ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] ที่รัก(เธอ) - กอล์ฟฐา [ผสม แฮร์รี่เซน ชานแบค ]

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 กอดไม่ได้

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 57



    “ออย”


    “กอล์ฟ”

     

     


     

     
     

    “นี่รู้จักกันด้วยหรอ” เดรโกถามอย่างงงๆ



    “ก็ไม่เชิงกับว่ารู้จักหรอกคะ แค่เคยคุยกันเฉยๆ ตอนออยไปเรียนที่อังกฤษหนะคะ” ออยตอบเดรโกแต่ก็ยังไม่ละสายตาไปจากร่างสูง ร่างสูงก้มหน้าไม่ยอมมองอีกคนเพราะปกปิดน้ำตาที่กำลังคลอ



    “ออยกอล์ฟจะอยู่กับเรา3เดือนนะ”



    “คุณลุงคะกอล์ฟขอตัวไปเก็บของก่อนนะคะ พอดีกอล์ฟยังไม่ได้จัดอะไรเลย” จู่ๆร่างสูงก็โผล่งขึ้น แล้วยิ้มอย่างปกติที่สุดให้เดรโก



    “ได้สิๆ เดี๋ยวถึงเวลาทานอาหารเย็นลุงจะให้คนไปเรียกนะ” เดรโกตอบรับ ร่างสูงก็รีบลุกแล้วเดินไปที่บันไดทันที



    เมื่ออีกคนเห็นร่างสูงเดินขึ้นบันไดไปก็หันมายิ้มให้ทุกคนก่อนจะขอตัวขึ้นห้องตามไป



    “สงสัยเด็กสองคนเค้าอยากคุยกันดูสิรีบขึ้นห้องกันเลย” เดรโกบอกอย่างยิ้มๆ



    “คุณลุงครับถ้าผมจะขอตัวไปดูห้องของสองคนนี้จะได้มั๊ยครับ” แฮซพูดอย่างเกรงๆ



    “ไปสิๆนั่งฟังคนแก่คุยกันคงไม่สนุกสินะ” เดรโกพูดแซว



    “นี่เชิญแกแก่ไปคนเดียวนะเดรฉันยังไม่แก่นะ” โรเบิร์ตรีบเถียงทันทีที่ได้ยินว่าแก่



    “ก็แล้วแต่แกนะเบิร์ต อายุก็ปูนนี้แล้ว”เดรโกแขวะโรเบิร์ตล้วหัวเราะอย่างชอบใจ



    “เอ้านี่ก็ไม่ไปซักที หรือจะอยู่ฟังพ่อกับลุงคุยกัน” โรเบิร์ตถามลูกทั้งสองและบอดดี้การ์ดอีกสองคน



    “พ่อก็ ปะชานแบคเซนเราไปกันเถอะ” แฮร์รี่ยิ้มให้เดรโกแล้วก็ชวนชานยอลแบคฮยอนและเซนไปยังเรือนรับรองที่เป็นที่พักของทั้งสี่



    “งั้นเราไปคุยกันที่ห้องทำงานฉันดีกว่า” เดรโกชวนโรเบิร์ตไปยังห้องทำงาน



     




















     

     





     

    “เบิร์ต แกแน่ใจนะว่าจะทำให้ลูกสาวฉันชอบลูกสาวแก”



    “นี่ลูกสาวฉันไม่ใช่ธรรมดานะ”



    “แล้วทำไมแกถึงไม่เอาลูกชายแกมาวะ”



    “แกเห็นบอดี้การ์ดที่ตามลูกสาวฉันป่าว”



    “อย่าบอกนะแฟนลูกชายแก”



    “เฉพาะของชานนะส่วนแฮซกับเซนมันชอบกันแต่ไม่มีใครบอกชอบก่อนซักที”



    “3เดือนลูกแกไหวแน่นะ”



    “ดูพ่อมันซะก่อนยังไงก็ฝากลูกสาวฉันด้วยละกัน อีกอย่างลูกสาวฉันพึ่งอกหักจากผู้หญิงคนนึง ฉันหวังว่ามาอยู่นี่ลูกฉันคงจะดีขึ้น”



    “ฉันสิต้องบอกว่าฝากลูกสาวฉันไว้กับลูกสาวแก ไม่ต้องห่วงเจอฤทธิ์ยัยฐานะไม่มีเวลาคิดเรื่องคนรักเก่าได้แน่”







    บทสนทนาระหว่ามาเฟียและมาเฟีย [นี่คือฉนวนที่ทำให้พี่กอล์ฟสุดหล่อต้องมาเป็นบอดี้การ์ด]








     

     




     

     
     














    ทางด้านแฮซเซนชานแบค



    “เฮียๆผมขึ้นห้องก่อนนะ ปะแบค” ชานยอลบอกแฮร์รี่แล้วส่งยิ้มหวานให้แบคก่อนที่จะลากแบคขึ้นห้องไป



    นี่ฉันต้องนั่งอยู่กับเซนอีกแล้วหรอ อยู่ด้วยกันทีไรหัวใจบ้านี่ก็เต้นแรงทุกทีแฮร์รี่นึกพล่างมองคนที่นั่งอยู่ข้างล่างที่กำลังลังเล่นคุ้กกี้รันอยู่



    ชิสส เจ้านายบ้านี่มองอยู่ได้ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะมือฉันสั่นไปหมดแล้วเซนนึกในใจแล้วแอบแหล่ตาไปมองคนข้างบนที่กำลังจ้องเค้าอยู่ เซนเลยถามออกไปว่า



    “คุณแฮซมีอะไรรึเปล่าครับ”



    “นายชอบเล่นรถบังคับมั๊ย” แฮร์รี่ถามคนข้างล่างเสียงสั่นๆ



    “ก็ชอบนะครับ เสียงคุณสั่นๆไม่สบายรึป่าว” เซนพูดพร้อมเอามือไปแตะหน้าผากคนผมหยอย แฮร์รี่รีบปัดมือออกทันที




    “ผมขอโทษครับ” เซนก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด



    “ไม่เป็นไรพอดีฉันตกใจนิดหน่อยเลยเผลอผลักมือนาย” แฮร์รี่ก้มหน้าเพราะเขารู้ว่าตอนนี้หน้าเขาคงไม่ต่างจากลูกตำลึงซักเท่าไหร่



    “งั้นฉันขึ้นห้องก่อนนะรู้สึกตัวร้อนหน่อยๆ” แฮร์รี่บอกเซนแล้วรีบเดินจ้ำอ้าวขึ้นห้องทันที



    ไอ่เซนเอ้ยย เกือบแล้วมั๊ยละ กล้าดียังไงไปแตะหน้าผากเจ้านายวะนั่นเซนคิดแล้วก็เอามือตบหัวตัวเองเล็กน้อยแล้วตามแฮร์รี่เข้าห้องไป

     
     

     
















     





     




    หลังจากที่ชานแบคไปพากันขึ้นห้องไป



    “แบค เมืองไทยร้อนเนอะ” ชานยอลถามแบคแถมยังส่งสายตาหวายเยิ้ม



    “ครับ” แบคฮยอนตอบรับ



    “ช่วยฉันถอดเสื้อหน่อยสิฉันจะอาบน้ำ” ชานยอลยังไม่หยุดรุกแถมยังจะให้แบคฮยอนถอดเสื้อให้



    “ครับ” แบคฮยอนเดินตรงไปจะถอดเสื้อให้ชานยอลพอแบคฮยอนเดินมาถึงชานยอลก็รวบเอวแบคฮยอนไปกอด พร้อมยื่นหน้ามาใกล้ๆ



    “เออ ยอลครับใกล้อย่างงี้ผมจะถอดเสื้อยังไงครับ” แบคฮยอนแย้งชานยอลเมื่อหน้าชานยอลห่างจากหน้าเขาเพียง2เซน



    “นี่นายจะถอดด้วยหรอ หืมมม” ชานยอลทำหน้ายียวนใส่แบคฮยอน



    “เปล่านี่ครับ ชานสั่งให้ผมถอดให้นี่” แบคฮยอนก้มหน้าลงไปแกะกระดุม



    “นายก็น่าจะรู้นะว่าเวลาคุยกับฉันห้ามหลบสายตา” ชานยอลเห็นแบคฮยอนหน้าแดงเหมือนลูกตำลึงที่สุกเลยได้ทีแกล้งอีก



    “ผมแค่ตั้งใจถอดกระดุมให้ยอลนะ” แบคฮยอนยังไม่ยอมเงยหน้าออกจากการปลดกระดุม ชานยอลเหมือนรู้ว่าแบคฮยอนคงไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาง่ายๆ เลยประคองหน้าแบคฮยอนขึ้นมาช้า  ทำให้เห็นหน้าแดงก่ำของแบคฮยอนอย่างชัดเจนแล้วชานยอลก็ปล่อยหัวเราะออกมา



    “นี่ยอลแกล้งผมหรอ” แบคฮยอนค้อนใส่ชานยอลทีนึง



    “ฉันเปล่าแกล้งนายนะ ฮ่าๆๆๆ ฉันไปอาบน้ำละ อย่าคิดถึงฉันนะ” ชานยอลพูดจบก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันทีทิ้งอีกคนให้หน้าแดงอยู่อย่างนั้น

     




     



     




















    ด้านกอล์ฟที่วิ่งขึ้นห้องและมีออยเดินตามมา



    คนหล่ออย่างกอล์ฟไปทำเวรทำกรรมอะไรมาวะเนี้ย ทำไมเจอเรื่องซวยๆอย่างงี้ โถ่เว่ยยยย ฉันลืมนึกไปว่าออยอยู่เมืองไทย ให้ตายสิ ฉันต้องอยู่นี่อีกสามเดือนโว๊ะ คนหล่อจิครายยยกอล์ฟนอนแผ่หลาแล้วพึมพำกับตัวเองบนเตียง หลังกอล์ฟนอนไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู



     

     

    ก๊อกๆ

     



     

    “เข้ามาเลยคะ” กอล์ฟพูดอย่างหน่ายๆแล้วลืมไปว่าบ้านหลังนี้เป็นของออย



    “กอล์ฟ” เสียงคนที่กอล์ฟไม่อยากได้ยินที่สุดดังขึ้น



    “มีไร” กอล์ฟลุกขึ้นมาจากเตียงตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์นัก



    “กอล์ฟร้องไห้หรอ” ออยถามพร้อมจะเอามือไปเช็ดให้



    “อย่ามายุ่ง” กอล์ฟปัดมือออยออกอย่างไม่ใยดี



    “ออยขอโทษ” ออยโผล่งเข้ากอดกอล์ฟ



    “ปล่อย” กอล์ฟพูดเสียงแข็งและพยายามแกะมือออยออก



    “ไม่ปล่อย ออยขอโทษนะกอล์ฟ” ออยกอดแน่นกว่าเดิม



    “แต่เราไม่เคยรู้จักกันนิ ขอโทษเรื่องอะไรหรอ” กอล์ฟพูดเสียงแข็งกร้าวทำให้อีกคนกลัวแต่ก็ยังกอดอยู่อย่างนั้น แต่ตอนนี้น้ำใสใสออกจากตาของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าทิ้งกอล์ฟไปคบกับน้ำชาเพื่อนสนิทของกอล์ฟ



    “กอล์ฟออยแค่ไม่อยากให้พ่อสงสัยว่าเราเคยเป็นอะไรกัน”



    “หรอ”



    “ออยขอโทษที่ทำกอล์ฟเจ็บ”



    “...”



    “ออยขอโทษ”



    “ออยรู้ด้วยหรอว่ากอล์ฟเจ็บ”



    “...”



    “ออยเคยสนใจกอล์ฟด้วยหรอ” น้ำเสียงที่แข็งกร้าวตอนนี้กลายเป็นน้ำเสียงที่ออ่อนโยน



    “สนใจสิกอล์ฟ ไม่งั้นตอนนี้ออยคงไม่อยู่กับกอล์ฟอย่างนี้หรอก” ออยพูดด้วยน้ำเสียงคลุมเคลือ



    “แล้วทำไมออยถึงเลือกชา แล้วออยรักชามั๊ย” กอล์ฟถามคนตรงหน้า



    “ออยก็ไม่รู้เหมือนกันอะกอล์ฟ” น้ำใสใสเริ่มออกมาจากตาคนตรงหน้าอีกรอบ



    “ออยควรจะถามใจตัวเองได้แล้วนะ ถ้าออยรักชากอล์ฟขอเจ็บคนเดียวก็พอ”



    “ตอนนี้ออยสับสนอะกอล์ฟ”



    “ค่อยๆคิดนะ อีก1อาทิตย์ออยค่อยตอบกอล์ฟก็ได้ โอเคมั๊ย”

     








     

    ทั้งสองก็กอดกันอยู่นาน

     




































































     

     ........................................................................

    สวัสดีรีดเดอร์ทุกคน :D ตอนนี้อาจจะมีดราม่านิดๆ และก็ไม่มีพี่ฐา ชานแบคเยอะไปหน่อย ไรท์ควรจะแยกชานแบค แฮซเซน ออกไปปะหรือผสมงี้ดี ตอนนี้ไรท์พึ่งแต่งตอน4ทุ่มเสร็จก็ตีหนึ่งกว่าจะตีสองแล้ว แฮ่ๆ อัพดึกไปนิดนึง 5555555 ตอนนี้ไรท์อยู่ม.3ช่วงนี้วุ่นๆเรื่องสอบเข้า วันปัจฉิม วันรับเกรดบลาๆๆ ตอนนี้ไรท์ก็ติวเข้าม.4 ถ้าไม่ค่อยว่างอาจจะอัพอาทิตย์ละตอน ถ้าไรท์สอบเข้าเสร็จหรือว่างๆไม่มีอะไรไรท์จะอัพอาทิตย์ละ 3-4 ตอนก็ค่อยว่ากันอีกที แต่สัญญานะว่าจะอัพทุกๆอาทิตย์ อีกอย่างก็เม้นกันหน่อยเนอะไรท์จะได้เอาไปปรับปรุงไรท์ก็แต่งเรื่องแรกก็อยากได้คำติชมบ้างไรบ้าง หรือไม่ก็เมนชั่นมาคุยกับไรท์ก็ได้ไรท์ติ่งหลายอย่าง 55555555 ทั้งนักกีฬาวอลเลย์ ทั้งพี่กอล์ฟพี่ฐา แฮซเซน บลาๆ ยังไงก็คุยกันได้
    คืนนี้ฝันดีน้าาา ขอให้ฝันถึงพี่กอล์ฟพี่ฐา ชานแบค แฮซเซนกันด้วย ^^

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×