[ฟิค tvxq ] ความรู้สึกและมิตรภาพที่ดี

ลำดับตอนที่ #7 : ความเข้าใจ

(ฟิค tvxqแจจุง ยุนโฮ)

 

7:ความเข้าใจ:

 

หลังจากที่ยุนโฮคุยกับฮาซอนเสร็จแล้วก็เข้ามาเห็นยูชอนกับชางมินเตรียมของกันอยู่แต่เขามาเห็นแจจุงกับจุนซูเลยถามหา

ยุนโฮ: อ้าวแล้วแจจุงกับจุนซูละ ทำไมพวกนายถึงมาทำของเองละ แล้วแจจุงไม่ทำเหรอ:

ชางมิน : พี่เขาบอกว่าเดี๋ยวมาเข้าไปเก็บของก่อนให้พวกผมจัดของรอไปก่อน:

ยูชอน : เมื่อกี้พวกฉันได้ยินที่นายพูดกับฮาซอนด้วยที่นายบอกว่ามีคนที่ชอบแล้วแจจุงได้ยินถึงกับอึ้งไปเลยฉันไม่คิดว่านายจะกล้าบอกกับฮาซอนเขาอย่างนั้น:

ยุนโฮ: ฉันไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดอีกอยากพูดให้รู้เรื่องงั้นฉันไปคุยกับแจจุงให้รู้เรื่องดีกว่า:

ว่าแล้วเขาก็ไปหาแจจุงที่ห้องแต่เจอจุนซูออกมาพอดีเลยถาม

ยุนโฮ: แจจุงทำอะไรอยู่เหรอ:  

จุนซู : จัดของอยู่จะเสร็จแล้วเดี๋ยวออกมาแล้วฮาซอนกลับไปแล้วเหรอ:

ยุนโฮ: อือกลับไปแล้วฉันขอเข้าไปคุยกับแจจุงก่อนนะ:

จุนซู : อือง้อให้สำเร็จนะเดี๋ยวพวกฉันจะรอ สู้สู้นะ:

ยุนโฮที่มีโอกาสได้อยู่กับแจจุงอีกครั้งหลังจากแจจุงเอาแต่หลบหน้าเขา เขาคิดถึงแจจุงมากเลยเข้าไปกอดแจจุงที่ยืนจัดของอยู่แจจุงตกใจที่มีคนเข้ามากอดเขารู้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากยุนโฮ

ยุนโฮ: ฉันอยากจะพูดกับนายให้รู้เรื่องฉันไม่อยากให้เราโกธรกันอย่างนี้เลยฉันคิดถึงนาย:    

แจจุง: ได้แต่นายต้องปล่อยฉันก่อนฉันอึดอัด:

ยุนโฮ: ไม่เดี๋ยวนายจะหนีฉันไปอีกฉันจะกอดนายอย่างนี้และ:

ยุนโฮพูดจบก็ดึงแจจุงไปคุยกันที่เตียงแล้วกอดแจจุงเอาไว้เพราะเขากลัว
แจจุงจะหนีเขาไปอีก

แจจุงเลยถามยุนโฮก่อน

แจจุง: ฮาซอนกลับไปแล้วเหรอฉันได้ยินที่นายพูดนายไม่หน้าพูดกับเขาอย่างนั้นเลย:

ยุนโฮ: นายได้ยินหมดเลยเหรอ:

แจจุง: เปล่าฉันได้ยินตอนที่นายบอกว่ามีคนที่ชอบแล้วนายไม่หน้าพูดตรงๆอย่างนั่นเลยแล้ว

ฮาซอนเขาว่าไงบ้าง:

ยุนโฮ: เขาก็ถามว่ารู้จักกันนานแล้วเหรอฉันก็บอกว่าหลังจากออดิชั่นแล้วเขาก็ไม่ได้ถามอะไรอีกเขาก็ขอตัวกลับไป:

แจจุง: นายก็บอกเขาไปนายไม่สงสารเขาบ้างเหรอแล้วงั้นนายไปสัญญากับเขาทำไมละ:

ยุนโฮ: ก็แม่เขาให้ฉันช่วยพูดกับฮาซอนให้ไปอยู่กันพ่อเขาที่ญี่ปุ่นนิฉันเลยต้องสัญญาไปแต่ฉันไม่ได้รักเขานะฉันคิดกับเขาแค่เพื่อนเท่านั่นฉันก็ขอโทษเขาไปแล้วนายจะให้ฉันทำยังไงละ:

แจจุงที่ได้รู้ว่ายุนโฮต้องสัญญากับฮาซอนเพื่อให้ไปอยู่กับพ่อของเขานั้นเองแต่แจจุงก็รู้สึงเสียใจแทนฮาซอนที่ถูกยุนโฮบอกความจริงว่ายุนโฮไม่ได้จะคบกับเขาแล้วยุนโฮก็บอกว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้วยุนโฮรู้ว่าแจจุงต้องคิดมากเรื่องเขาแน่เลยพูด

ยุนโฮ: นายไม่ต้องคิดมากเหรอฮาซอนเขาต้องเข้าใจว่าที่ฉันทำไปเพื่อเขาจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดถ้าฉันต้องคบกับเขาแล้วเขารู้ว่าฉันไม่ได้รักเขาเลยเขาต้องเสียใจยิ่งกว่านี้แน่:

แจจุงเริมใจอ่อนที่รู้ความจริงจากยุนโฮแล้วเขาก็เข้าใจสิ่งที่ยุนโฮต้องทำแล้ว

แจจุง: อือแต่ต้องนี้นายปล่อยฉันก่อนฉันร้อน:

ยุนโฮ: ไม่ถ้านานไม่เลิกโกธรฉัน ฉันก็จะไม่ปล่อยนายอยู่อย่างนี้และดีฉันชอบ

แจจุงนายเลิกโกธรฉันได้แล้วนะฉันรักนายคนเดียวนะ:

แจจุง: รู้แล้วแต่ต้องไม่โกหกฉันนะมีอะไรก็บอกฉันก่อนฉันจะได้ไม่ต้องรู้เรื่องจากคนอื่นอีกฉันอยากฟังจากนายคนเดียว:

ยุนโฮ: ได้ฉันจะเล่าทุกเรื่องให้นายฟังให้หมดเลยดีมั้ย แต่ตอนนี้นายหลับตาก่องฉันมีของจะให้:

แจจุง: ไม่เดี๋ยวนายจูบฉันเหมือนคราวที่แล้วอีกจะให้ก็ให้มาเลย:

ยุนโฮ: โธ่ไม่คราวนี้ให้จริงๆหลับตาก่อนนะ:

แจจุงจึงยอมหลับตาตามที่ยุนโฮบอกยุนโฮเลยหยิบของออกมาจากประเป๋ากางเกงที่เขาพกติดตัวตลอดเพราะถ้ามีโอกาสเขาจะได้ให้แจจุงเลยแล้วเขาก็หยิบแหวนคู่ที่เขาแอบไปซื้อมาตอนที่อยู่ที่ญี่ปุ่นเขาเอาแหวนวางบนมือ แจจุงลืมตาขึ้นมาเห็นแหวนที่ข้างในสลักคำว่า forever love

แล้วมีชื่อเขาสองคนอยู่เขาเลยถาม

แจจุง: นายไปซื้อที่ไหนมาเนี๊ย:

ยุนโฮ: ตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นฉันแอบไปซื้อตอนที่พวกเราไปกินข้าวพร้อมกันไง:

แจจุงนึกออกแล้วว่าตอนไหนเขาเลยพูดแหย่ยุนโฮ

แจจุง: ออ ฉันนึกว่าเห็นฮาซอนซะอีก:

ยุนโฮ: นายเลิกแหย่ฉันได้แล้วฉันใส่แหวนให้นะ:

แล้วยุนโฮก็ยิบแหวนมาใส่ให้แจจุงที่นิ้วนางข้างซ้ายแต่ยุนโฮใส่แหวนคนละข้างกับแจจุงแต่นิ้วเดียวกันแจจุงยิ้มให้ยุนโฮแต่ที่ดูยุนโฮจะมีความสุขมากกว่าที่แจจุงเข้าใจเขาสักที

แจจุง: นี้นายแน่ใจเหรอว่าจะรักตลอดไป:

ยุนโฮ: ฉันไม่สัญญาแต่ฉันจะทำให้นายเห็นเอง:

แจจุง: เน่าจังฉันว่าเราออกไปได้แล้วละพวกยูชอนค่อยแย่แล้วไป:

แจจุงจะลุกจากตัวยุนโฮเขาจะออกไปหาพวกยูชอนแต่ยุนโฮกลับดึงตัวแจจุงกลับมานั่งที่ตักของเขาเหมือนเดิมเขาบอกว่า

ยุนโฮ: ฉันคิดถึงนายมากเลยแจจุง:

ไม่พูดเปล่าเขาหันไปหอมแก้มคนที่นั่งบนตักเขาแจจุงรู้ว่าห้ามยุนโฮไม่ได้เพราะไม่ว่ายุนโฮจะทำอะไรต้องทำให้ได้แล้วเขาก็คิดถึงยุนโอเหมือนกันเลยปล่อยไปยุนโฮก้มลงซุกไซร้ไปตามคอขาวของอีกผ่ายก่อนจะจูบที่ปากของคนที่เขารักอย่างนุ่มนวลอ่อนหวานก่อนจะผละออกจากกันเพื่อสบตาคนที่นั่งอยู่บนตักเขาอย่างหลงใหลก่อนจะจูบลงอีกครั้งแต่คราวนี้มันต่างออกไปมีแต่ความเร่าร้อนที่มอบให้กับคนที่เขารักมากแล้วกว่าที่เขาจะผละออกมาได้จากการจูบมาราธอนก็เพราะกลัวคนในอ้อมกอดของเขาจะหายใจไม่ทันแจจุงที่ถูกยุนโฮจูบเป็นครั้งแรกก็เขิงเขาเลยลุกออกจากกอดของยุนโฮแล้วจะออกจากห้องยุนโฮเห็นแจจุงเขิงแล้วจะออกจากห้องเลยเรียก

ยุนโฮ: รอฉันด้วยสิ:

แล้วเขาก็จับมือแจจุงออกมาจากห้องพร้อมกันพวกยูชอนที่เห็นสองคนเดินจับมือออกมาก็แซ่วกันใหญ่ที่ดีกันได้สักที

ยูชอน : แสดงว่าเคลียร์กันรู้เรียกแล้วสินะ:

ชางมิน : ผมคิดว่าจะไม่ออกมาแล้วซะอีกเตรียมของเสร็จนานแล้วอ่านหนังสือจบหลายเล่มแล้วนึกว่าจะไม่ได้กินแล้ว:

จุนซู : นายสองคนเลิกแซ่วกันได้แล้วฉันว่าเราลงมือทำอาหารกันดีกว่าฉลองให้กับสองคนที่ดีกันได้สักที:

แจจุงกับจุนซูก็ทำอาหารส่วยยุนโฮกับยูชอนก็จัดแจงของตามคำสั่งของแจจุงส่วนชางมิน

(ไม่ต้องบอกก็คงเดาถูกนะค่ะว่าทำอะไร)  หลังจากที่ทำอาหารกันเสร็จแล้วทุกคนก็ฉลองกับบรรยากาศสนุกสนานกันใหญ่ความสุขภายในบ้านกลับมาเหมือนเดิมแล้วและคืนนั้นชางมินเห็นว่ายุนโฮดีกับแจจุงแล้วเขาเลยขอนอนห้องของยุนโฮเพราะรู้ว่ายุนโฮต้องขอนอนห้องเดียวกับแจจุงแน่แล้วเขาก็ได้นอนเพราะยูชอนลากจุนซูไปนอนด้วยนั่นเองแล้วคืนนั้นก็ต้องยอมนอนด้วย เขานอนดูแหวนที่ยุนโฮให้เขาคิดถึงว่ายุนโฮจะให้ของแบบนี้กับเขายุนโฮอาบน้ำเสร็จก็เข้ามานอนข้างแจจุงเขาเห็นแจจุงดูแหวนเลยถาม

ยุนโฮ: นายไม่ชอบมันเหรอ:

แจจุง: เปล่าฉันไม่คิดว่านายจะให้นะ:

ยุนโฮ: ฉันให้เพราะฉันรันนายไง ฉันรักนายนะ:

แจจุง: วันนี้นายพูดจะสิบรอบได้แล้วมั้งฉันรู้แล้วฉันก็เหมือนกับ:

ยุนโฮ: อะไรเหมือนกันฉันไม่เข้าใจนายรักฉันหรือเปล่า:

แจจุง: ก็ได้ฉันรักนายพอใจยังนอนได้แล้ว:

ยุนโฮยิ้มที่แกล้งแจจุงบอกรักเขาได้แล้วก็นอนกอดแจจุงหลับอย่างสบายหลังจากที่สองคนดีกันได้สองอาทิตย์กว่าฮาซอนก็มาหายุนโฮที่ตึกSM เพราะวันนี้พวกเขามาประชุมกันฮาซอนมาหายุนโฮเพื่อจะมาบอกลายุนโฮพวกเขาประชุมเสร็จแล้วจะต้องไปทำงานกันต่อยุนโฮรู้ว่าฮาซอนมาหาก็ชวนไปคุยกันที่ห้องพักทุกคนเตรียมตัวไปทำงานกันต่อก็ออกไปรอยุนโฮคุยกับฮาซอนที่ข้างล่างยุนโฮรู้ว่าฮาซอนจะกลับญี่ปุ่นเพราะฮาซอนโทรมานัดกับเขาแล้วเขาเลยถาม

ยุนโฮ: เธอจะไปเมื่อไหร่:

ฮาซอน: อีกสองวันฉันมาบอกไว้ก่อนเดี๋ยวเธอไม่มีเวลา:

ยุนโฮ: แล้วเธอไม่เรียนต่อเหรอ:

ฮาซอน: ฉันจะกลับไปต่อที่โน่นฉันไม่อยากอยู่คนเดียวที่ฉันมาที่นี้เพราะฉันคิดว่าเธอจะอยู่กับฉันแต่ตอนนี้เธอมีคนที่เธอชอบแล้วฉันก็ไม่อยากเรียนที่นี้แล้วฉันจะกลับไปหาพ่อไม่ดีกว่าเหรอ:

ยุนโฮรู้สึกผิดต่อฮาซอนอย่างบอกไม่ถูกเขาเลยพูด

ยุนโฮ: ฉันขอโทษ ฉันขอโทษเธอจริงๆ:

ฮาซอน: ไม่เป็นไรหรอกฉันรู้ว่าเธอทำเพื่อฉันตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว:

ยุนโฮ: เดี๋ยวฉันไปส่งเธอที่สนานบินแล้วกันนะ:

ฮาซอน: ไม่เป็นไรช่วงนี้เธอไม่ค่อยมีเวลาฉันไปเองได้แต่ว่าเรายังเป็นเพื่อนกับใช่มั้ย:

ยุนโฮ: ใช่เธอจะเป็นเพื่อนที่ฉันรักตลอดไป:

ฮาซอน: ถ้างั้นเธอกอดฉันเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย:

ยุนโฮ: ทำไมจะไม่ได้ละกอดเพื่อนจะเป็นไรไป:

ยุนโฮก็ลุกกอดฮาซอนตามที่ฮาซอนขอและกอดเพื่อเป็นการลาแล้ว จากนั้นเขาก็พาฮาซอนมาลาพวกยูชอนที่รออยู่ข้างล่างนั้นฮาซอนก็ขอตัวกลับเพื่อให้พวกยุนโฮไปทำงานกันต่อ หลังจากสองวันยุนโฮก็ไปส่งฮาซอนที่สนามบิน เวลาผ่านไปได้เดื่อนกว่าแล้วพวกเขาไม่มีเวลาได้พักกันเลยต้องเตรียมตัวทำอัลบั้มใหม่กันแล้วไหนจะไปอัดรายการต่างๆอีกไม่ได้พักเลยหลังจากกลับมาจากที่ญี่ปุ่นแล้วคืนนี้พวกเขากลับบ้านมาก็ดึกแล้วทั้งเหนื่อยทั้งเมื่อยพวกเขานอนอยู่ห้องนั่งเล่นกันยุนโฮที่นอนหนุนตักแจจุงอยู่บนโซฟาส่วนยูชอนก็ซบไหล่จุนซูอยู่ที่โซฟาอีกตัวชองมินก็นั่งพิงโซฟาตัวที่แจจุงนั่งอยู่ชางมินเลยบ่นขึ้นมา

ชางมิน : พี่ผมว่าเราลาหยุนดีมั้ย:

จุนซู : ฉันก็ว่างั้นดีนะ:

แจจุง: ไม่ได้หรอกตารางงานเรายังมีอีดกว่าเราจะได้พักกันก็อาทิตย์หน้าโน่น:

ยูชอน : แต่ฉันว่าเราลงสักวันคงไม่เป็นไรมั่งฉันอยากนอนซักวัน:

ยุนโฮ: ฉันก็เหมือนกัน:

ชางมิน : ผมว่าเราหนีเที่ยวกันดีมั้ยหน้าสนุกดี:

แจจุง: นายจะบ้าเหรอแล้วงานละเดี๋ยวผู้จักการก็บ่นตาย:

ชางมิน : ผมแค่ล้อเล่นนะใครจะทำ:

ยูชอน : ฉันว่าเราไปนอนกันดีกว่าเรื่องนี้ไว้ค่อยคุยกัน:

จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปนอนแต่หลังจากเข้านอนกันหมดแล้วชางมินได้มาเรียกแจจุงที่ห้อง

ชางมิน : พี่แจจุงหลับยัง:

แจจุง: ยังนายก็เข้ามาสิ:

ชางมินก็เข้ามานอนที่เตียงด้วยแจจุงเลยถามเขาว่าไม่อะไร

แจจุง: นายมีอะไรหรือเปล่าถึงยังมานอน:

ชางมิน : ผมขอนอนด้วยนะวันนี้ผมไม่อยากนอนคนเดียว:

ยุนโฮอกมาจากห้องน้ำได้ยิงพอดีเลยบอกว่า

ยุนโฮ: ไม่ได้นายไปนอนที่ห้องยูชอนสิ:

ชางมินเห็นว่ายุนโฮไม่ยอมให้นอนด้วยเลยแกล้งยุนโฮด้วยการอ้อนแจจุงขอนอนกันแจจุงด้วยแล้วยังกอดแจจุงเป็นการแกล้งยุนโฮอีก

ชางมิน : พี่ขอผมนอนด้วยนะ:

แจจุง: ได้งั้นยุนโฮกลับไปนอนที่เดิมก็นะ:

ยุนโฮ: โธ่ไม่เอางั้นก็นอนกันสามคนนี้และ:

ว่าแล้วเขาก็ไปนอนด้วยชางมินยิ้มที่เขาแกล้งยุนโฮได้เขาเลยปล่อยแจจุงแล้วนอนข้างๆแจจุงคิดว่าชางมินมานอนด้วยต้องมีอะไรแน่ๆเลยถาม

แจจุง: นายมานอนนี้มีอะไรใช่มั้ย:

ชางมิน : พี่นี้รู้จริงๆด้วยเรื่องเมื่อกี้ผมพูดจริงนะเราไปเที่ยวกันดีกว่าผมดูตารางงานของเราที่มีอยู่เราไม่ได้ไปอัดรายการที่ไหนที่มีก็แค่ต้องเตรียมตัวทำอัลบั้มไม่มีงานที่ไหนเลยเราไปกันเถอะ:

แจจุงที่สงสางน้องเพราะชางมินไม่ค่อยอยากไปไหนแต่ตอนนี้กลับอยากไป

เลยถามยุนโฮว่าจะเอาไงดี

แจจุง: ยุนโฮนายไงละ:

ยุนโฮ: ก็ได้ฉันก็เหนื่อยเหมือนกันช่วงนี้มีแต่เรื่องไปก็ดีเหมือนกัน:

แจจุง: ตกลงเราไปกันแต่ต้องไปถามสองคนนั้นก็ว่าจะไปด้วยมั้ย:

ชางมิน : ผมจักการเองถ้าพี่สองคนตกลงอีกสองวันเราก็ไปกันเลยนะ:

แจจุง: อือได้:

ยุนโฮ: แต่ตอนนี้เรานอนกันก่อนพรุ่งนี้เราไปเคลียร์งานกัน:

ทั้งสามคนเลยนอนกันก่อนที่จะตกลงว่าพวกเขาจะได้ไปหรือไม่ได้ไปกัน

(แล้วพวกเขาจะไปที่ไหนละ)

 

ถ้าอยากรู้เรื่องราวว่าจะเป็นอย่างไร ต่อโปรดติดตามตอน 8 : หนีเที่ยวกัน: ค่ะ