คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #100 : F@CT :: Nearly Headless Nick
อันนี้ทำไว้ตอนฮาโลวีนค่ะ ลืมเอามาลงที่นี่ ^^;
วันนี้ถ้าดูเวลาอัพอาจจะแปลกไปหน่อย พอดีงานเยอะจัด นอนดึก (สงสัยได้ซักแห้งแน่ๆคืนนี้ = =; หรือถ้าไม่ได้ซักแห้งก็คือโต้รุ่งไปเลย)
ตอนที่100 ที่จริงอยากทำอะไรขอบคุณคนอ่านนะ แม้ว่าช่วงหลังๆมันจะเงียบเหงา แล้ววิกเองก็ไม่ได้อัพอะไรเป็นสาระซักเท่าไหร่เล้ยย
คิดจะทำไอคอนแจก..แต่ก็นั่นแหละ สู้น้องแพรวเขาไม่ได้ (และไม่มีเวลาทำด้วย อันนี้เรื่องใหญ่กว่า)
เอาเรื่องผีฮาโลวีนอัพวันรัฐธรรมนูญ..ไม่เป็นไรเนอะ (ที่จริงเลยมาแล้วด้วย 55+)
เชิญอ่าน ถ้าขาดตกบกพร่องอะไรให้ท้วงด้วยค่ะ
เรียบเรียงไม่ดีก็ขอให้บอกด้วย จะปรับปรุงในครั้งต่อไป ^^''
ลิ้งค์เอนทรี่ที่โพสในบล็อกค่ะ
http://hedwigpotter.exteen.com/20081031/nearly-headless-nick
หลายๆคนคงจำได้ว่าในเล่ม2 นิกชวนแฮร์รี่ไปงานเลี้ยงครบรอบวันตายปีที่ 500 ซึ่งวิกก็เดาเอาเองว่าคนเราชอบฉลองวันเกิด ผีก็ฉลองวันตายได้ มันก็เหมือนวันเกิดนั่นแหละ เป็นเหมือนการฉลองการเริ่มต้นการเป็นผี (ส่วนคนก็ฉลองครบรอบวันเริ่มต้นการเป็นคน)
นิกเป็นผีที่มีความสำคัญกับเนื้อเรื่องแฮร์รี่ทั้งหมดจริงๆนะ ถ้านิกไม่จัดงานครบรอบวันตาย ไม่มีเค้กรูปแท่งหินบนหลุมศพ พวกเราเหล่าสาวกแฮร์รีก็แทบไม่มีโอกาสกำหนดจุดเวลาที่แน่นอนของเนื้อเรื่อง ได้เลย เพราะบนเค้กวันตายของนิก สลักวันเดือนปีที่นิกตายเอาไว้ แล้วนิกยังบอกอีกว่าเป็นวันตายครบปีที่500ส่วนวันเกิดจะเป็นวันที่เท่าไหร่ ตายเมื่ออายุเท่าไหร่อันนี้ก็ไม่ทราบค่ะ แต่ว่าผู้รับบทเป็นนิกในภาพยนตร์(จอห์น คลีส)เกิดวันที่27 ตุลาคม 1939 (เพิ่งฉลองวันเกิดไปไม่นานนี้เอง)
จากวันที่ดังกล่าว ซึ่งเป็นวันฮาโลวีน สามารถทำให้เราคำนวณช่วงเวลาการเกิดเหตุการณ์ในเนื้อเรื่องแฮร์รี่พอตเตอร์ำ ได้ค่ะ (เจ้าตัวปฏิทินตารางวันเกิดตัวละครที่วิกทำ ก็เริ่มนับเอาจากวันตายของนิกนี่แหละ) คือนิกตายวันที่ 31 ตุลาคม 1492 ถ้ามันครบรอบ 500 ปี แสดงว่าปีที่นิกจัดงานคือ 1942+500=1992 ซึ่งแฮร์รี่อยู่ปีสอง
จากที่เราทราบกันดีอยู่แล้วว่าฮอกวอตส์รับเด็กอายุ 11 ปีเข้าเรียนปีหนึ่ง (แต่ไม่ทราบจริงๆว่าเริ่มนับเดือนไหน หรือว่าเอาแค่"ประมาณ" 11 ปี แล้วจดหมายมันไปส่งเอง คงต้องศึกษากันต่อไป) แล้วตอนที่จัดงานแฮร์รี่อยู่ปี2 ก็คืออายุ 12 ปี
คิดเลขง่ายๆ 1992-12=1980 แสดงว่าแฮร์รี่ที่รักของพวกเราเกิดปี1980 แล้วจากนั้นก็สามารถนับเวลาการเกิดเหตุการณ์ต่างๆได้เกือบหมดทั้งเรื่องเลย ล่ะ
สำหรับเรื่องราวของนิกตอนยังมีชีวิตอยู่ จะไม่ถูกกล่าวถึงในหนังสือเลยค่ะ เรารู้เพียงแต่ว่าชื่อเต็มๆของนิกหัวเกือบขาดคือ เซอร์นิโคลัส เดอ มิมซี พอร์พิงตัน (Sir Nicholas de Mimsy Porpington) สาเหตุการตายของนิกคือถูกตัวหัว...อันเป็นที่มาของฉายานิกหัวเกือบขาด และสาเหตุที่นิกกลายเป็นผี นิกได้กล่าวไว้ในเล่ม5ว่าเป็นเพราะนิกกลัวความตายค่ะ ผีเป็นรอยพิมพ์ของชีวิต เป็นการลอกเลียนแบบชีวิต ไม่อาจถือว่ามีตัวตนอย่างแท้จริง คนที่เลือกที่จะเป็นผีจะต้องเป็นพ่อมด-แม่มดเท่านั้น และสามารถไปทุกๆที่ที่เคยไปเมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่ได้ สามารถพูดคุยและคิดได้ แต่อาจจะต้องเป็นผีตลอดไปก็ได้ แต่น้อยคนนักที่จะเลือกเส้นทางการเป้นผี คนส่วนใหญ่มักเลือกที่จะ "ไปต่อไป" เลือกที่จะขึ้นรถไฟที่คิงส์ครอส ไปสู่การผจญภัยบทต่อไปสำหรับชีวิตหลังความตา ซึ่งแฮร์รี่เคยถามนิกว่าเป็นยังไง..และนิกตอบไม่ได้ ความตาย และเรื่องหลังความตาย เป็นสิ่งที่ไม่มีใครตอบได้ค่ะ เพราะคนที่รู้ว่าเป็นยังไงก็ไม่สามารถตอบได้ ส่วนคนที่นยังไม่ตายก็ไม่รู้จะเป็นยังไง
นิกถูกฟันด้วยขวานทื่อๆถึง49ครั้ง แต่หัวก็ยังไม่ขาด มีผิวหนังและเส้นเอ็นรวมทั้งหมดประมาณครึ่งนิ้ว ที่ยังคงเชื่อมหัวของเขากับร่างกายส่วนอื่นๆ(แสดงว่าขวานนี่มันทื่อน่าดู - -*) ทำให้นิกไม่สามารถเข้าร่วมสมาคมนักล่าหัวขาดได้ เพราะเขาต้องการคนที่หัวขาดเรียบร้อยจริงๆ
นิกปรากฏตัวครั้งแรกตั้งแต่เล่ม1 ในงานเลี้ยงหลังพิธีคัดสรร นิกเป็นผีประจำบ้านกริฟฟินดอร์ และได้แสดงให้นักเรียนตกใจด้วยการดึงหูซ้าย แล้วหัวก็จะห้องต่องแต่ง 55+
ความจริงนิกจะสาธิตการโดนตัดหัวบ้างในบางโอกาสนะ อย่างเช่นในวันฮาโลวีนตอนที่แฮร์รี่อยู่ปี3
การแต่งตัวของนิกก็เป็นแบบเมื่อ 500 ปีก่อน คือสวมชุดเข้ารูป ที่แผงคอมีระบายแข็งๆหนาๆ ทำให้มันช่วยพยุงหัวของนิกที่เกือบขาดได้ด้วย^^;
อ้อ...เรื่องเกี่ยวกับนิกยังมีข้อผิดพลาดอันนึงที่ ถูกกว่างถึงตั้งแต่ช่วงแรกๆที่หนังสือออกเลยล่ะค่ะ คือ ในเล่ม 1 นิกบอกว่าเขาไม่ได้กินอะไรมาเกือบ 400 ปีแล้ว แต่ในเล่ม 2 นิกจัดงานฉลองครบรอบวันตายปีที่ 500 อันนี้ตีความได้2อย่าง คือ เจ.เค.ผิดพลาดจริงๆ หรือไม่ก็เพราะนิกตายมานานมากจนไม่ได้ใส่ใจว่าตัวเองตายมาแล้วกี่ปี วิกก็ไม่รู้ว่าฉบับหลังๆมันแก้รึเปล่า เพราะถ้ามันแก้ก็แสดงว่าผิดที่เจ.เค.กับสำนักพิมพ์ แต่ถ้าไม่แก้ ก็แสดงว่านิกไม่ใส่ใจจริงๆ (หรือไม่แก้เพราะคนรู้กันหมดแล้วเลยปล่อยมันไปก็ไม่รู้ 55+)
เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 1992 นิกถูกทำให้แข็งเหมือนหินเพราะจ้องบาซิลิสก์ค่ะ แต่เนื่องจากนิกตายแล้ว และเขาไม่สามารถตายได้อีก ร่างที่ควรจะเป็นสีขาวมุกและโปร่งแสง (เสนป : ใช่ พอตเตอร์..ผีมันโปร่งแสง 55+) ก็กลายเป็นมีดำๆมัวๆคล้ายควัน แต่วิกก็ไม่รู้นะว่าจะให้ผีดื่มน้ำยาจากแมนเดรกได้ไง ในเมื่อผีมันไม่มีมวล(มวลน้อยมาก ความหนาแน่นต่ำ?) จับต้องแล้วก็รู้สึกเย็นๆ มันเอามือทะลุไปได้ แสดงว่าสสารผ่านตัวผีได้ แล้วให้นิกดื่มลงไปได้ไง? มีใครคิดจะถามเจ.เค.มั้ย?
ครั้งนึงนิกเคยช่วยแฮร์รี่ไว้...ถ้ายังจำกันได้ ในเล่ม2ที่แฮร์รี่ถูกฟิลช์จับไปจะโดนลงโทษเพราะทำโคลนเปื้อนพื้นระเบียงทาง เดิน แต่นิกก็ช่วงเกลี้ยกล่อมให้พีฟส์ทำลายตู้ที่อยุ่เหนือห้องทำงานฟิลช์พอดี แสดงว่านิกเป็นคนที่ใจดีนะ ขนาดในเล่ม1ยังบรรยายไว้เลยว่านิกจะช่วยบอกทางให้กับนักเรียนปีหนึ่งซึ่งหลง ในปราสาทบ่อยๆ ^^;
ยังมีบทกลอนอันนึงที่กล่าวถึงการตายของนิกค่ะ บทกลอนนี้ไม่มีในหนังสือ เพราะบรรณาธิการตัดมันออกไป แต่เจ.เค.เอามาใส่ไว้ในเว็บไซต์ด้วย อันนี้วิกก๊อปมาจาก hp-lexicon นะ ลองอ่านดููู ^^;
Who was tired and caught on the hop
One piffling error, and then, to my terror,
I found myself facing the chop.
Alas for the eve when I met Lady Grieve
A-strolling the park in the dusk!
She was of the belief I could straighten her teeth
Next moment she'd sprouted a tusk.
I cried through the night that I'd soon put her right
But the process of justice was lax;
They'd brought out the block, though they'd mislaid the rock
Where they usually sharpened the axe.
Next morning at dawn, with a face most forlorn,
The priest said to try not to cry,
"You can come just like that, no, you won't need a hat,"
And I knew that my end must be nigh.
The man in the mask who would have the sad task
Of cleaving my head from my neck,
Said "Nick, if you please, will you get to your knees,"
And I turned to a gibbering wreck.
"This may sting a bit" said the cack-handed twit
As he swung the axe up in the air,
But oh the blunt blade! No difference it made,
My head was still definitely there.
The axeman he hacked and he whacked and he thwacked,
"Won't be too long", he assured me,
But quick it was not, and the bone-headed clot
Took forty-five goes 'til he floored me.
And so I was dead, but my faithful old head
It never saw fit to desert me,
It still lingers on, that's the end of my song,
And now, please applaud, or you'll hurt me.
(ไว้ทางขวามั่ง เดี๋ยวดูไม่สมดุล ฮ่าๆๆๆ)
จบเรื่องนิกค่ะ ^^;
มึนรึเปล่าเนี่ย เขียนค่อนข้างจะวกวนซักเล็กน้อย ไม่ค่อยเก่งทางด้านการเรียบเรียงเท่าไหร่วิกว่าวิกจะแต่งบทความใหม่นะ ขุดสแครปบุคมาแต่งบ้าง แต่ก่อนเห็นว่าฮิตกัน บทความรวมลิ้ง(ส่วนตัว)ลองเอามาแต่งแล้วสวยดี
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยใช้กันแล้ว 55+ วิกนี่แหละจะขุดของเก่ามาใช้อีกครั้ง เอาไว้ว่างๆก่อน
ความคิดเห็น