คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : รอยยิ้มของเอเลน่า
“ถ้าเช่นนั้นผมขอแสดงความดีใจด้วยนะครับ”กริปฮุกยิ้มรับ
“อแรกเน่มีวิธีอะไรไหม ที่จะเรียกบุคคลในรายชื่อมาคุยกันอย่างส่วนตัว”เอเลน่าถามอย่างสงสัย ในใจเธอแทบอยากจะไปหลานสาวของเธอ แต่ติดที่ว่า
ถ้าเธอไป อีกฝ่ายจะตกใจนะสิ
“มีครับ ผมจะเขียนจดหมายนัดวันและเวลาให้มาพบที่กริงก็อตส์แห่งนี้
ที่ห้องของผมมีห้องส่วนตัว ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกใครแอบฟังครับ มิสเทย์เลอร์”เอเลน่ายิ้มรับ ก่อนจะพูดทีเล่นทีจริง
“อแรกเน่คะ เรียกฉันว่า คุณหนู เหมือนเดิม เถอะคะ
เรียกมิสแล้วรู้สึกไงก็ไม่รู้ แล้วก็เรื่องตู้นิรภัยนะคะ เอาไว้วันหลังแล้วกันเนอะ”เอเลน่าตอบอย่างอารมณ์ดี จนอแรกเน่ยิ้มที่ทำให้ มิส.. ไม่สิ คุณหนูของเขายิ้มได้อีกครั้ง หลังจากเกิดเหตุการณ์ในวันนั้น
ที่เธอสูญเสียพี่ชาย พี่สะใภ้ รวมถึงหลานสาว เธอก็ไม่เคยยิ้มอีกเลย
“ช่วยจัดการให้ด้วยนะคะ ฉันไปละ อ๋อแล้วก็
ฉันขอฝากพินัยกรรมฉบับไว้ที่คุณแล้วกันคะ”
“ครับคุณหนู ขอให้โชคดี”
++++++++++++++++++++++++
เอเลน่าเมื่อมาถึงฮอกวอตส์
เธอได้แต่อมยิ้มไประหว่างทางไปห้องโถงทำให้คนที่พึ่งจะเดินมาแปลกใจ แล้วกระซิบถาม
“มีเรื่องอะไรดี ๆ หรือยังไง”
“ความลับนะ ศาสตราจารย์สเนป”เอเลน่าเอานิ้วชี้ไปยังริมฝีปากของอีกฝ่าย
พลางทำสีหน้าทะเล้นก่อนที่จะออกเดินต่อไปยังจุดหมายแรก
+++++++++++++++++++++++
“เฮ้ แฮร์รี่ ซ้อมวันนี้เหนื่อยจังเลย นายว่าไหม??”รอนโอดครวนกับเพื่อนสนิทอย่างไม่จริงจัง
“นั้นสิน๊าาา”
“นั้นเฮอร์ไมโอนี่ เฮ้!! เฮอร์ไมโอนี่”รอนทักเมื่อเห็นแฟนสาวเดินออกมาจากห้องสมุด
“อ้าวพวกนาย พึ่งซ้อมเสร็จเหรอ??”
“ใช้แล้วละเฮอร์ไมโอนี่ ตอนนี้เรากำลังจะไปห้องโถงกันนะ”เป็นแฮร์รี่ที่เป็นคนตอบทั้งสามมุ่งไปยังห้องโถง
เพื่อที่จะรับประทานอาหารเย็น
ห้องโถงของฮอกวอตส์ที่ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาอาหารเย็นแล้ว
สามสหายกริฟฟินดอร์ได้เดินเข้ามา โดยแฮร์รี่สังเกตเห็นมัลฟอย
ขยิบตาส่งมาให้พร้อมกับคำพูดที่ไร้เสียง
‘รักนะ’ทำให้แฮร์รี่หน้าแดง
แน่ละเรื่องที่เขากับเดรโกเป็นแฟนกันนั้นยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ โดยเขาขอเดรโกเอาไว้
แต่ก็ยกเว้นไว้คนหนึ่งอ่ะนะ
“แฮร์รี่”นั้นไง เสียงนี้นี่แหละ
“ฮะ จอร์จ”แฮร์รี่ตอบกลับทันที พลางนั่งลงข้าง ๆ รอน
“พี่รู้นะว่าเรามองอะไรอยู่”จอร์จกระซิบเสียงดุ แน่ละ
เขาต้องห่วงน้องสาวของเขาเป็นธรรมดา ถึงจะไม่มีสายเลือดเดียวกันก็เถอะ
“โอเค ๆ”แฮร์รับคำยังเสียไม่ได้ จนกระทั่ง…
“คุณพอตเตอร์”เสียงหวานดังขึ้นจากทางด้านหลังของแฮร์รี่
ทำให้ทั้งหมดหันไปมอง
“สวัสดีตอนเย็นนะ คุณพอตเตอร์ คุณวิสลีย์ และคุณเกรนเจอร์”เอเลน่าทัก ซึ่งเธอได้แต่เก็บความดีใจเอาไว้
“สวัสดีครับ/คะ ศาสตราจารย์เทย์เลอร์ ศาสตราจารย์สเนป”ทั้งสามแปลกใจเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่ข้าง ๆ
ศาสตราจารย์วิชาป้องกันตัวแห่งศาสตร์มืด
“คุณสบายดีนะ คุณพอตเตอร์”เป็นคำถามที่ทำให้แฮร์รี่แปลกใจ
เขาไม่ได้สนิทกับเธอเท่าไหร่ เธอถามเขาเหมือนจะเป็นห่วง
“ครับ ผมสบายดี”
“ดีแล้วละ ช่วงนี้อากาศค่อนข้างที่จะเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะ”เอเลน่าถามต่อ โดยบอกท่าทางให้สเนปไปนั่งที่โต๊ะก่อนเลย
“ครับ ศาสตราจารย์”แฮร์รี่รับคำ
“ครูไปก่อนนะ แล้วเจอกันในคาบเรียนนะจ๊ะ”
“อะ… ครับ”เมื่อเอเลน่าเดินจากไป
ทำให้รอนกระซิบถามทันที
“แปลกจัง นายไปสนิทกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่นะแฮร์รี่”
“ฉันก็แปลกใจเหมือนนายนั้นแหละรอน”
+++++++++++++++
ตอนต่อไปกำลังตามมาติด ๆ
ความคิดเห็น