CALL ME HYUNG (ํYUGMARK)
ทำไมถึงไม่เรียกพี่ว่าฮยองบ้างล่ะ?
ผู้เข้าชมรวม
370
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
SONG:CALL ME NOONA(เปิดฟังเพื่อความฟินนะ)
ตกลงเราเป็นอะไรกันนะ....
ฉันเป็นพี่นายนะ...เรียกฉันว่าพี่บ้างเถอะ
ช่วงใกล้สิ้นปีไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มักจะเห็นคู่รักหรือไม่ก็ครอบครัวเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุข หิมะที่ตกลงมาไม่มากนักทำให้บรรยากาศรอบๆดูโรแมนติก ถ้าได้อยู่กับคนรักหรือครอบครัวในช่วงเวลาแบบนี้คงมีความสุขมาก แต่สิ้นปีนี้ช่างเหงาและโดดเดี่ยวสำหรับมาร์ค ปีนี้เค้าไม่ได้กลับไปหาครอบครัวที่LAในช่วงปีใหม่เลยทำได้แค่นั่งอยู่ในร้านกาแฟของตัวเองเท่านั้น
“มาร์ค ปีนี้ไม่กลับบ้านหรอว่ะ? ”แจ็คสัน ครูสอนฟันดาบที่แวะมาซื้อกาแฟทุกวันจนสนิทกับเจ้าของร้านถามขึ้น
“ไม่อ่ะ ปีนี้ป๊าไปเคานต์ดาวน์ที่สวิต ขี้เกียจบินตามไป”มาร์คพูดก่อนจะนั่งลงตรงข้ามครูสอนฟันดาบ “แล้วปีนี้ไปไหน? ตอนแรกคิดว่าจะกลับฮ่องกงซะอีก”
“หม่ามี้บินมาหาเว้ย จะมาดูหน้าลูกสะใภ้”แจ็คสันยักคิ้วกวนๆส่งให้อีกคน แต่มาร์คแค่เบะปากอย่างหมั่นไส้กลับมาให้
“เกลียดจริงพวกมีความรัก”มาร์คและแจ๊คสันนั่งคุยกันอยู่นานจนมีคนร่วมสนทนาสุดสวยอย่างเจียและเฟยเพิ่มขึ้นมาอีก ในร้านก็ไม่มีลูกค้านอกเนื่องจากพวกเขา จนประตูร้านถูกเปิดอีกครั้งทำให้ทั้งสี่คนต้องหันไปมองและพบกับใครคนนึงที่คุ้นเคย
“มาร์คคคคหิวข้าววววววววว”เสียงคุ้นเคยจากเด็กยักษ์ทำให้มาร์คต้องลุกขึ้นและเดินเข้าไปในครัวอย่างรู้งาน ก่อนที่เจ้าตัวโตจะหอบร่างหมีๆมานั่งแทนที่คนที่เดินออกไปเมื่อครู่
“นูน่า~ แฮปปี้นิวเยียร์ครับบบบ”
“ยูคยอมอ่าาาา วันนี้ก็น่ารักอีกแล้วนะ”เฟยพูดพร้อมลูบหัวเด็กตัวโต เจ้าตัวโตเลยส่งยิ้มให้พี่สาวอย่างน่ารักจนเจียที่นั่งอยู่อดไม่ได้ที่จะยกมือไปหยิกแก้มนุ่มๆนั้นอย่างเอ็นดู
“นูน่าทั้งสองคนก็สวยอีกแล้วนะครับ”และแล้วความน่ารักของยูคยอมก็ทำให้พี่สาวต้องยิ้มอีกครั้ง “แจ็คสันฮยอง แบมบอกว่าวันนี้ฮยองจะไปรับคุณแม่ที่สนามบินไม่ใช่หรอ”
“เออใช่ เกือบลืมเลย ไปล่ะ ฝากบอกมาร์คด้วย”แจ็คสันรีบลุกออกไปจากร้านทันทีที่นึกได้ ส่วนเจียก็ลุกขึ้นเดินไปทางครัวเพื่อไปหยิบขนมเพิ่ม
“มาร์คใกล้เสร็จยัง?”
“ใกล้แล้วครับนูน่า เข้ามาเอาขนมเพิ่มหรอ อยู่ตรงตู้นะ”มาร์คพูดพลางจัดสปาเกตตี้ในจานต่อ
“มาร์ค ถามหน่อย”มาร์คเงยหน้ามองคนเป็นพี่เพื่อบอกว่าว่าตนพร้อมฟังในสิ่งที่จะถามแล้ว “กับยูคยอมนี่ยังไง รู้จักกันมาก็นาน น้องมันก็น่ารักดีนะ”
“ก็ไม่ไงอ่ะ ก็แค่พี่น้องที่สนิทกัน...แค่นั้นเอง” แค่นั้น.....
“ดูไม่ออกหรอว่าน้องมันชอบเราน่ะ”ชอบ...ชอบมาร์คเนี่ยนะ ไม่หรอก...ไม่ใช่
“มะ..ไม่หรอกครับนูน่า เข้าใจผิดแล้วล่ะ”
“ถ้ามันจริงขึ้นมา...ช่วยเปิดใจตัวเองไว้ด้วยนะคุณอี้เอิน”เจียตบบ่าน้องชายหน้าหวานเบาๆ
เจียรู้ดีว่ายูคยอมใช้สายตาแบบไหนมองมาร์ค รู้...รู้ว่าแม้ยูคยอมไม่พูดออกมาแต่การกระทำมันชัดเจน และทุกอย่างที่สองคนนี้ปฎิบัติต่อกันมันก็ชัดเจนเพียงแต่มาร์คใสซื่อเกินไปที่จะรู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกยังไงกับยูคยอม
“พี่กับเฟยจะไปแล้วนะ ส่วนขนมน่ะขอเอาไว้กินเล่นล่ะกัน”
เจียเดินออกไปแล้ว...แต่คำพูดของเจียไม่ได้หายไปด้วย มันกลับมาวนเวียนอยู่ในหัวของมาร์คไม่หายไปไหน
หลังจากยูคยอมกินสปาเกตตี้ที่มาร์คทำให้เสร็จ เจ้าหมีตัวโตก็ชวนมาร์คปิดร้านแล้วออกมาเดินซื้อของข้างนอก แม้คำพูดของเจียจะยังอยู่แต่มาร์คก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดที่จะอยู่กับยูคยอมเพราะเรื่องนี้หรอก แต่อึดอัดเพราะสายตาของคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนี้หันมองคนตัวสูงข้างๆต่างหาก มาร์คยอมรับว่ายูคยอมเป็นคนที่ดูดีมาก ทั้งรูปร่าง หน้าตา การแต่งตัว ทำให้ยูคยอมเหมือนนายแบบหรือพวกไอดอลมากกว่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปซะอีก
“ดูทำหน้าเข้า หงุดหงิดอะไรมาครับ”ยูคยอมที่แอบมองคนตัวเล็กตลอด เห็นพี่ตัวเล็กทั้งเบะปาก ขมวดคิ้ว ทั้งถอนหายใจต่างๆนานาถึงมันจะน่ารักมากแต่ก็อดถามออกมาไม่ได้อยู่ดี
“ไม่ได้หงุดหงิดนะ แต่อึดอัดนิคนมองนายเต็มไปหมดเลย”มาร์คมองไปรอบๆตัวที่มีเด็กผู้หญิงมัธยมต่างมองยูคยอมแล้วหันไปกรี๊ดกร๊าดกัน
นายซ่อนปีกไว้รึไงนะ ยูคยอม ทำไมถึงดูดีขนาดนี้
“มาร์คอึดอัดหรอ ขอโทษนะที่พามาอ่ะ ก็เห็นว่าปีนี้ไม่กลับบ้านเลยจะมาฉลองปีใหม่ด้วย”
“บอกตอนไหนจะฉลองด้วย แล้วปีนี้ไม่ไปฉลองกับพ่อแม่รึไง”
“โดนทิ้งอ่ะ ปีนี้พ่อแม่หนีไปฮันนีมูนสองคน ทิ้งเค้าไว้คนเดียวเลยมาหามาร์คนี่ไง ขอนอนด้วยน้าาาาา”ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์!!ไม่น่าล่ะปกติปีใหม่ไปเที่ยวทุกปีไม่เคยมาหาหรอกปีนี้พ่อแม่ไม่อยู่นี่เอง
“ถ้าไม่ให้ล่ะ”
“ไม่ให้ก็จะไป”
“แล้วห้ามได้มั้ย”
“ไม่”
“แล้วมาขอทำไม ถึงห้ามก็ไปอยู่ดีเหอะ”มาร์คผลักหัวคนสูงกว่าเบาๆก่อนจะรีบเดินนำหน้าไป ยูคยอมหัวเราะก่อนจะวิ่งไปข้างๆคนเป็นพี่
ยูคยอมและมาร์คมาที่คอนโดของมาร์คหลังจากซื้อของสำหรับเคานต์ดาวน์ปีใหม่พรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว ทั้งยูคยอมและมาร์คต่างแยกกันไปอาบน้ำ คอนโดของมาร์คมีห้องนอนสองห้องมีห้องน้ำในตัว มาร์คที่อาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมมาที่ห้องนั่งเล่นที่มียูคยอมนอนเล่นบนโซฟาอยู่ก่อนหน้าแล้ว ทำเหมือนอยู่บ้านตัวเองยังไงยังงั้น แต่ยังไงซะคอนโดของมาร์คก็เหมือนของยูคยอมนั่นแหละ คีย์การ์ดอีกอันก็อยู่กับยูคยอม ห้องนอนอีกห้องก็มีทั้งเสื้อของใช้ของยูคยอมทั้งนั้น ไม่รู้ว่าสนิทกันมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว
“ยูคยอมอาาาา จะเข้านอนเมื่อไหร่ ดึกแล้วนะ”ยูคยอมรีบลุกขึ้นนั่งเพราะได้ยินเสียงของมาร์ค
“แล้วมาร์คจะนอนเมื่อไหร่”
“เดี๋ยวก็ว่าจะนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องเปิดร้านแต่เช้า”มาร์คเดินไปตากผ้าเช็ดผมที่ระเบียงก่อนจะเดินเข้ามาตอบยูคยอม
“พรุ่งนี้วันสิ้นปี ยังจะเปิดร้านอีกหรอออ”
“จะมีลูกค้ามาเอาเค้กที่สั่งไว้เลยต้องเปิดรออ่ะ ไม่รู้เค้าจะมาตอนไหน”มาร์คนั่งลงข้างๆยูคยอมโดนที่พอคนตัวโตเห็นดังนั้นจึงล้มตัวนอนหนุนตักมาร์ค พร้อมซุกหน้าไว้กับหน้าท้องแบนราบแล้วกอดเอวบางไว้หลวมๆ อาจจะดูแปลก...แต่ยูคยอมชอบทำแบบนี้เสมอ...
“งั้นจะรอมาร์คอยู่ที่นี่นะ รีบกลับมานะ”
“เป็นอะไรไปเนี่ย”
“แค่อยากอยู่กับมาร์คในวันพรุ่งนี้นิ”ยูคยอมกอดเอวมาร์คขึ้นราวกับจะมีคนมาแย่งพี่ชายคนนี้ไป
“พี่ไม่อยู่แปปเดียวเองเหอะ เดี๋ยวตอนเย็นก็กลับมา อย่าเว่อร์หน่าาา”
“มาร์ค...”
“หือ??”
“ยังคุยกับไอ้พี่เจบีนั่นอะไรอยู่หรอ...”น้ำเสียงเจือปนไปด้วยความเศร้าเอ่ยถามมาร์คเบาๆ
“ก็เพื่อนกันไง เจบีแค่โทรชวนไปเคานต์ดาวน์เอง ไม่ชอบเจบีขนาดนั้นเลยหรอ”
“ก็พี่เจบีชอบมาร์ค เลยไม่ชอบพี่เจบี”
“งั้นจะไม่ชอบทุกคนที่ชอบพี่เลยรึไง ไอ้เด็กขี้หวงเอ้ย! ว่าแต่รู้ว่าพี่คุยกับเจบีแสดงว่าแอบฟังพี่คุยโทรศัพท์ใช่มั้ย เสียมารยาทมากนะ!”
“มาร์คอะ ไม่ได้ตั้งใจฟังนะบังเอิญต่างหาก”ยูคยอมพยายามแก้ตัว แม้จะฟังไม่ขึ้นแต่มาร์คก็ไม่คิดติดใจอะไร
“จะไปนอนแล้ว ลุกเลยๆ”มาร์คดันยูคยอมให้ลุกขึ้นแต่เพราะแรงที่มีไม่มากพอทำให้เจ้าตัวโตต้องลุกขึ้นเอง
“ฝันดีนะครับมาร์ค พรุ่งนี้ไม่ต้องปลุกนะ แต่ถ้าถึงร้านแล้วโทรบอกเค้าด้วย”
“ฝันดีนะยูคยอม”
“มาร์คที่หวงอ่ะ ถ้าไม่ใช่มาร์คก็ไม่หวงหรอนะ”ยูคยอมพูดขณะที่มาร์คหันหลังเตรียมเข้าห้อง ส่วนตอนนี้คนที่พูดเมื่อครู่ก็ได้ปิดทีวีและคงเดินเข้าห้องนอนไปแล้วหากฟังจากเสียงปิดประตูที่ดังขึ้น
อันตราย...ผู้ชายชื่อ‘คิม ยูคยอม’อันตรายต่อหัวใจของ‘มาร์ค ต้วน’
มากเกินไป....
ไม่รู้ว่าเมื่อคืนคิมยูคยอมไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงกล้าพูดหวงมาร์คก็ไปแบบนั้น ยูคยอมรู้...ว่าตัวเองชอบมาร์ค ชอบมากจริงๆ ชอบตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเมื่อ4ปีก่อน ตอนนั้นยูคยอมอยู่แค่ม.ปลายแต่มาร์คอยู่มหาลัยแล้ว เราเจอกันเพราะความบังเอิญ ความบังเอิญที่เหมือนเป็นพรหมลิขิต รักตั้งแต่แรกพบ และเหมือนโชคจะเข้าข้างยูคยอม โชคชะตาทำให้คนแปลกหน้าแปรเปลี่ยนเป็นคนสนิทกัน การกระทำของยูคยอมชัดเจนแต่มาร์คดูไม่ออกและยูคยอมก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไป
หลังจากที่มาร์คถึงร้านก็โทรมาบอกยูคยอมตามที่อีกคนขอไว้ ที่ยูคยอมให้มาร์คโทรบอกเค้าเป็นเพราะเค้าแค่อยากทดสอบว่ามาร์คใส่ใจกับคำพูดของเค้ามากแค่ไหนเท่านั้นเอง
อาจจะดูบ้าๆแต่ถ้าเรามีคนสำคัญสักคน เราก็จะใส่ใจแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆของเค้าก็ตาม ยูคยอมดีใจที่อย่างน้อยเค้าก็มีความสำคัญอยู่บ้างในสายตามาร์ค แม้อาจจะไม่ได้อยู่ในสถานะที่อยากจะเป็นก็ตาม
วันทั้งวันนี้ยูคยอมได้แต่นั่งๆนอนรอมาร์คเท่านั้น น่าเบื่อหน่อยแต่แค่คิดว่าจะได้อยู่กับมาร์คก็พิเศษมากแล้ว
“กลับมาแล้ววว”เสียงใสๆทำให้ยูคยอมที่นอนกลิ้งบนเตียงรีบวิ่งออกไปหาพี่ชายตัวเล็กทันที “โทษทีนะที่กลับช้า ลูกค้ามาช้ามากๆเลยอ่ะ”
“กลับช้าหรอ? นี่กี่โมงแล้วอ่ะ”
“จะสี่ทุ่มแล้วไอ้หมีบ้า มัวนอนเล่นทั้งวันเลยใช่มั้ย ดูดิน้ำก็ไม่อาบ ไปอาบน้ำเลยจะได้กินข้าว”หลังจากไล่ไอ้หมีซกมกไปอาบน้ำ มาร์คก็เตรียมของสำหรับเคานต์ดาวน์วันนี้โดยจัดของไว้ที่ระเบียงคอนโด ที่สามารถเคานต์ดาวน์พร้อมกันได้ทั้งประเทศ
11:58 PM
“อีก2นาทีปีใหม่แล้วนะมาร์ค”ยูคยอมนั่งมองคนตัวเล็กที่เงยหน้ามองดาวยามกลางคืนในคืนสุดท้ายของปี
“ยูคยอม เรียกพี่ว่าฮยองบ้างสิ”
“ไม่เรียกฮยองมาตั้ง3ปีล่ะ จะมาอยากให้เรียกทำไมครับ”
“ก็อยากให้เรียกนิ แต่นายน่ะ ไม่ยอมเรียกพี่ว่าฮยองเลย ไอ้เด็กปืนเกลียว!”ยูคยอมหัวเราะกับท่าทีอีกฝ่ายเบาๆ
11:59 PM
“เคยได้ยินคำนี้มั้ย...คนเป็นแฟนกันน่ะเค้าไม่เรียกแฟนว่าพี่กันหรอกนะ”แฟนกัน... แฟน... พูดอะไรออกมากันเนี่ย
“ละ..แล้วพี่ใช่แฟนนายที่ไหนกัน”มาร์ครู้สึกว่าเสียงของเค้าสั่นอย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย โดยเฉพาะกับหัวใจที่เต้นดังจนไม่สามารถได้ยินเสียงภายนอกเลย ในสายตามาร์คตอนนี้มีแต่คิมยูคยอม หูของมาร์คตอนนี้ได้แต่เสียงคิมยูคยอมเช่นกัน
10...
“ใช่..มาร์คไม่ใช่แฟนเค้า”
9…
“แต่เค้าจะถามอะไรบ้างอย่างได้มั้ย”
8…
“มันเป็นสิ่งที่เค้าเก็บนานมากแล้ว”
7...
“ไม่รู้มาร์คจะเชื่อมั้ย”
6…
“เค้าชอบมาร์คนะ”
5...
“ชอบจนเรียกได้ว่ารัก มาร์ค...”
4...
“เป็นแฟนกันนะ”
3...
ใจที่เต้นดังอยู่แล้วในตอนนี้มันดังแรงขึ้นจนมาร์คคิดว่ายูคยอมคงได้ยินเสียงมันแน่ๆ ใจของมาร์คกำลังชัดเจนต่อความรู้สึกของมัน
2...
1...
“แฮปปี้นิวเยียร์นะ ปีนี้ฝากดูแลหัวใจด้วยนะคุณแฟน”
FAEBOOK
YU GYEOM
จะดูแลหัวใจอย่างดีครับ MY HEART ---with MARK TUAN
ถูกใจ แสดงความคิดเห็น แชร์
688คนถูกใจสิ่งนี้
BAM BAM ปีนี้มีแต่ความรักกกก แต่ตัสหวานเลี่ยนไปว่ะเพื่อน
FEI A กรี๊ดดดดดด น้องยูคทำไงให้มาร์คคนซึนรู้ใจตัวเองเนี่ย
A JIA ในที่สุดคุณอี้เอินก็ยอมเปิดใจ
JACKSON WANG น้องเอินคนงามไม่โสดแล้วววว
MARK TUAN หุบปากนะ!! JACKSON WANG
JB JAEBOM มึงมันร้ายไอ้หน้าหมี กูจีบมา7ปีแขนยังไม่ได้จับTOT
----------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่ได้ตรวจคำผิดและจัดเรียงหน้า อ่านยากหน่อยขอโทษด้วยนะคะะะะ สุดท้ายก็ขอให้มีความสุขในปี2015น้าาาา
ผลงานอื่นๆ ของ PMLARI ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ PMLARI
ความคิดเห็น