นายประธานนักเรียนปะทะยัยอันธพาล

ลำดับตอนที่ #8 : ลาออกพร้อมกับการพบเจอใครบางคน

         "กรนิตร  เธอมาทำอะไรที่นี่หะ"เวรแล้วจาร์ยมา
           "ปะ...เปล่าค่ะจาร์ยยุภา"หลังจากคำพูดนั้นเสียงประทัดก็ดังขึ้นให้ระงมไม่อยากคุยฝีมือชั้นเองแหละคริคริ(แกเป็นนางเอกแน่นะ)เออทำไม
           "อ้ายช่วยด้วยระเบิด ระเบิดคร้า"ระเบิดแปะแกอ่ะประทัดชัดๆว่าแล้วคุณนายผอ.นั่นก็เดินออกมาเพราะว่ารู้สึกตัวว่ามันไม่ใช่ระเบิดแล้ว(กว่าจะรู้ตัว)
           "กรนิตย์ค่ะท่านผอ."อ้าวอาจาร์ยเวรเอ้ย
           "เธอนี่เอง แสบนักนะครั้งที่แล้วก็ไปตีกับเด็กช่างกล มาคราวนี้ก็เอาประทัดมาจุดหน้าห้องชั้น แต่ชั้นจำได้นะว่าเธอถูกพักการเรียนอยู่นี่"เทศซะยาวเลย
           "ค่ะ"
           "ชั้นไม่ได้สั่งให้พูด แล้วชั้นจะทำยังไงกับเธอดีนะ"คนเริ่มมามุงแล้วมันเป็นอะไรกันนักหนาวะ
           "ไล่ออกจบมั้ย"ยัยผอ.นั่นอึ้งไป
           "นี่เธอท้าชั้นหรอ"
           "ใช่ ชั้นก็ไม่อยากอยุ่หรอกนะไอ้โรงเรียนเซ็งซวยนี่"
           "เธอกล้าดียังไงหะมาว่าโรงเรียนของชั้น"
           "ชั้นกล้าจะทำไม มันไม่มีความยุติธรรมเลยซักนิดเพื่อนๆทุกคนรับรู้ด้วยนะ ตอนที่ชั้นไปตีกับเด็กช่างกลน่ะยัยผอ.นี่ก็อยู่และทั้งๆที่รู้ว่าชั้นไม่ผิดแต่ก็สั่งพักการเรียนชั้นรู้มั้ยเพราะอะไร ก็เพราะไอ้พวกเด็กช่างกลที่ชั้นไปตีกับมันเป็นลูกของยัยผอ.นี่ไงมันถึงไม่ผิดอ่ะ ถ้าพวกเธ-อที่ยืนอยู่ตรงนี้อยากอยุ่ไอ้โรงเรียนที่ไม่มีความยุติธรรมอย่างนี้ก็ตามใจนะ นี่ไปลาออกชั้นทำเรื่องเรียบร้อยแล้วเอาไปซะ"ชั้นยื่นไปลาออกไปให้ยัยนั่นพร้อมเดินออกมากับความสะใจ
           "ไอ้ขิง"ใครเรียกวะ อ๋อไอ้ปลานี่เอง
           "มีอะไร"
           "เก่งว่ะ"
           "เรื่อง"
           "ก็เรื่องเมื่อกี้ไง แหมทำเป็นลืม"
           "นิดหน่อยน่า"
           "อ้าวแล้วแกจะไปเรียนที่ไหน"
           "ไม่รู้อ่ะยังคิดไม่ออก"
           "งั้นก็โรงเรียนแม่แกไง ชั้นจะได้ไปอยู่ด้วยเผลอๆอาจจะได้เรียนฟรี"
           "เออชั้นลืมไป แต่บางทีแกอาจจะไม่ได้เรียนฟรีก็ได้นะเพราะแม่ชั้นเป็นแค่หุ้นส่วน"
           "เออน่าแต่ก็ตั้ง 40% นะโว้ยแล้วอีกอย่างแกก็อาจจะได้อยู่กับไอ้ส้มด้วย"
           "จริงด้วยงั้นไปเหอะ"ว่าแล้วชั้นกับไอ้ปลาก็ขับรถไปโรงเรียนขอแม่ชั้นทันที
ณ โรงเรียนกาลิโออินเตอร์แนตชั่นแนลสคูล
           ตอนนี้ชั้นกับไอ้ม่อนกำลังเดินไปที่ห้องแม่ชั้นซึ่งมันเป็นแผนกบริหารถ้าไม่ใช่คนพิเศษจริงๆเข้าไม่ได้หรอกแต่เอ๊ะใครมาจับมือชั้น
           "ปล่อยนะมาจับชั้นทำไม"ชั้นหันไปพูดกับคนที่จับมือชั้นโอ้วแม่เจ้าทำไมช่างหล่อเกินคนเช่นนี้หล่อมากหล่อล้อหล่อ(รู้แล้วน่ะแกว่าหล่อ)ก็ชั้นอยากบอกนี่
           "พวกเธอทำผิดกฏระเบียบเดินเข้ามาในแผนกบริหาร"อีตานี่หาเรื่องชะมัด
           "แต่พวกชั้นไม่ได้อยู่โรงเรียนนี้นะ"ใช่ๆยัยปลาพูดถูก
           "ถึงจะอยู่โรงเรียนอื่นแต่ถ้ามาที่นี่แล้วทำผิดกฏก็ต้องถูกลงโทษเหมือนกัน"ว่าแล้วตานั่นก็ลากชั้นสองคนไปที่ห้องน้ำ มันจะทำไรวะเนี่ย
           "นายพาพวกชั้นมาที่นี่ทำไม"
           "กฏของการเดินเข้าฝ่ายบริหารโดยไม่ได้รับอนุญาตก็คือล้างห้องน้ำ"
           "ไม่นะชั้นทำไม่เป็นหรอก"ยัยปลาตกใจกลัวขึ้นมา
           "ไม่เป็นก็ต้องทำ"
           "แล้วจะทำไมถ้าชั้นไม่ทำ ไปยัยปลาชั้นกำลังจะเดินออกไปแต่นายนั่นมาดึงไว้อีกแล้วรำคาญจิงๆเรย
           "เธอต้องทำ"
           "ไม่ชั้นจะไปหาแม่"
           "แม่เธอคือใครถึงต้องเจ้าไปหาในฝ่ายบริหาร"
           "คุณกรนิภา วีรพันธ์พงศ์ภาผู้ถือหุ้น40%ของโรงเรียนนี้ไง"
           "งั้นก็เชิญ แต่ชั้นจะเป็นคนพาพวกเธอไปเอง"
           "ชั้นเคยมาไม่หลงหรอกย่ะ"
           "แล้วชั้นจะรู้ได้ไงว่าเธอเป็นลูกสาวคุณน้า เอ่อคุณนิภาจริง"
          "นี่พวกเธอจะเถียงกันอีกนานมั้ย ยัยขิงแกก็ให้เค้าพาไปนั่นแหละดีแล้วไปเถอะ"ว่าแล้วตานั่นก็เดินนำชั้นไปห้องแม่โหยน่าเบื่อโว้ย