คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Episode 3 : สองเจ้าชายปีศาจ
Sasuke Talk
"ตายซะแก!!!!!!”
ตึก ๆ ตึก ๆ ๆ เคร้ง ๆ พลั่ก !!!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนข้าตามไม่ทันทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างเร็วมากข้าที่นั่งอึนอยู่ได้แต่นั่งงงอยู่อย่างนั้นถ้าพวกเจ้าถามว่าเสียงข้างบนมัน คืออะไรข้าจะบอกให้ก็ได้=___=
สิ้นเสียงนั้นก็มีผู้ชายสองคนกระโดด พุ่งเข้ามาหมายจะทำร้ายข้า(ข้าคิดว่าอย่างนั้น)แต่ก็มีคนที่เร็วกว่านั่น คือ'คาคาชิ'เจ้านั่นอาศัยช่วงพริบตาใช้แรงของฝ่ายตรงข้ามเหวี่ยงคนๆนั้นออก ไปจากนั้นก็ไปปะทะดาบกับคนที่สองคาคาชิก็สลัดกระเด็นไปอีกทางและวิ่งตรงเข้าไปเอาดาบจอที่คอหอยทันที
.
.
.
นี่ขนาดข้ามองไม่ค่อยทันนะ=___=
"พวกเจ้าเป็นใครกัน!กล้าดียังไงคิดจะทำร้ายเจ้าชายแห่งตระกูลเซนต์ลิเลียนเวิลร์”คาคาชิพูดเสียงหนักแน่น
"เหอะ!เจ้าชายงั้นเรอะ ฮ่ะ ๆๆ อย่ามาตลกเลยฉันเองก็เป็นเจ้าชายเหมือนกัน”เสียงปริศนาว่า คาคาชิหลบข้าไปสิข้ามองไม่เห็น=____=
"เจ้าชาย?"คาคาชิทวนคำพูดนั้นอีกครั้งอย่างไม่เชื่อ
"เหอะ!ไม่เชื่อก็ตามใจ! จูโกะจังหวะนี้แหละ!!”ไอ้เจ้าบ้านั่นพูดคำนั้นคนแรกที่โดนคาคาชิเสยไปก็โผล่เข้ามาหาข้าอย่างรวดเร็วO_O
"เยี๊ยกกก! ฮิ ๆๆๆ !! ตายซร๊า!!!!”
โครม!!!!
เจ้าบ้าที่ชื่อจูโกะอะไรนั่นพุ่งเข้าใส่ข้าโดยไม่ให้ตั้งตัวแต่เสียใจข้าหลบเร็ว=__=พื้นตรงนั้นที่จูโกะอะไรนั่นยุบแตกเป็นเสี่ยงทันที
"ฮ่าๆๆๆ!!!อึดจริงนะแก!!!”
"เจ้าชาย!”คาคาชิพยายามจะวิ่งมาหาข้าแต่ก็ต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายบุกเข้าโจมตีเหมือนกัน
"แกต้องตาย!!!”จูโกะวิ่งตรงมาหาข้าทันทีO_O
ข้าหลบการโจมตีจากหมอนั่นซ้ำแล้วซ้ำเล่าซึ่งข้าก็เริ่มเหนื่อยนิดๆและมีบาดแผล หน่อยๆถึงแม้ว่าแวมไพร์จะมีพลังพิเศษในการรักษาแผลก็เหอะแต่ทำไมข้ารู้สึกแผลมันหายช้าผิดปกติอีกอย่างเนื้อตัวข้าก็สกปรกไปหมดแล้วนะ!
"ฮ่าๆๆๆๆๆ!!!ตายยยยยยยย!!!”
ตุบๆๆ พลั่ก!!!
สิ้นเสียงนั้นข้าจับคนที่ชื่อจูโกะเหวี่ยงไปกับพื้นทันทีซึ่งมันก็แรงพอที่จะทำให้หมอนั่นจุกกะอักเลือดได้ทางด้านคาคาชิก็เหมือนจะเคลียร์แล้วเหมือนกัน
"พวกเจ้าช่างสามหาวนัก!”คาคาชิยกดับขึ้นสูงซึ่งข้ารู้หมายถึงอะไร
"หยุด!คาคาชิ”
" !!! มีอะไรงั้นรึครับ”
"ข้าอยากจะคุยกับสองคนนี้ อีกอย่างข้าไม่ได้ต้องการเลือดหรือชีวิตของคนอื่นนะ”
"ทราบแล้วขอรับ”
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
"อื้อออ~ที่นี่ที่ไหนเนี้ย+___+"เสียงร้องดังขึ้น ตื่นกันแล้วรึไง=___=
"ฟื้นแล้วงั้นหรือ?"ข้าถามผู้ชายคนนึงที่มีหน้าตาคล้ายปลาปิรันย่า ผมสีขาว ตาสีม่วง
"พวกแก!ทำอะไรฉันเนี่ย!!O_O"
"ข้าต่างหากที่ควรจะถามเจ้า=___=ว่าเจ้าจะทำอะไรพวกข้า"
"ก็พวกแกเป็นคนแปลกหน้านิ!ใช่มั้ยจูโกะ!!!=[ ]="ว่าแล้วไอบ้านั่นก็หันไปหาพวกของตัวเองซึ่งนั่งสั่นหงึกๆอยู่ห่างออกไปไม่มากนัก
"...ชะ...ใช่"เจ้าจูโกะนั่นตอบเสียงสั่นๆ=__=?
"เห้ย!จูโกะอย่าเพิ่งมาป๊อดดิ!!!”
"ฉะ...ฉันเปล่า”
"แต่ไอ้ที่นายทำอยู่เค้าเรียกว่าป๊อดเฟร้ย!!!”
"...ขอโทษ”
"แกเนี้ยไม่ได้เรื่องเลยจริงๆจูโกะ!!!”
"....."
จูโกะก็ไม่ได้ตอบไอ้หน้าปิรันย่าอีกเอาแต่เงียบและก็เงียบแถมยังตัวสั่นหงึกๆด้วย=___=?ข้าเลยตัดสินใจเดินเข้าไปหาจูโกะแต่หมอนั่นก็ทำหน้าตกใจสุดขีดแถม ยังวิ่งออกไปตรงพุ่มไม้นั่งสั่นหงึกๆ
"เจ้าเป็นอะไร?”ข้าเดินมาถามตรงที่หมอนั่นแอบ
"อย่าเข้ามา!!!”จูโกะนั่นเอามือปิดหน้าปิดตาตัวเอง
"ทำไม?”
"ฉันควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้!ออกไปซะ!!!”
"....."
"ฉันขอร้องละ”
"ข้าไม่ไปหรอก จนกว่าเจ้าจะยอมคุยกับข้า”ข้าพูดเอาแต่ใจ
"....."
"เจ้าเงยหน้าขึ้นมามองข้าได้มั้ย?"
"...."หมอนั่นก็ยังคงปิดหน้าปิดตาอยู่อย่างนั้น
"คุยกับข้าซิ”ข้าทนไม่ไหวจนต้องแกะมืออกเผยให้เห็นหน้าจูโกะชัดๆ ผมสีส้ม ตาสีส้ม ผิวสีแทน รูปร่างใหญ่
"....."เจ้านั่นไม่พูดอะไรกับข้าได้แต่จ้องหน้าข้าอย่างอึ้งๆเท่านั้น
"ไหนลองเจ้าลองบอกเหตุผลที่เจ้าหลบหน้าข้าซิ”
"ฉันเป็นเจ้าชายปีศาจ”
"เจ้าชายปีศาจ?งั้นพวกเจ้าก็ไม่ได้โกหกสินะว่าเป็นเจ้าชาย”
"ใช่...ฉันเป็นเผ่าพันธุ์ปีศาจที่บ้าระห่ำเวลาฉันเสียสติไปฉันก็จะไม่สนใครทั้งนั้นนอกจากการฆ่าเท่านั้น”
"....."ข้าพยักหน้ารับฟังอย่างเงียบๆ
"แต่พอฉันได้สติกลับมาฉันก็จะมีมือที่เปื้อนเลือดตลอด...เผ่าพันธุ์ฉันเริ่มสูญหายไปเรื่อยๆเนื่องจากฆ่ากันเอง”
"....."
"ฉันทนเกลียดการฆ่าเป็นที่สุดแต่เมื่อไหร่ที่ฉันขาดสติความกระหายในการฆ่าผุดขึ้นมาในหัวฉันทันที”
"ข้าเข้าใจละ”ข้าพูดแค่นั้นและลูบหัวของจูโกะอย่างเบามือ
"....นายชื่ออะไร?"จูโกะถามข้า
"ซาสึเกะ เซนต์ลิเลียนเวิลร์ ข้าเป็นเจ้าชายแวมไพร์”ข้าพูดไว้แค่นั้นข้าไม่จำเป็นต้องบอกว่าข้าเป็นผู้หญิงก็ได้สินะ=__=
"เซนต์ลิเลียนเวิลร์...ตะกูลแวมไพร์มหาอำนาจนั่นสินะ”หมอนี่รู้จักด้วยงั้นรึ=__=
"แล้วทำไมพวกเจ้าต้องทำร้ายพวกข้ากันด้วย=__="
"ถามหมอนั่นสิ ฉันโดนยุน่ะ”
ข้าหันไปมองหรี่ตาให้เจ้าปิรันย่านั่นทันที=___=
"มองฉันแบบนั้นหมายความว่าไงหะ=[ ]=”
"ข้าต้องการคำตอบ=__="
"ก็..เฟร้ย!ก็แค่สงสัยนิ=[ ]="หมอนั่นสะบัดหน้าหนีข้า=[ ]=
"สงสัยอะไร?"
"ก็สงสัยว่าพวกนายจะเป็นพวกที่คอยล่าพวกเราไปกินอะดิ!=[ ]="
"พวกเจ้าทำเพื่อป้องกันตัวว่างั้นเถอะ=___="
"ใช่!=[ ]="
"เห้ออ~คาคาชิข้าจะกลับปราสาท”ข้าลุกขึ้นแล้วเดินไปหาคาคาชิ
"ครับ^ ^"
ข้ากำลังเดินขึ้นรถม้า(ห่วยๆ)ของข้าจู่ๆข้าก็โดนกระชากกลับไปซะก่อนซึ่งทำให้ข้าโดนกอดเข้าเต็มเปาจากไอ้หน้าปิรันย่าO_O
"ฉัน ซุยเก็ตสึ เจ้าชายปีศาจน้ำยินดีที่ได้รู้จักนะ...คนสวย”หมอนั่นพูดจบก็เป่าลมหายใจมา ที่หูข้าและวิ่งหายไปในน้ำทันที=[ ]= ไม่ใช่แค่หมอนั่นเท่านั้นจูโกะก็ด้วย!
"คึๆๆ^ ^"
"ไม่ต้องมาขำข้าคาคาชิ!ออกรถได้แล้ว!!!=[ ]="
************************************************
*รีไรต์จ้า
ความคิดเห็น