คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่7
มาร์พาแพรไปทะแลและเาั้ใทำเพื่อให้แพรมีวามสุและไม่เย็นาใส่เาอี
เธอเห็นทะเลอย่าื่นเ้นและทำเป็นเย็นาใส่เาอี
“เป็นไละ ทะเลสวยไหม เธออบหรือเปล่า”
มาร์ถามอย่าอยารู้
“เยๆอ่ะ ไม่เห็นสวยเลย ไม่่อยอบอ่ะ”แพรอบอย่าวนใส่เา
“อ้าว ไม่อบริอ่ะ โธ่
อุส่าห์พาเธอไปที่สบๆะหน่อย ลับบ้านีว่า”มาร์อบ้วยทำหน้าน้อยใ
“ฮ่าๆๆ นี่ ุ น้อยใเป็น้วยอ่อ
ิไปเอไปไ้ ันอบและไม่ไ้มาทะเลนาน้วย อย่าลับไปเลย” แพรอบลับอย่าทำหน้าเศร้า
“เธอไม่เยไปทะเลับใรหรอ” มาร์ถามอย่าเป็นห่ว
“ันเยไปับพ่อแม่นะ ั้แ่ันยัเ็3วบ ไปทะเลเป็นรั้แรและรั้สุท้าย้วย”เธอพูบแล้วร้อไห้ออมา้วยสะอึ
มาร์มอเธออย่าใ อเธอ้วยปลอบใเธอ
“เธอ ทำไมเธอร้อไห้ มีไรบอผมไ้นะ
ผมเยเห็นาอเธอูเศร้า อยู่นเียวมาลอ ”มาร์อบอย่าปลอบใและเป็นห่วเธอมาลอ
“ันิถึพ่อแม่ ันอยู่นเียวมาั้แ่10วบนอนนี้ เพราะันเย็นาและไม่อบสุสิับใร”แพรอบ
“แล้วพ่อแม่อยู่ไหนละ” มาร์ถามอย่าสสัย
“พ่อแม่ท่านเสียไปแล้ว ั้แ่ัน10วบ
โนมาเฟีย่าอย่าโหเหี้ยม ันเลียมัน มัน่าพ่อแม่ัน
ทำให้ัน้อลำบาและโเี่ยว อืออออออ”แพรพูบแล้วร้อไห้อย่าหนั
“ผมอโทษที่ถามเธอ ทำให้เธอไม่สบายใ ผมูแลเธอไ้ไหม”มาร์อบอย่าใเย็นและอุอีรั้
“ไม่เป็นไร ันอยาอโทษุที่เยพูไม่ีและบหน้าุ้วย
ันเย็นาเพราะลัวว่านิร้ายับันหรือเปล่า แล้ันหรือเปล่า
ริๆแล้วันอยามีเพื่อนนะ แ่ไม่รู้เ้าับเพื่อนยัไ ุูแลันไ้หรอ”แพรล่าว
“ไ้สิ ไม่เป็นไร ผมไม่เยโรธเธอ
ผมอยารู้ื่อุมานาน้วย”มาร์อบอย่าเินอายและเาหัวเล็น้อย
“อบุนะ ันื่อแพรหรือแพรไพลิน ิไพศาล”แพรอบ
“แพร ื่อน่ารัั ื่อและนามสุลยาวั
ื่อไทยอ่ะหรอ”มาร์ถามอย่าสสัย
“ใ่ อยารู้ื่อภาษาเาหลีไหม”แพรอบ
“อยาสิ” มาร์อบ้วยวามีใ
“프럐 프럐파이린 긴파이살 Paer Paerpailin Kidpaisal ” แพรเียนบนทราย
“แพร แพรพายลิน ิพายสัน”มาร์อ่านอย่าะุะั
“ใ่ ใ้ไ้เลย ฮ่าๆ”แพรอบแล้วำออมา
“ริหรอ ไม่หลอนะ”มาร์ถาม
“ริสิ นายื่อมาร์ใ่ไหม เียนเาหลียัไ”แพรพูบ
“마크 Tuan Yi En
”มาร์เียนบนทราย
“มาร์ึ ้วน อี้ เอิน ื่อีนหรอ”แพรอ่านอย่าั ๆ
“ใ่ พ่อั้ให้ ื่อมาร์นะ ไม่ใ่มาร์ึ”มาร์อบแล้วมอเธอ
“อ่อ อืมๆ ^_^
อบุนะที่พาันมาทีนี่ นายนะเป็นเพื่อนนแรและอยอยู่้าันลอ
นาย้อูแลันีๆนะ” แพรล่าว
“ไม่เป็นไร ผมั้ใพาุที่นี่ริๆและผมูแลเธออย่าีเลย
ผมสามารถพาแพรถึบ้านไ้ไหม” มาร์ล่าว
“ไ้สิ”แพรอบ
“บ้านอยู่ไหนล่ะ” มาร์ถาม
“อนโโล” แพรอบ
ะมาร์ำลัี่มอเอร์ไ์อย่ารวเร็ว
มาร์ับมือแพรแล้วรหน้าท้ออเาอย่าแน่นๆ แพรเินอายอย่าเียบ
“อผมแน่นๆนะ เี๋ยวรถนะ”มาร์ล่าวอย่าวนแล้เธอ
“บ้า >_<”แพรอบ้วยเิน
ะถึอนโโล แพรับมาร์เ้าลิฟ์และเ้าห้อ
แพรัารอให้เรียบร้อยและเสริฟน้ำให้มาร์ มาร์ำลัเินูรูปภาพอเธออย่าสนใ
“ภาพเธอสวยีนะ ใรถ่ายให้เนี่ย”มาร์ม
“อบุนะ อ่อ ่าภาพถ่ายให้ พี่มาร์ื่มน้ำ่อนนะ”แพรอบ
แพรับมาร์ำลัไปห้อเ็บอแล้วุธูปให้มาร์สามอ
“พ่อะ แม่ะ
วันนี้แพรมานำให้พ่อแม่รู้ันะ เาือ พี่มาร์ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยและเป็นเพื่อนนแรอแพรเอะ
พ่อแม่ สบายีไหมะ แพรพยายามไม่เย็นาใส่ใรอีแล้ว
แพรเป็นนร่าเริลับมาเหมือนเิมะ”
มาร์ฟัแพรพูไทยอย่า
แล้วแพรเห็นเาแล้วแปลภาษาให้เาฟัแล้วเาเ้าใและุธูปแล้วไหว้และราบพ่อแม่่อ
มาร์ับแพริน้าวในร้านแห่หนึ่และพูุยันอย่าสนุสนานแล้วพามาร์ลับบ้านัน
“อบุนะพี่มาร์
ทำให้แพรมีวามสุและไม่เย็นาใส่พี่มาร์อีแล้ว”แพรโ้ให้เาแล้วยิ้มให้ัน
“ไม่เป็นไร
พี่ีในะ แพรยิ้มไ้และไม่เย็นาับพี่อีนะ”มาร์อบ
“้า”แพรอบ
“พรุ่นี้พี่มารับแพรอนเ็โมเ้านะและอนเย็นลับบ้าน้วยนะแพร”มาร์ล่าว
“เอาริอ่อ
็ไ้ ั้นพรุ่นี้เอัน ฝันีนะพี่มาร์”แพรยิ้ม
“รับ
ฝันีนะแพร ^_^”มาร์ี่มอเอร์ไ์ออไป
เป็นไบ้าะ หวานนินึ อิอิ เอันอนหน้า่อไปนะะ
ความคิดเห็น