ฉันไปแล้วนะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายอาจารย์จะดุเอา” ฉันพูด ก่อนจะรีบวิ่งออกมา = = วันนี้มันวันซวยชะมัด ดันมาตื่อนตอนแปดโมง T^T
“เดี๋ยวๆ เอาข้าวกล่องไปกินมั้ย” ฉันโบกมือเป็นเชิงไม่เอา เวลานี้ไม่เอาอะไรแล้ววว ขอไปให้ถึงโรงเรียนก่อนนน
หน้าโรงเรียน
ในที่สุดฉันก็มาช้าไป T^T ประตูโรงเรียนปิดแล้วววว
“ได้โปรดนะคะ ขอหนูเข้าไป *0*” ฉันพูดก่อนจะทำตาเป็นประกายใส่ลุงยาม
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าดังขึ้นด้านหลัง และดูเหมือนคนคนนั้นจะไม่เดือดร้อนอะไรสักนิด ทั้งที่เลยเวลาเรียนมาแล้ว
“อ้าว!เคล ^^” ฉันหันไปตามสายตาของลุงยามและพบกับ...
O_O โอ้แม่เจ้า!เขาคือเคล เด็กหนุ่มนิสัยแต่หน้าหล่อผู้ขึ้นบัญชีดำเป็นชีวิตจิตใจ ทั้งการแต่งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าของเขาไม่มีสิ่งไหนถูกระเบียบเลยสักนิด อีกอย่างเขาก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวันเรียกได้ว่า...ฮันตรายสุดๆ
แล้วนี่.ฉันมาทำอะไรตรงนี้ >O<….??
ดูเหมือนลุงยามจะคุ้นเคยกับนายเคลเสียแล้ว = =^
“หวัดดีครับ” =.,= ยิ่งเขาเดินมาใกล้ๆฉัน รังศีความหล่อมันก็ยิ่งเจิดจรัสแต่ฉันไม่นิยมตัวอันตรายหรอกนะ = =
“ลุงยามค๊า ขอหนูเข้าไปน้า T^T” ฉันพยายามอย่างยิ่งที่จะเข้าไป เพราะนอกจะรังศีความหล่อมันจะเปล่งประกายแล้ว รังศีความเลวและชั่วร้ายยิ่งเปล่งประกายพร้อมๆกัน
“ลุงครับ ผมฝากไอ้นี่ให้เฟย์ด้วยนะครับ ผมไปล่ะ” ว่าแล้วนายเคลก็ถือกระเป๋าออกไป -0- เขาชั่งไม่มีความพยายามที่จะเข้าไปในโรงเรียนเอาเสียเลย ต่างกับฉัน T^T
ในที่สุดฉันก็ต้องละความพยายามที่จะเข้าไปในโรงเรียน ก็ดูลุงยามสิ ใจแข็งชะมัด = =^
แล้วฉันจะไปไหนดีล่ะเนี่ย -0- ? พี่เตตัสก็ไม่อยู่บ้านกุญแจเข้าบ้านก็ไม่มี เฮ้อ~~ชีวิต
ฉันเดินทอดน่องไปเรื่อยๆจนเดินมาหยุดอยู่ที่ตึกร้างใกล้โรงเรียน
แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่อีกล่ะเนี่ย ? - -*
“อยากมีเรื่องหรือไง แกคิดว่าแกแน่แล้วเหรอฮะ!” เสียงหนึ่งดังขึ้น แม้!!!มันแสนกระตุ้นต่อมความอยากรู้ของฉันเหลือเกิน =.,= ฉันเดินเข้าไปทางต้นตอของเสียง ก่อนจะมองซ้ายมองขวาและ...
“มาทำอะไรที่นี่” O_O โอ้พระเจ้า!เสียงนี้ฉันจำขึ้นใจ
“นะ...นาย =[]=” ฉันถอยหลังไปสองก้าวด้วยความตกใจ นายเคลลล!!! เขามาที่นี่ได้ยังไง
“นายมาที่นี่ได้ยังไง” ฉันถามก่อนจะมองไปรอบๆเพื่อหาทางหนี
“ฉันถามเธอก่อน” เขาพูดแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบบบ O_O เขาสูบบุหรี่เหรอเนี่ย ขนาดพี่ชายฉันเขายังสูบเลย T^T
“ฉะ...ฉัน หลงมา” ฉันพูดแล้วก้ามถอยหลังไปเรื่อยๆ ก่อนจะมองนายเคลที่พ่นควันสีขาวออกมาจากปาก (เด็กๆไม่ควรเลียนแบบนะจ้ะ)
“หลงมา หลงมาลานมวยเนี่ยนะ ฮ่าๆ คงเชื่อ” เขาพูดโยนบุหรี่ทิ้งไป
“หลงมาจริงๆ T^T” ฉันพูดแล้วก้าวถอยหลังไปอีกหนึ่งก้าว แต่นายเคลก็เอื้อมมือมาคว้าแขนฉันไว้เสียก่อน แอ้กก!อย่ามาจับช้านนนนน >O<
“จะเดินไปไหนฮะ รู้มั้ยว่าที่นี่มันอันตราย” เขาตะคอกใส่ฉัน ก่อนจะกดหัวฉันเพื่อหลบไม้หน้าสาม ที่ถูกเหวี่ยงมาทางพวกเราอย่างไม่ได้ตั้งใจ ฉันรู้แล้วว่าที่นี่คืออะไร
มันคือลานตะลุมบอลหรือลานนัดแก้แค้นของเด็กวัยรุ่นเลือดร้อน !!
“ว่าไงเคล แฟนแกงั้นเหรอ” เสียงแหบๆดังขึ้น
ฉันค่อยๆหันไปมองตามเสียงและพบกับผู้ชายหน้าตาเขาซอยผมข้างหูออกจนหมด และเขาเจาะหูด้วย =.,= เท่จังเลย
“ยัยนี่น่ะเหรอ เฮอะ!” นายกำลังจะสื่อใช่มั้ย ว่าฉันหน้าตาไม่สมควรจะเป็นแฟนนายน่ะ - -+
“ทำไมล้า ยัยนี่ก็น่ารักดีหนิ”
“อ๋อเหรอ งั้น...ยัยนี่ก็เป็นของฉัน” เคลพูดแล้วดึงฉันไปไว้ด้านหลัง ถึงนายไม่ดึงฉันก็ไปอยู่ดี ดูสายตานายนั่นสิเหมือนจะเขมือบฉันงั้นแหละ T^T
“ปล่อยฉันไปเถอะน้า T^T” ฉันกระซิบกับเคลเบาๆ
“เธอหนีได้ก็โคตรพระเจ้าแล้ว อยู่เฉยๆก่อนฉันจะจับเธอหักคอ” =[]= นายเคลบ้านี่โคตรโหดเลยอ่า
“T^T” ฉันได้แต่นิ่งเงียบแล้วซ่อนอยู่ด้านหลังเขา แต่แล้วก็มีมือปริศนามาคว้าคอเสื้อฉันไว้ กริ๊ดด!มันเป็นใคร >O< กลัวว้อยยยย
“เฮ้ย! หมาหมู่นี่หว่า” เคลตะโกน ฉันรู้สึกถึงอะไรเย็นๆที่กำลังจ่ออยู่ที่คอของฉัน มันคอมีด !! โอ้แม่เจ้า จะเป็นลม (แต่ไม่ยอมเป็น)
“หึ แกเป็นคนบอกเองหนิ ว่าแกไม่คิดจะสนใจยัยนี่” -0- ไอ้คนที่มันเอามีดจ่อคอหอยฉันเนี่ยก็หน้าตาดีอยู่หรอกนะ แต่นิสัยทุเรศชะมัด = = ฉันเพศแม่แกนะเว้ยยย
“ฉันบอกตอนไหนวะ” นั่นสิ เคลบอกตอนไหนฟะ = =^
“หึ งั้นแกก็ล้มไอ้เชสเตอร์ให้ได้ก่อนสิ แล้วฉันจะปล่อยยัยนี่ แต่ถ้าแกแพ้...ก็เห็นรอยแผลรอบคอยัยนี่ได้เลย!!” แง!!! พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วยยยย
คริสตัลยังไม่อยากตาย T^T.....
เม้นกันเยอะๆน้า ^^
ถ้าอยากรู้ว่าเคลหรือเชสเตอร์จะชนะ
ก็เม้นกันสิคะ >O<
ความคิดเห็น