คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Episode 4 : เมืองมนุษย์
Sasuke girlversion Talk
09.42 A.M.
@ ปราสาทเซนต์ลิเลียนเวิลร์
ปึงงงงงงงงงง
เช้าอันสดใสของข้า(?)ถูกรบกวนด้วยเสียงบางอย่างจากด้านบนซึ่งมันทำให้ข้ารำคาญ อย่างมากคนที่บังอาจทำกับข้าแบบนี้ได้ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากคนรับใช้คนสนิทของข้า'คาคาชิ'นั่นเอง=____=
"อะไรกันคาคาชิ!เจ้าบังอาจรบกวนการนอนของข้างั้นรึ!=[ ]="ข้าลืมตาขึ้นมาก็อะลาวาดใส่คาคาชิทันที=___=
"ขออภัยครับเจ้าหญิงที่ผมมารบกวนการนอน^_^"
"มีเรื่องอะไร=___="
"มีคนมาหาขอรับ^_^"
"=___="ใครกันมาหาข้าแต่เช้าตรู่แบบนี้!!!
มาสายกว่านี้ข้าก็ไม่ได้ว่าซะหน่อยจะรีบมาทำไมตั้งแต่เช้าข้ายังไม่ได้อาบน้ำหรือทำอะไรเลยนะ!แถมเมื่อคืนข้านอนในร่างผู้หญิงใส่แค่ชุดนอนบางๆเท่านั้นแต่ใครสนละ?=____=
ข้าเดินลงมาถึงชั้นล่างของปราสาทตรงบันไดใหญ่นั่นแหละข้าก็เห็นคนสองคนยืนคุยกับเสเด็จพ่อของข้าอยู่นั่นเอง...ข้ารู้สึกคุ้นเคยกับสองคนนั้นนะแต่ข้ายังมองเห็นไม่ชัดเลย=__=
"ตื่นแล้วเรอะซาสึเกะ”เสเด็จหันมาทักข้าทันทีที่ข้าลงมาถึงข้าก็พยักหน้ากลับไปเท่านั้น
"เจ้าชายมาดาระกับเจ้าชายอิทาจิมาหาน่ะ”
สิ้นเสียงนั้นข้าแทบผงะทันทีคนที่รีบมาตั้งแต่เช้านี่คือพวกตระกูลอุจิวะเองงั้นเรอะ=___=ทั้งๆที่ข้ากะว่าข้าคุยกับคนน้องพอที่จะเข้ากันได้แล้วนะ(?)(แอบไป คุยกันตอนไหนยะ!:ไรเตอร์)
"อรุณสวัสดิ์เจ้าหญิง^^"อิทาจิทักทายข้าอย่างเป็นมิตร
"เช่นกัน”
"งั้นพวกเจ้าทั้งสามคนคุยตามสบายนะข้าขอไปทำธุระสักหน่อย”เสเด็จพ่อพูดจบก็เดินหนีไปเฉย=[ ]=
"เพิ่งตื่นงั้นหรอเจ้าหญิง?"มาดาระพูดแล้วจับคางข้าเงยขึ้นไปสบตากับเขา=[ ]=นี่พ่อข้ายังเพิ่งเดินไปแหม็บๆเองนะ!!
"ใช่!!”ข้าสะบัดหน้าหนี...เรื่องไรจะให้จับหน้าข้า=___=
"อย่าดุสิ~เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ”
"ข้าไม่ใช่เด็ก!”
"แต่เธอเด็กกว่าฉันนะเจ้าหญิง~"
กะ...ก็จริงของเจ้านั่น!=[ ]=...แค่สองสามปีเท่านั้นเองไม่ใช่เรอะ!
"เหอะ!”สุดท้ายข้าก็เป็นฝ่ายแพ้สินะ ชิ!ไม่สบอารมณ์เลย=___=
"ปกติใส่ชุดอย่างนี้งั้นหรอ”ว่าแล้วมาดาระก็จ้องชุดนอนข้าที่บางมากจนเห็นเสื้อชั้นในด้วยสายตาซุกซน
"มันเรื่องของข้า!!”
"หืม~"มาดาระยิ้มแล้วเดินมากระซิบข้างหูข้าว่า”....เซ็กซี่ดีนี่สาวน้อย”
" !!! "
"...เห็นเธอในชุดอย่างนี้แล้ว...ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นไปอีกนะ~"
" ........ "
"เป็นเด็กดีนะ~"ระหว่างที่ข้ากำลังตกใจกับพูดของมาดาระอยู่นั่นเองจู่ๆผ้าคลุมสีดำก็มาครอบตัวข้าและดึงข้าออกห่างมาดาระทันทีO_O
"ผมว่าพี่รบกวนน้องเค้ามากไปแล้วนะ”อิทาจินั่นเองที่ดึงข้าออกมาแถมยังใช้เสื้อคลุมสีดำนั่นห่อตัวข้าไว้เพื่อปกปิดชุดนอนที่แสนบางของข้านั่นเองO_O
"หืม...ก็ได้อิทาจิงั้นฉันจะไปรอที่สวน”มาดาระพูดแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีปล่อยให้ข้าและอิทาจิอยู่กันสองคน
"ฉันขอโทษแทนพี่ของฉันด้วยนะที่เสียมารยาทน่ะ”อิทาจิกล่าวขอโทษแทนหมอนั่นทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด=__=
"ไม่เป็นไรหรอก...ข้าเองแหละที่แต่งตัวล่อแหลมเอง=__="
"งั้นเธอขึ้นไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพวกฉันรออยู่ที่สวนแหละนะ^^"อิทาจิผลักข้าให้ขึ้นไป
"อิทาจิ”ข้าเรียกเค้าไว้ก่อนที่ข้าจะเดินขึ้นบันได
"ครับ?^^"
"ขอบคุณสำหรับเสื้อคลุมนี่=/ / /=”
"อ๋อ ไม่เป็นไรเดี๋ยวเธออาบน้ำเสร็จเอาลงมาคืนฉันด้วยละ^_^"
ข้าพยักหน้าน้อยๆและเดินขึ้นห้องมา...สองพี่น้องนั่นแตกต่างราวกับฟ้ากับเหว=___=อิทาจิรู้สึกจะอายุมากกว่าข้าสักปีหรือสองปี...ข้าจำไม่ได้=__=.... แต่ข้าก็ดันไม่ได้เรียกว่าพี่=___=ข้าใช้เวลาในอาบน้ำ แต่งตัวนานกว่าปกติเพราะข้ายังไม่อยากลงไปเจอมาดาระน่ะสิ=__=ข้าเลือกชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อนใส่สบายๆผมยาวๆของข้าถูกมัดรวบให้สูงขึ้นซึ่งดูเรียบร้อยมาก=__=
"จะพาข้าไปไหนงั้นหรือ?"ข้าเดินลงมาหาพวกเขาในสวน...ข้าเห็นอิทาจิหน้าแดงหน่อยๆก่อนที่จะหันหน้าหนีข้า=__=?
"เธออยากไปป่ะละ?~"มาดาระถามข้าแต่ก็ไม่วายส่งสายตาซุกซนมาให้ข้าอยู่ดี=__=
"ไปไหน?"
"เมืองมนุษย์ไง หมู่บ้านนินจาโคโนฮะนั่นไง”
"เมืองมนุษย์?"ข้าทวนคำพูดนั้นอย่าง งงๆ
"ใช่..ที่นั่นน่ะสวยมากเลยนะ^^"อิทาจิยิ้มให้ข้า
"แต่ข้ายังไม่ได้ขออนุญาตเสเด็จพ่อ”
"เรื่องนั้นฉันคุยไว้แล้ว ท่านพ่อเธอ Say Yes เรียบร้อยแล้ว^_^"
"อ่ะ...ตกลง=__="ข้าตอบไปถึงแม้ว่าจะยังงงๆอยู่ก็ตาม
อิทาจิเดินนำทางข้ามายังรถหรูหราโดยที่มีมาดาระเดินอยู่ข้างๆข้าซึ่งนั่นทำให้ข้าเกร็งๆรำคาญอย่างบอกไม่ถูก=[ ]=
"เราจะนั่งเจ้านี่ไปงั้นหรอ?"ข้าถามอิทาจิ
"ใช่ ตะกูลฉันตะกูลอุซึมากิและก็ตะกูลซาบาคุโนะสร้างถนนลับไว้น่ะ...มันอยู่ไม่ไกลจากปราสาทเธอเท่าไหร่หรอก^_^"
"ข้าไม่เคยรู้มาก่อนเลย=__="
"หืม~จริงหรอ?"มาดาระเอาหน้ามาใกล้หน้าข้าอย่างกวนประสาท=[ ]=
"อะ..เอาหน้าเจ้าออกไปนะ!=[ ]=//"
"หึ~"
การนั่งรถไปข้าบอกตรงๆเลยนะว่าข้ารู้สึกต้องใช้คำว่า'เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้'อย่างไรก็ไม่รู้=__=เพราะข้ารู้สึกถึงความอึดอัดนี่แปลกๆ=___= บรรยากาศรอบตัวข้านั้นเริ่มเปลี่ยนไปจากที่เป็นมืดๆก็เข้าสู่ถ้ำอุโมงค์ยักษ์และโผล่ที่ๆแสงสว่างเจิดจ้าO_O
"โอโหหหหหหหOoO"ข้าเผลอร้องออกมาอย่างลืมตัวและเกาะกระจกหน้าต่างรถไปด้วย
"คิก ฮ่าๆๆ ซาสึเกะเธอเนี่ยตลกดีนะ^O^"อิทาจิหัวเราะเยาะข้า=[ ]=
"นั่นสินะไอ้น้องชาย เธอน่ะไม่เคยออกมาเลยสินะ~"มาดาระพูดและแสยะยิ้มให้ข้า=[ ]= หนอยแน่!!!
ข้าไม่สนใจแต่หันหน้าหนีแล้วมองออกไปนอกรถอีกครั้งภายนอกมีพวกมนุษย์มากมายยืน จับกลุ่มคุยกัน เดิน กิน หัวเราะ อย่างมีความสุข...น่าอิจฉาจังแหะ
"สวยมั้ยซาสึเกะ^_^"อิทาจิสะกิดถามข้า
"มากๆเลย...พวกมนุษย์เนี่ย...น่าอิจฉานะ”
"นั่นสินะฉันเองก็คิดแบบนั้น”
หลังจากนั้นรถก็จอดลงทันทีที่พวกข้าเดินลงจากรถสายตาพวกมนุษย์ทุกคนก็จับจ้องมา ที่พวกข้าทันทีแถมยังจับกลุ่มซุบซิบนินทาบางคนข้าก็เห็นมองข้าตาเยิ้มเลยแต่อีกส่วนก็มองข้าอย่างจะเข้ามาตบข้าอย่างงั้นแหละ=___=ส่วนสองคนนั้นก็คล้ายๆกับข้า
"ซาสึเกะไปเดินเล่นมั้ย^_^"อิทาจิถามข้า...ข้าพยักหน้าตอบกลับไป
"ไปกันเหอะ^O^"อิทาจิเดินลากข้าออกไปทันทีแต่ก็ช้ากว่าใครอีกคนเพราะคนนั้นจับมือข้าและก็บอกว่า
"ฉันไปด้วย”มาดาระนั่นเอง=__= ใครชวนหะ!!!
"แล้วแต่พี่สิ”อิทาจิพูดแค่นั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกสรุปตอนนี้ข้ามีผู้ชายสองคนเดินจับมือข้าสองข้างซึ่งดูแล้วน่าอายอย่างประหลาด(?)....ก็ข้าไม่เคยมีใครจับมือเดินด้วยนิยกเว้นเสเด็จแม่ของข้า=///=
เดินมาเรื่อยๆก็ถึงที่ๆหนึ่งเป็นทุ่งดอกไม้สวยงามไม่ต่างจากสวนแม่ข้าเท่าไหร่นักแต่ที่นี่รู้สึกว่าจะมีความเป็นธรรมชาติอยู่มากมีทั้ง ผีเสื้อ ผึ้ง ที่ข้าไม่ค่อยได้เห็นมารวมตัวกันอย่างเยอะO_O
"สวยมั้ย^O^"
"มากกๆเลย"ข้าปล่อยมือทั้งสองคนนั้นแล้ววิ่งออกไปกลางทุ่งนั่นทันที>///<
เหอะ!เห็นอย่างนี้ไม่รู้สินะว่าข้าชอบดอกไม้เหมือนกัน...ข้าน่ะชอบดอกกุหลาบสีแดงมาก ที่สุด!เพราะอะไรไม่รู้อ่ะนะแต่ข้าชอบมันมากที่สุด>______<
ซักพักลมก็พัดมาอย่างแรงO_Oทำให้ผมข้าที่มัดรวบอยู่นั้นถูกปล่อยลงโดยอัตโนมัติ มาดาระกับอิทาจิที่เห็นข้าปล่อยต่างก็ทำหน้าตกใจแต่ก็ไม่คิดที่จะเดินมาหาข้า=[ ]=!!
"อิทาจิ”ข้าเดินไปหาใกล้ๆ
"ครับ? //"
"มีหนังยางหรืออะไรมั้ย?"
"ไม่อ่ะ^^//"
"งั้นหรอ”
หลังจากนั้นสองพี่น้องก็พาข้าเดินตั้งแต่ที่นั่นไปเรื่อยๆจนข้าเมื่อยแล้วเมื่อยอีกข้าลองถามสองคนนั้นแล้วบอกว่ามาบ่อยมากเพราะพวกเขาชอบหาอะไรทำใหม่ๆน่ะพอตกเย็นก็ไปส่งข้าที่ปราสาท
"ข้าสนุกมากเลยขอบใจนะอิทาจิ”ข้ากล่าวขอบคุณอิทาจิแต่ไม่ได้พูดกับมาดาระ=___=
"ฉันก็เหมือนกัน^_^ฝันดีนะซาสึเกะ”
"เช่นกัน...อิทาจิข้ามีเรื่องจะถาม=__="ข้ายื้อไว้
"อะไรหรอ?"
"เจ้าเป็นพี่ข้ากี่ปี=___="
" ............. "
" ............. "
หลังจากนั้นก็เงียบ=[ ]=
"ฮ่าๆๆสงสัยงั้นหรอ^O^"อิทาจิยื่นมือมาขยี้หัวข้า=__=
"ใช่”
"ก็ประมาณสองปีน่ะ^_^"
"งั้นข้าต้องเรียกเจ้าว่า พี่อิทาจิ สินะ”
".....แล้วแต่นะ^_^"
"งั้นไว้เจอกัน...พี่อิทาจิ”ข้าบอกลา
"ครับ^_^"
จู่ๆก็มีเสียงตะโกนจากในรถออกมาว่า
"ฝันดีล่ะ...เด็กน้อย~!!!"ไอ้เจ้ามาดาระ!=[ ]=
"ข้าไม่ใช่เด็กนะ!!!!!!!!!!!!!!”
************************************************
*รีไรต์จ้า
ความคิดเห็น