คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : BAD BLOOD 02 : We’re dating? {100%}
BAD BLOOD 02 : We’re dating?
านยอลเ้ัวลุึ้นนั่อย่ารวเร็วพอลืมาึ้นแล้วรู้ว่าัวเออยู่ที่ไหน เหี้ยเอ้ย เรื่อเมื่อืน…
“อื้อ ริส"
“ไหวป่ะเนี่ย"
“ไม่...”
“ยั่วเหรอ หืม?” ริสยิ้มเ้าเล่ห์ออมา ปา็แะิมริมฝีปาบาสีหวานเบาๆ านยอล็อบรับูบนั้นอย่าเ็มใ หลับาพริ้ม้อนรับูบที่แสนนุ่มนวลอย่าว่า่าย
“ใรยั่ววะ!!” แ่พอสิลับมาวูบหนึ่็รีบผลััวริสออนนโนผลัแทบเีย "ไปสู่เี๋ยวนี้!”
“พูไม่เพราะ" ำหนิเบาๆ พร้อมับีปาอิ่มไปหนึ่ที านยอลโวยวายา็มอริสอย่าเอาเรื่อ "ล้าลับ? พี่ยูราไ้เะนายันพอี"
“เรื่ออัน!”
“ื้อเว้ย"
“ไปส่ อึ!” วามรู้สึปั่นป่วนีรวนึ้นมาอีรอบ านยอลเม้มปาแน่น วาลมโมอแฟนเ่า้วยวามรู้สึที่บอไม่ถู ไม่สิ วามรู้สึอยาูบอยาทำอะไร่อมิอะไร่าหา!
“ะใหู้บมั้ย?” ริสเลิิ้วถาม านยอล็ไ้แ่พยัหน้าน้อยๆ
“แู่บ้วย!”
“ันไม่เอาเปรียบนายหรอน่า แ่นี้็โรุ้มละ" านยอลอยาะบีบอไอ้บ้านี่มา ไม่เอาเปรียบเหรอ แล้วอีรอย้ำสีุหลาบที่้นอูใรมันทำวะ ฮึ่ย!
หลัานั้นอีเือบสอั่วโมที่านยอลับริส็นัวเนียันไปมา ฤทธิ์ยา็เริ่มะเบาล ึ่ริส็ไม่ปล่อยานยอลไป่ายๆ แล้ปล้นูบไปเรื่อยๆ านัวเล็ว่านินึนโนานยอลถีบถึปล่อยให้านยอลไปอาบน้ำ และมัน็ีสอว่าานยอลที่าแทบะปิ็ไม่ไ้โวยวายอะไรอี ล้มัวลนอนหัวถึหมอนปุ๊บ็หลับทันที
“น่าอายะมั" ว่าพลายี้ผมัวเอนฟูฟ่ออย่ารับไม่ไ้
"ื่นแล้วเหรอ ไปอาบน้ำไป"
“ยุ่"
“านยอล -_- พูันีๆ ะไ้มั้ย" ริสออมอนที่นั่อยู่บนเียอย่าเอือมๆ
“ทำไม้อพูี ศัรูันใรเาพูี บ้า"
“ศัรูันใรเาูบัน :)”
“ถ้าไม่ใ่เพราะไอ้ยาบ้านั่น นายไม่มีวันไู้บปาันแน่!” านยอลถลึาใส่ริสอย่าโรธั
“ใรเาอยาูบ เหอะ" ริสว่า เาโหหรอ ไม่อยาะให้นที่นั่หน้าบูอยู่อาละวา
านยอลเบะปาใส่ริสไปหนึ่ที่อนะเินผ่านหน้าริสไปทีู่้เสื้อผ้าหลัให่แบบบิลล์อินที่อยู่อีฝั่อห้อ ้นหาเสื้อผ้าและผ้าเ็ัวไม่นาน่อนะเินเ้าห้อน้ำไป ริสหัวเราะออมาเบาๆ เพราะท่าทาุ้นินว่าอะไรอยู่รไหนในห้อเา มันบ่บอว่าเรื่ออเราไม่เ่าเลย
หลัาานยอลอาบน้ำเสร็ และทะเลาะันพอรุบริบ ริส็ลาานยอลลไปิน้าว้วยนไ้ อนแรานยอลไม่ยอมะให้ริสไปส่เลย แ่พอริสบอว่า 'วันนี้ันนัับแบฮยอนไปูหนั้วยัน' านยอล็ไม่อิออที่ะลไปิน้าวเ้า ท่าทาแบบนี้ริสรู้หรอว่าานยอละามไป้วย
“เ๊ปิปิ" เ็หน้าหวานาโวิ่ถลาเ้าไปอสาวสวยที่เินออมาาห้อรัวอย่าิถึ อู๋ ปิปิพี่สาวอริสนั่นเอ ปิปิยิ้มหวานอแฟน (เ่า) น้อายัวเออย่าเอ็นู มือสวยบีบแ้มยุ้ยเล่นอย่าที่อบทำเบาๆ ไปหนึ่ที
“เ๊ิถึานเลี่ยัเลย"
“านเลี่ย็ิถึเ๊ฮะ เ๊ทำับ้าวเอเลยเหรอวันนี้อ่ะ ห๊อมหอม"
“ใ่แล้ว ริสบอว่าเรามา้าที่นี่ พี่เลยทำุป้าวโพอโปรเราไว้้วยนะ" ปิปิบอแล้วยิ้มอย่าใี
“หูยเ๊ รัเ๊ั >3<”
“รัน้อเ๊ให้ไ้แบบรัเ๊มั่สิ" ริสที่เินามหลัมาพูึ้น านยอลหุบยิ้มับ าลมวัไปมอแฟนเ่าอย่าไม่พอใ ปิปิเลิิ้วอย่าสสัย โรธอะไรันอีล่ะสอนนี้?
“เหอะ ใระรั"
“ทะเลาะอะไรันอีเ็พวนี้นิ"
“เปล่านี่เ๊ เราเลิันแล้ว" ริสบอแล้วไหวไหล่น้อยๆ
“ใ่เลยเ๊" านยอลว่า
“ามใๆ เลิ็เลิ" เธอบอพลายิ้มำ "ไปิน้าวันไ้แล้ว สายแล้วนะ เี๋ยวเ๊้อออไปทำานแล้ว"
“ร้าบ บ๊ายบาย ไว้เอันใหม่ฮะ~” านยอลยิ้มหวาน ริสแ่พยัหน้ารับ่อนะเ้าห้อรัวไป านยอล็เินามไปิๆ
“นายนัแบฮยอนไว้ี่โม?”
“ถามทำไม ธุระารอะไรอนายไม่ทราบ?”
“ันะไป้วย! ันไม่มีวันยอมให้นายทำะแนนนเียวหรอนะบอไว้เลย"
“นาย็นัแบฮยอนวันอื่นสิ วันนี้เป็นวันเอันับแบฮยอนสอน อ่านปาันนะแ่สอน ^^”
“เรื่ออะไรล่ะ ันะไป้วย!” านยอลบออย่าเอาแ่ใ
“ามใ
ถ้าทนารสวีอันับแบฮยอนไม่ไหว็ลับไป่อนไ้เลย"
“ลนัแบไว้ี่โมเนี่ย?! นี่มันะสี่โมเย็นแล้วนะ =O=”
านยอลโวยวาย หลัานั่ๆ นอนๆ รอะออไปเอหน้าแบฮยอน นหลับไปรอบนึื่นมาไอ้บ้าริส็ยันั่เล่นเมส์อยู่หน้าทีวีอยู่เลย ริส็ไม่ไ้สนใเสียโวยวายนั่นสัเท่าไร อยสิ๊ในมือเล่นเมส์่อไป เมส์ำลัุเือ ะมาเวไม่ไ้
พรึบ!
“เฮ้ย านยอล! อะไรอนาย -_-+” เยหน้าึ้นไปมอนที่ถือปลั๊ไฟเรื่อเมส์อยู่ในมืออย่าแ้นๆ ริสถอนหายใเฮือออมาอย่าเ็ๆ
“ะไปหาแบไ้ยั นี่รอนานแล้วนะ"
“เี๋ยวถึเวลานััน็ไปเอแหละน่า นาย็นั่รอไปสิ มาเร่ทำไม"
“นี่นายนัแบึๆ ื่นๆ แบบนี้ ิะทำไม่ีับแบใ่มะ ห๊า!” านยอลเท้าเอวถามอย่าเอาเรื่อ
“ั้นมั้ ^_^”
“ไอ้ริส ไอ้ั่ว!”
“นี่ ใระทำบ้าป่ะ แบฮยอนน่าทนุถนอมะาย" ใบหน้าหล่อเหลายิ้มหวานออมาพอพูถึแบฮยอน
“เหอะ!”
“ทำไม หึเหรอ?”
“-_-”
“หึ็บอ แหม" หลัานั้นริส็วิ่หลบสารพั้าวอที่านยอลปามานแทบะสะุาัวเอล้ม
……….
แบฮยอนยิ้มหวานเมื่อเห็นหน้าริส ่อนะทำหน้าเล็น้อยที่เห็นานยอลมา้วย แ่็ยิ้มหวานให้านยอลไปอีที ริสพอเห็นแบฮยอน็รเ้าไปหา ไม่ไ้สนใานยอลที่เินมา้วยัน ริสเทแร์แบฮยอนอย่าี และันานยอลออาบทสนทนาไปลายๆ เพราะพูแ่เรื่อที่เ้าใันอยู่สอน
านยอลเินามนทัู้่ไป ปา็บ่นมุบมิบ ่อนะเินเ้าไปแทรลานที่เินุยันหนุหนิอยู่้าหน้า ใบหน้าหวานเินายยิ้มหวานใบแบฮยอน่อนะเอามือผลัริสให้ออไปห่าๆ
“แบูหนััน ^^”
“ไ้เลยๆ านยอลอยาูเรื่ออะไรเหรอ?”
“แบเลือเลย านยอลูไ้หมเลยร้าบ"
“เอาหนัผีสิ แบฮยอนอบนี่รับ มา เี๋ยวริสไปื้อั๋วให้นะรับ" ริสพูบ็เินไป่อแถวื้อัวอย่ารวเร็ว ไม่รอให้านยลไ้พู่อ ายแน่านยอลเอ๋ย ืนนี้นายนอนไม่หลับแน่ๆ หึหึ นลัวผีึ้นสมออย่าานยอล้อเอแล้ โทษานมาทำลายเแรอเาับแบฮยอน
านยอลยิ้มแหยให้แบฮยอนที่ยืนอยู่้าๆ ไอ้เหี้ยริสมันแล้เาอ่ะ! แล้วแบฮยอนอบูหนัผีเหรอ ทำไมเาไม่รู้ ฮืออออออ หลัาั้สิไ้านยอล็อาสาไปื้อน้ำอัลมับป๊อปอร์น เอาวะ แ่นั่หลับาไป็สิ้นเรื่อ แ่เี๋ยว มัน็ไม่เท่ิวะ -*- ถ้าเผื่อว่าแบฮยอนลัวแล้วหันมาเอเานั่หลับาปี๋มันะเสียเรินแมนๆ อย่าานยอลันพอีสิ เอาวะ ้อแอ๊ะหน่อยล่ะ นั่มอเบาะ้าหน้าเอา็ไ้!
ระหว่ารอหนัเ้า ทั้ริสและานยอล่า็ผลัันเอาใแบฮยอนไปมา หยิบป๊อปอร์นป้อนมั่ เอาน้ำให่้ื่มมั่ นแบฮยอน้อบอว่าพอแล้ว ทัู้่ึหยุ นั่นิ่ๆ ไ้ไม่นาน็หาเรื่อมาทะเลาะันนแบฮยอน้อับแย ทริปเราสอสามนวันนี้นี่มันเหลือเินริๆ
“ไอ้ริส -_- หลีไป"
“^^”
“หลี!”
“ันเ้ามา่อนมีสิทธิ์ไ้นั่่อน" ริสลอยหน้าลอยาบอนรัเ่าอย่าวนๆ
“ั้นให้แบมานั่รลา" านยอลบออย่า่มอารม์ ะโวยวาย็ไม่ไ้นี่มันในโรหนั
“แบฮยอนินป๊อปอร์นป่าวรับ?”
านยอลนั่ฟึฟัอยู่นเียวอย่าหัวเสียเพราะริสไม่สนใำพูอัวเอหันไปเอาใแบฮยอนไ้อย่าหน้าไม่อาย ไม่ยุิธรรมเลยโว้ย! แ่ให้แบฮยอนมานั่รลาแทนที่อริส มันยารไหนวะ - -* ทั้เาและริส็ะไ้นั่้าแบฮยอน แฟร์ๆ อ่ะ านยอลหุหิุ่น่านโรๆ
ริสเหล่ามามอน้าๆ ัวเอที่เียบเสียไปแล้ว ็เอใบหน้าหวานบูบึ้อยู่ อไม่ไ้ที่ะหัวเราะออมานานยอลไ้ยินเ้า มือสวยทุบลเ้าที่ลาอริสไปัๆ นเิเสียัอั่ ริสไอโลที่โนทุบแบบไม่ทันั้ัว มือหนาเลยยื่นไปเอาืน้วยารบีบแ้มลมๆ นั่น านยอลิ้นพัลวัล แ่พอาวน์หนัผีึ้นมาเ้าัวลับสะุ้โหย พุ่ัวเ้าหาริสอย่าลืมัว
“ฮ่าๆๆ" ริสหัวเราะออมาเบาๆ ใส่หูอานยอลที่หน้าุอยู่รไหล่อเา "านยอลนแมนรับ ลัวเหรอรับ ฮ่าๆๆ"
“ใรลัววะ!”
“อย่ามาบอีแล้วัน"
“หันหน้าไปูหนัเหอะไป!” านยอลผลัหน้าริสให้ออห่าาัว ่อนะนั่ยืัวรพิพนัอย่าสบายๆ ...เหรอวะ!! านยอลลัวมาบอเลย! นั่สะุ้ทุาที่ผีออมา ส่วนไอ้ริสน่ะเหรอ เหอะ! มัน็โอบอแบฮยอนอย่ามีวามสุเลยน่ะสิ อย่าให้ถึทีอานยอลมั่แล้วัน!
านยอลเินามหลัริสและแบฮยอนมาลอทาหลัาออาโรหนัมา ะทำไมล่ะ็ไอ้ริสมันแย่ีนเาลอเลยน่ะสิ และานยอลเอ็เหนื่อยที่ะบีับไอ้บ้านี่แล้ว็เลยเินามมาเียบๆ ะให้หนีลับ่อน็ไม่เท่ใ่มั้ยล่ะ
“แบฮยอนอยาไ้อะไรหรือเปล่ารับ?” เสียทุ้มนุ่มถามนัวเล็ที่เินอยู่้าๆ นานยอลเบะปาแทบไม่ทัน
“ริสะื้อให้เราเหรอ?”
านยอลแทบไม่เื่อหูัวเอ แบฮยอนเนี่ยนะะพูเสียอ้อนับไอ้ริส โอ้ววว หรือว่าแบฮยอนะอบมันเ้าแล้วริๆ ไม่ไ้ารละ านยอลว้าแนอแบฮยอนอย่ารวเร็ว ่อนะึแบฮยอนมาหาัวเอ แบฮยอนที่ัวเล็ว่าและไม่ทันไ้ั้ัว็เมานหน้าออานยอลเ้าไปเ็มๆ มู็นหัวไหล่านยอลเ้าัๆ นเ้าัวร้อโอ๊ยออมา
“โอ๊ย"
“เฮ้ย! แบ เราอโทษๆๆ" านยอลลนลานบออย่าใ เาไม่ไ้ั้ใะทำให้แบฮยอนเ็บัวเลยนะ
“ทำบ้าอะไรานยอล!” ริสบอเสียัอย่าโมโหพร้อมับปัมือานยอลที่ำลัะยึ้นับมูแบฮยอนเพื่อูอาารทิ้อย่าแร นานยอละัึมอริสอย่าอึ้ๆ "นายนี่มัน...”
“เอ่อ แบเราอโทษริๆ นะ เราไม่ไ้ั้ใ ั้นเราลับล่ะ"
านยอลบอ่อนะหันหลัเินหนีออมาอย่ารวเร็ว ลึๆ ในใมันรู้สึโหวแปลๆ เพราะริสไม่เยทำแบบนี้ใส่ เหลือบามอที่้อมืออัวเอที่โนปัทิ้็เห็นรอยแาๆ านยอลส่เสียเหอะออมาเบาๆ วาลมโวาววับไป้วยม่านน้ำา หนอยไอ้ริส ล้าทำแบบนี้ับเาใ่มั้ย ไ้ อย่าให้เอาืนบ้าแล้วัน!
ทา้านริสและแบฮยอน พอานยอลเินหนีหายไปแล้ว ริส็ยืนเียบไปหลายนาที มือหนาลูบหน้าัวเออย่าเรียๆ เห็นหรอว่าานยอลใแ่ไหนที่ัวเอปัมือเ้าัวทิ้แบบนั้น ไหนะไอ้าลมๆ ที่มันวาวไป้วยน้ำานั่นอี
“เอ่อ ริส เราะไปไหนัน่อไหมหรือลับบ้านี?” แบฮยอนว่า "แล้วเราไม่ไ้เ็บอะไรมา ริสไม่น่าว่าานยอลนานั้นเลยอ่ะ"
“ือ...ริสอโทษนะ"
“นที่ริสวรอโทษือานยอล่าหา" แบฮยอนบอยิ้มๆ
“เอาเถอะ แบฮยอนอยาไปไหน่อรับ?”
“ามานยอลไปมั้ย? มันึแล้วอ่ะ อย่าน้อยไปส่านยอล็ยัี"
“อ่า เอาั้น็ไ้รับ"
ทัู้่เินามทาที่านยอลเินหนีมา แ่็ไม่ยัเอไม่รู้ว่าลับไปแล้วหรือเินไปโนอื่น ำลัะถอใพาันลับแล้วแ่แบฮยอน็หันไปเห็นานยอลเ้าพอีที่ร้านอฟฟี่ใล้ๆ
“นั่นานยอลนี่" แบฮยอนบออย่าีใที่เอ "อ้าว นั่อยู่ับใรน่ะ?”
ริสมอามไปที่แบฮยอนี้็เห็นานยอลนั่อยู่ับผู้ายนหนึ่ ใบหน้าหล่อเหลาที่ริสำไ้ว่าเป็นนที่ผับเมื่อวานที่านยอลนัุ่ย้วย ริสรอาอย่าเ็ๆ ันไม้ันมืออยา่อยนึ้นมาื้อๆ
“เอ หน้าุ้นๆ แหะ เหมือนเยเอที่ไหน"
“แบฮยอนรู้ัหมอนั่นเหรอรับ?” ริสถาม
“เปล่าหรอ เราแุ่้นๆ หน้าน่ะ อ๋อ! ำไ้แล้ว เาเป็นนายแบบ!”
“นายแบบ? ัมาเลยเหรอรับ?” ริสถาม่อ า็มอนทั้สอที่นัุ่ยัน านยอลยิ้มหวานให้ไอ้นายแบบนั่นนริสิ้วระุ เมื่อี้ยัทำท่าะร้อไห้อยู่เลยเถอะ
“็ันะ ถ่ายแบบให้แมาีนัๆ เยอะเลยล่ะ"
“ั้นเราลับันเถอะรับ านยอลเามีเพื่อนแล้วนี่"
“อ่า ็ไ้ วันหลัฝาานยอลอลายเ็น์ทรอยีว่า" แบฮยอนบอยิ้มๆ เพราะัวเอ็ปลื้มนายแบบอย่าทรอยอยู่ไม่น้อยเลย
“ทรอยั้นเหรอ หล่อรไหน" ริสบ่นออมาเบาๆ
TBC
อิมเมหนุ่มทรอยนะะ แ่บเปล่า? ^.,^
{Thx : Shirota Yuu}
ความคิดเห็น