ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Tweet . with hwang taesu - ♥

    ลำดับตอนที่ #10 : ใบสมัครนางเอกคยูฮยอน

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ย. 51


    ใบสมัครนางเอกคยูฮยอน  [สีเทา 25 %เท่านั้น!]

     

    ชื่อ (( เกาหลี ขอมีความหมาย )) :: คิมแตซู ! (มันไม่มีความหมายอะไร มีเเต่คุณค่าที่ได้มาจากพ่อกับแม่คร๊า)

    ชื่อเล่น / ฉายาที่พระเอกเรียกคุณ :: ยัยเซ่อ!

    อายุ (( ห้าม มาก หรือน้อยกว่าพระเอกเกิน 2 ปี )) :: 19

    วันเกิด :: 12 มกราคม

    สัญชาติ :: เกาหลี

    เชื้อชาติ (( จะครึ่งอะไรก็ได้แต่เน้น เกาหลีหลัก )) :: เกาหลี - ออสเตรีย

    น้ำหนัก/ส่วนสูง (( ขอตัวเล็กๆ )) ::สูง 167 หนัก 45

    บุคลิก :: ไม่ค่อยจะเรียบร้อย ซน เอาเเต่ใจตัวเอง

    ลักษณะนิสัย (( 5 บรรทัดอัพ )) :: อินโนเซนต์ !! หัวอ่อนในบางครั้ง นิสัยเด็กๆเอาเเต่ใจซะบ่อย ไม่ค่อยฟังเหตุผลไม่ค่อยจะใช่เหตุผลตั้งสินปัญหา ไม่ชอบการแพ้ ถ้าเธอแพ้เธออาจจะพาลคนอื่นได้....เช่น พูดงี้มาต่อยกันเลยป่ะ? อะไรประมาณนี้ ไม่ชอบให้ใครมาสั่ง รั่ว ฮา บ้าบิ่น บ๊องๆต๊องๆ สุดๆ ชอบเถไถ พูดมั่วรั่วแตก..ไม่ชอบอยู่บนเส้นด้ายถ้าเธอเกิดปัญหาขึ้นเธอจะหันหาคนที่ปรึกษาเธอทันที เธอจะมีนิสัยโรคจิตอย่างหนึ่งคือถ้าเวลาเธอหงุดหงิดเธอต้องตี คนอื่น เเละก็ชอบทำหน้าตาแอ๊บแบ๊ว(ไม่ได้ตั้งใจ เเต่มันเป็นเอง) ไม่ชอบพวกเจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น บอกไว้ก่อน ฉันไม่ใช่ของเล่นของใครนะ!~ ใครทำให้ยัยนี่เจ็บต้องเจ็บกว่าเเต่ก็เเค่นิสัยเด็กๆ !!! เธอเป็นคนที่ชอบอยู่นิ่งๆในบางครั้ง ถ้าเธอทำอะไรไม่ถูกเธอจะนิ่งไปทันทีอาจจะแบบว่าคนอื่นตกใจเลยก็ว่าได้อาจจะกลายเป็นหินไปเลย เพราะเธอนิ่งมาก ไม่พูดไม่มองไปทางอื่นจับจ้องเเค่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เซ่อซ่า ซุ่มซ่าม เฮ้อ...สวยซะเปล่านะเท๊อ ~!! อีกอย่างๆ ขี้วีน อีกต่างหากถ้าหงุดหงิดเอามากๆหน่ะ

    ประวัติครอบครัว :: พ่อกับแม่คือสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิต เธอเป็นลูกคนเดียว...

    ครอบครัว และ ความรัก (( ถ้าไม่มีความรักก็ไม่ต้องอะไรมาก ขอแบบฐานะรวยนะ 3 บรรทัดอัพ )) :: ไม่เคยมีความรัก ฐานะรวยลูกเลยดื้อ ซน เอาเเต่ใจไปหน่อย เเต่ทว่าพ่อแม่เลี้ยงไม่ดีก็ไม่ใช่ เธอถูกเลี้ยงมาด้วยความตามใจ....นิสัยของเธอเลยเป็นแบบนั่น นิสัยที่ติดตัวในฐานะคุณหนู คือการเอาเเต่ใจ ดื้อ ไม่ฟังเหตุผล ไม่ชอบการแพ้ ไม่ชอบสิ่งที่วุ่นวายอะไรนักหนา พ่อกับแม่มักบอกกับเธอเสมอว่าพ่อกับแม่รักเธอมากเธอไม่ต้องตอบเเทนอะไร แค่เป้ฯเด็กดีเเค่นั่นก็พอเเล้ว...

    ชอบ :: ความตามใจ

    เกลียด :: ความเจ้าชู้

    ความสามารถพิเศษ (( ขอให้เข้ากับนิสัย )) :: เวลาอยู่เฉยๆ เธอนิ่งเป็นหินได้โดยอัตโนมัต คนอื่นทำไม่ได้เเน่นอน!~

    อื่น (( เพิ่มเติมได้ )) :: เธอชอบเล่นดนตรีเวลาว่างเธอจะมีไวโอลีน ไม่ก็ถ้าเธอไปที่ไหนเเล้วมีเปียโน หรือ อะไรที่เกี่ยวกับดนตรีเธอจะจับมันมาเล่นทันที

    อิมเมจ (( โปรดดูด้วยว่าล็อกอิมเมจไหนไว้บ้าง ขอ 2 รูปพอค่ะ )) ::

    อิมเมจคู่ (( 2 รูป )) ::

     

    คำถาม ทั่วไป

     

    1. ติดแล้วหาย ตัวละครคุณอาจจะตายอย่างเขียดได้ ยอมป่ะคะ ?

    - ไม่ยอมค่ะ เพราะเค้าต้องไม่หายเเน่นอนมั่นใจ 100%

    2. ให้เวลารายงานตัว 3 วัน เลย สละสิทธิ์นะ?

    - โอเค ค่ะ อิอิ

    3. บทสำรอง??? (( โปรดระบุ = = ถ้าไม่ต้องการก็บอกว่าไม่เอา ))

    - ไม่เอาค่ะ!! ต้องการคยูฮยอนคนเดียวเท่านั้น T^T

    4. นังคนแต่งเรื่องมากกันป่าวอ่ะ แล้ว คาแรคเตอร์คลู้ถูกใจมะ?

    -โอ๊ยยยย ถูกใจมากๆๆๆค่ะ นี่พูดจริงๆนะ ถูกใจจนอยากเป็นนางเอกมากๆ แหะๆ......คนเเต่งไม่เลือกมากหรอกค่ะ เป็นเราเราก็กันไว้ก่อนเนอะๆๆๆๆคนเเต่งส๊วยสวย

     

    คำถามตัดสิน

     

    1.ในวันที่คุณเจอกับคลู้นั้น คุณกำลังไปเริงร่าในห้างสรรพสินค้าในเครือชเวตามประสาคนมันรวย~~ คุณช็อปไปเรื่อยๆตามใจตนเอง แต่แล้วจู่ๆในแผนกชุดเสื้อในสตรีที่ว่างเปล่าจนน่าแปลกรูขุมขน=o=ก็ดึงดูดให้คุณเข้าไปเพราะเสียงครางเบาๆนั้นเอง หากคุณต้องตกใจหมดเพราะเจอกับคลู้และผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนัวเนียกันในขนาดจู๋จี๋ขั้นสุดท้าย และด้วยวิญญาณกุลสตรีเข้าสิงคุณจึงเริ่มเทศน์ซะยาวพร้อมจะขู่ว่าจะให้ยามมาลากออกไป คลู้หันมาจ้องแบบโกรธๆ แถมเริ่มด่าคุณกลับซะอีก คุณจะทำยังไง ((อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น))

    -อ๊ากกกกกนี่นายด่าฉันเรอะ? หนอยยยยยพ่อเป็นใครย่ะ มาว่าฉัน.....ไม่ยอมๆๆๆๆๆ ฉันไม่ยอม....คอยดูนะฉันจะเอาเรื่องนาย.......เอ้า...ยังมาจ้องหน้าอีก...นายอยากตายใช่มั้ย? รู้มั้ยคนอย่างนายอย่าอยู่ไปบนโลกนี้....มันรกโลกมากๆๆๆๆคนอย่างนายมันกิเลศเยอะ เอ๊ะหรือว่าที่ฉันพูดมามันไปจริง มันมีมากกว่าคำว่าเยอะ....นายอย่ามาบอกฉันแบบนี้นะ...ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวเเล้วนะ....จี๊ดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดด >////< วิญญาณนางพยางูขาวจะเข้าสิงห์เเล้ว นาย อึ๋ย........ฉันเกลียดผู้ชายอย่างนายที่สุด.....ถ้าฉันเจอนายอีก ฉันจะไปเอานายไว้เเน่จำไว้ ไอ้โรคจิต!!! เธอก็เหมือนกันเป็นผู้หญิงปะสาอะไร พ่อแม่รู้จะเสียใจมั้ยห๊า! ยัยหน้าไม่อาย...ฉันไม่รู้จะเปรียบเทียบเธอกลับคำว่าอะไรเเล้วนะ.....โอ๊ยยพูดเเล้วจี๊ดๆๆๆๆๆ ว้อยยยย (พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน เเล้วเดินออกจากที่นั่นไปด้วยความโกรธเกลียดเครียดเเค้น....ว้อยยยยยย(พิมพ์ไปอินไป - -))

     

    2.คลู้หายไปจากชีวิตคุณสักแป๊บหนึ่ง แต่แล้ว!!คุณมาช็อปปิ้งที่ห้างนี้อีกครั้ง คุณโดนคลู้ฉุดกลับคฤหาสน์ของเขา แถมคลู้ไม่พูดไม่จา ทำหน้าโหดๆใส่คุณซะอีก และคุณรู้ดีว่า...พรหมจรรย์ของคุณอาจไม่ปลอดภัยซะแล้วเพราะได้ยินชื่อเสียงของเขามานานว่ามีผู้ยิ่งใหญ่ให้ท้ายไว้เยอะ คุณจะทำยังไง ((อธิบายตอนที่คลู้มาฉุดคุณไปอ่ะจนลากมาถึงคฤหาสน์ อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น))

    -เธอเดินเล่นไปสักพักก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนเดินตามเธอจึงหันไปมอง
    "ก็ไม่มีอะไรหนิหว่า..."แตซูยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆด้วยสีหน้าเเจ่มใส่
    "......."เเละเธอก็รู้สึกผิดสังเกตุอีกครั้งว่าทำไม...เหมือนมีคนเดินตามจริงๆเธอจึงหันไปอีกรอบเเละพบว่าไม่มีใครแม้เเต่คนเดียวเเละเมื่อพบสวรรค์ของสตรีเวลาที่มีความทุกข์มากคือ...ห้องน้ำ!! เธอจึงเข้าไป เเละตอนที่เธอเดินออกมาจากห้องน้ำซึ่งเป็นจังหวะที่คนไม่มี ในขณะที่เธอก้มหน้าก้มตาเช็ดน้ำที่เปียกตอนเธอล้างมือ จู่ๆ...ก็มีคนมากระชากตัวเธอไปชอกมุมมืดเเละได้บอกกับเธอว่า....
    "จำฉันได้มั้ย...ยัยเซ่อ"เสียงนิรนามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาน่ากลัวฟังเเล้วขนลุก
    "นายเป็นใคร เราเคยรู้จักกันเหรอ...."เธอพยายามเถไถไปเรื่อยๆเพื่อให้มีคนมาทางนี้บางเเต่เเล้วก็ไม่มี
    "เดินต่อไปเรื่อยๆห้ามตุกติกนี่คือการปล้น..."ชายคนนั้นพาเธอมาที่ลานจอดรถเเละพาขึ้นรถไปทันที
    "เอ๊ะ!นี่นาย! หนอยยยยย นายหื่นกระหายนี่เอง นายจำฉันมาทำไม...หรือว่าโกดฉันจากเมื่อครั้งที่เเล้ว....โฮ๊ะ! จะบอกไรให้นะ...นายหน่ะมันก็แค่ผู้ชายที่โรคจิต! ไม่เหมือนชาวบ้าน.....สงสารพ่อแม่นายจริงๆเลี้ยงลูกมาในทางที่ผิดๆ....ถ้านายอยากระบายอารมณ์ก็ไประบายที่บ้านนายสิ จะมาทำอะไรที่สาธารณะ...ห๊า...ฉันสงสารพวกผู้หญิงคนที่ตกเป็ฯของนายจริงๆเลย....ไม่รู้ว่าจะดีจัยหรือเสียใจที่ตกเป็นของคนอย่างนาย.....เธอพร่ามจนหมดคำพร่ามเเล้ว
    "พูดเสร็ยรึยัง ถ้าเธอยังไม่หยุดว่าฉันนะ...ปากเธอก็คงมีเเต่ลิ้นฉันอุดเอาไว้เเน่...เธออาจจะตายเพราะริษจูบของฉันก็ได้....เธอจะหยุดมั้ย?"เขาถามด้วยสี่หน้าน่ากลัวอีกเเล้ว
    "ฉันไม่กลัวนายหรอก...."เธอยังคงรักษาศักศรี เขาเข้ามาใกล้ๆเธอทันที
    "....................."เธอนิ่งเฉยไม่ตอบอะไรต่อเพราะไม่อยากเอาลิ้นคนแปลกหน้าเข้าปาก คิดเเล้ว...เธอเลี้ยนน
    "นี่พาฉันมาที่บ้านนายทำไมหน่ะ"เขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้นพาเธอลากลงจากรถไปทันที
    "ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยทีค่ะ หนูโดนคนโรคจิตจับตัวมา"เธอร้องขอความช่วยเหลือ
    "ร้องไปก็เท่านั้น"เขาเหวี่ยงงงเธอลงไปที่เตียงนุ่มๆทันทีไม่รู้ว่าเตียงนี้ใครต่อใครนอนมาเเล้วเธอจึงรีบลุกขึ้นทันที
    "เธอต้องเป็นคนๆนั้น...."เขาพูดด้วยสีหน้าหื่นโหด...จนเธอรีบถอยหนีแทบไม่ทัน ถอยไปจนติดกับพนังจากนั้นก็.....................

     

    3.คุณอยู่กับคลู้มานานมากแล้วจนคุณเองก็รับและสามารถทำให้ความเอาแต่ใจอันร้ายกาจของคลู้ลดลงได้ แต่จู่ๆวันหนึ่งก็มีแมสเซจมาจากคนรักเก่าของคุณว่า คิดถึง อยากคืนดีด้วย และคลู้มาเห็นเขา!! เรื่องใหญ่ละสิคราวนี้ เขาบันดาลโทสะร้ายมากๆ และดึงคุณมาจูบแบบรุนแรง คุณก็ต่อยเขา จูบต่อยกันไปมาหลายรอบ จนคลู้โมโหดึงคุณลงเตียง แต่แล้วคุณก็ตบหน้าเขาซะหันก่อนจะพูดต่างๆนานาจนคลู้หายบ้า คุณจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่จวดเจียนจะเสียพรหมจรรย์((ไม่เรทมากเน้อ เอาแต่พองาม อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น))

    - "ตี๊ดดดด ตี๊ดดดด ตี๊ดดดดดด"เสียงข้อความเข้า เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเเละก็พบว่ามีข้อความมาจากแฟนเก่า
    "คิดถึง อยากคืนดีด้วย"เธออ่านข้อความจากแฟนเก่าเเล้วถอดหายใจเฮือกใหญ่
    "อยากไปคืนกับมันมากใช่มั้ย"เสียงเย็นชาจากบุรุษที่เธอรู้สึกรักเขามา ดังมาจากข้างหลังของเธอเธอจึงหันไปทันที
    "คยูฮยอน!!"เธอพูดไม่ทันจบเขาก็ดึงเธอไปจูบด้วยริษอันร้อนเเรงที่มาจากความโกรธ เธอดันตัวของเขาด้วยเเรงที่เธอมีออกเเล้วตบไปที่หน้าของเขาหนึ่งครั้ง....เขาไม่สนใจดึงเธอมาจูบอีกครั้ง ครั้งนี้รุนเเรงกว่าครั้งที่เเล้ว เธอผลักตัวเขกระเดนเเล้วตบไปอีกครั้งเเล้วพูดว่า
    "ใช่ ฉันอยากคืนดีกับเขาฉันเกลียดนายรู้ไว้ซะด้วย!!"เธอตะคอกเสียงดังจนคนตรงหน้าเธอชะงักเเล้วเขามากระชากตัวเธอลงไปที่เตียงจากนั้นเขาก็......ระบายอารมณ์โกธรลงไปที่เธอหมดทุกอย่าง....เธอได้เเต่พูด....เเล้ว....พูด อีก....พูดเล่า...เขาก็ไม่ฟัง
    "ฮือๆๆๆๆ......"เธอร้องไห้ออกมาหนักมากจนร่างที่ทำลังลงโทษเธอหยุดชะงักทันที
    "อย่าทำให้ฉันเกลียดนายอีกเลย....ฉันขอร้อง!!"เธอร้องไห้ขอความเมตตาจากคนตรงหน้าเขาลังเลสักพักก็ลุกขึ้นจากตัวเธอ
    "ฮือๆๆๆๆ...."เธอไม่สนใจตบไปที่หน้าของเขาสองครั้งติด
    "........."เขานั่งนิ่งจนเธอทนไม่ไหววิ่งออกจากห้องไปทันที

     

    4.ไม่นานหลังจากที่เหตุการณ์หวิดเสียตัวผ่านไป จู่ๆคลู้กลับปล่อยคุณออกมาโดยไม่สนใจไม่เหลือบแลเลยสักนิด คุณเสียใจมากๆแต่ก็ต้องเดินออกมาแต่โดยดี หากคุณรู้แล้วว่าคุณรักเขา..คุณกลับไปง้อเขากลับโดนทำร้ายกลับมาอย่างแสนสาหัส คุณช้ำใจมากๆเลยหนีไป แต่ไม่นานนักเขาก็ออกตามหาคุณ คุณจะยอมให้อภัยกับสิ่งที่เขาทำกับคุณไหม? ((อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น))

    - เมื่อเขาทำร้ายเธอเช่นนี้เเล้วเธอจึงหนีออกมา เเล้วเขาก็ตามหาตัวเธอตนพบ......
    "ชีวิตฉันได้จบลงไปตั้งเเต่วันนั้น......นายคนที่ไม่มีหัวใจมันตายไปพร้อมๆกับเธอคนนั้น...กลับไปซะเถอะ.....เราไม่เคยรู้จักกัน"
    "แตซู! เเต่เธอ......."
    "........................."
    "นายเลือกที่จะเป็นแบบนั้น ฉันก็ขอเลือกชีวิตฉันที่เป็นแบบนี้ ไม่ต้องเธออีกต่อไป...."
    "เเต่............"
    "กลับไปซะเถอะ..ฉันไม่อยากฟังคำพูดของนายอีก"
    "แต่ฉัน......."
    "ฉันบอกให้กลับไปไง........"
    "แต่ฉัน.............."
    "......................."เธอไม่สนใจเดินเข้าบ้านทันที
    "แต่ฉันรักเธอ!!"เขาตะโกนไปจนเสียงดัง เเต่เธอก็ไม่ออกมา
    "เจ็บนี้มันรุนเเรงสำหรับฉันมาก..........ฉันรักนาย....เเต่......เราคงไปด้วยกันมั่ยได้.....ฉันขอโทษนะโจคยูฮยอน......หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีก"เธอได้เเต่ยืนร้องไห้และแอบดูคนที่เธอรักอยู่ในบ้านโดยไม่ใยดีสักนิดที่จะออกไปดูเขา.....

     

    5.ตอนจบของคุณเป็นยังไงละ? ((อธิบาย & บทพูด 5 บรรทัดขึ้น))

    -หลังจากเรื่องราวต่างๆหายไป โจคยูฮยอนหายไปออกไปจากชีวิตเธอเธอก็เริ่มต้นชีวิตใหม่..
    "คิมแตซู!! เอางานมาให้พี่หน่อยเร็ว"ตอนนี้เธอกำลังทำงานอยู่ทีเกาะๆหนึ่ง
    "ค่ะๆ รอสักครู่นะค่ะ กำลังหาอยู่"เธอกำลังก้มหน้าก้มตาหางานที่จะต้องเอาไปให้ทีมงานคนอื่น
    "มันหายไปไหนหล่ะเนี่ยยยยย"
    "แตซู! หาเจอยังเนี่ยย....พี่จี๊ดเเล้วนะ.....เห้ยยเร็วว้อยยยยยย"ทางฝั่งนู้นก็เร่งเธอก็ยิ่งหาไม่เจอ
    "เจอเเล้ว..........."เธอรีบหยิบเเล้ววิ่งไปหาทีมงานทันที
    "แตซู! เธอช่วยไปเอาของที่โรงเเรมให้พี่หน่อยสิ...เร็วๆนะด่วนเลย"พี่ทีมงานคนหนึงเอ่ย
    "อ๋อค่ะได้ค่ะ"แตซูรีบวิ่งไปที่โรงเเรมเเล้วขึ้นลิฟไปชั้น 13 ห้อง 356 เธอไขเข้าไปในห้องตามเบอร์ของกุญแจ
    "อ้าวเเล้ว...ทำไมไฟมันไมติดหล่ะ ตอนนีก็แต่ 1 ทุ่มเอง"แตซูพยายามเปิดไปเเต่ก็ไม่ติด
    "โอยยช่างมันรีบว้อย....."แตซูไม่สนใจเดินไปมืดๆนั่นเเหละเข้าไปหาของในห้องนอน ในขณะที่เธอกำลังค้นหาของก็รู้สึกว่ามีคนมายืนอยู่ข้างหลัง เเละรางสังหรณ์ของเธอก็เป็นจริง
    "หยุดนะ! นี่คือการปล้น...."โจรผู้นั้นเอ่ยพร้อมกับเอาบางอย่างมาจี้ที่เอวของเธอ
    "อ๊ะ! ฉันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ......"เธอเอ่ยไปแบบเซงๆ
    "รู้สึกว่ามันคุ้นๆนะ"เธอพยายามคิดถึงสิ่งนี้
    "อ๊ะ!! ฉันบอกให้เอาของมาเดี๋ยวนี้"เขาพยายามจะเอาของสิ่งนั้นให้ได้
    "ก็มันไม่มีอ๊ะ"เธอบอกไปด้วยเสียงตะคอกกก
    "ส่ง (ใจ) เธอหน่ะมาให้ฉัน...."เมื่อสิ้นสุดคำพูดไฟทุกดวงก็เปิดขึ้นบรรยากาศในห้องมีเเต่ตุ๊กตาที่เธอชอบวางเรียงจัดอย่างเป็นระเบียบเเละเก๋ไก๋...
    "นายคยูฮยอน!!"เธอก็ต้องอึ้งเมื่อคนที่อยู่ข้างหลังเธอคือคนที่เธอเกลือบจะลืมได้เเล้ว
    "เเต่งงานกับผมนะ.....คิมแตซู ผู้ที่แสนเซ่อ เเละ แตซูผู้ที่เป็นตัวของตัวเองที่สุด...."เขาพูดพร้อมกับยื่นแหวนมา
    "........"เธอยังคงอึ้งงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
    "ไม่!!~"เธอยังคงเล่นตัว
    "แต่งงานกับผมเถอะนะครับ....ผมรอคุณมานานแสนเหลือเกิน...ความเจ็บปวดกับสิ่งที่ผมเคยทำไว้มันกัดจนผมเเทบจะตาย...ทุกครั้งที่ผมมองกระจก ผมจะบอกกับหัวใจของผมว่า.......โอ๊ยยเจ้าหัวใจที่รักของฉัน ฉันขอโทษที่ไม่สามารถทำตามที่แกต้องการได้....ฉันมอบให้เเต่ความเจ็บปวดจนแกแทบทนไม่ไหวเเละตอนนี้หัวใจของผมมันก็ร้องหาคนๆหนึ่ง คนๆนั้นมันก็คือ "เธอ"
    "เอ่อ......."น้ำตาที่ตื้นตันใจไหลออกมาจากสายตาของเธอ
    "เถอะนะครับ"
    "ฉันตกลง..."เเล้วคยูฮยอนก็ลุกขึ้นอุ้มเเตซู เเละ เสียงปรบมือจากทุกคนก็โผล่ออกมา...ทั้งคู่ได้เเต่งงานมีความสุข
    ตลอดไป.................

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×