The lost tale online [Shonen-Ai]

ตอนที่ 16 : ตอนที่ 15 ก่อนวิกฤตผลเทพธิดา 2 จบ

ตอนที่ 15

ยี่สิบนาทีก่อนเริ่มอีเว้น

ประตูทิศตะวันออกพื้นที่บัญชาการของกิลด์เดม่อน ชายผู้เป็นหัวหน้ากิลด์รู้สึกหงุดหงิดกับปัญหาที่ก็จากน้องชายของเขาที่ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง โดนผู้เล่นโนเนมคนหนึ่งฆ่าตายจนเลเวลลดและกลายเป็นเก็บเลเวลไม่ทันจนไม่ได้เข้าร่วมอีเว้นใหญ่อีเว้นนี้ได้ มันจะไม่น่าปวดหัวเลยถ้าเจ้าเด็กเอาแต่ใจคนนั้นไม่เอาอารมณ์ทุกอย่างมาลงที่เขา จนวันนี้หัวหน้ากิลด์เดม่อนเดินทางเข้าร่วมอีเว้นใหญ่ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวกว่าทุกวัน

สิบนาทีก่อนเริ่มอีเว้น

หลิวหยางที่ถูกเลือกให้มาอยู่ทัพกลางเพราะเลเวลน้อยนั้น กำลังฟังเสียงคุยของวิญญาณวีรชนสองคนที่ดังขึ้นในหัวของเขา ลูกไฟวิญญาณสีฟ้าสองลูกลอยเอื่อยเฉื่อยวนรอบตัวเขาโดยไม่มีใครมามารถมองเห็นได้

' เฮ้ เจ้าหนูริชาร์ดวันนี้เรามาผนันกันเอามั้ย '

' พนัน? พนันเรื่องอะไรละ?? '

' พนันว่าวันนี้เจ้าหนูของพวกเราจะฆ่ามอนสเตอร์ได้กี่ตัวยังไงล่ะ '

' อย่างเจ้าหนู่นี่น่ะหรอได้อย่างมากก็ไม่เกินร้อยตัวหรอก '

' หึหึหึ เจ้าอย่าได้ดูถูกเจ้าหนูของเรามากเกินไป ข้าขอพนันด้วยสิทธิ์การออกไปเดินเล่นได้หนึ่งนาทีว่ามากกว่าร้อยตัวขึ้นไป! '

' หึหึ มาเลยยายแก่งั้นข้าของพนันด้วยสิทธิ์การเดินเล่นว่าเจ้าหนูนี่ไม่มีทางฆ่ามอนสเตอร์ได้เกินร้อยตัวแน่! '

' กล้าเรียกข้าว่ายายแก่อีกแล้วรึ เจ้าเด็กแก่แดด '

' แล้วจะทำไมละยายแก่! '

' เจ้าเด็กแก่แดด '

' ยายแก่!! '

' เจ้า! '

แล้วทำไมเขาต้องเอาพลังเวทของตัวเองไปเป็นรางวัลให้การพนันไร้สาระของสองคนนี้ด้วย?

หลิวหยางที่ยืนฟังเสียงในหัวตัวเองอยู่เงียบๆมาตลอดคิดในใจ

[ อีเว้นวิกฤตผลเทพธิดาจะเริ่มในสิบวินาที ของให้ผู้เล่นทั้นหมดเตรียมตัวให้พร้อม]

10

9

8

หลังจากยืนรอมานานในที่สุดสิ่งที่ทุกคนรอคอยก็เริ่มขึ้น ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นอึมครึมน่าหวาดหวั่น

7

6

5

หลิวหยางกระชับมีดสั้นในมืดแน่นรู้สึกได้ถึงพลังไฟฟ้าที่ส่งมาจากใครบางคนอาบไปทั่วตัว

' ยายแก่ขี้โกงนี่นาเจ้าส่งพลังไปช่วยเจ้าหนูน่ะ '

' โฮ๊ะโฮะโฮะ โกงที่ใหนกันหลังจากทำพัธสัญญากันแล้วพลังของข้าก็กลายเป็นของเจ้าหนูไปด้วยถึงวันนี้ข้าไม่ส่งพลังไปยังไงวันหน้าเจ้าหนูก็ดึงพลังของข้าไปใช้ได้อยู่ดีแม้จะใช้ไม่ได้เท่าตัวข้าเอง แต่ก็สามารถสรุปได้ว่าพลังของข้าก็คือส่วนหนึ่งของเจ้าหนูเหมือนกัน ริชาร์ดก็เจ้าก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่หรือ '

' แต่..แต่ว่า ' ริชาร์ดไม่สามารถเถียงได้เพราะมันคือความจริง

3

2

1

[มอนสเตอร์ระลอกแรกปรากฏตัว]

บนท้องฟ้าเหนือเมืองหลวงอาณาจักรโรมาเนียปรากฏตัวเลขดิจิตอลขนาดใหญ่ที่มีเพียงผู้เล่นที่มองเห็น เริ่มนับเวลาถอยหลัง 2 ชั่วโมง

มอนสเตอร์ที่ปรากฏขึ้นในอีเว้นวิกฤตผลนางฟ้านี้จะมาเป็นระลอก แต่ละระลอกจะแบ่งตามเลเวล ยิ่มเลเวลน้อยยิ่งมีจำนวนมาก ในทางกลับกันระลอกหลังๆจำนวนอาจน้อยลงแต่ก็จะมีแต่มอนสเตอร์เลเวลสูงเข้ามา

มอนสเตอร์ประเภทหมาป่าเลเวล 40-50 ปรากฏขึ้นเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามาบริเวณรอบเมืองหลวงแห่งโรมาเนียอย่างบ้าคลั่ง

กองทัพผู้เล่นหลายพันคน ณ ประตูทิศใต้เข้าปะทะกับมอนสเตอร์ประเภทหมาป่า

หลิวหยางเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วว่องไว แม้อยู่ใต้ผ้าคลุมสีดำที่ปกปิดตัวตนของเขา หลิวหยางใช้มีดสั้นในมือสบั้นศรีษะของมอนสเตอร์ประหมาป่าที่เข้ามาในอาณาเขตทัพกลางอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงนับจำนวนศัตรูที่เขาฆ่าของเฟรย่าที่ดูจะกระตือรือร้นมากและเสียงนับที่เบากว่าของริชาร์ด คลื่นไฟฟ้าที่ห่อหุ้มใบมีดสั้นในมือของหลิวหยางทำให้ประสิทธิภาพของใบมีดเพิ่มขึ้นอย่างมาก สามารถโจมตีมอนสเตอร์ประเภทหมาป่า เลเวล 50 ให้กลายเป็นแสงหายไปได้ในการโจมตีเดียว 

เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ทำให้หลิวหยางแปลกใจและชอบใจความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับในเวลาเดียวกัน เขาควงมีดสั้นในมือเล่นหนึ่งครั้งก่อนจะพุ่งเข้าหาหมาป่าตัวต่อไป

" ดีมากอย่าปล่อยให้มอนเตอร์ผ่านไปได้แม้แต่ตัวเดียวเด็ดขาด! " 

เสียงของชายร่างใหญ่หนึ่งในสมาชิกกิลด์เอสตะโกนออกมา ขณะที่ในมือถือหอกและโล่ตั้งท่าเตรียมรับมือกับหมาป่าถึงสองตัวที่กำลังพุ่งเข้าหาเขาพร้อมกัน ทันใดนั้นเงาสีดำก็พุ่งผ่านเขาไปพร้อมกับร่างของหมาป่าทั้งสองที่กลายเป็นแสงหายไป

" เมื่อกี้มันคืออะไรว่ะ " ชายคนนั้นพึมพัมออกมา

' 19! 20! ไปเลยเจ้าหนู!! '

' ท่านเบาเสียงลงหน่อยก็ได้นะยายแก่ '

เสียงนับจำนวนมอนสเตอร์ของวีรชนทั้งสองยังดังต่อไปขณะที่หลิวหยางยังคงเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง

เสียงขู่คำรามของมอนสเตอร์ดังผสมกับเสียงโฮ่ร้องด้วยความฮึกเหิมของเหล่าผู้เล่น นาฬิกาดิจิตอลบนท้องฟ้านับถ่อยหลังต่อไป 

จำนวนมอนสเตอร์ที่บุกเข้ามาในประตูทิศใต้ยังไม่น้อยลง แต่บรรยากาศในสนามรบฝั่งผู้เล่นยังคงไม่ตรึงเคลียดนัก

*ยังไม่ได้แก้คำผิด

เฟรย่าเหมือนจะเก็บกดที่หลิวหยางไม่ยอมคุยด้วยพอมีคนมาให้คุยก็คุยใหญ่

ส่วนริชาร์ดที่เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่นั้นก็โดนแกล้งไม่หยุดและไม่ได้รู้ตัวเลย ฮ่าๆ