love story รักนะนายแวมไพร์ของฉัน

ลำดับตอนที่ #3 : ความจริงของแวมไพร

หลังจากที่หายไปนานนนแสนนานนน  กลับมาอัพนิยายต่อค่ะ^^

 ................................................................................................................................

หลังจากที่ไอ้ปีศาจลูวินซ์บอกฉันท้องแต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรเมื่อ  แค่กินของพวกนั้นเข้าไป วันนี้ทั้งวันฉันก็นั่งเสริชข้อมูลจนพบบทความหนึ่งว่าสิ่งที่ฉันกืนไปจะไปสร้างเด็กในท้อง  แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรเมื่อในบทความเขียนเฉพาะผู้มีสายเลือดแวมไพร์??

''ทำอะไรอยู่นะ !!'' 

''ว้ายยยย   ''  ไอ้ปีศาจจจจ แกมาได้อย่างงายยย  ฉันรีบคอม

''หาข้อมูลจนไปเจออะไรมาแล้วสิถ้า'' ลูวินซ์ยิ้มแบบมีเล่ห์นัย

"นายรู้อะไรพูดมาให้หมดเดียวนี้'' ฉันว่าเค้าต้องรู้อะไรเกี่ยวกับฉันแน่ๆ

''อ้าเธออยากรู้จริงๆใช้ไหมสาวน้อย  แต่ฉันอยากได้ข้อแลกเปลี่ยนได้ไหม? ฉันอยากดูดเลือดเธอแค่3วิ''  ฉันเงิบไปเล็กน้อยแต่รีบเพยิกหน้าอย่างเร็ว

......................................................................................................................................

ในปราสาทที่แสนสวยมีเจ้าหญิงที่งดงามแหละเป็นที่หมายตาของหนุ่มในเมืองแวมทูลาย  มันเป็นเมื่องที่ถูกปกครองด้วยความสวยงามไม่คยมีมนุษ์ยผู้ใดอย่างกราย    เจ้าหญิงมีนามว่าเพรนา เธอมีทั้งความใจดีและความมีเมตตา  แต่สิ่งที่เธอกำลังกระทำ  มันทำให้เทียนา น้องสาวคนละแม่เกิดความอิจฉาเพราะทุกคนให้ความสนใจแต่เพรนา   จนวันหนึ่งมีชายคนนึงหลงเข้ามาเค้าเป็นมนุษย์ และได้รับบาดเจ็บเพรน่ามาเก็บดอกไม้ป่าพอดีเธอจึงช่วยเค้า 

ไว้รักษาเค้าเป็นเวลานานจึงก่อเกิดความรักเล็กๆขึ้น  แต่กฎของเมื่องห้ามมิให้แวมไพรรักกับมนุษย์  ทั้งสองมิอาจหักห้ามใจ จนเพรน่าตั้งท้องขึ้น  เรื่องถึงหูเทียร์น่า  เธอจึงป่าวประกาศและเกิดการล่าตัวเพร่น่าเกิดขึ้นเพรน่าและเลนสองสามีภรรยาวิ่งหนีเข้าป่าต้องห้ามเป็นเวลานานจนคลอดบุตรสาวแต่เพรน่ากลัวเทียรหน้ามาฆ่าลูกของเธอ ทั้งสองจึงตกลงกันว่าจะเอาลูกสาวของพวกเค้าไปฝากกับเพื่อนรักของเลน   และเพรน่ามอบสร้อยคอที่มีพลังวิเศษและเวทมนต์ให้แกลูกสาว และเมื่อทั้งคู่กลับมาจากการพาลูกสาวไปส่งก็รีบกลับมาที่ป่าเวทย์อีกครั้งเพราะถ้าเธออยู่กลับลูก ลูกของเธอออาจมีอันตราย   และทั้งสองก็ถูกฆ่าโดยที่สุด  

.....................................................................................................................................

''เด็กสาวคนนั้นคือฉัน?''

''ใช้เธอคือเจ้าหญิงลูกครึ่ง""

ฉันร้องให้ออกมากับเรื่องที่วินซ์เล่ามามันน่าเศร้ามากเกินความรู้สึก และเคียดแค้นผู้ที่ทำกับครอบครัวของฉัน !!!