คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Episode5: พี่น้อง
"สนุกมากเลยนะนารุโตะ"ชิออนที่นุ่งผ้าขนหนูพูดกับนารุโตะ
"..."ไม่ตอบแต่จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ
"ซาสึเกะคงจะไม่รู้เรื่องหรอกใช่มั้ย"ชิออนลูบบริเวณคอขาวของเธอที่มีรอยคิสมาร์กอยู่
"เธอต้องการให้เค้ารู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ"
"หึ ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นแผน...แต่นายก็ยังจะทำแบบนี้...ทำไมล่ะ"
"ฉันแค่อยากทำอะไรให้มันจบๆ"
"หมายความว่าไง"ชิออนหันมาทันที
"หลังจากนี้...เธอห้ามมายุ่งกับฉันหรือซาสึเกะเด็ดขาด"
"!!!"
"ฉันจะไปส่งเธอหน้าบ้าน"
"ฉันไม่ยอมหรอก!ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย!!"
"เธอก็แค่เป็น'ของเล่น'ของฉันนิ...อีกอย่างเธอไม่มีสิทธิ์แตะต้อง'คนของฉัน'"
"นารุโตะ!"
"อ่อ แล้วเรื่องที่เธอจะจัดการกับซาสึเกะอย่าคิดว่าจะง่ายล่ะ...."นารุโตะเว้นชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ"เพราะฉันคงไม่ยอมแน่"
"หึ!แต่ยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงของนายอยู่แล้วนิ!เรามีอะไรกันแล้วนะ!!"
"ฉันบอกแล้วไงว่าเธอเป็นแค่ของเล่น"
"..."
"แล้วการที่มีอะไรกับเธอ...ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย"
"!!!"
"หลังจากนั้นอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก"
"นารุโตะ!!"
"ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซากนะชิออน"
"..."
"Good Bye.Chion"
ซาสึเกะที่นั่งขดอยู่ตรงโซฟาของห้องโถงกำลังรู้สึกขยะแขยงเสียไม่ได้เพราะเสียงพวกนั้นมีอะไรกันในห้องยังดังอยู่ในหัว ร่างบางสะบัดหัวแล้วเปิดทีวีนั่งกินขนมเหมือนกับเด็กพลางยัดขนมเข้าปากอย่างมุมมาม
"ท่านซาสึเกะเป็นอะไรน่ะคาคาชิ"กาอาระสะกิดถามเพื่อนตัวเอง
"ไม่รู้สิเห็นนั่งกินขนมแบบนั้นอยู่ซักพักและ"
"เห~โมโหอยู่งั้นสินะ :)"
"โมโห...อะไร?"
"บอสของเราไง :)"
"บอส?...ทำไม?"
"อยู่กับคุณชิออนบนห้องด้วยกันนี่นา:)"
"อ๋อ...แล้วทำไม?"
"ก็หมายความว่า~~"กาอาระลากเสียงก่อนที่จะหัวเราะออกมา"ท่านซาสึเกะเหมือนกำลัง'หึง'อยู่ไง :)"
"หึง?"
"ช่าย~อาการแบบนี้เหมือนผู้หญิงที่กำลังหึงแน่ๆ:)"
"แน่ใจเหรอ?"
"ไม่รู้สิ~:)"
ระหว่างที่ลูกน้องทั้งสองกำลังคุยกันอย่างออกรสผู้เป็นเจ้านายก็ได้เปิดประตูห้องเดินลงมาเสียก่อนโดยมีชิออนเดินนำหน้าซึ่งก็ไม่พ้นสายตาที่ซาสึเกะจ้องไป คิสมาร์กบนต้นคอชิออนเห็นเด่นชัดมาก ร่างบางทำหน้าขยะแขยงทันทีเมื่อเห็นแต่ก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นของนารุโตะคอสีแทนนั้นได้แดงยิ่งกว่าผู้หญิงคนนั้นเสียอีกแถมยังมีรอยฟันประทับไว้เป็นของแถม
"โสโครก!!!"ซาสึเกะด่าออกไปทันที ซึ่งก็ทำให้นารุโตะและชิออนหันมา
"ไอ้ที่นายบอกว่าโสโครกน่ะ...ฉันก็เคยทำกับนายมาเหมือนกัน...อย่าลืมสิ"นารุโตะเดินออกไปทันทีสร้างความเจ็บใจไว้ให้ซาสึเกะเล่น
ซาสึเกะที่โดนหักหน้าไม่เหลือชิ้นดีตอนนี้กำลังทุบหมอนอย่างเอาเป็นเอาตาย ถีบ กัด ต่อย ตอนนี้ซาสึเกะกำลังทำกับหมอนเช่นนั้นโดยมีสายตาของลูกน้องทั้งสองมองกันอย่างขำๆ
นารุโตะเดินกลับมาเข้ามาในบ้านอีกครั้งก็กำลังเห็นภาพร่างบางนั้นกำลังกัดหมอนอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่พอดีเจ้าตัวหันหน้าหนีซ่อนรอยยิ้มไว้ก่อนที่จะตีหน้านิ่งอีกครั้งและเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กทันที
"ไง โกรธฉันเหรอ"นารุโตะทักทายซึ่งซาสึเกะได้แต่ค้างอยู่ในท่ากัดหมอน
'น่ารักชะมัด'
"ออกไปนะ!ไอ้คนโสโครก!!"
"หืม?ฉันอาบน้ำแล้วนะ"
"แต่สำหรับฉันแกก็ยังโสโครกและก็น่ารังเกียจที่สุด!!"
"น่ารังเกียจ?งั้นเหรอ"
"ใช่!!"
"หึ ฉันน่ารังเกียจมากขนาดไหนละ"นารุโตะนั่งเท้าคาง
"เหอะ!ง่ายมาก!!แกมันน่ารังเกียจมากที่สุดๆๆๆๆๆ!ที่อุ๊บ!!"
ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบนารุโตะก็ประกบปากและกดตัวร่างบางลงกับโซฟาก่อนที่จะถอนริมฝีปากออกคนตัวเล็กกว่านั้นค้างไปชั่วขณะก่อนที่จะเริ่มทุบ
"เพราะอย่างนี้ไงฉันถึงได้เกลียดแก!!!"
"เสียใจนะนายต้องอยู่กับคนที่นายเกลียดไปอีกนานน่ะ"
"แก!!ปล่อยฉันนะ!!"
"หึ"
นารุโตะที่กำลังจะก้มหน้าไปประกบปากอีกครั้งก็ต้องชะงักเสียก่อนเมื่อคาคาชิเข้ามาขัดจังหวะและยื่นโทรศัพท์มาให้
"จากคุณอิทาจิครับ"นารุโตะพยักหน้าเป็นเชิงขอบใจแต่อีกซาสึเกะนั้นแทบจะแย่งโทรศัพท์ให้รู้แล้วรู้รอด
"สวัสดีครับคุณอิทาจิ"นารุโตะทักทายคนปลายสายทันที
"(อืม ฉันแค่โทรมาถามว่าน้องฉันเป็นยังไงบ้าง)"
"เค้าสบายดีครับ"นารุโตะมองคนตัวเล็กกว่าที่พยายามโดดเอาโทรศัพท์(เรื่องนี้โตะสูง 185 ส่วนเกะสูง 170 นะจ๊ะ=,.=:ไรท์)
"(ฉันขอคุยกับเค้าได้มั้ย)"
"จะคุยกับพี่ของนายมั้ย?"นารุโตะมองหน้าคนตัวเตี้ยกว่า
"แน่นอน!เอามานะไอ้งั่ง!!"ซาสึเกะกระโดดแย่งโทรศัพท์ได้สำเร็จ
"(ฮัลโหล ซาสึเกะ)"
"พี่ฮะ!"
"(น้องไม่เป็นไรใช่มั้ย โล่งอกไปที มันทำอะไรน้องรึเปล่า กินอะไรรึยัง นอนสบายมั้ย โรงเรียนเป็นไงมั่ง)"พี่ชายถามเป็นชุดทันที
"ก็ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่!แต่เรื่องอื่นก็โอเค"
"(ไม่ค่อยสบาย?หมายความว่าไง?)"
"ผมไม่อยากอยู่ที่นี่!ผมอยากกลับบ้าน!!"ซาสึเกะกระแทกเสียงเป็นเด็กๆ
"(พี่เข้าใจ...อดทนอีกหน่อยนะซาสึเกะ)"
"อีกนานเท่าไหร่ล่ะ!"
"(พี่สัญญา...พี่จะต้องพาน้องกลับมาให้ได้)"
"..."
"(พี่รักน้องนะ...ดูแลตัวเองด้วย)"
"รักพี่เหมือนกัน"ซาสึเกะกดวางสายก่อนที่จะหันไปหานารุโตะและยื่นโทรศัพท์ไปให้
"บอกรักกันด้วย...น่ารักจริงๆเลยนะพี่น้องคู่นี้"
"หุบปากแกไปเลย!!"ซาสึเกะชี้หน้าด่า
"พี่นายเป็นคนอบอุ่นดีนะ"นารุโตะเปลี่ยนเรื่อง
"ใช่!ไม่เหมือนแกหรอก!"
"มีพี่น้องก็ดีนะ"
"..."
"ช่างเถอะ...ต่อเรื่องของเราดีกว่า"นารุโตะหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ทันที
'ไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย!!เผลอสงสารได้แค่แป๊บเดียวสุดท้ายยังไงหมอนี่ก็ยังสารเลวอยู่ดีแหละ!!'
"ต่อเรื่องอะไร!ปล่อยฉันนะ!!"ซาสึเกะโวยวายทันทีเมื่อนารุโตะอุ้มขึ้นบ่า
"นายว่าฉัน'โสโครก'อยู่ได้...ไปอาบน้ำกันเถอะ"
"อะ!...ปล่อยฉันนะ!!แกบอกว่าแกเพิ่งอาบมานิ!!"
"แต่ถ้าอาบกับนายอีกรอบก็โอเคนะ"
"ปล่อยฉัน!!!!!"
********************************************************************
ห่างหายไปนานเนื่องจากไปเล่นเกมส์กะดูซีรี่ย์มา (หา?:คนอ่าน)
ฮ่าๆๆ ตอนนี้ก็หวานๆกันไปกันจ๊ะ อิอิอิ
รักคนอ่านนะจุ๊บๆ~>3<
SEE YOU AGIAN TO MAFIA NEXT PART :)
ความคิดเห็น