ออเครสตร้าในโรงเรียน

ลำดับตอนที่ #2 : 2nd Movement วงออเครสตร้าคืออะไร???

                   


2nd Movement

                ณ หน้าห้องธุรการของโรงเรียนแห่งหนึ่ง ทางเดินเป็นพื้นมันๆสีขาว  ห้องธุรการที่นี่ก็คล้ายๆกับห้องธุรการของโรงเรียนทั่วๆไป ต้องคุยผ่านกับคนในห้องธุรการผ่านหน้าต่างบานเล็กๆ หน้าหน้าต่างก็จะมีเคาท์เตอร์ยื่นออกมาให้ได้เขียนอะไรมากมาย ข้างๆเป็นบอร์ดอันใหญ่ๆติดข้างฝา ซึ่งแทบจะมองไม่เห็นเนื้อบอร์ด เพราะเต็มไปด้วยประกาศต่างๆที่ดูไม่เป็นทางการซักอันเดียว เด็กหญิงชั้น ม.3 ยืนอ่านประกาศเหล่านั้น ในขณะที่ชายชั้น ม.6 ยืนอยู่หน้าหน้าต่างที่เปิดออก

                “หนูรอตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปเอาใบเสร็จมาเขียนก่อน” หญิงอายุราวๆ 50 ปีพูด

                “อ่าครับ” ชายผมฟูๆที่ใส่ที่คาดผมสีดำทำให้ผมดูเป็นแปลกๆพูด แล้วชายผู้นั้นก็หันไปมองเด็กหญิงที่ยืนอ่านประกาศอยู่ แล้วก็สังเกตเห็นสร้อยข้อมือที่มือซ้ายของเด็กหญิงผู้นั้น

                “หวัดดีน้อง” ชายผู้นั้นทัก

                “อ่าหวาดดีค่ะ” เด็กหญิงหันหน้ามา ผมยาวประบ่าของเธอก็สะบัดออกเป็นสายๆ ทรงผมเธอประหลาดกว่าของชายผู้ที่เป็นคนทักซะอีก ทรงผมอย่างกับเมดูซ่าที่มีงูเต็มหัว เพราะเธอมัดจุกมากกว่า 10 อันอยู่บนหัวของเธอ

                “เอ่อ ... น้องหน้าไม่คุ้นเลยเนาะ เพิ่งมาเรียนวันแรกหรอ???”

            “อ่าใช่แล้วค่ะ” เด็กหญิงพยายามไม่สนใจแล้วอ่านประกาศต่อ

                “กำลังเลือกวิชาเอกอยู่หรอ”

            “อ่าใช่ค่ะ แต่มันดูไม่รู้เรื่องเลย” เด็กผู้หญิงคิ้วตกในทันใด มันก็แน่นอนละ เพราะประกาศวิชาเอกจะเป็นกระดาษไซส์ต่างๆกัน อธิบายถึงสรรพคุณในวิชาเอกนั้นๆอย่างละเอียด ลายมือ - ลายพิมพ์ที่แตกต่างกันก็ชวนทำให้มึนงงอยู่ไม่น้อย

                “พี่อธิบายให้เอามะน้อง” ชายผู้นั้นเสนอ เด็กหญิงจึงมองแต่หัวจรดเท้า แล้วพยักหน้า “มันจะเป็นอย่างนี้ สำหรับในช่วงชั้นมัธยมต้นเนี่ย วิชาเอกจะยังไม่สำคัญมากเท่าตอนมัธยมปลาย เพราะมันจะช่วยในเรื่องการเรียนต่อมหาวิทยาลัยมาก แต่ไม่ใช่ว่าวิชาเอกไม่สำคัญนะ เพราะนอกจากจะเป็นเกรดหลักๆแล้วเนี่ย มันก็ยังจะช่วยส่งเสริมให้เราคิดถึงวิชาเอกในช่วงมัธยมปลายได้มากขึ้น” 

“แล้วมันมีไรบ้างอะพี่ ขี้เกียจอ่านและ” เด็กหญิงเลิกอ่านแล้วหันมามองหน้าชายหัวฟู

“ก็ แบ่งตามสาระการเรียนรู้จะเป็น ภาษา เลข สังคม วิทย์ พละ ศิลปะ กพอ. แล้วก็ในแต่ละสาระการเรียนรู้ ยังจะแบ่งย่อยๆเป็นเอกอีก เช่น สาระศิลปะ แบ่งเป็นเอกดนตรีสากล เอกดนตรีไทย เอกศิลปะ เอกนาฏศิลป์ไทย เอกนาฏศิลป์สากล แล้วในแต่ละเอกจะแย่งเป็นแผนกอีก เช่น เอกดนตรีสากล แบ่งเป็นแผนก ขับร้องประสานเสียงและโอเปร่า, แจ๊สคลับ, พวกวงป๊อป, วงโยฯ แล้วก็ออเครสตร้า แต่ว่าแผนกเนี่ย ได้ไม่ได้พี่ไม่ชัวร์นะ เพราะบางแผนกเช่นแผนกออเครสตร้าจะมีการจำกัดจำนวนคน” ชายผู้พี่พูดจบก็มองเด็กหญิงที่กำลังครุ่นคิดเหมือนลังเลว่าจะเลือกเอกอะไรดี

“โอเค พี่ว่าน้องเหมาะกับวิชาเอกนี้มาก ดนตรีสากลนั่นเอง!!!” ชายผู้นั้นเลยตอบให้

            “555+ ว่าแล้วว่าพี่ต้องมาจากวิชาดนตรีสากล” เด็กหญิงพูดไปหัวเราะไป

            “อ่าหรอ รู้ได้ไงอะ” ชายผู้นั้นยึกมือขึ้นเกาหัวยุ่งๆ ทำให้มันยุ่งเข้าไปอีก

                “คางพี่อะ” เด็กหญิงชี้

                “เออว่ะ 555+” โหย มันช่างสังเกตเหมือนตูเลยว่ะ = =” ชายผู้นั้นคิด

                “แล้วพี่รู้ได้ไงว่าหนูเหมาะกับวิชาเอกนี้”

            “ก็พี่เห็นสร้อยข้อมือเราอะ” แล้วชายผู้พี่ก็จับมือซ้ายเด็กหญิงขึ้นมา บนข้อมือมีสร้อยคล้ายโซ่อันเล็กๆอันนึง ที่ห้อยเหล็กแผ่นบางๆรูปทรัมเป็ตอยู่

                “อ๋อ อ่า สวยใช่มะละ” ^///^” เด็กหญิงหน้าแดงพร้อมฉุดข้อมือลง

                “น้องๆ ใบได้แล้ว” หญิงอายุราวๆ 50 ปี ยื่นหน้าออกมาจากหน้าต่างบานเล็กๆ

                “อ่าครับๆ อย่าลืมนะน้อง เอกดนตรีสากล แผนกออเครสตร้า” ชายผู้นั้นวิ่งจากไปผมสะบัดๆแสงอาทิตย์สอดส่องมาจากทางออกโถงของห้องธุรการทำให้ชายผู้นั้นดูคล้ายพระเอก MV

                “เห้ยน้อง~!!! มาเอาใบไปด้วย” หญิงอายุราวๆ 50 ปี ยื่นครึ่งตัวออกมาจากหน้าต่างบานเล็กๆพร้อมสะบัดใบเสร็จไปมา แล้วชายผู้นั้นก็วิ่งกลับมาเอาใหม่ พร้อมยิ้มให้เด็กหญิงผู้นั้นอีกหนึ่งที

                ราวกับว่าเพลง Romeo & Juliet มันได้ดังขึ้นในหัวของเด็กหญิงนั้นผู้นั้น หน้าเริ่มเดงไปทั้งหน้า ทำให้ดูมีเลือดฝาด ทันใดนั้นหญิงอายุราวๆ 50 ปีที่ดูเหมือนว่าตัวจะติดกับหน้าต่างบานเล็กๆก็หันมาทางด้านเด็กหญิง

            “เอ้อ แล้วหนูเลือกได้รึยังว่าจะเรียนเอกอะไร” หญิงผู้นั้นถาม เด็กหญิงก็พยักหน้าแล้วเดินมากรอกแบบฟอร์มเลือกวิชาเอก