คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #102 : ~KEEP~ :: ~ From Audition[TAEM] // llสามีไก่,,ภรรยาหมูll ~
ใบสมัครนางเอกแทมิน
ส่วนที่ 1 .. ข้อมูลผู้สมัคร
ชื่อ .. กลอย
อายุ .. 15 ปี
ยินดีที่รู้จักค่ะ ^__^ .. เช่นกันค่ะ
ส่วนที่ 2 .. ข้อมูลตัวละคร
ชื่อจริง .. คิมแตซู [- Kim Taesu -]
ฉายาหรือชื่อเล่น .. เพื่อนมักเรียกว่า "แตซู...นอมูเยปอ!!" , เยปอ~ [-แปลว่าสวย-]
อายุ .. 15 ปี
ลักษณะ+บุคลิค .. เป็นคนที่ยิ้มง่ายน่ารัก สดใสได้ตลอดเวลา!! เป็นผู้หญิงที่หน้าตาทุกอย่างดูดี หุ่นดีตัวเล็กๆ ตัวเตี้ยๆ จมูกนิด ปากหน่อย ดวงตากลมสวย เเววตาของเธอใสกริ้ง!!
นิสัย .. เธอเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยที่อารมณ์ดีได้ตลอดเวลา...ไม่ว่าใครจะทำอะไรเธอกลับนั่งยิ้ม ยิ้มรับทุกๆสิ่งที่เข้ามาในชีวิต...เป็นคนที่มีความอดทนปานกลาง...เป็นคนที่เก็บความรู้สึกได้ดี...เเต่ไม่ได้หมายความว่าเธอเก็บความรู้สึกได้เก่ง!! เพราะบางครั้งความรู้สึกบางที่ที่เธอเก็บไว้มันอาจจะไม่อาจอยู่ข้างในนั้นได้นาน...เพราะทั้งความทรมานใจที่เกิดขึ้นในใจ...บางครั้งความรู้สึกมันดันบังคับให้เธอพูดความในใจที่เธอเก้บเอาไว้ออกไปทั้งหมด!! เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ภายนอกดูสดใส...แต่บางครั้งข้างในก็เศร้า...เเละเก้บความรู้สึกที่ใหญ่หลวงเอาไว้...ก็เหมือนกับเธอกุมความลับที่แสนจะใหญ่หลวงเอาไว้ในมือของตัวเองทั้งนั้น!! เป็นคนขี้อ้อน...ขี้สงสาร...เเละใจอ่อนง่ายมาก!! เบื่อโลกแต่ทนอยู่...เบื่อทุกสิ่งแต่ฝื่นใจยอมรับมัน!! เรียกว่าหลายๆเหตุการณ์ทำให้เธอสู้ชีวิตอย่างจริงจัง...เเม้เธอจะเป็นคนที่มีความอดทนปานกลางก็ตาม!! เป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจ..เป็นผู้หญิงที่ช่างฝันช่างคิด...เเละฉลาดหลักแหลม..ถึงแม้อายุเธอจะน้อยเเต่เธอก็มีความเป็นผู้ใหญ่...รู้ทันคน...เเละไม่ตรงอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินได้ง่ายๆ!! เป็นคนที่ใครร้ายมาเธอนิ่งตอบ..เธอไม่ชอบใช้กำลังกับใครนอกจาก แทมิน เท่านั้น!! เธอมักอยู่ใกล็ๆกับแทมินชอบงอนแทมินเเถมยังชอบทำตัวให้แทมินสนใจเป็นในๆอีกต่างหาก!!! เเต่ขอบอกว่เธอเป็นเฉพาะกับแทมินเท่านั้น!! อีกอย่างเธอเป็นคนที่เรียบง่ายสุขุมเอามากๆ...แถมยังทำขนมเก่งอีกต่างหาก!!
ชอบ+ไม่ชอบ .. ทำขนม + พวกที่ชอบทำตัวน่ารำคาญ
เกลียด+กลัว .. เธอกลัวผีเสื้อเป็นชีวิตจิตใจ!! เพราะเธอเคยมีอดีตฝั่งใจกับผีเสื้อ!!
ประวัติการเรียน .. เธอเป็นเด็กที่เรียนได้ดีมาตลอดตั้งเเต่....อ.1 เลยก็ว่าได้...เธอเรียนได้ที่ 1 ทุกครั้งในชั้นเรียน
ประวัติครอบครัว .. เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของตะกูลคิม!! พ่อของเธอเป็นนายแพทย์ใหญ่อยู่โรงพยาบาลชื่อดังในกรุงโซล แม่ของเธอเสียชีวิตตอนเธออายุได้ 13 ปี ด้วยโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาวที่แม่เป็นมาตั้งเเต่ ฉันอายุได้ 2 ขวบ ปัจจุบันฉันอยู่กับพ่อเเละพี่ชายชื่อว่าคิมแตฮวาน ตั้งเเต่ฉันเกิดมาฉันก็ถูกแม่สอนให้ทำขนมมาตั้เเต่เล็กจนอายุได้ 13 ปี จากนั้นเเม่ก็เสียเเต่ที่ฉันได้จากแม่คือ...การทำขนมที่อร่อยที่สุด....
ประวัติความรัก .. รักครั้งเเรกของเธอคือ แทมิน...เพื่อนสนิทตั้งเเต่อยู่ อ.2 เป็นรักแรกที่บริสุทธิ์
ความสามารถพิเศษ .. ทำขนมได้ฝีมือยอมเยี่ยม
อื่นๆเกี่ยวกับตัวคุณ .. เธอฝันอยากเต้นเก่งแบบแทมิน...แทมินเป็นเพื่อนผู้ชายที่เต้นเก่งที่สุดสำหรับฉัน ฉันมักไปดูแทมินเนที่โรงเรียนเสมอ...แม้กระทั่งวันซ้อมฉันก็ชอบที่จะให้แทมินสอนแทบทุกครั้งเเต่ผลสุดท้าย...ล้มเหลว!!
อิมเมจคุณ+ชื่ออิมเมจนั้น .. รยู ฮเยจู
อิมเมจคู่ของคุณ ..
ส่วนที่ 3 .. คำถามทั่วไป
ความรักสำหรับคุณคืออะไร .. ความรักเหมใอนกับส่วนหนึ่งของชีวิต...ไม่ต่างจากลมหายใจของคนเรา...คนเราต้องมีความรัก...เพียงเเค่ว่า...จะเป็นความรักแบบไหนเท่านั้นเอง...
ชอบพล็อตไหนมากที่สุดค่ะ และคิดว่าพล็อตของคู่คุณเป็นยังไง .. จริงเอาตรงๆเลยนะค่ะ ชอบทุกพล็อต เเต่ที่ชอบสุดๆมีสองพล็อต...
It's love ..
เขาและเธอคือเพื่อนรักเพื่อนสนิทที่สามารถตายแทนกันได้ แต่เมื่ออีกนหนึ่งคิดเกินเลยคำว่าเพื่อน ส่วนอีกคนหนึ่งก็แอบชอบคนที่ไม่สมควรชอบ เธอจึงทำได้แค่อยู่ข้างๆ
It's love ..
รักกันมากมายแต่สุดท้ายต้องลาจาก แต่เมื่อกาลเวลาเดินผ่านไป เขาและเธอได้มาพบกัน แม้อดีตจะเคยหวานมากเพียงใด แต่ปัจุบันมันคือความทรงจำอันเลวร้าย
จริงๆเเต่ละพล็อตมันจะต่างกันออกไป...จริงๆจะออพล็อตคยูเเต่พอดูพล็อตของแทมิน...ชอบพล็อตของแทมินมากกว่านิดนึงอ่าค่ะ
ถ้าติดแล้วรายงานตัวใน4วันนะคะ .. ได้เลยค่ะถ้ามีธุระจะเเจ้งบอกทันทีค่ะ
สัญญานะว่าถ้าติดจะตามจิก เม้น ทวงเรื่องนี้ =^= .. สัญญาเเน่นอน
มีอะไรจะพูดกับคิอึนไหมเอ่ย?? .. ฝากหน่อยนะค่ะ กลอยเต็มที่มากๆ
ส่วนที่ 4 .. คำถามชิงบท
แทมินและคุณเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล2 เขาและคุณสนิทกันมาก คุณแอบหลงรักเขาตั้งแต่ประถม4 เพราะเหตุการณ์นั้น ..
วันนั้น...เป็นวันที่หิมะตก...เด็กนักเรียนทุกคนต่างพากันกลับบ้านไปพร้อมๆกับครอบครัว...เเต่มีเเต่ฉัน...ที่คุณพ่อไม่ว่างจะมารับคุณแม่ก็ขับรถไม่เป็น...พี่ชายที่ยังอยู่แค่ ม.ต้น ฉันได้เเต่นั่งรอให้ท่านมารับ...
"คิมแตซู!!!!!"
เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยเรียกฉันจากด้านหลัง
"แทมิน.....!!!!"
ใช่!! เขาคือเพื่อนสนิทของฉันตั้งเเต่สมัย อนุบาล 2 เเล้วหล่ะ
เราสองคนสนิทกันมากๆเลยหล่ะ...ฉันรู้สึกมีความสุขเมื่ออยู่ใกล้แทมิน...
"เธอยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ?"
แทมินเอ่ยพร้อมกับเดินมายืนอยู่ข้างๆ
"พ่อกับแม่ฉันยังไม่มารับเลย..."
ฉันคอตกไปทันที..เมื่อนึกถึงพ่อแม่...
"เดี๋ยวฉันไปส่งมั้ย?"
แทมินเอ่ยพร้อมกับนั่งลงมาคุยกับฉัน
"ไม่เป็นไร...เดี๋ยวพ่อกับแม่มาเเล้วไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่...."
"งั้นเดี่ยวนั่งรอเป็นเพื่อน...เพราะพ่อฉันยังไม่มารับเหมือนกัน..."
แทมินเอ่ยเเล้วนั่งรอพ่อกับแม่เป็นเพื่อน
สักพักก็มีเด็กผู้ชาย 3 - 4 คน ตัวอ้วน 2 คน ผอม 2 คน
เด็กผู้ชายสี่คนนี้...ชอบแกล้งฉันเป็นประจำ...
"เฮ้ย!!! นั่นมันเด้กน้อยตุ๊กตาของเล่นของพวกเราหนิหว่า...."
หัวหน้าแก๊งค์เด็ก 4 คนนั่นเอ่ย
"ตุ๊กตาของพวกเรา...มานั่งทำไรตรงนี้!!!!"
เด็กอ้วนคนหนึ่งเอ่ยพร้อมกับดันหน้าผากฉันจนหงายหลังไปที่พื้น...
"นี่อย่าทำผู้หญิงสิ!!!"
แทมินลุกขึ้นเเล้วเอ่ยกับเด็กอ้วนเมื่อกี้
"ทำไม?...คิดจะเป็นคนช่วยเหรอ?...ไอ้เตี้ย!! ถ้าไม่อยากเจ็บตัวเเล้วร้องไห้ไปฟ้องแม่ก็ถอยไป..."
เด็กสูงผอมคนหนึ่งเอ่ย
"ไอ้เด็กโค่ง!!! ฉันไม่กลัวแกหรอก!!!..."
แทมินเอ่ยพร้อมกับถีบไปที่ท้องของเด็กคนเมื่อกี้
"เฮ้ย!!!"
ปักก!!! โคร้มม!! โอ๊ยย!!!
เสียงการตะลุมบอลเกิดขึ้น.....
ผลสุดท้าย...เจ็บทั้งคู่...
"ฝากไว้ก่อนเหอะ!! ไอ้เตี้ย!!"
จากนั้นเด็กผู้ชายกลุ่มนั้นก็รีบออกไปทันที
"แทมิน...เป็นอะไรมั้ย?...อ๊ะ!! นายเลือดออก...."
ฉันรีบวิ่งตรงไปที่แทมินเเล้วเอาผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าผืนโปรดของฉันเช็ดทันที
"เจ็บมั้ย?...นายไม่น่าไปมีเรื่องกับเด็กเกเรพวกนั้นเลย...."
"ถ้าฉันไม่จัดการมันก็ทำเธอนะ...แตซู...จำไว้นะ...ต่อไปถ้าใครมารังแกเธออีก..เธอบอกฉันนะเเล้วฉันจะปกป้องเธอเอง.."
คำพูโของแทมินทำให้ฉันหน้าแดง...
ฉันบอกไม่รู้ว่า...ตอนนี้ฉันคิดกับแทมินยังไง...
เเต่ฉันรักเขามากๆๆ...
แต่ตอนนี้ฉันยังเด็กมากก...เกินกว่าจะรู้จักความหมายของคำว่ารักที่แท้จริง...
"นายคือ...ฮีโร่ของฉันเล้วนะ...แทมิน!!!!"
ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ....รถทั้งสองคันก็มาจอดพร้อมกับ
คันหนึ่งเป็นพ่อของแทมิน...อีกคันเป็นพ่อของฉัน...
"แทมินมีเรื่องกับใครมา!!!! พ่อบอกว่าอย่าทำตัวเกเรไง...."
แทมินถูกพ่อตีอย่างหนัก...
ฉันกับเดินขึ้นรถโยที่ไม่สามารถช่วยแทมินได้เลย...
"คุณพ่อขา...แทมินเขาช่วยหนูไว้...หนูรักแทมินค่ะ..."
"อะไรนะลูก?..."
"หนูรักแทมินค่ะ..."
"แตซู...ลูกยังเด็กมากนะ...อย่าเพิ่งรักใครเพราะลูกยังไม่เขาใจความหายของมันดีเลย..."
คำพูดของพ่อทำให้ฉันสับสนในความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูกในทันที.....
คุณก็ยังคงแอบรักเขา ทุกวันเขาจะมาขอกินขนมที่คุณทำ จนคุณคิดว่าเขาชอบคุณ ..
เข้าวันที่สดใส...วันนี้อากาศดีแสนดี...ฉันทำขนมเค้กอยู่ในห้องทำขนมเล็กๆที่แม่กับฉันชอบมาอยู่ด้วยกันสองคน...
เเละเมื่อกับทุกวันที่เพื่อนสนิทที่ฉันแอบรักมาตั้งเเต่ ป.4 มาขอขนมฉันกิน...
"คิมแตซู!!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงนี้ทำให้ฉันสะดุ้งไม่ซ้ำในแต่ละวัน...
'แทมิน' เดินเข้ามาในห้องทำขนมของฉัน...
พ่อของฉันยังไม่ได้เข้ามาในนี้...พี่ของฉันก็เช่นกัน...
แทมินเป็นผู้ชายคนเเรกที่ได้เข้ามาในห้องทำขนมที่มีเเต่ความรัก...
ของฉันเเละแม่...
"หิวขนมเค้กจัง...ว้าวว!!! อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ที่วันนี้เธอทำเค้ก...รู้ใจฉันจิงๆนะ...มีเเค่เธอเท่านั้นแหละที่รู้ใจฉัน!!!"
แทมินเอ่ยพร้อมกับเอามือรูดวิบครีมหน้าเค้ก
แปะ!!!!
ฉันตีไปที่มือของแทมินอย่างเเรง
"ฉันบอกเเล้วไงว่า...ต้องล้างมือของกิน..เเละฉันก็ยังได้อนูญาติให้นายกินเลยนะ!!!"
"อ๊ะ!!! ฉันรู้ว่าเธอต้องให้ฉันกินแน่ๆ...เธอรู้ใจฉันที่สุดเเล้วนะ...ให้ฉันกินเถอะนะ เพื่อนรัก...ที่รักของฉัน...นะเบบี๋!!!"
แทมินทำหน้าอ้อน...ฉํนก็ต้องใจอ่อนเหมือนทุกครั้งอีกนั่นแหละ...
แต่...เมื่อกี้ 'ทีรักของฉัน?' เขาเรียกฉันที่รักงั้นเหรอ?
"นี่!!! ทำไมหน้าแดง..."
แทมินเอามือที่จิ้มเค้กมาจิ้มที่แก้มแดงๆของฉัน
"อี๋...นิ้วเมื่อกี้อมไปเเล้วใช่มั้ย?"
ฉันทำหน้ารังเกียจก่อนจะเอามือเช็คเค้กที่ติดเเก้ม
"แหม...อย่ามารังเกียจเลย...ตอนเด็กๆเราทำกันมันกว่านี่อีก..."
"อะไร!! ทำอะไร!! อย่ามาพูดมั่วๆดิ..."
ตอนนี้ไม่ต้องบอกเลยว่าฉันหน้าแดงขนาดไหน...
ฉันจึงรีบหันหน้าไปอีกทางทันที
"เขินอะดิ!!! ถ้าได้เเต่งงานกับเธคงได้กินขนมอร่อยแบบนี้ทุกวันเลยสินะ...."
แทมินเอ่ยพร้อมกับเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร...
เเละคำพูดเมื่อกี้ทำให้ฉันหันควับไปที่แทนทันที....
"นายว่าไงนะ?"
"ว่าไง? อะไร?"
แทมินทำหน้า ซื่อบื่ออีกเเล้ว
"เออ...ช่างมันเหอะ!!!"
ฉันเอ่ยพร้อมกับเก็บของในครัวเเล้วเดินเอาส้อนไปให้แทมิน
"กินด้วยส้อนจะดีกว่ามือเป็นไหนๆ"
ฉันเอ่ยพร้อมกับวางส้อนลงที่มือของแทมิน
"ไม่เอา..กินด้วยนิ้วอร่อยกว่า...กินด้วยกันมั้ยหล่ะ"
แทมินเอ่ยเเล้วเอานิ้วจิ้มเค้กเเล้วเอามาจ่อที่ปากของฉัน...
เเละตอนนี้หน้าของฉันร้อนผ่าวๆอีกครั้ง....
"ไม่เอา...เค้กมันหวานเเละสะอาด...ถ้ากินจากมือนาย...คงเค็มและสกปรก...ชิส์!!!!"
ฉันเอ่ยพร้อมกับเอาส้อนจิ้มลงไปที่นิ้วของแทมินที่มันวางอยู่บนเค้ก...
โอ๊ยยย!!!!
ผู้ถูกกระทำตรงหน้าร้องด้วยความเจ็บปวด
"สมน้ำหน้า!!!!! แบร่!!!"
ฉันแลบลิ้นปริ่นปร่อนใส่นายแทมินเเต่....
แอะ!!!!!
แทมินเอานิ้วที่จิ้มเค้กเอามาแปะที่ลิ้นของฉันทันที...
อ๊ากกก!!!!!!!
ฉันรีบวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปทันที...แทมินนายต้นเหตุก็เอาเเต่ขำกลิ้งอยู่บนโต๊ะอาหารคนเดียว!!!!
คณกำลังจะบอกรักเขา แต่ว่าเขาดันขัดพูดก่อนคุณเสียก่อน เขาบอกว่าเขาชอบนางเอกคยูฮยอน แม้คุณจะเสียใจแต่คุณไกไม่สามารถแสดงออกมาได้ คุณจะทำยังไงกับสถานการณ์นั้น ..
ฉันคงทำอะไรไม่ได้...นอกจากบอกคำว่า...
"จริงเหรอ?...เเล้วนายไปรู้จักพี่เขาตั้งเเต่เมื่อไหร่???"
แค่นั้น....เเละได้เเต่เก้บความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ข้างในอย่างเดียว...เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกทั้งหมดในตอนนี้มันหยุดออกมาแม้เเต่คำเดียว...เพราะความคิดที่ว่าแทมินชอบฉันคงเป็นไปไม่ได้อีกเเล้ว....ฉันไม่ใช่คนที่เขาชอบอีกเเล้ว...!!!!
ต่อมาคุณกลายเป็นที่ปรึกษาไหวใจของเขาไปโดยปริยาย ทุกความรู้สึกของเขาที่มีให้ต่อคนอื่นถูกถ่ายทอดออกมาให้คุณรู้ทั้งหมด จนในที่สุดคุณทนไม่ไหวจึงต้องขอเลิกคบเป็นเพื่อนกับเขา คุณจะพูดกับเขายังไง ..
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันต้องเจอกับแทมิน...เพราะเขานัดฉันออกมาคุยด้วย...เรื่องเดิม...
"แตซู ทางนี้!!!"แทมินโบกไม้โบกมือเรียกฉัน...
ตอนนี้เราอยู่กันที่ห้องซ้อมเต้นของแทมิน.เเละเพื่อนๆ
"แตซู!!! ฉันรักพี่เขามากขึ้นไปทุกวัน...เมื่อคืนฉันฝันว่าฉันได้กอดพี่เขาด้วยแหละ.....นูนันนอมูเยปอ~~~"
"....."
"ฉันจะเอาของขวัญไปให้พี่เขาเเล้ว...สรภาพรักกับพี่เขาดีมั้ยอ่า?"
"....."
"เธอคิดว่าไงอ่ะ!!! เธอว่าพี่เขาจะชอบฉันมั้ย?"
"....."
"เธอช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อยได้มั้ย? ฉันจะให้เธอคำคุ๊กกี้ไปให้พี่เขา...จากนั้นฉันก็จะโผล่ออกไปจากที่แอบเเล้วบอกกับพี่เขาว่า...'ผมรักพี่สาวครับ' เธอว่าอย่างงี้เพอเฟ็คมั้ย?"
"....."
"แตซู...ฟังฉันอยู่รึเปล่า?"
"....."
ฉันได้เเต่นั่งหูทวนลมให้กับแทมิน....
พักนี้เขากลายเป็นผู้ชายอีกคน...
เขาไม่เหมือนผูชายคนที่ฉันรักคนเดิม...
เขาเอาเเต่เพ้อฟัน...ถึงพี่คนนั้น....
เขาแทบจะไม่สนใจฉันอีกเเล้ว...
นอกจากเรียกฉันมาให้ช่วย...หรือไม่ก็ให้มาระบาย...
"แตซู!!! เธอ...."
"พอสักทีได้มั้ย?!!!!!!"
ฉันเผลอตะหวาดแทมินไปสุดเสียงจนคนตรงหน้าทำหน้าตกใจเเละเงียบไปทันที
"เธอเป็นอะไรไปหน่ะ?"
"เลือกพูดถึงผู้หญิงคนนี้สักทีได้มั้ย?...แทมินฉันเบื่อมากเเล้วนะ...นายเห็นฉันเป็นอะไร? เพื่อนเหรอ? เห็นฉันเป็นแค่เพื่อนเหรอ?...เเล้วถ้าฉันเป็นเพื่อนสำหรับนาย...ฉันเป็นเพื่อนประเภทไหนหล่ะ? เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว...เพื่อนที่ไม่มีค่าอย่างงั้นใช่มั้ย? แทมินนายเคยรู้ถึงจิตใจของฉันบางมั้ยว่าฉันต้องการอะไร..ฉันรู้สึกกับนายยังไง..."
ฉันเอ่ยพร้อมกับน้ำตาคอเบ้า
"...เธอหมายความว่ายังไง?"
"เราอย่าเจอกันอีกเลย...คำว่า 'เพื่อน' ฉันขอให้มันจบแค่วันนี้!! เเล้วอย่าเจอกันอีกเลย"
ฉันเอ่ยพร้อมกับหยิบกระเป๋าเเล้วเดินออกมาทันที
น้ำตาของฉันมันไหลพรากจนเก็บเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว....
ตั้งเเต่วันนี้ต่อไป...ฉันจะลืมเพ่อนที่ชื่อว่า 'ลีแทมิน' ไปซะ!!!!!
เขาง้อคุณทุกวันเพื่อให้กลับมาเป็นเพื่อนกัน คุณใจอ่อนทุกครั้งที่เจอแทมิน แต่คุณไม่อยากกลับไปเสียใจอีก คุณจึงตัดสินใจ .. กับเขา ..
หลายวันผ่านไป....แทมินง้อฉันทุกวัน...
เเละแน่นอนว่าฉันใจอ่อนทุกครั้งที่เจอกับแทมิน
แต่....ฉันไม่อยากกลับไปเสียใจอีก...ถ้าฉันตัดสินใจกลับไปเป้ฯเพื่อนกับเขาอีกครั้ง....
ณ ที่ติวพิเศษ
"แตซู!!! วันนี้ฉันสอนท่าเต้นใหม่ที่ฉันเพิ่งคิดให้เอามั้ย? ฉันให้เธอรู้คนเเรกเลยนะ..."
แทมินเอ่ยพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมที่นั่งข้างๆฉัน...
"......"
"ฉันว่า...ฉันจะสอนให้เธอเต้นได้ไปเลย...เลิกเรียนเเล้วไปกับฉันนะ...."
"......"
ตอนนี้อาจารย์ติวเดินเข้ามาเเล้ว...เราเลยคุยกันไม่ได้...
จนตอนนี้เรียนเสร็จเเล้ว...
ในขณะที่ฉันกำลังเก้บของ...
"ฉันช่วยเราจะได้ไปกันเร็วๆไง"
แทมินเอ่ยพร้อมกับหยิบของฉํนเก็บใส่กระเป๋าให้เรียบร้อย
"นายทำแบบนี้ทำไม?"
ฉันเอ่ยถามแทมิน...
"เธอกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย?...ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเธอไป...เธอเป็นเพื่อนที่รู้ใจฉันมากที่สุดนะ..."
"เพื่อน?...เพื่อนอีกเเล้วเหรอ?...เฮอะ!!!"
ฉันดึงหนังสือจากมือของแทมินออกมาพร้อมกับกำลังจะเดินออกจากห้อง
"เธอคือเพื่อนรัก..เเละเพื่อแท้ของฉัน!!!!!"
แทมินตะโกนเสียงดังจนคนที่อยู่ในห้องหันมามองเเล้วหันไปกระซิบกระทราบ
"อ้าว!! เพื่อนเหรอ? นึกว่าแฟนกันซะอีก"
"บ้า...แตซูต่างหากที่ชอบแทมิน"
"อะไร...เขาไม่ได้เป็นทั้งเพื่อนเเละเป็นทั้งแฟนกันเลยต่างหาก"
เสียงหลายๆคนกระซิบกระทราบกันใหญ่ไม่ขาดสาย...
ฉันจึงรีบเดินออกมาทันที...
โดยมีแทมินวิ่งตามออกมาทันที
"แตซู!! ทำไมเธต้องหนีความจริงด้วย!!!"
แทมินกระชากแขนฉันไปทันที...
นี่เป็นครั้งเเรกที่แทมินกระชากแขนฉันด้วยความแรง...
เขาดึงฉันไปตามทาง!!!
"ปล่อยฉันสิแทมิน!!! เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกเเล้วนะ นายทำแบบนี้ไมได้!!!!!!"
เขาไม่ยอมฟังฉันเลย...
เอาเเต่ดึงตัวฉันมาจนถึงมุมตึกของโรงเรียนติว!!
"ทำไมเธอถึงไม่อยากกับไปเป็ฯเหมือนเดิม????"
แทมินถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เพราะ....."
"ทำไมหล่ะตอบมาสิ!!!!"
แทมินเอ่ยพร้อมกับเขย่าตัวฉันด้วยความแรง
"เพราะฉํนคิดกับนายมากก่าเพื่อนหน่ะสิ.......!!!!!!!!"
ฉันตัดสินใจพูดออกไปเสียงดัง!!
คนตรงหน้าได้เเต่ทำหน้าอึ้ง..เเละงงไม่เข้าใจกับสถานการณ์
"รู้อย่างงี้เเล้ว...ก็ปล่อยฉันไปเหอะ!!! ขอร้อง...ฉันไม่อยากกับเป็นเจ้บปวดเพราะนายอีก...นายคิดว่ามันจะเจ็บแค่ไหนหล่ะ...เมื่อคนที่เรารัก...เขาไปแอบรักคนอื่น...เเถมยังมาให้เราช่วยเขาเรื่องผู้หญิงอีกคนอีก...เเล้วยังมาบอกความรู้สึกให้กับตัวเองฟัง..นายคิดว่าเขาจะรู้สึกยังไง!!! ห๊ะ!! แทมิน!! ตอนแรกฉันรู้สึกว่าฉันเพิ่งจะรักนายเเต่ที่จริงเเล้ว...ฉันรักนายตั้งเเต่ ตอน ป.4 ที่นายช่วยฉันจากนักเร่ง...ตั้งเเต่ที่ฉันบอกว่านายคือ ฮีโร่ของฉัน...แต่ตอนนี้...นายมันก็คนๆหนึ่ง...คนที่ทำให้ฉันเจ็บปวดจนแทบทนไมได้...แทมิน...ขอให้ความรู้สึกนี้ของฉันมันตายไปพร้อมๆกับฉันเลยเถอะนะ!!!...อย่าเจอกับฉันอีกเลย..."
ฉันเอ่ยพร้อมกับเดินออกมาทันที...
น้ำตาที่ไหลอาบแก้มทำให้เด็กนักเรียนที่โรงเรียนติวมองกันยกใหญ่...
แทมินก็ได้เเต่ยืนอึ้งเเละงงกับความรู้สึกทั้งหมด...
ตั้งเเต่นี้ต่อไป....คำว่ารัก...มันจะไม่เกิดขึ้นกับฉันอีกเเล้ว.....ตลอดไป...
เพราะฉันจะรักแค่นาย...ลีแทมิน....แค่นายคนเดียว....
***********************************************************************************************************
ความคิดเห็น