คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 1 : การพบเจอระหว่างสี่เจ้าชายแวมไพร์
Sasuke Talk
ต่อจากตอนที่แล้ว
01.12 A.M.
@ ปราสาทเซนต์ลิเลียนเวิลร์
สิ้นเสียงข้าเหมือนตะกี้ก็มีคนปรบมือให้ข้า...แต่ละคนก็หน้าตาไม่ได้แย่อะไรมากมายออกจะดูดีด้วยซ้ำแต่ที่สะดุดตาข้าน่าจะเป็นอิสี่ตัวนั้นที่ทำตาค้างเหมือนเห็นผี= =^....ข้าไม่ใช่ผีนะ
"เจ้าหญิงขอรับเชิญทางนี้ครับ^^"คาคาชิพาข้าเดินไปนั่งที่ใกล้ๆเสด็จพ่อและเสด็จแม่
"ซาสึเกะจ๊ะมีชายใดถูกใจเจ้าบ้างรึเปล่า^^"เสด็จแม่ถามข้า(. .)
"...."
บอกตรงๆข้าไม่รู้สึกเช่นนั้นเลย=_=พวกท่านคิดว่าข้าเห็นคนหล่อแล้วข้าจะตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบงั้นหรอ...ไม่มีทาง=__=....อีกอย่างข้ามั่นใจว่าตอน ข้าเป็นผู้ชายข้า'หล่อ'=__=(กล้าพูดนะยะ!:ไรต์)
"แต่เจ้าจะต้องเลือกใครซักคนนึงในกลุ่มนั้นนะ...ถ้าเจ้าไม่เลือกเจ้าก็ต้องแต่งงานกับเจ้าหญิงที่ข้าเลือกให้”เสด็จพ่อบอก(. .)(เรื่องนี้ไม่นอลมอล(?)นะยะ!!:ไร)
"..."
"ช่างเถอะเจ้าเดินไปหาไรทานไป”
"เพคะ”
ข้าจะต้องเลือกใครคนนึงงั้นหรอ...ที่ข้าเห็นก็มีไอหนวดแมวติ๊งต๊อง(นารุโตะ)หมีแพนด้า(กาอาระ)ไอหน้ามีตีนกา(อิทาจิ)และก็ไอหน้าหื่น(มาดาระ)=__= (กรี๊ด!หล่อนว่าอิจจี้ฉันมีตีนกาหรอยะ!!:ไรเตอร์)
"เฮ้!เธอ!!!”จู่ๆก็มีเสียงดังอย่างไร้มารยาทตะโกนใส่ข้า=___=
"...."ข้าไม่ตอบและเดินหนี...เรื่องไรข้าจะคุยกับคนมารายาททราม=__=
"เห้ย!!หูตึงรึไงวะ!!!=[ ]="เจ้าบ้านั่นยังไม่เลิกตะโกนใส่ข้า=___=
"......"
"ยัยบ้านี่!!=[ ]=”
ว่าแล้วเจ้าบ้านั่นก็กระชากข้าหันไปหาหมอนั่นทันทีโดยไม่ข้าตั้งตัวO_Oข้าเกือบหน้าทิ่มแล้วนะ!
"...."
"ฉันพูดด้วยแล้วทำไมไม่คุยด้วยวะ!!”เจ้าหนวดแมวนั่นตะโกนใส่หน้าข้า=__=
"ข้าไม่มีธุระต้องคุยกับคนอย่างเจ้า=__="
"ว่าไงนะ!=[ ]="
"เจ้านี่หูตึงกว่าข้าอีกนะทั้งๆที่ได้ยินแล้วยังถามอีก=__="
"ยัย=[ ]=”
"=__="
"เดี๋ยว!ฉันแค่จะมาแนะนำตัวกับเธอเท่านั้นแหละ=[ ]="
"?=__="
"ฉันชื่อ อุสึมากิ นารุโตะ ยินดีที่ได้รู้จัก=__="หมอนั่นพูดแต่หน้าก็บ่งบอกว่าไม่เต็มใจ=__=
"ถ้าเจ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องมาทำแบบนี้หรอก=__="
"เรื่องมากจริงโว้ย!แนะนำตัวแล้วยังหยิ่งอีกยัยบ้า!=[ ]="
"ไอเจ้าคนมารยาททราม=__="
"หนอย!ยัย=[ ]=”หมอนั่นพูดแล้วงัดมือขึ้นมา คิดจะตีข้างั้นเรอะไม่มีทาง=__=^
"วางมือของเจ้าลงซะไม่งั้นข้าจะไล่เจ้าออกไปจากงานของข้า=__="
"หนอย!!!ยัยบ้าๆๆๆ=[ ]="
"หึ!”
"โห!โบราณชิบ!ยังใช้สรรพนาม'ข้า'กับ'เจ้า'อยู่อีกหรอเนี้ย= ="ไอหนวดแมวนั่นบ่นอุบอิบ...ว่าไงนะ=[ ]=
"เจ้าหาว่าข้าหัวโบราณงั้นเรอะ!=[ ]="
"ใช่เซ่!นี่มันสมัยไหนแล้วยังใช้อยู่ได้ยัยหัวโบราณเอ๊ย!”
"=[ ]="
ไอ้เจ้าหมอนี่หยาบคายยิ่งนัก!!บังอาจว่าข้าหัวโบราณได้!!ข้าแค่ไม่เคยออกไปจากปราสาทนี้เลยแต่ข้าวของเครื่องใช้ก็ยังสมัยใหม่มาพูดแบบนี้หมายความว่าไง=[ ]=
"เจ้า!=[ ]="
"แหน่ะ!ยังพูดอีกยัยหัวโบราณเอ๋ยๆ:P"หมอนั่นพูดจบก็เดินออกไปทันที=[ ]= หนอย!เจ็บใจนัก!!!
หนอย!ข้าน่าโมโหจริงๆไอหนวดแมวนั่น!!'อุสึมากิ นารุโตะ'ใช่มั้ยๆข้าจะล้างแค้นเจ้าแน่!!!=[ ]=ข้าจะไม่สนใจไอเจ้าหยาบคายนั่นเด็ดขาด!ข้าเปลี่ยนร่างเป็นผู้ชายดีกว่าจะได้รู้สึกเกรงข้ากันบ้าง!!!
"หึ...ทะเลาะกันงั้นหรอ"เสียงเย็นชาถามข้าข้าก็อดไม่ได้ต้องหันไปมองเพราะเดี๋ยวข้าจะโดนกะชากแบบตะกี้อีก
ผู้ชายผมสีแดงนัยย์ตาสีเขียวขอบตาดำผิวขาวมองข้าอย่างเย็นชา....คิดว่าเจ้าทำได้คนเดียวงั้นเรอะ!
"ไม่ใช่เรื่องของเจ้า"
"หึ หัวโบราณจริงด้วย"
ฉึก!!!
ไอหมอนี่ด้วยงั้นเรอะ!!!
"เหอะ!พูดอย่างกับเจ้าไม่ได้เป็นแบบข้า”
"ใช่ฉันไม่ได้เป็นแบบนาย”
"...."
"ฉัน'ซาบาคุโนะ กาอาระ' ยินดีที่ได้รู้จัก”ไอหมีแพนด้านั่นยื่นมือมาตรงหน้าข้า
"เช่นกัน”ข้าต้องจับมือกลับไปสินะ=__=
ข้าจับมือกันมาซักพักแล้วแต่เจ้านั่นก็ยังไม่ปล่อยมือข้า=__=
"ปล่อย”
"หึ”
"ข้าบอกให้ปล่อย”
ในที่สุดก็ปล่อยมือข้า=__=แล้วก็มากระซิบข้างหูของข้าแทน
"เราจะได้ต้องได้เจอกันอีกแน่...ซาสึเกะ"พูดแค่นั้นก็จากไป=___=
ไปกันให้หมดเลยไปให้พ้นหน้าข้า!พวกเจ้ามันน่ารำคาญที่สุด=__=
"ซาสึเกะมาหาข้าซิ”สเด็จพ่อเรียกข้า(. .)
ข้ายังไม่ทันที่จะได้กินอะไรเลยนะ จะไม่ให้ข้าพักบ้างงั้นรึเสเด็จพ่อ!!=__=
"พ่ะย่ะค่ะเสเด็จพ่อ(. .)”
เสด็จพ่อไม่ตอบข้าแต่จูงมือข้าเดินไปอีกที่และก็มาหยุดอยู่ตรงโต๊ะหนึ่งที่มีพวกคนที่ข้ารู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างแรง
"นี่คือตะกูล'อุจิวะ'ทักทายเข้าสิ”
"..."ข้าไม่ตอบแต่ก้มโค้งให้
"ช่างเป็นเด็กที่มีกริยามารายาทงามนะขอรับ”ผู้ชายนัยน์ตาสีแดงคนหนึ่งวัยกลางคนถามพ่อข้า
"ขอบพระทัย”
"นี่ คือลูกชายของข้าทั้งสองคนรู้จักกันไว้นะ"ผู้ชายคนนั้นผายมือไปข้างๆข้าจึงเห็น ผู้ชายสองคนผมยาวสีดำทั้งคู่นัยน์ตาสีแดงเหมือนกันแต่หน้าตาไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่นัก(?)
"ลูกชายข้าคนโต'เจ้าชาย มาดาระ'"ผู้ชายคนผมยาวก้มหัวให้ข้าซึ่งข้าก็ต้องก้มตาม
"ส่วนนี่ลูกชายคนเล็ก'เจ้าชาย อิทาจิ'"ผู้ชายผมยาวแต่มัดรวบผมก้มหัวและยิ้มให้ข้าอย่างอ่อนโยน
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับซาสึเกะซัง^^"คนที่ชื่ออิทาจิพูดกับข้าต้องเป็นแบบหมอนี่สิข้าถึงจะคุยกันรู้เรื่อง(. .)
"เช่นกัน”
"เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่องค์ราชาซิลวิโอเชิญตะกูลเรามาในวันนี้”ผู้ชายคนแก่พูดกับพ่อข้า
"ทางเราต่างหากที่เป็นเกียรติที่พวกท่านอุตส่าต์สละเวลามาที่นี่”
"ไม่เสียเวลาหรอกครับคุ้มซะอีกที่ผมได้เจอคนสง่างามอย่างลูกของท่าน”มาดาระพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้ข้า
ข้ารู้สึกไม่ถูกชะตากับหมอนี่เป็นอย่างแรงต่างกับคนน้องลิบลับเลย=__=
"เสด็จพ่อข้าเหนื่อยแล้ว...ข้าขอตัวละ”ข้าพูดแล้วเดินออกมาทันที
ข้าเดินขึ้นห้องบรรทมของข้าทันทีพร้อมกับล็อกประตูด้วยข้าไม่อยากให้ใครมากวนข้าตอนนี้ข้าเหนื่อยมาก=____=
"ขออนุญาติครับ"คาคาชิย้ายมิติมาอีกแล้วสินะ=__=
"มีอะไร?"
"เจ้าชายงานเลี้ยงยังไม่เลิกนะครับ”
"ข้าเหนื่อยต้องการพักผ่อน”
"เหนื่อย?"
"ก็มีเจ้าชายสี่ตัวไหนไม่รู้มาให้ข้าปวดหัวน่ะเอ้อข้าลืมมีคนนึงข้าไม่ปวดหัว”
"เจ้าชายก็ต้องใจเย็นสิครับ”
"เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ใช่คนแบบนั้น”
"คึ งั้นกระผมขอตัวละครับพักผ่อนเถอะ^^"
"......"คาคาชิพูดจบแค่นั้นก็ย้ายมิติหายไป
มันน่าโมโหจริงๆที่มาเจอเจ้าชายไร้สาระทั้งสามคนมีเพียงแค่คนเดียวที่ข้าคุยด้วยแล้วข้ารู้สึกดี'อุจิวะ อิทาจิ'สินะแต่ข้าก็ยังไม่หายแค้นเจ้าหนวดแมวกับเจ้าหมีแพนด้านั่น!บังอาจมาว่าข้าหัวโบราณได้!ข้าจะต้องแก้แค้นให้ได้!!!
************************************************
ขอบคุณที่อ่านแล้วเม้นกันนะคะ
*รีไรต์จ้า
SEE YA KA ~ ^O^
ความคิดเห็น