Harry Potter เมื่อแฮร์รี่เป็นผู้หญิง DM/HP (เตรียมรีไทร์)

ลำดับตอนที่ #22 : เริ่มรุก

ริมทะเลสาบ

‘มันจะเรียกให้ออกมาทำอะไรว่ะ’เขาคิดอย่างสงสัยเมื่อคู่อริต่างบ้านนัดให้มาเจอกันที่นี้ แต่ไอ้คนที่นัดเขามาก็ยังไม่มา หันซ้ายหันขวาก็ยังไม่มา เขาก็ขอนอนรอเลยแล้วกัน

‘เขาทำอะไรลงป๊ายยยยยยยย ไปนัดเจ้าพอตเตอร์ที่ทะเลสาบเนี้ยนะ’เขา เดรโก มัลฟอย ทายาทตระกูลมัลฟอยที่เลิศเล่อเพอร์เฟ็ค หล่อ เรียนเก่ง แค่รองยัยเกรนเจอร์!!! หลังจากขอนัดพบกับคู่อริให้ไปเจอกันที่ริมทะเลสาบ อีกฝ่ายก็ลุกไปทันที

“นายเป็นอะไรว่ะ เดรโก”ชายหนุ่มผิวสีแทน สัญชาติอิตาลี ทายาทหนุ่มตระกูลซาบินี่ นามว่า เบลส ถามขึ้นด้วยความสงสัย เนื่องจากเห็นอีกฝ่ายนั่งมองพอตเตอร์อยู่ตลอด

            สำหรับเขาที่คบกับเดรโกมาตั้งแต่เด็ก ย่อมรู้จักนิสัยของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี ภายนอกเดรโกอาจจะดูปากเสียในสายตาของใครหลาย ๆ คน หยิ่งในตามฉบับของตระกูลมัลฟอย แต่ที่จริงแล้วนั้นเป็นท่าทางที่เดรโกถูกสั่งสอนอบรมในแบบฉบับของทายาทตระกูลมัลฟอยเพื่อให้ดูดี สมกับเลือดบริสุทธิ์ที่ถูกอบรมสั่งสอนมาอย่างดี ลึก ๆ แล้วเดรโกเป็นคนที่ใจดี รักสัตว์เลี้ยง ไม่อ่อนแอ มีเวลาว่างชอบอ่านหนังสือ เป็นขวัญใจสาว ๆ แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้ตัว ซะนี่.. แถมเจ้าตัวยังปิดความลับและความรู้สึกได้เก่งขั้นเทพ คิดแล้วก็เหนื่อยใจแทน

“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ขอตัวไปห้องสมุดก่อนนะเบลส”เขาบอกกับเพื่อน ซึ่งเบลสก็ไม่ได้อะไร มันก็ยักไหล่ก่อนที่จะกินข้าวต่อ

‘นับวัน เจ้าพอตเตอร์ยิ่งหน้าหวาน มันเป็นผู้ชายแน่หรือเปล่าฟ่ะ?’เขาคิดอย่างสงสัยเมื่อสังเกตหน้าตาของคู่อริมาตั้งแต่ปี 1 เวลาที่ได้ทะเลาะกันแล้วเผลอมองหน้า ใจเขาก็เต้นแบบแปลก ๆ แล้ว

‘งั้นต้องพิสูจน์กันแล้วสินะ’เดรโกให้คำสัญญากับตัวเอง แต่เขาก็ยอมรับว่าเขา ‘แอบรัก’ คู่อริตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ

            ขายาว ๆ ของหนุ่มผมทองเดินก้าวเท้าไปอย่างรวดเร็วไปทางทะเลสาบที่นัดอีกคนเอาไว้ ก่อนที่จะเห็นนอนหลับอยู่บนพื้นหญ้าอย่างสบายอารมณ์ เขาค่อย ๆ ก้าวเท้าอย่างเงียบเชียบเข้าไปหาเด็กหนุ่มร่างบาง ผมดำ หน้าตาหวานราวกับผู้หญิง เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายตื่นขึ้นมา

‘นายนี่ ร้ายเหมือนกันนะ’เขานั่งทรุดลงไปข้าง ๆ อีกฝ่ายอย่างเงียบเชียบ พลางเอามือไปเขี่ยเส้นผมของอีกฝ่าย

            เขานั่งมองอีกฝ่ายอย่างเพลิดเพลิน จน..

จุ๊บ

            เขาก้มลงไปจุ๊บหน้าผากของอีกฝ่าย ก่อนที่จะเริ่มรู้สึกตัว ลุกขึ้นพรวดพราดทันที

‘มะ.. เมื่อกี้ฉันอะไรลงไป!!! ก้มลงไปจูบหน้าผากหมอนั้นเนี้ยนะ!!’เขาแทบไม่อยากจะเชื่อตัวเอง ที่เมื่อกี้ได้ทำอะไรที่น่าไม่น่าเชื่อกับตัวเอง เขาเอามือจับหน้าตัวเองที่แดงเถือด ก่อนที่จะรีบวิ่งหนีไปทันที โดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายแค่พักสายตา ไม่ได้หลับ

            หลังจากที่เดรโกวิ่งไปแล้ว แฮร์รี่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนที่ลุกขึ้นนั่งแล้วจับที่หน้าผากของตัวเองทันที

‘จะ.. เจ้าบ้านั้น บังอาจมาจูบหน้าผากฉัน’เขานั่งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน พลางเอามือจับหน้าผาก โดยที่เขาไม่รู้ตัวว่าได้เขาได้มาถึงหอคอยกริฟฟินดอร์แล้ว จนรอนถามเขานั้นแหละ เขาถึงได้รู้สึกตัวนะ

“นายเป็นอะไรเปล่า แฮร์รี่ เห็นจับหน้าผากอยู่นานแล้วนะ”

“อะ.. อ๋อเปล่า ไม่มีอะไร”เขาตอบด้วยน้ำเสียงเหม่อลอย ขาก็ก้าวเท้าไปทางหอนอนชาย แล้วลงนอนบนเตียงของเขา

++++++++++++++++

มาต่อแล้วนะ :)

Good night