TaoKacha - SF

ลำดับตอนที่ #4 : one short : on the way II [END]

On the way II #end

เมื่อวานไอ้เต๋ากับผองเพื่อนมันแห่มาดูบอลห้องผม ถ้าถามว่ามาทำไม

.

.

.

.

.

'ชาวันนี้แมนยูเตะเชลซี'   เสียงไอ้เต๋าบอกผม ไอ้แมวกูเป็นคนบอกมึงเมื่อเช้า ;_______;

'แล้ว?'

'พวกไอ้เบนไอ้เฟรมจะขอไปดูบอลห้องมึง'    เอ้าห้องตัวเองก็มีจะมาดูห้องกูทำด๋อยไรว้ะ

'แล้วทำไมไม่ดูห้องตัวเองว้ะ?'

'ก็มันบอกว่าอยากดูกับกูแต่กูอยากอยู่กับมึง...'    เสียงอู้อี้ๆของแมวเผือกตอบผมเบาๆ ฟายยยยยยย ไม่ต้องมาทำตาปริบๆรอมึงเคะกว่านี้แล้วค่อยทำ555555555555

'งั้นพวกมึงต้องเก็บห้องให้เป็นเหมือนเดิมก่อนออกจากห้องนะสัส'     ผมบอกนิ่งๆ ก็ไอ้พวกนี่แม่งมาทีไรก็ทำห้องผมรกทุกที ฟายเย่อร์มาแล้วแม่งชอบด่าทีมกู!!!!!!!!

'คร้บบบบบบบบ/เยสสสสสสส'    เสียงไอ้เต๋ากับลูกสมุนด้านหลังมันพร้อมใจกันตะโกน ไอ้สัสถ้าแม่งห้องกูไม่เป็นเหมือนเดิมมึงโดนโบยเรียงตัวแน่

หลังจากที่บอลจบก็คงราวๆตีหนึ่งครึ่งล่ะมั้ง ไอ้เต้กับไอ้เฟรมช่วยกันเคลียร์โต๊ะ ไอ้แข็งเอาจานเอาแก้วไปล้าง ไอ้เบนเอาขวดไฮนิเก้นไปวางเรียงกันหน้าห้อง ไม่มีใครพูดอะไรสักคำหลังจากเกมส์จบหึหึ

'เยสสสสสสสสส!'    ผมกระโดดดีใจทันที่การแข่งขันจบลงหลังจากที่เชลซีลูกรักยิงประตูแมนยูไป2ประตูต่อ0 แต่อีกห้าชีวิตที่นั่งอยู่ด้วยนั่งซีดเป็นไก่ต้ม 555555555555555 คิดแล้วสะใจจริงๆ แม่ง เสือกไม่ได้ดูมาก่อนว่าวันนี้ทีมมึงแม่งลงแต่ตัวสำรอง 55555555555

ย้อนกลับไปเมื่อก่อนบอลเตะ

'ชามาพนันกันป่ะคนละร้อยใครชนะได้เงินไปเลย'    เสียงไอ้แข็งถามตั้งแต่มาถึงห้อง

'มึงแน่ใจหรอ?'

'เออ'

'ป่ะล้ะ'

'เอาป่ะล้ะ'

'ใจป่ะล่ะ'

...

เงินสดห้าร้อยบาทถ้วนนอนแอ้งแม้งอยู่ในกระเป๋าผมใสๆ 55555555 ไม่ได้แอ้มกูหรอก ไอ้พวกลูกลิงทั้งหลาย สักพักพวกบ้านี่ก็กลับห้องกันครับ แต่มันมีแมวเนียนมานั่งจ๋องอยู่บนโซฟาแหม ทำมากอดหมอนอิงมุกนี้บ่อยเกินไปล้ะเต๋า อย่าคิดว่ากูไม่รู้ทัน

ผมเดินไปแย่งหมอนอิงจากอ้อมกอดไอ้แมวขาว

'เดี๋ยวกลิ่นเหล้าจากตัวมึงติดแล้วหม่าม๊าจะดุเอา'   วันนี้มาแปลกแหะหน้าตาซีเรียสสุด ปกติเวลาดึงหมอนจะแม่งต้องแกล้งล้มนอนลงที่โซฟาเส่ะ !!!

'วันนี้นอนด้วยดิ'   เสียงงัวเงียๆตอบเบาๆ แย่ล้ะไม่เอา แม่งนอนห้องกูทีไรกูเสียเปรียบทุกที ฝันเหอะมึง !!!!!!

'กลับไปนอนห้องมึงเด่ะ'   ผมบอกก่อนจะใช้เท้าสวยๆของผมเขี่ยตรีนใหญ่ของมันเบาๆ

'นอนด้วยนะ นะเหนื่อยจริงๆ'   ใบหน้าขาวๆแมวๆของมันเงยหน้าขึ้นมามองผม อื้อหือออออออออออออออออออ นี่มึงไม่ได้นอนมากี่วันแล้วเนี่ย ;_____; ชอบจัง แมวตัวขาวขอบตาดำ แมวแพนด้าของเพ่ กรี้สสสสส ไหนจะแววตาเหนื่อยๆนี่อีก โค-ตะ-ระ เซ็กซี่เลย สงสัยมันเห็นผมไม่ยอมตอบสักทีมั้ง มันเลยกระชากแขนผมเข้าไป แล้วดึงผมลงไปนั่งตัก ก่อนจะเอาคางมาเกยไหล่แง่ะ หนักเฟ้ยยยยย ~ ถ้าเป็นเวลาแมวปกติผมคงจะแกล้งยักไหล่เบาๆให้คางมันตกลงไปแต่วันนี้มันดูเพลียๆแหะ ไม่แกล้งก็ด้ายยยยยยยยยยยยยย ชิ! คนหล่อแค่สงสารหรอกนะ

'เออๆนอนก็นอน!'

'ขอบคุณครับ'

'ไปอาบน้ำก่อนนะเต๋า'

'คร้าบบบบบบบ'

จุ้บ ~

น่านนนนไงยังผ่านไปไม่ถึง5นาทีไอ้นีแม่งเอาล้ะ

'ไอ้แมวเต๋า มึงจะนอนหรือไม่นอน'    ผมถามไอ้เหี้ยนี่ที่แม่งนอนล้วงมือเข้ามาใต้เสื้อนอนผมเนี่ย 'นิดหน่อยเองชา'

'นิดหน่อยพ่องสิ คราวที่แล้วก็นิดหน่อย นิดหน่อยจนกูไม่โผล่หน้าไปเรียนสิ อย่าแม้แต่จะคิด ถ้าอยากมึงไปเข้าห้องน้ำเลย' ผมรีบหาทางออกให้แม่งเร็วที่สุด ฟายเย่อร์ ไอ้แมวนี่แม่งเป็นพวกปากว่ามือถึง แต่ผมก็ปากว่าตีนถึงเหมือนกัน ผมเตะป้าปเข้าที่แข้งของมัน ล้วงเข้ามาใต้เสื้อไม่เท่าไร นี่เล่นบีบนมผม ไอ้คน ต่อให้วันนี้เป็นวันสิ้นโลกกูก็ไม่ยอมมึงหรอก!!!!!!! จำไว้ไอ้แมวแพนด้า

'ไอ้บ้าเต๋ามึงจะไม่เลิกใช่ม้ะ?'

'เลิกแล้วจ้าๆ'   มันพูดพร้อมชักมือกลับแล้วชูไว้ให้ผมเห็นทั้งสองข้าง

'นอน'

'กอดได้มั้ยอ่ะชา'

'อือ' อะไรก็มันหนาว~

'พรุ่งนี้มีเรียนมั้ย?'

'ไม่อ่ะ'

'แล้ว..'

'มึงจะนอนมั้ยเต๋า'   ชักจะรำคาญแล้วนะ ไอ้สัสนี่

'นอนคร้าบบบ'

'ฝันดี'

'ฝันดี'

อึดอัดแหะ~ ไอ้เต๋าแม่งชอบกอดแน่น แต่ก็อุ่นดีนะ ตอนนี่น่าจะตีห้าสินะ ขยับตัวเปลี่ยนท่านิดหน่อยก็ดี แม่ง เหน็บกิน ผมหันหน้าซุกไอ้เต๋า แอบมองหน้ามันเล็กน้อย เออไอ้นี่ตอนหลับนี่ก็น่ารักดีนะติดจะหล่ออีกต่างหาก แฟนใครว้ะขนาดหลับยังหล่อ ตานี่ก็พริ้มเชียว 5555555 ยิ่งปากแมวอีกนะตอนนอนนี่ไม่เท่าไรแต่ตอนพูดตอนยิ้มเนี่ย แมวจ๋าเลยนะมึง จมูกอีกโด่งเชียวนะ ผิวนี่ก็ขาวดีจัง หมั่นไส้จริง ผมเลยหอมแก้มมันแรงๆก่อนจะเตรียมนอนอีกรอบ แต่ยังไม่ทันได้นอนเสียงติดจะทุ้มๆหน่อยของมันก็แทรกขึ้นมา

'ตื่นแล้วหรอ'

'กำลังจะนอนต่อ'

'ไม่ให้นอนหรอก'

'จะนอนน่ะ'

'หลังจากออกกำลังกายตอนเช้าล้ะกันนะ~'

.

.

.

.

.

.

.

.

'ไอ้เต๋าเอาจนได้นะ'

'เดี๋ยววันนี้เลี้ยงฟูจิเลยเอา'

'แหมมม แล้วกูจะเดินไหวมั้ย'

'สั่งมากินห้อง'

'รู้ก็ดี!'

'คร้าบบบบบบบ'

'สายๆอาบน้ำให้กูด้วย'

'คิดว่ากูทนได้หรอ?'

'กูก็ไม่คิดว่าจะทนมึงได้เหมือนกัน'

'ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ'

เสียงหัวเราะของคนสองคนดังขึ้นท่ามกลางแสงแดดเช้าตรู่ของวันใหม่ กลิ่นอายของความสุขฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง อืมมม..จะว่าไปมันกระจายอยู่รอบตัวคนสองคนมากกว่า

-สะเมิงวิน-