[ฟิค tvxq ] ความรู้สึกและมิตรภาพที่ดี

ลำดับตอนที่ #2 : :ความรู้สึกที่แสดงออกมา:

(ฟิค tvxqแจจุง ยุนโฮ)

 

ตอน 2: ความรู้สึกที่แสดงออกมา:

 

 

เช้ารุ้งขึ้งทุกคนตื่นกันเกือบหมดแล้ว ชาวมินที่กำลังอ่านหนังสืออยู่จึงหันไปถามยูชอน

ชางมิน : พี่พวกเราจะไปสนานบินกันกี่โมง:

ยูชอน : 10 โมงเพราะเครื่องออกเที่ยงครึ่ง:

จุนซู ที่ออกมาจากห้องนอนถามว่า

จุนซู : มีอะไรกินบ้างฉันหิวแล้ว:

ยูชอน ที่กำลังหาอยู่ก็หันมาบอกว่า

ยูชอน : นายตื่นมาไม่เห็นเหรอว่าแจจุงลุกยังไม่มีอะไรกินหรอก:

ชาวมิน เลยหันมาบอกว่า

ชางมิน : พวกพี่ก็ไปปลุกพี่แจจุง จึงเขาสิ:

ยุนโฮ ออกมาจากห้องนอนได้ยินที่ชางมิน พูดเลยบอกว่า

ยุนโฮ: เดี๋ยวฉันไปปลุก แจจุงให้เอง:

ดังนั้น ยุนโฮ ก็เดินไปยังห้องนอนของแจจุง เมื่อเขาเข้ามาในห้องนอนก็เห็น แจจุงนอนอยู่หลับเขาเดินเข้ามานั่งข้างๆเตียง เขาจะปลุกแจจุงแต่กลับไม่ปลุกแต่เขานั่งมองหน้าของคนที่หลับอยู่อย่างมีความสุขแทน เขาเอื้อมมือไปลูบผมที่หน้าของคนที่หลับอยู่ ยุนโฮมองหน้าของคนที่เขารักเขารู้สึกอยากจะจูบแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะจูบแจจุง ยุนโฮได้แต่มองแล้วเอานิ้วไปลูบปากของ แจจุงแทนเขา เลยตัดใจปลุกคนที่หลับอย่างมีความสุขให้ลุกได้แล้ว

ยุนโฮ: แจจุง แจจุงอ๋าตื่นได้แล้ว:

แต่แจจุงที่ตื่นตั้งแต่ ยุนโฮเข้ามาแล้ว เขาแกล้งหลับอยู่จึงตื่นขึ้นมานั่งแล้วถามยุนโฮว่า

แจจุง: มีอะไรถึงได้มาปลุกฉันนี้:

ยุนโฮ: นี้มัน 8 โมงกว่าแล้วนะ ชางมินให้ฉันมาปลุกนาย เพราะพวกเขาหิวแล้ว:

แจจุง: นี้ถ้าไม่มีฉันพวกนายจะทำยังไงนี้:

ยุนโฮ: ถ้าถามฉันละก็ฉันคงตายมั้ง:

แจจุง หันมามองหน้า ยุนโฮที่กำลังมองเขาอยู่เขาเลยเดินเข้าห้องน้ำไป...หลังจากที่ทุกคน กินอาหารเสร็จแล้ว เก็บของเสร็จแล้วจึงเดินทางไปที่สนานบิน...พอถึงสนานบินทุกคนก็เตรียมตัว ขึ้นเครื่องบินไปญี่ปุ่นพอถึงสนานบินที่ญี่ปุ่นแล้วทุกคนก็ เดินทางไปยังบ้านพัก ที่ผู้จัดการเตรียมไว้ให้ซึ่งก็อยู่ห่างจากตัวเมืองออกมา บรรยากาศของบริเวณ บ้านพักจะเป็นสวย มีต้นไม้ร่มรื่นเหมาะแก่การพักผ่อนที่นี้มาก หลังจากที่ทุกคนลงจากรถ ยูชอนเลยถามแจจุงว่า

ยูชอน : แจจุง กุญแจอยู่ที่ใครละ:

แจจุง: อยู่กับยุนโฮมั้ง:

ยุนโฮ: อยู่กับฉันเอง:  

เขาเดินไปไขกุญแจบ้านแล้ว เปิดประตูเสร็จทุกคนจึงเดินเข้าไปในบ้าน และวางของลง

จุนซู : บ้านสวยจัง แจจุงนายว่าไง:

แจจุง: อือ ก็สวยดี:

ชางมิน : พี่แล้วบ้านหลังนี้มีกี่ห้องละ:

ยุนโฮ: สองห้องนอน ห้องใหญ่หนึ่ง ห้องเล็กหนึ่งห้อง นายจะนอนห้องไหนละ:  

ชางมิน : ผมของนอนห้องใหญ่แล้วกัน:

แล้วเขาก็ขนของเข้าไปในห้อง ส่วนยูชอนกับจุนซู ที่กำลังเดินดูบ้านอยู่นั้น ยูชอนพูดขึ้นว่า

ยูชอน : งั้นฉันกับจุนซูนอน ห้องเล็กแล้วกันพวก นายนอนห้องใหญ่กับ ชางมินแล้วกัน:

จุนซูบ่นออกมาว่า

จุนซู : แต่ฉันไม่อยากนอนกับนายนิ:

ยูชอน : ถ้านายไม่นอนกับฉันแล้ว นายจะไปนอนกับ ชางมินเหรอนาย นอนกับฉันนะดีแล้ว ถ้านายไปนอนห้องโน้น ฉันก็คิดถึงนายแย้เลย:

จุนซูจึงหันมามองยูชอนแล้วพูดว่า

จุนซู : จะบ้าเหรอนาย ถ้างั้นนายก็ขนของให้ฉันด้วยแล้วกัน:

จุนซูเลยเดินเข้าห้องแล้วหันมายิ้มให้ยูชอน ยูชอนจำใจขนของให้หลังจากที่ยูชอนกับจุนซูเข้าห้องไปในห้องแล้วส่วนยุนโฮและแจจุงก็ขนของเข้าห้องไปหลังจากที่ทุกคนเก็บของเสร็จแล้ว

ทุกคนจึงออกมานั่ง คุยกันว่าจะไปไหนกันดี ยุนโฮเลยถามว่า

ยุนโฮ: ตกลงพวกนาย จะไปที่ไหนละ:  

ยูชอน : ฉันกับจุนซู เราจะไปซื้อของกัน:

ยูชอน : แล้วพวกนาย จะไปไหนละ:

แจจุง: ฉันเหนื่อย ไม่อยากไป พวกนายไปกันเถอะ:

จุนซู : พวกนาย จะเอาอะไรมั้ย เดี๋ยวพวกฉันจะซื้อมาให้:

ยูชอนเลยถามชางมินว่าจะไปด้วยมั้ยชางมินบอกว่า

ชางมิน : ผมไม่ไปนะ ผมอยากอยู่บ้านอ่านหนังสือ พวกพี่ก็ซื้อของมากิน ด้วยแล้วกันนะ:

ยุนโฮ: ฉันก็ไม่ไป เหมือนกันฉัน อยากเดินดูรอบบ้านนะ พวกนายไปกันเถอะ:  

จุนซู : ตกลงพวกนาย จะไม่ไปใช้มั้ย งั้นฉันสองคน ไปก่อนแล้วจะ ซื้อของมาฝากไปนะ:

แล้วยูชอนกับจุนซูก็ออกไปข้างนอกกันสองคนส่วนชางมินที่กำลังอ่านหนังสืออยู่เขาพูดขึ้นมาว่า

ชางมิน : พี่ผมไปนอนอ่านหนังสือในห้องนะแล้วถ้าพี่สองคนนั้นกลับมาพวกพี่เรียกผมด้วยนะ:

พูดจบชางมินก็เดินเข้าไปในห้องส่วนยุนโฮก็ชวนแจจุงออกไปเดินเล่นข้างนอกที่สวนยุนโฮจึงมีโอกาสอยู่กันแจจุงสองคนอีกครั้งเขาเลยถามแจจุงว่า

ยุนโฮ: ทำไมนาย ไม่ไปกับสองคนนั้นละ:

แจจุง: ฉันขี้เกียจไปไว้ไปพรุ่งนี้ก็ได้นายจะไปกับฉันด้วยกันมั้ยละ:

ยุนโฮ: อือแล้วฉันจะไปด้วย:

หลังจากที่เดินกันไปสักพักหนึ่งแล้วเขาคิดว่าเขาควรจะบอกความรู้สึกให้แจจุงได้รู้อีกครั้งเขาเลยเรียกแจจุง

ยุนโฮ: แจจุงฉันอยากจะบอกว่าชอบนาย ฉันชอบนายได้ยินมั้ย:

แจจุงที่ กำลังเดินดูต้มไม้อยู่แล้วได้ยินถึงกับตกใจแต่กลับแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วถามว่า

แจจุง: นายพูดอะไรเหรอฉันไม่ได้ยิน:

เขารู้ว่าแจจุงแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเลยโมโหและเดินเข้าไปหาแจจุงแล้วดึงตัวแจจุงเข้ามากอดและพูดว่า

ยุนโฮ: ฉันบอกว่าฉันชอบนาย ฉันชอบนาย นายได้ได้ยินยัง:

แจจุงถึงกับตกใจที่ยุนโฮเข้ามากอดเขาแจจุงเลยตัดสินใจบอก

แจจุง: ทำไมนาย ถึงพูดเรื่องนี้ กันฉันอีกละ:

ยุนโฮ: เพราะฉันจะบอกกับนาย เป็นครั้งสุดท้ายและจะถามนายเป็นครั้งสุดท้ายตกลงนายชอบฉันหรือเปล่าถ้านายไม่ชอบฉันจะไม่พูดเรื่องนี้กับนายอีกต่อไป:

แจจุง: ใช้ฉันก็ชอบนายแต่ฉันว่ามันไม่ดีเพราะพวกเราเป็นศิลปินที่ทุกคนรู้จักแล้วนายจะให้ฉันทำยังไง:

แจจุงที่อยู่ในอ้อมกอดของยุนโฮได้ผลักตัวยุนโฮแล้วเขาก็เดินเข้าไปในบ้านปล่อยให้ยุนโฮยืนอยู่ตรงนั้น ยุนโฮที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นรู้สึกดีใจที่ได้รู้ว่าแจจุงก็ชอบเขาเหมือนกันแต่เขารู้สึกสับสนว่าที่เขาทำลงไปนั้นมันถูกหรือเปล่าแต่เขาก็ไม่อยากเก็บความรู้สึกที่ชอบแจจุงไว้อีกต่อไป แจจุงที่เขาเข้ามานั่งคิดว่าจะทำยังไงดีเพราะเขาเริ่มรู้สึกอยากจะแสดงความรู้สึกของเขาเหมือนกันเพราะตัวเขาไม่อยากเก็บความรู้สึกที่มีต่อยุนโฮอีกต่อไปชางมินที่ออกมาจากห้องนอนเห็นแจจุงนั่งอยู่เลยถามว่า

ชางมิน : พี่แจจุงผมเริ่มหิวแล้วมีอะไรกินบ้างมั้ย:

แจจุงที่กำลังคิดเรื่อง ยุนโฮอยู่จึงหันมาหาชางมินที่เรียก

แจจุง: อะไรนะนายหิวแล้วเหรอเดี๋ยวฉันลองหาดูว่ามีอะไรกินบ้าง:

เขาลุกไปหาของให้ชางมินในห้องครัวแล้วยุนโฮก็เดินเข้ามาในบ้านแล้วเห็นชางมินแต่ไม่เห็นแจจุงเลนถามหา

ยุนโฮ: แจจุงหายไปไหนละ:

ชางมิน : พี่เขาอยู่ในห้องครัว:

เขาเลยเดินไปหาแจจุงที่กำลังหาของให้ชางมินกินเขาเลยพูดว่า

ยุนโฮ: เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ ฉันรู้สึกอยากจะบอกกับนายว่าฉันชอบนายจริงๆ ฉันขอโทษ:

พูดเสร็จยุนโฮก็เดินออกมานั่งกับชางมิน ชางมินที่เห็นยุนโฮ
แปลกๆจึงถาม

ชางมิน : พี่สองคนเป็นอะไรหรือเปล่านะ:

ยุนโฮ: เปล่านายอ่านหนังสือเสร็จแล้วเหรอ:

แจจุงที่ถือของกินมาให้เขาวางของลงแล้วชวนยุนโฮกิน คือนั้นยูชอนกับจุนซูซื้อของมากินกันหลังจากที่กินอาหารกันเสร็จแล้วทุกคนก็คุยกันจนดึกแล้วเลยแยกย้ายกันเข้าห้องไปนอน

 

ยังไม่จบน่ะค่ะถ้าอยากรู้เรื่องราวเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอน3: สิงที่อยากทำ: น่ะค่ะ