คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter one. พี่มาร์ค&แบมแบม
Chapter one. พี่มาร์&แบมแบม
ีวิอแบมแบมัน์พิมุ
มันไม่่ายเอาะเลย ถ้าแบมแบมยัอยู่ที่นี้่อไปะเป็นเหมือนที่นอื่นพูันแน่ๆเลยว่าัน์พิมุนนี้เป็นลูแห่
เพราะแบบนี้แบมแบมึัสินใอย่าแนวแน่
มั่นแล้วว่าสมวรแารทำอะไรเพื่อเป็นสิ่ยืนยันว่า แบมแบมนนี้ไม่ใ่ลูแห่
อย่าที่ใรหลายๆนว่าัน
นั้นึเป็นเหุผลให้แบมแบมเลือที่ะหนีวามสุสบายมาอยู่ในที่แห่นี้
ที่ที่แบมแบมนนี้ไม่มีรอบรัวมา่อยูแล ที่นี่แหละทุนะไ้รู้ว่าแบมแบมโแล้ว
"นี้ไอ้แบมะยืนให้ราอไ"
โห เวยอแ ทำไมทำับแบมแบมไ้ อุสาำลัไ้ฟีล ใ่แล้วแบมแบมไม่ไ้มานเียว เาหลีที่ที่แบมแบมและยอแะมาเรียน
้อบอว่าแบมแบมอามมามาว่า เพื่อสิ่ที่แบมแบมเยบอไปนั้นแหละ
แ่าระหนีออาบ้าน็ยาสำหรับแบมแบมไป
เพราะะนั้นึไ้ัหวะพอีับยอแเพื่อนรัอแบมแบมเพียนเียว
ำลัะลับมาเรียนที่เาหลี แบมแบมึอ้อนพ่อแม่ทั้สอท่านว่าแบมแบมเหาถ้าหายอแไม่อยู่แบมแบม้อเาายแน่ๆเลยรับ
พวท่านเลยยอมให้มา
"ยอแ็
แล้วนี้เราะไปไหนันเหรอ"แบมแบมถามอะไรผิไปเหรอรับ
ทำไมยอแ้อทำหน้าระเอือมแบมแบมนานั้นัน
"นี้ือมึิแล้ว
ไอ้แบม ูลับมาบ้าน็้อไปหาพ่อแม่่อนไหม"ใร้ายแบมแบมแ่ะถามเยๆเพื่อไม่ให้มันเียบไปเท่านั้นเอ
ทำไม้อว่าแบมแบม้วย
"ยั ยั
ทำหน้าหอยเป็นหมาโนเ้าอทิ้อยู่ไ้นะมึไอ้แบมเอ๋อ"แบมแบมถึับึ้นเลยรับ
ว่าอะไรแบมแบมยอมไ้หม ยเว้นว่าแบมแบมเอ๋อ เี่ยวเถอะยอแ
อย่าพลานะแบมแบมเรียมเอาืนอย่าสาสมอยู่
"ยอแ
ทำไมอบว่าแบมแบมเอ๋อ
แบมแบมว่าแบมแบมไม่เยเอ๋อนะ"แบมแบมเยถามแบบนี้ับยอแหลายรั้แล้ว
และำอบ็ไ้ลับมาแบบเิมเ๊ะ! (แล้วยัะถาม)
"็มึมันเอ๋อ"เป็นำอบที่ไม่ว่ายัไแบมแบม็ไม่เ้าใ
มันไม่เลียร์อย่าแร
"หยุเลยนะไอ้แบม นั่เยๆไป"และแล้ว็เป็นอีรั้ที่แบมแบมโนสั่ห้าม
ทำไมัน แบมแบมสสัย แบมแบมอยาไ้ำอบที่มันเลียร์ แบมแบมผิรไหนัน
แน่นอนว่าแบมแบมเียบมาลอทาที่นั่มา
อย่าที่ยอแบอ แล้วอนนี้แบมแบม็ยันั่อยู่ในรถทั้ทีอนนี้รถอสนิทแล้ว
ยอแ็ลไปเอาอหลัรถลไปไว้หน้าบ้านหลัหนึ่ แบมแบม็ไ้แ่นั่มอเท่านั้น
"ไอ้แบม
ลมา่วยนอสิวะ นั่มออยู่ไ้"
"อ้าว
็ยอแบอแบมแบมว่าให้นั่เยๆ"แบมแบมว่าแบมแบมฟัไม่ผินะแล้วทำไมยอแมาว่าแบมแบมแบบนี้ละ
แบมแบมเสียใ
"ไอ้แบมเอ๋อ"ว่าแบมแบมเอ๋ออีแล้ว
ยัไม่ทันที่แบมแบมะไ้อ่าปาถาม
"หยุเลย
มา่วยนอ่วน"โนห้ามอีแล้วสิ แบมแบม็ยัไม่เลียร์่อไป
อนนี้แบมแบม็ไ้แ่ไป่วยยอแนอเ้าบ้าน
ึ่แบมแบมิว่า้อเป็นบ้านพ่อแม่อยอแแน่ๆเลย
เ้ามา้าในบ้านแล้ว
ยอแพาแบมแบมไปเ็บอที่ห้อึ่แบมแบมิว่าเป็นห้ออยอแ
ั้แ่เ้ามาทำไมแบมแบมไม่เห็นพ่อแม่อยอแเลยละ
"ยอแ
พ่อแม่ยอแไปไหนละ"
"อนนี้ไปทำานอยู่นะ
เี่ยว็ลับ ไอ้แบมะรื้ออทำไม เ็บเ้าไปเลยนะ"แบมแบมไม่เ้าใ
็มาถึแล้วไม่ให้เ็บเสื้อผ้าเ้าู้ ะให้แบมแบมเ็บไว้ในระเป๋าะใ้ที่่อยมาหาูเหรอ
"ไม่เ็บอเหรอ"บประโยนี้อแบมแบมปับ
ยอแ็ใ้มือเระบาลแบมแบมทันที ถึะไม่เ็บแ่ทำไม้อเัน้วย
"ทำแบมแบมทำไม"
"เือนวามำให้ไ
เยบอว่ามาหาพ่อแมู่่อนสัปาห์นึ หลัานั้น้อไปอยู่หอ"อ้อ แบมแบมว่าแบมแบมำไ้แล้วละ
"เ้าใแล้ว
แบมแบมลืมไปเลย"ยิ้มน้อยๆให้ยอแอย่าอโทษริๆ แบมแบมลืมไปสนิทเลยว่า
ที่มานี้มาเรียนไม่ใ่มาเที่ยว
"เออ
ลไป้าล่าัน พ่อแมู่ใล้มาละ"
"อือ"
แบมแบมะลึ
แม่ยอแสวยมาๆเลย ยอแเหมือนแม่สินะ อิอิ อย่าไปบอยอและว่าแบมแบมบอว่ายอแสวย
เี่ยวยอแีแบมแบมเอ้า
"สวัสีรับ"ทัทายผู้ให่่อนรับ
มารยาทไทยแม่แบมแบมสอนมาี
"อุ้ยายแล้ว
หนูแบมแบมใ่ไหมลู แม่ับพ่อฟัมาายอแ
น่ารัอย่าที่ยอแบอริๆ้วย"แบมแบมัสสัยแล้วสิ
ยอแเล่าอะไรให้พ่อแม่ยอแฟับ้า
"ุ็อย่าไปทำแบบนั้นสิ
หนูแบมแบมใหมแล้ว"แม่ยอแพูไม่พอเ้ามาอแบมแบมไม่ให้แบมแบมไ้ั้ัวเลยสิ
ฟัแบมแบมอย่าับแบมแบมเป็นแมวอย่านั้นแหละ
"อโทษที หนูแบมแบม
็หนูน่ารันะ"แบมแบมไ้แ่ยิ้มให้เท่านั้น
ผ่านไปไวมานี้็รบสัปาห์นึแล้วที่มาอาศัยอยู่บ้านยอแ
พ่อแม่ยอแีับแบมแบมมาๆเลย พอถึเวลาที่้อไป แบมแบม็เศร้านะ
"แล้วมาอีนะหนูแบมแบม"แน่นอนรับ
แบมแบม้อมาอีแน่ๆ
"เป็นลูรันใหม่เลยนะมึ"
"ยอแพูอะไร
แม่ยอแออะรัยอแะายไป"นี้แบมแบมพูรินะ
"รู้แล้ว
เอาเถอะ"อะไรัน แบมแบมไม่เ้าใ
อนนั่รถมาแบมแบม็แ่วนุยเรื่อที่แบมแบมสมวรรู้ระหว่าทา
แ่ยอแนี้สิบอให้แบมเียบ แบมแบมผิอะไรัน แบมแบมไม่เ้าใ มาถึที่ที่เรียไ้ว่าที่ที่แบมแบม้อมาอยู่ับยอแสินะ
ยอแเยบอแบมแบมว่าที่นี้ใล้มหาลัย เพราะะนั้นไม่้อห่วถ้าแบมแบมื่นสาย็สามารถไปทันไ้
แบมแบมว่าแบมแบมไม่ใ่นื่นสายนะ แ่เ็โมสี่สิบห้าเอ
เ้ามาในห้อ
ว้าว่าที่แบมแบมิเอาไว้อี แ่็ยัน้อยว่าห้ออแบมแบมอยู่ี
"นี้ห้ออแนะ
ไอ้แบม"แบมแบมพยัหน้าเป็นเิเ้าใ
ราวนี้แบมแบมสามารถเอาอออาระเป๋าไ้แล้วสินะ
อยารู้ั้นานแล้วว่า ในระเป๋านี้มีอะไรบ้า
แม่แบม้อัอมาเยอะมาๆแน่เลย(แล้วแบบนี้แะทำสำเร็ไหมแบม)
เยอะอย่าที่ิไว้ริๆ้วย
เสื้อผ้าที่น้อแบมแบมับใสู่้ไปนี้เ็มู้เลย ไหนะอใ้อี่าๆนานา นี้แบมแบมนึว่า
ัวเอย้ายมาอยู่เาหลีอย่าถาวรแล้วะอี
"แบม
ัอเสร็ยั"
"ือ ยัไม่เสร็อ่า
ยอแ แม่ใส่อมาเยอะมาเลย"
"ั้นเี่ยว่อยมาั่อ
หิวแล้วไปหาอะไรินัน"อิน เรื่อแบบนี้แบมแบมไม่พลา
มีอินที่ไหนแบมแบมอยู่นั้น
"ไปสิ ไปๆ"
"แบมะินอะไรละ"
"แบมอ้าวผัิมิ"แบมแบมอบิน
ไม่ใ่อะไรเลย แบมแบมนึไม่ออ นึออแ่้าวผัิมิ รั้หน้าเอาใหม่แล้วัน
วามหิวทำให้แบมแบมหมพลัิวิเราะห์
"อนั่้วยไ้ไหมรับ"สำเนียเาหลีที่แบมแบมว่าพอๆับแบมแบมเลยนะ
ไม่ใ่นเาหลีแบบแบมแบมแน่เลย
"ไ้สิ"แบมแบมะไ้เพื่อมใหม่แล้ว
ผู้ายสินนั้นนะทีเหลือ้าๆทันที
นที่นั่้ายอแ่อน้าที่ะาสั้นนะแบมแบมะไม่พู มันไม่ี
แ่อีนที่นั่้าๆแบมแบมนี้สิ แบมแบมอิาทำยัไแบมแบมถึะหล่อแบบนี้ไ้บ้า
"สวัสีนะ ผมแ็สัน
หวั เรียว่าแ็สัน็ไ้ โสสนิทรับผม"นที่นั่้ายอแแนะนำัว
ึ่แบมแบมว่านที่ื่อแ็สันนี้้อารแนะนำัวับยอแมาว่านะ
"ี มาร์
้วน" เป็นารแนะนำัวเอที่ห้วนมาๆ เท่าที่แบมแบมเยพบเอมา
"สวัสี แบมแบม
ัน์พิมุ ภูวุล รับ ยินีที่ไ้รู้ันะ เป็นนไทย"มารยาทที่ี้อแนะนำัวเอลับ
แ่ทำรู้สึไ้ว่า น้าๆแบมแบม ไม่ไ้อยารู้ัแบมแบมเท่าไหร่เลย
แบมแบมว่ายอแนั่เียบเินไปแล้ว
ทำไีละ แ็สันรออยอย่ามีวามหวัมาๆเลย
"เออ
นนี้เพื่อนแบมแบมเอื่อ ยอแนะ"แบมแบมแนะนำัวแทนให้เอ็ไ้
"ไอ้แบม"อ่า
แบมแบมทำผิอีแล้วสินะ
"ยอแสินะรับ
มีแฟนหรือยัรับ" แบมแบมว่าเพื่อนอแบมแบมำลัโนีบแหละ
ยอแเาถามยอแแนะ
ทำไมยอแไม่อบละ ูสิแ็สันทำหน้าะร้อไห้แล้ว ไม่ไ้าร
แบมแบม้อทำอะไระอย่า
"ยอแยัไม่มีแฟนรับ"
"ไอ้แบมแบม" โนุอีแล้ว
แบมแบม็แ่สสารเาอะ
"อยู่เียบๆเถอะ"ใ่แบมแบม
็ว่าั้น แ่เอ๊ะ เมื่อี้นี้ น้า มาร์ ้วนสินะ
ทำไม้อมาระิบ้าๆหูแบมแบม้วย มาัี้นะ
แบมแบมเียบอย่าที่มาร์บอ
แ่นั้นและพอเียบแ็สัน็ลายเป็นพูนเียวไปเลย น่าสสารแ่แบมแบมไม่อยาโนยอแุแล้ว
อโทษนะเพื่อนใหม่อแบมแบม
แบมแบมอิ่มมาเลย
แล้วไอนนี้ลายเป็นเินมา้วยันไปแล้วละรับ
แบมแบมไม่เ้าใ อนิน้าวนี้พี่มาร์เหมือนพ่อเลย
ใ่แล้วพี่มาร์พึ่บอแบมแบมว่าพี่มาร์อยู่ปี3 แบมแบมว่าพี่มาร์หน้าเ็มาๆเลย
อนนี้แบมแบมเินมาับพี่มาร์
ส่วนยอแนั้นแบมแบมไม่รู้ว่าทำไมยอแรีบเินมาๆเลย พี่แ็สัน็เินามไปิๆ
แบมแบมามไม่ทัน ีที่แบมแบมยัมีพี่มาร์่อยเินอยู่้าๆเป็นเพื่อน
ถึบรรยาาศมันะเียบ็เถอะ แบมแบมไม่ล้าพูอะไร ทั้ทียอแอบว่าแบมแบมพูมา
แ่ับพี่มาร์แบมแบมไม่ล้า
"แบมแบม"เอ๊ะ
อยู่ๆพี่มาร์เรียื่อแบมแบมทำไมัน หรือแบมแบมทำอะไรผิอี ือ
ยอแลับมารับแบมแบม้วยสิ
"ะ..รับ"เสียแบมแบม
ทำไมถึสั่นแบบนี้ละ แบมแบมไม่อบเลย แบมแบม้อเป็นนที่ยิ้มสู้ทุสถานาร์สิ
ือ แ่ับพี่มาร์แบมแบมอยเว้นนะรับ
"เฮ้ออ"อะไรรับ
พี่มาร์เรียแบมแบมแล้วถอนหายในี้ืออะไร แ่ แบมแบมอยาลับไปหาแม่แล้ว
"ลัวพี่นานั้นเลย"ือออ
แบมแบมวรอบไปามวามเป็นริใ่ไหมรับ แบมแบมไม่อบโหมันผิศีล้อที่สี่
"ใ่รับ"ืออ
แบมแบมรู้สึผิมาๆเลย ที่อบไปแบบนั้น แ่มันือวามริ
"เลิลัวะ
พี่ไม่ไ้ะินหัวน้อนะรับ
แล้วพี่นะมัใอ่อนับเ็แบบ......"พี่มาร์ะหยุทำไมรับ
แบมแบมั้ใฟัมาๆเลยนะ
"ฮาๆ
อยารู้นานั้นเลย"
"ใ่รับ"แบมแบมพยัหน้าเพื่อแสเำนอย่าัเน
ว่าอยารู้มา
"เ็ีนะ แบมแบมเป็นเ็ีหรือเปล่าละรับ"โหย
แบมแบมไม่อยาบอเลยว่า แบมแบมนี้เ็ีมาเลยละ รัษาศีล้วย
"แบมแบมเป็นเ็ีรับ"
พี่มาร์ยิ้ม้วย
ั้แุ่ยันมาแบมแบมพึ่เห็นพี่มาร์ยิ้ม พี่มาร์ยิ้มสวยั แบมแบมอบ
"ั้น
แบมแบม็ไม่้อลัวพี่แล้วนะ"
"รับ แบมแบมไม่ลัวแล้ว
พี่มาร์แบมแบมอถามอะไรหน่อยไ้ไหมรับ"
"เอาสิ
พี่อบไ้พี่ะอบ"มีอบไม่ไ้้วยเหรอพี่มาร์
"แบมแบมว่าพี่อบไ้
พี่แ็สันนี้ีบยอแเหรอรับ"
"ัเนนานั้นแบมแบม"
"แบมแบมว่าแล้วเียว
ยอแายออแล้ว ว่าแ่พี่แ็สันนี้ริัับเพื่อนแบมแบมหรือเปล่ารับ"
"ไม่รู้สิ
พี่ไม่ใ่แ็สัน"นั้นสินะ ราวหน้าแบมแบมะถามพี่แ็สันเอ
แบมแบมไม่ยอมให้ใรมาทำร้ายเพื่อนที่ีที่สุอแบมแบมหรอ
"ว่าแ่เราห่วเพื่อนริๆนะ"
"้อห่วสิรับ
แบมแบมมีแ่ยอแนี้รับ"
"แ่อนนี้แบมแบมมีพี่มาร์แล้วไรับ"ืออ
พี่มาร์พูอะไร แล้วทำไมแบมแบมรู้สึว่าอนนี้แบมแบมหัวใเ้นไม่ปิเลย
"น่ารั"มไ้แบมแบมไม่ว่า
แ่ทำไม้อมาหยิแ้มแบมแบม้วย แบมแบมไม่เ้าใรับ
"แบมแบมเ็บนะรับ
พี่มาร์"
"อโทษที เพลินไปหน่อย"แ้มแบมแบมำหมเลย
แบบนี้แบมแบมหมหล่อันพอีนะสิ
"พี่มาร์
หยุเินทำไมไม่บอแบมแบมละรับ นเลยเห็นไหม"
"็เห็นอยู่"นี้วนแบมแบมใ่ไหม
หรือว่าแบมแบมผิที่ถามอะไรไม่ิ ไม่สิ พี่มาร์วนแบมแบม
"ือ
พี่มาร์หยุทำไมละรับ"
"็พี่อยู่ที่นี้ น้อแบมะให้พี่มาร์ไปไหนละรับ"ือ
แบมแบมโนแม่เรียแบบนี้ออะบ่อย แ่ทำไมไม่เห็นเหมือนอนที่พี่มาร์เรียเลย
หัวใมันเ้นแรอีแล้ว แบมแบมะเป็นโรหัวใไหม
ที่นี้มันแบมแบมไม่อยาเื่อ
พี่มาร์พัอยู่ที่เียวับแบมแบมเลย
"แบมแบม็พัอยู่ที่นี้"พี่มาร์เอาแ่ยิ้มอยู่ไ้
ที่่อนหน้านี้ละไม่ยิ้ม รู้ไหมรับ
เวลาพี่มาร์ยิ้มแล้วแบมแบมรู้สึแปลๆแ่แบมแบม็อบที่พี่มาร์ยิ้มให้ับแบมแบมนะรับ
"พี่มาร์พัอยู่ั้นนี้เหมือนันเหรอรับ"
"รับ
แบมแบม็อยู่ั้นนี้สินะ"
แบมแบมเินู่มาับพี่มาร์และแล้ว็มาถึห้อที่แบมแบมอยู่
แ่ทำไมน้าแบมแบมถึหยุ้วยละรับ
"พี่อยู่ห้อนี้นะ
แบมแบมอยู่ห้อนี้เหรอ"แบมแบม้อายแน่ๆ ั้นเียวันไม่พอห้อันิันอี
แบมแบมลับบ้านทันไหมรับ
"แหะๆ ใ่รับ"
"อ้อ
ห้อแ็สันนี้อยู่ร้ามับห้อแบมแบมนะ"
"อ้อ รับ" แบมแบมอยาถามเหลือเินว่าบอแบมแบมทำไมรับ
แ่เหมือนพี่มาร์ะรู้ึยายวามให้แบมแบมันี้
"พี่ปัหาอะไรแล้วเรียพี่
พี่ไม่อบ ลอไปห้อแ็สันพี่อาอยู่ที่นั้น"
"รับ
แบมแบมเ้าห้อ่อนนะรับ"
หลัาุยันอยู่นานพอสมวร
แบมแบมอยาะบอว่าแบมแบมเหมือนเป็นแบมแบมและไม่เป็นแบมแบมในเวลาเียวันเลย
แบมแบมไม่เ้าใ แ่แบมแบมรู้อย่าหนึ่ือพี่มาร์ใีมาๆเลย
ว่าแ่ทำไมยอแยัไม่ลับมาที่ห้ออีละ
เินมาเร็วว่าแบมแบมแท้ๆ แบมแบมเินลับมาสินะ
แ่ทำไมเหมือนับแบมแบมไม่ไ้เินเลย แบมแบมุยับพี่มาร์เพลินไปสินะ เอ๊ะ
แล้วทำไมเวลานึถึพี่มาร์แบมแบม้อยิ้มออมา้วยละ แบมแบมไม่เ้าใ
ยอแลับมาเร็วๆสิ
แบมแบมมีเรื่อที่อยาเล่าและอยาถามยอแหลายเรื่อเลย
๊อ
๊อ ๊อ
ยอแมาแล้วสินะ
"ยอแทำไมลับมา้าัละ......พี่มาร์"
"ือพี่ลืมบอแบมแบมนะ"บอ
เรื่ออะไร มีอะไรที่แบมแบม้อรู้อี
..................................................................... 50%.........................................................................
่อๆๆ
"รับ"
"พรุ่นี้ไปมหาลัย้วยันไหม"
"ห่ะ
ไปมหาลัยับพี่มาร์เหรอรับ แบมแบมว่า..."
"ไปเนอะ
แล้วพี่ะรอนะ"
ไปะแล้ว
ทำไมพี่มาร์ไม่ฟัแบมแบมให้บ่อนรับ แบมแบมำลัะบอว่า ไม่เป็นไรรับ
แบมแบมเรใ ฮือ แบบนี้บัับันัๆ ทั้ๆที่รูปประโยือารถามำถาม
แ่ทำไมนอบำถามอย่าแบมแบมไม่มีสิทธิ์ไ้เลือำอบละรับพี่มาร์
ือ
แบมแบมยั่วอยู่เลย วันนี้้อไปเรียนนี้น่าแล้วนี้ี่โมแล้ว เล7 ยัไม่เินๆ ่อ้วยเล2 และ9็ามมาิๆ ายแล้วแบมแบม ะไปทันไหมนะเรา
รีบเลยแบมแบม อาบน้ำ แ่ัว
ทำไมยอแไม่เรียแบมแบมละ
ถ้าเอนะแบมแบมะอนยอแ
แ่ว่าแบมแบมลืมไปว่า
แบมแบมไปมหาลัยไม่เป็น
"ออมา้าั"เี่ยวนะ
ทำไมพี่มาร์มาอยู่ในห้อไ้ละ ือ แบมแบมไม่เ้าใ
"พี่มาร์มาอยู่ในนี้ไ้ไรับ"
"พี่็เินเ้ามานะสิ"พี่มาร์ะไฝว้ับแบมแบมเหรอ
แ่แบมแบมไม่อยาไฝว้ับพี่มาร์หรอรับ แบมแบมลัวสู้ไม่ไหว
"ทำหน้าาุเียว
ไปันเถอะ เี่ยวไม่ทันนะ"ใ่เลย แบมแบมมัวแ่อึ้ที่พี่มาร์เ้ามาในห้อ
อนนี้สายมาแล้วสิ แบมแบมไปมหาลัยวันแร็สายะแล้ว
"รับ"
แบมแบมไม่อยาเื่อพี่มาร์พาแบมแบมมาเ้าเรียนทัน้วยรับ
ถึแบมแบมะไม่่อยอบ็เถอะ พี่มาร์ับรถเร็วไปนะ วันหลัแบมแบมุพี่มาร์
แ่อนนี้แบมแบม้อไปเรียน
"พี่มาร์
อบุนะรับ แบมแบมไปเรียน่อนนะรับ"
แบมแบมำลัะเินออห่าารถ
แ่เสียพี่มาร์็ันเ้ามาในโนประสาทหูอแบมแบมพอี
"เลิเรียนรอพี่นะ
เี่ยวพี่มารับ"
ึ
แบมแบมหยุะัระทันหัน แ่ะให้ปิเสธอย่าไรละรับ
็พี่มาร์นะสั่เสร็็ออรถไปทันที
ทุนยัไม่รู้สินะว่าแบมแบมนะเรียนอะไร
แ่บอเลยรับ เป็นสิ่ที่ทุนไม่าิแน่ๆ แบมแบมเรียนหมาย
แนะทำหน้าไม่เื่อันแบบนี้ไม่ีนะรับ
เ้าห้อมานี้นั่ันเ็มไปหมเลยรับ
แบมแบมไม่มีเพื่อนเลย ถามว่ายอแอยู่ไหน ยอแไม่ไ้เรียยหมาย
ยอแหนีแบมแบมไปเรียนนิเทศเยเลย
ที่ว่านี้น่า
"นายอนั่้วยไ้ไหม"
"เอาสิ
ไม่มีใรนั่"เย้ แบมแบมรอายแล้ว
แบบนี้แบมแบม้อรีบผูมิรสัมพันธ์ไมรี
"ื่ออะไรเหรอ
เราแบมแบมนะ"แม่สอนแบมแบมว่าเมื่ออยารู้ัใร ้อแนะนำัวเราเอ่อน
ึะเป็นมารยาทที่ี
"เรียเราว่าูเนียร์นะ
ื่อแบมแบมน่ารัมาเลย เหมาะับหน้าาเลย"ูเนียร์มแบมแบมว่าน่ารัสินะ
แบมแบมินแล้วละ มีนมแบมแบมบ่อยๆ
"ูเนียร์็น่ารันะแ่น้อยว่าแบมแบมนินึ"
"ฮาๆ เรายอมๆ"
"ูเนียร์ไม่มีเพื่อนเหรอ
เห็นนั่นเียว"แบมแบมถามอะไรผิไปหรือเปล่า
หน้าูเนียร์ในอนนี้เศร้ามาๆเลย
"นอื่นเาไม่่อยอบเรานะ"
"ทำไมละ
แบมแบมว่าูเนียร์นิสัยีะาย ใี้วย"แบมแบมพูรินะ
็ูสินาไม่รู้ัแบมแบมยัยิ้มให้นานั้นเลย แถมให้แบมแบมนั่้วยอี
"ั่มันเถอะนะ
แบมแบม อาารย์ท่านมาแล้ว"อาารย์ะรีบมาทำไมรับเนี่ย
แบมแบมยัถามไม่เลียร์เลย
"โอ๊ย เมื่อยเป็นบ้าเลย"ูเนียร์เมื่อยอะไร
แบมแบมเห็นูเนียร์ั้ใแ่มแรหลัานั้น นอนหลับสนิท
แบมแบมว่าำนั้นวรเป็นอแบมแบมนะ ที่อยานอนแ่ถ้าแบมแบม นอน็ะไม่มีใร
และแน่นอนว่าะพาทำไมใหู้เนียร์แย่ไป้วย เห็นไหมแบมแบมเ็ี
"แบมแบมไปิน้าวัน"เมื่อี้บอเมื่อยอนนี้ยิ้มระรื่นเลย
แบมแบมามไม่ทัน
"เอาสิ"
เินออมาาห้อสัพั
แบมแบม็สัเไ้ว่านี้ไม่ใ่ทาไปโรอาหารอะนี้
"ูเนียร์ไปไหน"
"ไป.."
"ห้ามอบว่าไปิน้าวนะ"แบมแบมรู้ทันนะ
"ไปิน้าวที่ะบริหาร"
"ทำไม้อะนั้นละ"
"แฟนเราอยู่ที่นั้น"อ้อ
แบบนี้เอ ไปิน้าวับแฟนูเนียร์
"แฟน
ูเนียร์มีแฟนแล้วเหรอ"
"อือ ใ่แล้ว"
"อย่าบอนะที่นอื่นไม่อบนายเี่ยวับเรื่อนี้ใ่ไหม"แบมแบมูละรบ่อยๆ
้อเป็นแบบที่แบมแบมิแน่ๆ
"็ประมานั้นนะ"นั้นไ
แบมแบมิถู
"แสว่าแฟนูเนียร์
หล่อมาๆแน่เลย"
"ทำไมแบมถึรู้ว่าแฟนเราเป็นผู้ายละ"
"แบมแบมเ่ไ"
"แบม"ไม่เห็น้อทำเสียุเลยนี้น่า
"็นนั้นนะเามอแบมแบมเหมือนับบอว่า
ใรมาเินับูเนียร์ไ้ยัไ"
"เบี!!"
ไม่อบำถามแบมแบม แ่เินไปหานที่ื่อเบี แฟนสินะ
"นี้แบมแบม เพื่อนูเนียร์เอ"
"แน่ในะว่าเพื่อน"
"ทำไมพูแบบนี้รับ
็เพื่อนนะสิ
แบมแบมเป็นเพื่อนูเนียร์"ทำอย่าับแบมแบมะมาทำร้ายูเนียร์อย่านั้นแหละ
"็ไม่แน่นิ
อาะหวัผลอะไร็ไ้"แบมแบมัโมโหแล้วนะ
"นี้
ไอ้ผลทีุ่ว่านะ มันืออะไรละ"แบมแบมะไม่สุภาพับนแบบนี้ ไม่ฟัันบ้าเลย
แบมแบมึ้น
"อ้าว
็ไม่แน่นิ"
"ไอ้ไม่แน่อรุ่นพี่นี้อะไรรับ"ยัทำหน้าาวนบาทาแบมแบมอีเหรอรับ
"เบี พอเถอะ"
"หยุเลยเนียร์
เี่ยวบีเลียร์เอ"เอาสิะไฝว้ไหมละ แบมแบมพร้อม
"ทำไมรับ
มีอะไร็ว่ามา"
"เบี
ทำอะไรนะ"
เสียนี้แบมแบมว่าุ้นๆหูยัไไม่รู้สิรับ
"็แ่ะสั่สอนพวที่มันะมาแล้แฟนูนะ"แบมแบมเหลืออแล้วนะ
ว่าอะไรว่าไ้ แ่ทำไม้อมาบอว่าแบมแบมะแลู้เนียร์
ทั้ๆทีิว่าแบมแบมะมีเพื่อนับเาทั้ที ที่ไม่ใ่ยอแแล้วนะ
"อ๊า
ะไปแล้แฟนพี่ทำไมวะรับ "
"เ้าหาันไม่ไ้เลยเ้าทาเนียร์แทนละสิ"
"ล้าเนอะ
หล่อายแหละ พ่อุ แบมแบมะไม่มอให้เสียสายาเลย
ถ้าพี่ไม่ใ่แฟนูเนียร์"อย่าให้แบมแบมแรนะ แบมแบมสู้นนะรับ
"แบมแบมเหรอ"
"พี่มาร์"ทำไมพี่มาร์มาอยู่รนี้ละรับ
อย่าบอนะพี่รู้ัับพี่นนี้นะ แล้วทำไม้อมาเห็นแบมแบมในสภาพที่ไม่น่ารั้วยรับ
"พี่อโทษนะ
นึว่าเราะ.. อโทษนะ"ที่แบมแบมพูไม่เื่อ พี่มาร์ระิบ้าหูแปบเียว
เื่อเยเลย
"ไม่เป็นไร
แบมแบม็อโทษ้วย ที่ว่าพี่ไปแบบนั้น อโทษนะรับ"
"ไม่ิเลยว่า
พี่มาร์ับแบมแบมะรู้ััน้วย" แบมแบม็ิแบบูเนียร์เลย
แ่ทำไไ้รู้ัไปแล้วนิ
"อบุนะรับพี่มาร์ที่มา่วยแบมแบม
ไม่ั้นแบมแบมแย่แน่เลย"แบมแบมแย่ริๆนะ ส่สายาอ้อนวอนให้พี่มาร์เื่อ
"พี่ว่าแบมแบมไม่แย่หรอนะ
แ่อย่าทำิริยาแบบนั้นอีนะ รู้ไหมเ็ี"ือ ทำไม้อมาลูบหัวแบมแบม้วย
"ะินอะไรรับ"
"ถามนี้ะไปื้อให้แบมแบมเหรอรับ"เพื่อวามแน่ใถาม่อน
ถ้าไม่ใ่นี้หน้าแเลยนะรับ
"ใ่นะสิ"
"ั้นแบมแบมอร้านนั้น
อะไร็ไ้ที่สั่าร้านนั้น"แบมแบมไม่ไ้แล้พี่มาร์เลยนะ
็แ่สั่ในร้านที่มีน่อแถวยาวที่สุ ็เพื่อนพี่มาร์ทำแบมแบมโมโห่อนนะรับ
"ไ้รับ รอ่อนนะ
นเยอะน่าูเลย"นี้พี่มาร์เอาริิ
"พี่...ไปะแล้ว"
"หึทำให้เพื่อนพี่เป็นไ้นานี้
เ่ริๆนะแบมแบม"พี่เบีพูอะไรอพี่นะ แบมแบมไม่เ้าใ
แ่อนนี้แบมแบมไปื้อน้ำมาให้พี่มาร์ีว่า
้อูแลึ่ันและันสินะแบมแบม
แบมแบมลุไปื้อน้ำให้ัวเอและพี่มาร์อีสอนที่นัู่เหุาร์ที่ึ้นอยู่นั้น็ิึ้นมาพร้อมันเลยว่า
"นี้ือแฟนันเหรอ"
็นะารระทำทั้มาร์
้วนที่ยอมแบมแบมนานี้ ไหนะนน้อที่ลัวว่าพี่มาร์ะยืนรอนานเิน ไปื้อน้ำมารอพี่มาร์ะไ้ไม่เหนื่อยมา
อิอิ
"พี่มาร์นี้น้ำนะรับ
ิน่อนสิ ยืนรอเหนื่อยแย่เลย"
"อบุนะรับ
นี้้าวอแบมแบมรับ"
"อบุรับ"
บรรยายที่ว่าหวานอู่รัอย่า
เบีับูเนียร์็ไม่สามารถสู้ับวามละมุมอมาร์แบมไปไ้เลย
"ว่าแ่แ็สันไปไหนอมันนะ
มาร์มึรู้ป่ะ"
"มันไปีบเ็นิเทศอยู่"
เอ๊ะ เ็นิเทศ แบมแบมว่า้อใ่อย่าที่แบมแบมิไว้แน่เลย
"ยอแนะเหรอพี่มาร์"
"อือ
ินให้มันีๆสิแบมแบม เลอะหมแล้ว เป็นเ็ไเรา"ือ
ริๆพี่มาร์บอแบมแบมอย่าเียว็พอ ไม่เห็น้อมาเ็ให้แบมแบมเลย
"แบมแบมเ็ว่าพี่มาร์แล้วัน"
"็เห็นๆอยู่"
แบมแบมว่าเียบีว่า ไม่รู้ะอบลับอย่าไรแล้ว
แบมแบมไม่เยสู้พี่มาร์ไ้เลย(มาร์็สู้นายไม่ไ้เหมือนันนะ แบมแบม)
"ิิ"
"นีู้เนียร์
ถ้านายยัไม่เลิิินะ แบมแบมะับหููเนียร์"เื่อไหมรับ ูเนียร์
ิิ ั้แ่พวเราแยาพวพี่มาร์ไ้สัพัแล้ว
"ำู่นายน่าลัวมา
แบมแบม"
"แบมแบมพี่เลิ้าว่า
เรามารอพี่ใ้ึนี้พร้อมับูเนียร์นะ"
"รับ
พี่มาร์"
"เ็ีๆ"
เรื่อทั้หมทีู่เนียร์เลียนแบบมามันเือบเป๊ะแล้วนะรับ
หึหึ
"มั่ว
พี่มาร์พูว่ารอพร้อมับแฟนเบีั้หา"
แบมแบมไ้เอาืนแล้ว
แบมแบมสบายใมา อนนีู้เนียร์เียบไปสัพั ถามว่าทำไม็เพราะเินอยู่นะสิรับ
"ไปรอุแฟนันแบมแบม"
"ไปสิ"
"อิอิ"
อะไรอูเนียร์
แบมแบมไม่เ้าใ ทั้ๆทีอนเรียนละหลับ พอเลิเรียนวาม่วไม่เห็นมี ร่าเริริ
"เลิเรียนแล้วเหรอ
ถึมารอนี้นะ"
พวเราลมา็เอับพี่เบี
พี่มาร์ แถม้วยพี่แ็สันและยอแ
"ยอแ!!"
"ะะโนทำไม
ไอ้แบม"
"ทำไมเมื่อเ้าไม่เรียัน"
"็เห็นมีนไปส่เลยออมา่อน"
"น้อยอแะรีบออมาทำไมไม่รู้พี่แ็ะไปส่สัหน่อย"
แบมแบมว่าแบมแบมรู้แล้วละทำไม
ยอแถึออมาโยไม่รอแบมแบม เพราะพี่แ็สันนี้เอ แ่ระวันะยอแ
ยิ่หนียิ่เอ อิอิ
"ใ่ พี่มาร์
ูเนียร์มีอะไรบอพี่้วย อิอิ อยารู้เปล่า"
"ไม่"ำเียวสั้นๆไ้ใวาม
แ่แบมแบมอยารู้อ่ะ อเลย
"ทั้ๆที่เป็นเรื่อเี่ยวับแบมแบมนี้นะเหรอพี่"เรื่อแบมแบม
แบมแบมไปเี่ยวอะไร้วยละ
มาร์
้วน พอไ้ยินำว่า เี่ยวับแบมแบม็หูพึทันที
"ว่ามา"
"แหม
พอเป็นเรื่อแบมแบมนี้ไม่ไ้เลยเนอะ ็ไม่มีอะไรมาเหรอ ็แ่่อนลมา
เนียร์ถามแบมว่าไปรอุแฟนัน แบมอบว่า ไปสิ หึหึ"แบมแบมนึออแล้ว
็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี้ ธรรมาะาย บอทำไมเนี่ย
"พี่มาร์ับแบมแบมเป็นแฟนันเหรอรับ"ไปรอุแฟนัน
แบมแบมเ้าใแล้ว แบมแบมพลาแล้วไละ
เฮ้ย!! แบบแ่อนนี้แบมแบม็ไม่ใสใสแล้ว ่อปาับพี่บีสบายๆ บอแล้วว่าแบมแบมเอ๋อนะไม่มีหรอ
เรื่อนี้ เหมาะ ู่วรับ นใสใสนะ ใสใสนุ่นอย่านัเียนไม่เหมาะๆ เี่ยวๆแ
แนว เรื่อ็ไม่มีอะไรมาแ่สบายๆไม่ีเรียส ฮาๆ ราม่าไม่มี ที่สำั เอาไว้แล้ แ็สัน หุหุหุ
แล้รไหนเี่ยว็รู้ อิอิ อีไม่นานเราะมาอัพ
ไม่รู้ะพูอะไรละบอไปหมแล้ว อฝาเรื่อนี้เอาไว้ในเสี้ยวใอทุน้วยนะ :)
อีนินะ อยารู้นะว่าีไหม comment vote favorite or #ฟบบอ ใน twitter นะรับผม
@SQWEEZ
ความคิดเห็น