คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : คาบเรียนวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดที่สบาย ๆ
สามสหายกริฟฟินดอร์รวมถึงนักเรียนคนอื่น
ๆ ได้เดินมาถึงห้องเรียนวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ทุกคนต่างนั่งที่ประจำ
เมื่อเห็นว่าศาสตราจารย์สาวนั่งอยู่หน้าห้อง
“สวัสดีจ๊ะ
นักเรียนทุกคน”เอเลน่าทักทายลูกศิษย์ด้วยสีหน้าแจ่มใส
“สวัสดีครับ/สวัสดีคะ
ศาสตราจารย์เทย์เลอร์!”
“วันนี้เราจะมาเรียนเกี่ยวกับการป้องกันตัวจากศาสตร์มืด
ซึ่งแน่นอนว่าคาบเรียนนี้ จะให้ทุกคนแสดงทักษะในการใช้เวทย์มนต์ที่ถูกต้อง”กวาดสายตามองไปรอบห้อง
“ทุก
ๆ คนรู้ใช้ไหมว่า วิชานี้เราจะใช้ป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ซึ่งเกิดขึ้นจาก..”เว้นคำพูดออกมา ก่อนที่พูดชื่อของใครบางคนออกมา
โดยที่ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ
“โวลเดอร์มอร์”กวาดสายตามองไปรอบห้องเมื่อทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ
เมื่อเอยชื่อบุคคลต้องห้ามออกมา
“และแน่นอนว่าคาถาที่พวกศาสตร์มืดใช้
มีอะไรบ้างนะ ใครตอบได้”เฮอร์ไมโอนี่ยกมือขึ้นตอบทันที
“เชิญ
คุณเกรนเจอร์”
“คำสาปกรีดแทง
คำสาปสะกดใจ และคำสาปพิฆาต คะ”
“กริฟฟินดอร์สิบคะแนน
สำหรับคำตอบคุณเกรนเจอร์ ซึ่งแน่นอนว่า ในห้องนี้
มีผู้รอดชีวิตจากคำสาปพิฆาตเช่นกัน”เหลือบสายตามองไปยังเจ้าของฉายาเด็กชายผู้รอดชีวิต
แฮร์รี่ พอตเตอร์
“และวันนี้เราจะมาเรียนคาถาง่าย
ๆ ซึ่งคาถาบทนี้จะเป็นคาถาที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามทำให้ทั้งร่างติดเข้าหากัน พูดตามนะ
เพ็ตตริพีคัส โททาลัส”
“เพ็ตตริพีคัส
โททาลัส!”
“คาถานี้ครูจะสอนเพิ่มเติมในคาบเรียนหน้า
วันนี้ครูจะให้การบ้านกับพวกเธอ โดยพวกเธอจะต้องเขียนรายงานมาหนึ่งม้วน ว่าด้วย
คาถาที่ใช้ป้องกันจากศาสตร์มืด ส่งคาบหน้า ส่วนวันนี้ เลิกคลาสได้จ๊ะ”
“คาบเรียนวันนี้สบาย
ๆ จังแฮะ”รอนพูดอย่างสบายอารมณ์ แต่ก็นึกถึงเวลาที่อาจารย์สอนเมื่อกี้ที่อาจารย์ได้พูดชื่อของ
คนที่คุณก็รู้ว่าใคร
“ต่อไปก็ได้เวลากินข้าวสักที
หิวจะตายแล้ววว”
“นายก็หิวได้ตลอดเวลานั้นแหละ”แฮร์รี่พูดพลางกลั่นหัวเราะ
“คาบบ่ายเราไม่มีเรียน
เมื่อกินข้าวเสร็จแล้ว
เดียวเราไปห้องสมุดเพื่อทำการบ้านของศาสตราจารย์เทย์เลอร์กันนะ”เฮอร์ไมโอนี่พูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ แต่สายตาคมกรีบส่งมายังแฮร์รี่กับรอนทันที
“ได้สิ
เฮอร์ไมโอนี่”ทั้งสองให้คำตอบพร้อมกัน
ห้องโถง
เวลานี้เต็มไปด้วยเหล่านักเรียนและศาสตราจารย์
“ผมของเธอสวยจัง”
“หนังสือเล่มนี้นายอ่านหรือยัง
สนุกมาเลยละ”
เสียงต่าง ๆ
ของเหล่านักเรียนต่างบ้านต่างชั้นปีกำลังคุยในเรื่องที่ตนสนใจ แต่ไม่ใช้กับแฮร์รี่
พอตเตอร์ เด็กหนุ่มที่ตอนนี้กำลังนั่งเขี่ยอาหารในจานเล่นอยู่
“อ๊าย
ม่าน อิน อ๋อ แออี่ (นายไม่กินหรอแฮร์รี่)”เป็นรอนที่ตอนนี้อาหารเต็มปากเลย
“รอน!
จะกินหรือจะพูดเอาสักอย่างได้ไหม?”เฮอร์ไมโอนี่ดุแฟนหนุ่มของตน
แคก
แคก
“เอา
รอน น้ำ”แฮร์รี่ส่งน้ำให้เพื่อนสนิท
กลัวว่าน้ำจะติดคอไปสักก่อน
“ว่าแต่..
เมื่อกี้นายจะถามอะไรฉันหรือรอน?”แฮร์รี่ถามด้วยความสงสัย
“ฉันถามนายว่า
นายไม่กินเหรอ”
“ฉันกิน
จนฉันอิ่มแล้วรอน”แฮร์รี่พูดพลางสายตาหันไปเห็นเด็กหนุ่มผมทองบ้านสลิธีรินส่งตามาให้
‘อะไรของมัน’เห็นปากของอีกฝ่ายก็พยายามที่จะอ่าน
‘เจอกัน’
‘ที่ริม’
‘ทะเลสาบ’เขางงเป็นอย่างมากที่คู่อรินัดเจอเขาที่ริบทะเลสาบ
‘มาคนเดียวนะ’เขาตอบโอเคไปโดยพยักหน้าไปหนึ่งครั้ง
ก่อนที่จะบอกเฮอร์ไมโอนี่ว่าขอตัวกลับหอคอยกริฟฟินดอร์ เพื่อที่จะไปนั่งทำการบ้าน
โดยที่เพื่อนสาวของเขาเข้าใจ ขาทั้งสองเดินออกจากห้องโถงไป
แต่จุดหมายปลายทางไม่ใช้ที่หอกริฟฟินดอร์ดังที่บอกเพื่อนสาว
แต่เป็นริมทะเลสาบที่เจ้ามัลฟอยบอกให้ไปเจอ
++++++++++++++++++
เจอกันตอนหน้านะ กรุณารอสักครู่..
:)
ความคิดเห็น