ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ~ใบรายงานตัว - ราเมงหมูตุ๋น ~
ใบรายงานตัว
ชื่อ - คริสตรัล เคโอลีไนท์
คู่ - ฮยอกแจ
เรียนวิชาอะไรเก่ง - วิชาทุกวิชา บอกเเล้วว่ายัยนี่ เก่งเกินอายุ เเละ หน้าตา !! เเต่ถ้าเอาเข้าจริงๆที่เธอถนัดที่สุดก็คือเวทมนต์ ช่วยเหลือ ผู้อืน อะไรประมาณนี้
เรียนวิชาอะไรไม่เก่ง - ปรุงยา เเละ พวกรักษา อะไรที่เกี่ยวกับเลือด บอกเเล้วว่าเกลียดเลือดอย่าให้เข้าใกล้นะ เป็นลมคนเเรก!!
เวทมนตร์ที่ถนัดที่สุด - เวทมนต์ที่อาจารย์เขาไม่สอนกัน ยัยนี่เก่งนัก !!! ชอบแอบทบทวนบทเรียนก่อนหน้าเเล้วเวลาเรียนจึงไม่ค่อยจะฟังหรือตั้งใจอะไรมากมาย...เเต่ผลออกมาคือ ผ่าน !!! ทำได้ไงไม่รู้ - -
เหตุการณ์ที่ทำให้คุณเจอคู่ของคุณ - ลั่นล้า ลั่นล้า ~!! เอ๋...ทำไมวันนี้อากาศดีจัง..เธอเดินไปเรื่อยๆ อากาศดีคนเงียบเหงา
"ฮิฮิ...ลิงฝึกวิชาที่เรียนกันหน่อยเป็นไง...เอาวิชาไหนดีนะ เราอยู่เผ่าพันธ์เอลฟ์ เเต่ฉันจะใช่เวทมนต์เเม่มดดูหน่อยเพิ่งไปแอบเรียนมา....... ##%%%$#$ <<<< ท่องคาถา" ถังน้ำลอยขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างลอยขึ้น...
"ว้าววววววว O_O เพิ่งเรียนมาทำไมถึงเก่งขนาดนี้เนี่ย(ไม่ค่อยจะหลงตัวเอง....)"เเละเเล้วก็มีคนเดินผ่านมา
"อ้าวววว คริสตรัล" เสียงคนเรียก
"หืม..."เธอหันไปเเล้วลืมเวทมตน์ที่บังคับไว้
"โคร้มม....!!!!" ทันทีที่เธอหันกลับมา คนตรงหน้าของเธอก็อยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้ น้ำ ของ ถัง อะไรมากมาย หล่นใส่ตัวเขา เเละเขาคนนั้นก็โกธรมากกกกกกก.....
"ทำอะไรลงไปเนี่ยยย ยัยคริสตรัล" (เธอคิดในใจ)
เเละก็มารู้ว่า คนๆนั้นผู้โชคร้ายคนนั้นคือ......ฮยอกแจ !!!
"กรี๊ดดดดดดดด ฉันจะโดนฆ่าตัดตอนตายคาโรงเรียนมั้ยเนี่ยยยย T^T"
เหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความรัก - ความใกล้ชิดในเวลาเรียน ความสนิทสนม หรือว่า พรมลิขิต ก็ไม่รู้สิ.....เเละก็อาจจะเป็นที่นิสัยของเธอ อาจจะตรงกับสเป็กของ ฮยอกแจ ก็เป็นได้ ความรั่วความฮา ความน่ารัก ความอินโนเซ้น !!! จนอยู่ไปสักพักพอเขาใกล้ก็เริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน....ความรู้สึกที่อยู่ใกล้เเล้วอบอุ่น ความรู้สึกที่ไม่มีใครสามารถทำให้เป็นแบบนี้ได้อีกเเล้ว เธอค้นคว้าหามันจนในที่สุดเธอก็รู้ว่า ความรู้สึกนั้น คือ "ความรัก"
อยากให้คู่ของคุณหรือคุณเป็นคนบอกรัก - ฮยอกแจ บอกรัก ออกไปจากปากด้วยตนเอง !!!
เหตุการณ์ คำพูด บอกรักคือ - วันหนึ่งท้องฟ้า มืดครึ้ม เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น
"นี่ !! คริสตรัล เธอจะไปไหน..."ฮยอกแจคว้าเเขนของเธอเอาไว้
"ไม่เกี่ยวกับนายนะ...ครั้งนี้ฉันต้องเสียสละเพื่อส่วนรวม...."เธอยังคงดื้อออกไป
"ไม่ได้...เธอจะออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น...ข้างนอกมันอันตราย...เธอไม่ห่วงชีวิตเธอบางเหรอ..."เธอยังคงไม่สนใจในความพูดคนข้างหน้า
"ไม่ !! ฉันต้องออกไปมันคือหน้าที่ เเละความเสียสละของพวกฉัน....นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันเถอะ....อย่ามายุ่งกับคนอย่างฉันเลยนะ..."เธอสะบัดมือคนข้างหน้าออก
"แต่......."เธอเดินออกไปข้างนอกตึกเเล้ว
"คริสตรัล...เธอทิ้งฉันไปไม่ได้นะ....ฉันรักเธอ..."เสียงคึกโครมดังสนั่นทำให้เธอไม่ได้ยินคำพูดที่มาจากใจของฮยอกแจ
"เมื่อเหตุการณ์...สงบ..เวลาผ่านไป"
"เธอหายไปไหน....เธออย่างทิ้งฉันไปนะ...ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ...คริสตรัล ได้โปรดเธออย่าทรมานใจฉันอย่างนี้เลย...ฉันเจ็บปวดจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเเล้ว.......เธอช่วยออกไปหาฉันที..."ฮยอกแจพูดอยู่ตรงหน้าผา
"ถ้าเธอไม่ออกมา...ฉันจะไปอยู่กับเธอ.....รอฉันก่อนนะ"หลับตาลง...ฮยอกแจปล่อยล่างของตัวเองหล่นลงมาทางหน้าผา
"ปัก !!"ร่างกระทบกับพื้น
"เอ๊ะ...ทำไม..ฉันไม่รู้สึกเจ็บ...."ฮยอกแจค่อยๆลืมตาขึ้น
"น า ย จ ะ เ จ็ บ ไ ด้ ยั ง ไ ง ก็ น า ย ทั บ ฉั น อ ยู่ ห นิ . . . อ๊ า ก ก ก ฉั น ห นั ก น ะ . . . ."เสียงเล็กแทบหมดลมหายใจ
"คริสตรัล....."ฮยอกแจดีใจกอดคริสตรัลทันที
"หายใจไม่ออกอ๊า....."ดีจัยเกิ๊น
"ฉันว่าก่อนที่นายจะตกลงมาฉันได้ยินนายพูดว่าอะไรนะ...."คริสตรัลถามฮยอกแจ
"พูด?....อะไร?....อ้อ......เธออยากได้ยินมันเหรอ...ได้ฉันจะบอกให้......ฟังดีดีนะ...."
"อื้อ....."
"ทุกคนครับ....คริสตรัลคือที่รักของผม....ผมรักคุณ ได้ยินมั้ยผมรักคุณ...!!!"ฮยอกแจตะโกนจนเผ่าพันธุ์ทั้งหลายหันมาให้ความสนใจ
"อ๊ากกกกกเขินนะเนี่ยยยยยยย"คริสตรัลตีแขนของฮยอกแจไปเต็มๆ
"ฮิฮิ...จุ๊บๆ" จบ !!!!
ชื่อ - คริสตรัล เคโอลีไนท์
คู่ - ฮยอกแจ
เรียนวิชาอะไรเก่ง - วิชาทุกวิชา บอกเเล้วว่ายัยนี่ เก่งเกินอายุ เเละ หน้าตา !! เเต่ถ้าเอาเข้าจริงๆที่เธอถนัดที่สุดก็คือเวทมนต์ ช่วยเหลือ ผู้อืน อะไรประมาณนี้
เรียนวิชาอะไรไม่เก่ง - ปรุงยา เเละ พวกรักษา อะไรที่เกี่ยวกับเลือด บอกเเล้วว่าเกลียดเลือดอย่าให้เข้าใกล้นะ เป็นลมคนเเรก!!
เวทมนตร์ที่ถนัดที่สุด - เวทมนต์ที่อาจารย์เขาไม่สอนกัน ยัยนี่เก่งนัก !!! ชอบแอบทบทวนบทเรียนก่อนหน้าเเล้วเวลาเรียนจึงไม่ค่อยจะฟังหรือตั้งใจอะไรมากมาย...เเต่ผลออกมาคือ ผ่าน !!! ทำได้ไงไม่รู้ - -
เหตุการณ์ที่ทำให้คุณเจอคู่ของคุณ - ลั่นล้า ลั่นล้า ~!! เอ๋...ทำไมวันนี้อากาศดีจัง..เธอเดินไปเรื่อยๆ อากาศดีคนเงียบเหงา
"ฮิฮิ...ลิงฝึกวิชาที่เรียนกันหน่อยเป็นไง...เอาวิชาไหนดีนะ เราอยู่เผ่าพันธ์เอลฟ์ เเต่ฉันจะใช่เวทมนต์เเม่มดดูหน่อยเพิ่งไปแอบเรียนมา....... ##%%%$#$ <<<< ท่องคาถา" ถังน้ำลอยขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างลอยขึ้น...
"ว้าววววววว O_O เพิ่งเรียนมาทำไมถึงเก่งขนาดนี้เนี่ย(ไม่ค่อยจะหลงตัวเอง....)"เเละเเล้วก็มีคนเดินผ่านมา
"อ้าวววว คริสตรัล" เสียงคนเรียก
"หืม..."เธอหันไปเเล้วลืมเวทมตน์ที่บังคับไว้
"โคร้มม....!!!!" ทันทีที่เธอหันกลับมา คนตรงหน้าของเธอก็อยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้ น้ำ ของ ถัง อะไรมากมาย หล่นใส่ตัวเขา เเละเขาคนนั้นก็โกธรมากกกกกกก.....
"ทำอะไรลงไปเนี่ยยย ยัยคริสตรัล" (เธอคิดในใจ)
เเละก็มารู้ว่า คนๆนั้นผู้โชคร้ายคนนั้นคือ......ฮยอกแจ !!!
"กรี๊ดดดดดดดด ฉันจะโดนฆ่าตัดตอนตายคาโรงเรียนมั้ยเนี่ยยยย T^T"
เหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความรัก - ความใกล้ชิดในเวลาเรียน ความสนิทสนม หรือว่า พรมลิขิต ก็ไม่รู้สิ.....เเละก็อาจจะเป็นที่นิสัยของเธอ อาจจะตรงกับสเป็กของ ฮยอกแจ ก็เป็นได้ ความรั่วความฮา ความน่ารัก ความอินโนเซ้น !!! จนอยู่ไปสักพักพอเขาใกล้ก็เริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน....ความรู้สึกที่อยู่ใกล้เเล้วอบอุ่น ความรู้สึกที่ไม่มีใครสามารถทำให้เป็นแบบนี้ได้อีกเเล้ว เธอค้นคว้าหามันจนในที่สุดเธอก็รู้ว่า ความรู้สึกนั้น คือ "ความรัก"
อยากให้คู่ของคุณหรือคุณเป็นคนบอกรัก - ฮยอกแจ บอกรัก ออกไปจากปากด้วยตนเอง !!!
เหตุการณ์ คำพูด บอกรักคือ - วันหนึ่งท้องฟ้า มืดครึ้ม เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น
"นี่ !! คริสตรัล เธอจะไปไหน..."ฮยอกแจคว้าเเขนของเธอเอาไว้
"ไม่เกี่ยวกับนายนะ...ครั้งนี้ฉันต้องเสียสละเพื่อส่วนรวม...."เธอยังคงดื้อออกไป
"ไม่ได้...เธอจะออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น...ข้างนอกมันอันตราย...เธอไม่ห่วงชีวิตเธอบางเหรอ..."เธอยังคงไม่สนใจในความพูดคนข้างหน้า
"ไม่ !! ฉันต้องออกไปมันคือหน้าที่ เเละความเสียสละของพวกฉัน....นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันเถอะ....อย่ามายุ่งกับคนอย่างฉันเลยนะ..."เธอสะบัดมือคนข้างหน้าออก
"แต่......."เธอเดินออกไปข้างนอกตึกเเล้ว
"คริสตรัล...เธอทิ้งฉันไปไม่ได้นะ....ฉันรักเธอ..."เสียงคึกโครมดังสนั่นทำให้เธอไม่ได้ยินคำพูดที่มาจากใจของฮยอกแจ
"เมื่อเหตุการณ์...สงบ..เวลาผ่านไป"
"เธอหายไปไหน....เธออย่างทิ้งฉันไปนะ...ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ...คริสตรัล ได้โปรดเธออย่าทรมานใจฉันอย่างนี้เลย...ฉันเจ็บปวดจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเเล้ว.......เธอช่วยออกไปหาฉันที..."ฮยอกแจพูดอยู่ตรงหน้าผา
"ถ้าเธอไม่ออกมา...ฉันจะไปอยู่กับเธอ.....รอฉันก่อนนะ"หลับตาลง...ฮยอกแจปล่อยล่างของตัวเองหล่นลงมาทางหน้าผา
"ปัก !!"ร่างกระทบกับพื้น
"เอ๊ะ...ทำไม..ฉันไม่รู้สึกเจ็บ...."ฮยอกแจค่อยๆลืมตาขึ้น
"น า ย จ ะ เ จ็ บ ไ ด้ ยั ง ไ ง ก็ น า ย ทั บ ฉั น อ ยู่ ห นิ . . . อ๊ า ก ก ก ฉั น ห นั ก น ะ . . . ."เสียงเล็กแทบหมดลมหายใจ
"คริสตรัล....."ฮยอกแจดีใจกอดคริสตรัลทันที
"หายใจไม่ออกอ๊า....."ดีจัยเกิ๊น
"ฉันว่าก่อนที่นายจะตกลงมาฉันได้ยินนายพูดว่าอะไรนะ...."คริสตรัลถามฮยอกแจ
"พูด?....อะไร?....อ้อ......เธออยากได้ยินมันเหรอ...ได้ฉันจะบอกให้......ฟังดีดีนะ...."
"อื้อ....."
"ทุกคนครับ....คริสตรัลคือที่รักของผม....ผมรักคุณ ได้ยินมั้ยผมรักคุณ...!!!"ฮยอกแจตะโกนจนเผ่าพันธุ์ทั้งหลายหันมาให้ความสนใจ
"อ๊ากกกกกเขินนะเนี่ยยยยยยย"คริสตรัลตีแขนของฮยอกแจไปเต็มๆ
"ฮิฮิ...จุ๊บๆ" จบ !!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น