คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : I NEED A Dr. ♯ NO. 2 ♯ 100%
NO. 2
------------------------------
๊อๆๆๆ
“ุหมอานยอลรับ เสร็รึยัรับเนี่ย"
๊อๆๆๆๆ
“ุหมอานยอล สายแล้วนะ ผมมีรวอนเ้านะรับ -O-”
นที่ำลัะเินมาเปิประูะัึหยุยืนอยู่ับที่ทันที หรือะแลุ้หมอริสให้ไปรวสายี เอ แ่ไม่ไ้ๆ มันผิรรยาบรรแพทย์ เผื่อนไ้เป็นอะไรหนัแล้วเสียีวิอี ิอะไรบ้าบอไ้ัพั็เปิประูออไป
ุหมอริสนหล่อยัไ็หล่อวันยั่ำ หัวสีบอร์นสว่านั่นริๆ ผิระเบียบนะรับ ไหนะเาะหูอี้าละหลายรูนั่นอี เพลีย -*- หมอที่ไหนเ้าให้เฟี้ยวนานี้ัน อาารย์หมอที่เป็นผอ. อโรพยาบาล แทบะวามันึ้นพอเห็นุหมอริส แ่ิที่ฝีมืออันเ่าอุหมอริส็ทำให้ทุนยอมรับ แถมยัเ้าารมทำเอาสาวๆ ทั้โรพยาบาลปลื้มันให่ เหอะ
“รีบ็ไป่อนสิรับ"
“ผมบอะมารับนี่รับ ไป่อน็น่าเลียสิ"
“โอ๊ย"
“ุหมอานยอล! เป็นอะไรมามั้ยรับ?”
ริสรีบวิ่เ้ามาูานยอลที่โนรถมอเอร์ไ์ันให่เี่ยวเ้าให้ านยอลเินามหลัเ้ามาแ่ันโร้าย แน้าวาที่โนเี่ยวแและเริ่มบวมึ้น ทำเอาริสเบ้หน้าอย่าเ็บแทน
“ุไหวมั้ยรับเนี่ย?” ริสับแนานยอลพลิูเบาๆ
“ไหวรับ ุรีบอยู่นิ เราไปันเถอะรับ"
านยอลบอพราทำหน้าแหยนิๆ ปวแนะมั ับรถไม่ไู้เลยเว้ย น็เินมาแท้ๆ ยัะับมาเร็วอี ิแล้ว็โมโห เ็บัวแบบนี้ะรวไ้มั้ยนะ แ่ไม่เป็นอะไรมาหรอเร็เยๆ วันนี้มีนัรวเ็แ่สี่ห้าน ไม่เป็นอะไรมา แ่ถ้าไม่ไหวริๆ ่อยว่าัน
“ุหมอานยอลไหวแน่นะ ูทำหน้าเ้า" ริสหันมามอานยอลที่ทำหน้าเบ้อยู่
“็เ็บนี่ ะให้ผมยิ้มรึไล่ะ -^-”
“เ็บมารึเปล่ารับ ไม่ไหว็หยุานีมั้ย?"
“เร็ละรับ ผมไหว"
โรพยาบาล K
พอมาถึโรพยาบาลริส็รีบพยุานยอลไปที่ห้อุเิน ไ้่าวเ็บแน -*- านยอล็สะบััวออหลายที่แุ่หมอริส็ยัะามมาพยุเ้าไป้าในให้ไ้ สะบัันไปสะบัันมาแน้าที่เ็บ็สะบัไปโนแนริสเ้า เพิ่มวามเ็บให้านยอลอีสิบเท่า ทีนี้เลยยอมให้พยุไป
พอมาส่ที่ห้อุเิน ุหมอสู็รีบวิ่ไปแผนัวเอเพราะมีเสรอรวอยู่ อยาะรู้ริๆ ทำไมถึเลือเรียนหมอสู? แ่นอย่าุหมอริสศาสร์ที่เหมาะสม็หมอสูนี่แหละ เ้าับบุลิี้หลีสุๆ ละ านยอลแนเร็อย่าที่ิไว้ พอปมพยาบาลเสร็านยอล็เินลับแผนุมารเวอัวเอ เป็นหมอแท้ๆ แ่ันเ็บัวมาทำาน -*-
“ว๊าย! ุหมอไปโนอะไรมาะ?” พยาบาลูยอวิ่เ้ามาถามุหมอหน้าหวานอเธออย่าใ เพราะเห็นผ้าพันแผลยืหยุ่นที่แนเรียว
“โนรถเี่ยวนิหน่อยฮะ ^^”
“ั้นวันนีุ้หมอ็รวเ็แ่ามนันะะ เี๋ยวะปวแนเอา"
“อบุรับุูยอ ฝา้วยนะฮะ"
พูบ็เินเ้าห้อรวอัวเอไป ะว่าไปเ้า็ยัไม่ไ้ลับบ้านเลยนะเนี่ย ิถึุพ่อับุแม่ะมัเลย >_< นั่รอัพัเ็ที่มีนัรว็พาันทยอยเ้ามาทีละน นรัเ็พอเอเ็็อารม์ีลืมอาารปวแนอัวเอไปะสนิทเลย
แ่พอรวไปไ้ัพั็เริ่มล้าที่แน มือวาที่้อเียนรายานารรวปวแปล๊บ น้อหยุเียน ใบหน้าหวานยู่ปาอย่าัใ นี่ยัเหลือเ็ที่ยัไม่มาอีสอนแนะ ไปอใหุู้ยอ่วยมาเียนรายานารรวีว่า
“ุูยอฮะ ่วยผมหน่อยไ้มั้ยอ่ะ" ว่าพราส่สายาอ้อนไปให้
“โอ๊ย ไ้อยู่แล้ว่ะ ุหมอว่ามาเลย่ะ ^^”
“ไป่วยผมเียนรายานหน่อยสิฮะ มือวาผมปวมาเลยอ่ะ"
“ไ้่ะไ้ เหลืออีสอนใ่มั้ยะ เี๋ยวันามไปนะะ"
“อบุนะฮะ~~” ยิ้มหวานแล้วเินลับเ้าห้อรวัวเอไป
ุพยาบาลูยอเ้ามา่วยเียนไ้แ่นเียว็้ออัวออไป่อน เพราะ้อไป่วยุหมอเลย์ที่อนนี้เ็รอรวอีเยอะ วันนี้เ็มาเยอะริๆ มาวันที่านยอลปวแนะัวย
“ุหมอไหวแน่นะะ ันว่าันไปหานมา่วยีว่า"
“ไม่เป็นไรรับุูยอ ผมไหวๆ"
“ุหมอริส! มาไ้ัหวะมา่า มาเียนรายานใหุ้หมอานยอลหน่อยสิะ เธอปวแนมาเลย่ะ"
ุพยาบาลูยอสายาีเหลือบไปเห็นุหมอริสำลัเินมาพอี เธอรีบร้อเรียทันที ริๆ ริส็ะมาูอาารานยอลนั่นแหละ ริสยิ้มหวานใหุ้พยาบาลสาว
“ไ้รับ เี๋ยวผมเียนให้ ุูยอไปทำอย่าอื่นเถอะรับ ^^”
“อบุุหมอริสมาเลย่ะ ันไป่อนนะะ ฝาุหมอานยอล้วย่ะ"
ริสเินล้วระเป๋าเ้ามาแล้วนั่ลรเ้าอี้้าๆ านยอล ที่เมื่อีุ้พยาบาลูยอนั่อยู่ ใบหน้าหล่อมอนหน้าหวานแล้วยิ้มพร่ำเพรื่ออยู่นานสอนาน านยอลเลยเอาปาาเาะหัวไปะ
“โอ๊ย ุ เ็บนะ"
“ยิ้มยัับนบ้า" ปาเล็มุบมิบบ่น แล้วหันไปสนใออมรหน้า่อ
“เอารายานมาสิรับ" ริสแบมืออรายานาานยอล
“อ่ะ เียนให้ถู้วยนะรับ"
“ระับผมแล้ว ุสบายใไ้รับ ^^” ยิ้มหวานบท้าย "แนุเป็นไบ้ารับ?”
“เ็บมา" หันมาบอ้วยหน้าบูๆ นริสำออมา "ลเหรอ -^-”
“อโทษรับๆ ฮ่ะๆ"
“ุรวเสร็แล้วเหรอ?” านยอลถามหมอสูนหล่อ
“รับ มีรวภายในแ่สามเส แล้วผม็ว่า ใ้ผมไ้ทั้วันเลยนะรับ" โห สบายริ ูานยอลิ นัรวห้าน ถ้าสมมุิว่าแนเ้าปิ อนบ่าย็รวอีเือบสิบนไ้ ่าันลิบลับ
“ทำไมหมอสูสบายัละรับ ไม่ยุิธรรมเลย"
“ุะให้ผมรวภายในวันละร้อยนเลยรึไรับ ผม็เอียนายพอี" ริสว่า
“ุไม่อบเหรอรับ ภายในอผู้หิเลยนะ" านยอลว่าแล้ว็หัวเราะ
“นีุ่เห็นผมเป็นนยัไเนี่ย ุหมอานยอล -_-^”
“ุเรียน้านนี้็้ออบสิริมั้ย ไม่ั้นะเรียนทำไมรับ"
“อนที่เลือเรียนุ็รู้ นัศึษาแพทย์วัยึะนอ มัน็อยาเรียนเพาะทา้านนี้ันทั้นั้นแหละรับ"
“ยเว้นผมนนึ"
“ุเรียนุมารน่ะีแล้วุหมอานยอล เพราะุับเ็ไม่่าันเลย ^^”
“ุหมอริส!! ุว่าผมเหรอ?!” ำลัะยมือฟาุหมอสรีนหล่อ แ่เสียน้อหนูึ่เป็นิวรวสุท้าย็ัึ้น่อน
“พี่หมออย่าทะเลาะันสิฮะ ลิ้นับฟันหยวนๆ น่า"
านยอลอึ้ แ่ริสระเบิหัวเราะออมาเลยทีเียว เ็สมัยนี้แ่แแ่ลมริๆ -O-;; ลิ้นับฟันอารายยยยยย
“มารับ มารวัน ^^”
ริสวัมือเรียเ็น้อยให้มานั่ประำที่ น้อหนู็ว่า่ายเินมานั่แ่โยี านยอลใ้มือ้า้ายรว โยมีริสอย่วย และ็อย้มเียนรายาน เวลาทำานุหมอริสี้เ๊ะหายไปเลยแหะ ริัมาเหอะ
“พี่หมอสอน่วยันทำมาหาินแบบนี้ รับรอรวยเละฮะ ^O^”
านยอลยิ้มเพราะเ็่าพูนนี้ มือสวยลูบหัวน้อหนูเบาๆ อย่าเอ็นู ส่วนริส็ไ้แ่มอยิ้มๆ มือ็เียนรายานไป
“มีน้อรึยัฮะ?”
“น้ออะไรรับ?” านยอลถามๆ
“็ลูพี่หมอสอนไ ^____^”
“เี๋ยวเย็นนี่พี่หมอริสะลับไปทำน้อให้นะรับ ^^”
“ุ!” านยอลฟาผัวะเ้าไปที่ไหล่ว้าอหมอสูี้หลีอย่าแร
“อะไรันุ เ็็พูไปเรื่อยน่า" ริสหันมาบอนหน้าหวานยิ้มๆ
“น้อโแล้วพามาเล่นับผม้วยนะฮะ!”
“ฮ่าๆ ไ้เลยรับ"
“เียนรายานไปเลย เลิเล่นๆๆ" านยอลรีบร้อห้าม ไอุ้หมอริสนี่มาป่วนเ้าแท้ๆ
“ผมเียนเสร็ั้นานแล้วรับ นสวย ^-^”
“เี๋ยวเหอะ!” หันไปส่สายาอาาใส่แล้ว็หันมายิ้มหวานให้น้อหนู "เรียบร้อยแล้วรับ ร่าายแ็แรมาๆ เลยน้า ^^”
“เย้ๆๆ ั้นผมลับบ้านแล้วนะฮะ บ๊ายบายพี่หมอทั้นเลยยย"
พอไ้ฟัผลรวาุหมอน้อหนู็ร้ออย่าีใ ่อนะวิ่ิวออาห้อรวไป ทิ้ใหุ้หมอทั้สอหัวเราะับท่าทาน่ารัๆ นั่น
Rrrrrr Rrrr
เสียโทรศัพท์อริสัึ้น เ้าัวล้วเอาโทรศัพท์ออมาาระเป๋าาเูรายื่อนโทรเ้าแล้วรับ
“ไ...อยู่แผนุมาร...ะมาเหรอ" พูบ็มอมาทาานยอลนิๆ านยอลไม่ไ้สนใเพราะำลัูรายานอวันนี้อยู่
“อยู่ไหน...ทีหลั็เินเ้ามาในห้อรวแล้ว่อยบอ็ไ้นะ แ่นี้แหละ!” บออย่าเ็ๆ ไอ้น้อบ้าบอะมาหา พอถามว่าอยู่ไหนบอว่าอยู่หน้าแผนสูินรีเวแล้ว -_-
“ุหมอานยอลรับ อาเทามา...”
“ห๊า!! มาทำไมอ่ะ? มาหาุใ่มั้ย โอ๊ย อย่ามาหลอหลอนผมเลยนะ" านยอร้อห๊าเสียั
“ุ น้อผมไม่ใ่ผีนะรับ -*-”
“ผมลัวน้อุยิ่ว่าลัวผีอีนะ >O<” ทำเอาริสหัวเราะพรื
“ฮ่าๆๆ"
“เฮียยย ผมมาแล้ว อ๊าย! ุแฟน >_<”
เสียปีศาสำหรับานยอลัึ้นหน้าห้อรว เ้าัวเบิาโพรอย่าใ มะ มาเร็วัวะ หลบไม่ทัน้วย โอ๊ยยยย านยอลอยาหายัวไ้!
“น้อยๆ หน่อยเหอะ ลับหลัพ่อับแม่แล้วแมาเรียแบบนีุ้หมอานยอลเ้าเสียหาย" ริสปรามน้อายัวเอเสีเรียบ
“เี๋ยว็เป็นริๆ เสียหเสียหายอะไร เนอะ" หันมายิ้มใส่านยอล านยอล็ไ้แ่ยิ้มแหยๆ
“ไหนอบลูเ้านายัวเอ ะล่อนริๆ" ริสว่า
“น้อยอูอ่ะนะ เปล๊า! อนแร็อบแหละ แ่อินมันสอยไป่อน แล้วอนนี้อบุหมอานยอล ^______^” ื่อเทาอบแล้วยิ้มหวาน สอพี่น้อู่นี้อบยิ้มเรี่ยราริๆ -_-
“ไร้สาระ ไปๆ ไปิน้าวีว่าไป"
ริสลุึ้นแล้วันัวื่อเทาออไป้านอเพราะนี่็เที่ยพอี ่อนะเินลับเ้ามาุ้อมืออานยอลให้ไป้วยัน านยอลส่ายหน้าพรื ไปินโยมีื่อเทาไป้วย านยอลอบายยย
“อย่าื้อสิุ ื่อเทามัน็เล่นๆ ไปั้นแหละรับ"
“ุพูริมั้ยเนี่ย?” านยอลถามอย่าระแว
“รับ ไปิน้าวัน ผมเลี้ย ^^”
“บอน้อุ้วยนะว่าผมน่ะ ไม่อบนี้หลี -*-”
“ร้าบๆ ผมะบออะไรให้ เอาหูมา"
านยอลยื่นหน้าหูไปให้ริสอย่าอยารู้ ริส้มระิบระาบับานยอล ัพัใบหน้าหวาน็บูลหนัว่าเ่าอี
“ไอ้หมอริส!!!”
“พูรินี่รับ ฮ่าๆๆ" พูบ นมือไวพอๆ ับื่อเทา็ยึ้นบีบมูรั้นเบาๆ
“ลามปาม!” านยอลีมือริสัเพี๊ยะ แล้วมออย่าไม่อบใ ไอุ้หมอริสมันบอว่าไรู้มั้ย มันบอว่า 'หูาเป็นานาวเทียมแบบุอาเทามันไม่อบหรอ' ฮึ่ย! มันหลอว่าันัๆ เลย
ร้านอาหาร
“ุานยอลทานเยอะๆ นะรับ ^^”
“ุื่อเทาฮะ ไม่้อัให้ผม็ไ้ ^^;”
“ผมเ็มในะรับ"
“ผมัไ้รับ อบุมาๆ เลยฮะ"
“แ่...”
“พอๆ เลิเถียันเลย อาเทาแินอแไป เี๋ยวเฮียัใหุ้หมอานยอลเอ!”
ริสรีบยมือเบรสอนที่เถียันไปเถียันมา เี๋ยว็ไม่ไ้ินันพอี - -^ ไอ้นี่็ื้อเ้าริ เ้าบอไม่้อๆ ยัะอยาทำ น้อใรวะ โรมึนเลย
“เฮียย"
“้อใอะไร?” เอเสียเ้มอเฮียไปน้อเทาเทา็เียบสิรับ ะล้าหืออะไรล่ะ อย่าให้พี่ายเ้าโรธเียว โรน่าลัว น่าลัวว่าแม่อี!
“ินไปเลย แล้ว็ลับอปราบปรามไปะอาเทา านารไม่รู้ัทำ"
านยอลล่ะอยาะบอุหมอริสที่ำลัว่าน้อัวเอะเหลือเินว่า ุหมอริส็เหมือนันนะรับ านไม่มี็อย่ามาวนผมะไ้มั้ย เินหล่อไปหล่อมา็พอเถอะ อย่ามาแผนุมารเวเลยนะ านยอลอละ -*-
“เมื่อืน็ว่าะไ้ลับบ้าน ให้ผมพับ้าเถอะ!”
“ไปพัที่อื่นนู่น มาทำไมโรพยาบาล -_-”
“อยามาเห็นหน้าหวานๆ อุานยอลไ ิ"
“เพ้อเ้อ!”
็นะ แล้วสอพี่น้อ็ทะเลาะันเออ่ะ านยอลเพลียริๆ นะ โันรึยั? านยอลนั่ิน้าวไปฟัสอพี่น้อว่าันไปว่าันมา อืม ฟัไป็เพลินีแฮะ -_-^
“ระวัรับ!”
ริสึัวุหมอานยอลที่ำลัเินะออาร้านให้หลบรถเ็นอาหารที่ำลัพุ่รเ้ามาหาร่าบาอย่ารวเร็ว านยอลที่ไม่ทันั้หลัเถลาเ้าปะทะอแร่ไปเ้มแร ีนะแนฝั่ที่ปะทะับหน้าออริสเป็นแน้ายไม่ั้นเ็บไม่เลิแน่ๆ
“เ็บรึเปล่ารับ?” ถามพราับัวานยอลหมุนสำรวหาร่อรอยารบาเ็บ
“ไม่รับ ุ่วยผมเอาไว้่อนไ อบุนะรับ" านยอลว่าแล้วมอรถเ็นอาหารที่ไปนผนันเสียัโรมแทน ถ้าเ้าโนมันนเ็บน่าูอ่ะ
“อโทษนะะๆ" พนัานอร้านอาหารรีบวิ่เ้ามาอโทษอโพยานยอลยให่
“ไม่เป็นไรฮะ ผมไม่เ็บอะไรหรอ"
“้ออโทษริๆ นะะ" เธอยั้มหัวปลๆ
“ผมไม่เป็นไรฮะ ุไปทำาน่อเถอะ ^^” บอแล้วยิ้มอย่าใีให้
“ไปเถอะรับ วันนี้วันวยอุหมอานยอลแน่ๆ เลย" ริสรุนหลับาให้เินไปเบาๆ แล้วพูยิ้มๆ
“ผม็ว่าั้นอ่ะ"
านยอลว่าพราิาม อนเ้า็รถเี่ยว อนนี้็รถเ็นอาหารพุ่มาน วยริๆ นั่นแหละ ไหนะ้อมาเอน้อุหมอริสอี -*- แ่็ไม่ไ้วยมาหรอรีหลัน่ะ
“เมื่อี้เิอะไรอ่ะเฮีย ไปเ้าห้อน้ำแป๊ปเียว พลาเลย" ื่อเทาวิ่เ้ามาหาแล้วถาม เพราะเสียนโรมให่ัึ้นอนเ้าเ้าห้อน้ำ
“รถเ็นอาหารพุ่มาะนุหมอานยอลน่ะ แ่ไม่โน"
“เฮ้ย ุแฟน ุแฟนเ็บรไหนมั้ยรับ T^T” ื่อเทาับมือ้ายอานยอลึ้นมาุมแล้วระพริบาปริบๆ ถาม
“ไม่เป็นไรรับ ุหมอริส่วยไว้ทัน ^^” บอยิ้มๆ แล้วบิมือออเบาๆ
“ไรอ่ะ พระเออย่าผม้อ่วยนาเออย่าุานยอลิ เฮียมาาไหน -O-” หันไปโวยพี่ายอย่าเือๆ
“ันน่ะพระเอ แน่ะัวประอบ :P”
แลบลิ้นใส่น้อายแล้วเินหนีไปึ้นรถ ทิ้ให้ื่อเทาอ้าปาพะาบๆ ่าามหลัแทบไม่ทัน ปาอเราะร้ายทั้พี่ทั้น้อริๆ านยอลปล่อยให้ื่อเทายืนแ้น่อไป ัวเอ็ามริสไปึ้นรถบ้า
“ุหมอริส ุ่วยีวิผมไว้ั้นเย็นนี้ไปิน้าวที่ห้อผมนะ" านยอลหันมาบอริสยิ้มๆ
“ว้าว ไม่้อหา้าวินเอแล้ว ไ้รับ ^^”
TBC
xxxxxxxxxx
วันนี้ยัน ุหมออนที่ 2 มาแล้ว่าาาา ^_^
พี่ริสับน้อเทานี่วุ่นวายเนอะ ฮ่าๆๆๆ สสารุหมอานยอลริๆ
ฝาิาม้วยนะะ
BlackForest✿
ความคิดเห็น