ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter เมื่อแฮร์รี่เป็นผู้หญิง DM/HP (เตรียมรีไทร์)

    ลำดับตอนที่ #81 : ความหึงของมัลฟอย 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.05K
      118
      18 พ.ย. 62

    เมื่อถึงเวลาใกล้อาหารเย็น เฮอร์ไมโอนี่เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพลางมองไปที่สองเพื่อนสนิทที่กำลังหลับสบายอยู่ข้าง ๆ เธอ

    ทีแรกเป็นแฮร์รี่ที่หลับไปก่อน แล้วสักพักก็ตามรอนด้วยที่หลับตาม เธอยิ้มเล็กน้อยที่เห็นท่าทางของสองเพื่อนสนิทของเธอ

    แฮร์รี่ที่กำลังนอนงอเข่าราวกับเด็กน้อย ส่วนรอนนอนขนาบข้างแฮร์รี่ ที่เหมือนพี่ชายกำลังปกป้องน้องชายที่กำลังหลับ เธอรู้สึกขำขันเล็กน้อยก่อนที่จะตัดสินใจปลุกทั้งสองจากการความฝัน

    “แฮร์รี่ รอน ตื่นได้แล้ว..”เฮอร์ไมโอนี่เขย่าร่างตรงหน้า เป็นแฮร์รี่ที่เริ่มรู้สึกตัว

    “งึ้ม.. เฮอร์ไม.. นี่”เสียงงัวเงียดังขึ้นเล็กน้อย แฮร์รี่ค่อย ๆ ลุกขึ้นพลางขยี้ตาข้างหนึ่ง

    แหม.. ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อน เธอคงรวบหัวรวบหางไปแล้ว

    เพราะการกระทำของแฮร์รี่ช่างน่ารักมากในความคิดของเฮอร์ไมโอนี่ ก่อนจะปลุกรอนต่อ

    “รอน ตื่นได้แล้ว รอน”รอนเริ่มขยับตัวก่อนที่จะตื่นเต็มตา

    “ไปห้องโถงกัน เย็นแล้ว..”เธอบอกก่อนที่จะเดินนำไปเมื่อเห็นสองหนุ่มพยักหน้าอย่างงัวเงียเล็กน้อย..















    ห้องโถงใหญ่

    เวลานี้เป็นเวลารับประทานอาหารเย็นแล้ว นักเรียนทั้งสี่บ้านต่างนั่งลงประจำโต๊ะบ้านตัวเอง ศาสตราจารย์นั่งประจำที่

    รอนที่ตื่นเต็มตาแล้ว กำลังสวาปามอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย เฮอร์ไมโอนี่กรอกตาทันทีเมื่อเห็นท่าทางของแฟนหนุ่ม ก่อนที่ดื่มน้ำฟักทอง

    “แฮร์รี่ นายไหวไหมเพื่อน?”เสียงของเนวิลล์ดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมองเด็กชายผู้รอดชีวิตที่ซึ่งตอนนี้กำลังสัปหงกอยู่ แฮร์รี่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงเรียก

    “อ่า..ไหว ๆ กินข้าวกัน ๆ”แฮร์รี่ยิ้มตอบ โดยไม่ได้สังเกตแววตาเป็นห่วงที่ส่งมาจากบ้านสลิธีริน

    เดรโก สังเกตการกระทำของแฮร์รี่ตั้งแต่เดินเข้ามา จนกระทั่งตอนที่แฮร์รี่กำลังสัปหงกจนกระทั่งสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงจากลองบัตท่อม

    ไปอดหลับอดนอนมาจากไหนกัน?

    เดรโกยักคิ้วขึ้นระหว่างดื่มน้ำฟักทอง เขาเฝ้าสังเกตจนกระทั่งอีกฝ่ายลุกออกจากโต๊ะ เขาจึงลุกตามโดยไม่ให้ผิดสังเกต แน่นอนว่าเบลสกับแพนซี่ไม่ได้สงสัยอะไร..

    แฮร์รี่ขอตัวมาจากเพื่อน ๆ ของเขา เพราะอ่อนเพลียและง่วง ขาเรียวยาวก้าวไปตามเส้นทางไปยังหอคอยกริฟฟินดอร์ หน้าตาที่ง่วงงุน ท่าทางที่ไม่ทันระวังตัว ชวนให้โดนลักพาตัวไปอย่างง่าย ๆ เสียเหลือเกิน

    หมับ

    หื้อ?

    แฮร์รี่หันไปมอง ก่อนยิ้มแฉ่งเมื่อเห็นว่าเป็นพี่ชายสุดที่รัก ก่อนรวบตัวกอด จอร์จรวบตัวขึ้นมาอุ้มทันที

    “เป็นอะไรตัวเล็ก?”สรรพนามที่ใช้ยามกันอยู่สองคนดังขึ้น แฮร์รี่ซุกหัวไปที่คอของจอร์จก่อนตอบด้วยน้ำเสียงอู้อี้เล็กน้อย

    “เพลียและง่วงจังฮะพี่จอร์จ”

    “เดี่ยวพี่พาไปนอน”จอร์จตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงเล็กน้อย ก่อนที่จะเหลือบสายตาไปที่ซอกทางเข้าเล็กน้อยและแสยะยิ้มเล็กน้อยโดยที่แฮร์รี่ไม่ทันสังเกต

    ‘อย่าหวังไปเลยมัลฟอย ผ่านด่านฉันไปได้ก่อนเถอะ..’เมื่อรู้สึกถึงร่างบางในอ้อมแขนทิ้งน้ำหนักลงมา จอร์จลูบหัวคนที่หลับไปแล้วเล็กน้อยก่อนที่จะเดินต่อทันที

    เดรโก มัลฟอยที่เดินตามมากำข้อมืออย่างโมโหเมื่อเห็นหนึ่งในแฝดพาตัวแฟนของเขาไป แถมร่างบางของเขายังซุกตัวอย่างออดอ้อน

    เขาหงุดหงิดเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้น ท่าทางแบบนั้นต้องทำกับเขาคนเดียวสิ! เดรโกหันหลังกลับทันทีด้วยอารมณ์หัวเสียอย่างถึงขีดสุด!


    +++++++++++++++++++++++++

    อ่าา.. เดรโกหึงซะแล้ว ตอนหน้าแฮร์รี่จะโดนอะไรบ้างหน่าา


    ช่วงนี้จะเน้นไปที่เรื่อง


    ก่อนน้า แต่ยังไม่ได้ทิ้งเรื่องนี้ไปไหน ยังมาให้เห็นอยู่จ้า ฝากเรื่องใหม่ด้วยน้าา แล้วเจอกันตอนต่อไป


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×