fic Reborn - ความลับที่ไม่เป็นความลับอีกต่อไป

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 5 ความสงสัยที่เคลือบแคลงของรีบอร์นและบุคคลปริศนา

แต่รีบอร์นึกว่าสึนะหลับไปแล้วจึงหลับตามไป

ด้านสึนะ

  หลังจากกลับมาที่ห้องแล้ว กลับหลับตาไม่ลง พลางคิดถึงคำพูดที่แม่พูดไว้ก่อนหน้านี่

1 ชั่วโมงก่อน

'ยังไม่มีใครรู้เรื่องของลูกใช้ไหมจ๊ะ? ซือคุง?'

'ครับแม่'

'แม้แต่พวกรีบอร์นคุง?'

'ครับ'

'เรื่องที่ลูกเป็น...'แต่ก่อนที่นานะจะพูดจบเสียงของแรมโบ้ได้ดังขึ้น พร้อม ๆ กับเด็กคนหนึ่งหายตัวไปอย่างรวดเร็ว..

'สึนะ วันนี้แม่ไปโรงพยาบาลมา อาทิตย์หน้าลูกเตรียมตัวเข้าโรงพยาบาลนะจ๊ะ'

'ครับแม่ ราตรีสวัสดิ์ครับ'สึนะพูดก่อนที่จะขอตัวขึ้นไปนอน

'ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ'

 เมื่อสึนะนึกถึงคำพูดนั้น ก็คิดถึงพวกเพื่อน ๆ ไม่ได้ กับความลับที่ซ่อนอยู่ ใจนึงก็อยากบอก แต่อีกใจก็ไม่อยากบอก สึนะคิดไปเรื่อย ๆ จนผล่อยหลับไป

+++

 เวลา 06.30 น.

 รีบอร์นที่ตื่นขึ้นมา ก่อนที่สมองจะรับรู้เรื่องต่าง ๆ พลันสายตาก็มองไปที่เตียงของลูกศิษย์ แต่กลับพบแต่เตียงที่ว่างเปล่า..

'เจ้าห่วย หายไปไหน?'

แกร็ก

"อ้าว? รีบอร์นนายตื่นแล้วหรอ กำลังจะปลุกพอดีเลย"สึนะที่เข้ามาในชุดไปรเวท เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์

"นาย.. ตื่นนานแล้วหรอ"รีบอร์นถามด้วยความสงสัย

"อือ ตื่นได้สักพักแล้วล่ะ? เราลงไปข้างล่างดีกว่าน่ะ คุณแม่เรียกกินข้าวเช้าแล้วน่ะ"สึนะก่อนที่รีบอร์นจะกระโดดมานั่งที่ไหล่ของสึนะ แล้วสึนะก็เดินลงไปข้างล่าง

'นายปิดบังเรื่องอะไรกันอยู่กันแน่? ชั้นอ่านใจนายไม่ได้เลย'

+++

เวลา 07.00 น.

ชั้นล่าง

 สมาชิกในบ้านพร้อมหน้าพร้อมตากันที่โต๊ะอาหารถามทุกข์สุกดิบกันก่อนที่จะมีเสียงขัดจังหวะดังขึ้น

ปิ๊ง ป๊อง

"ใครกันนะ มาแต่เช้าเชียว"นานะว่าก่อนที่จะเดินออกไปเปิดประตู

หน้าบ้าน

"ค่า~ ใครค่ะ"นานะเปิดประตู

"อ้าว! กลับมาแล้วหรือจ๊ะ!"นานะพูดด้วยเสียงที่ดีใจเมื่อเห็นบุคคลตรงหน้า

"ครับแม่! ผมกลับมาแล้ว"บุคคลปริศนาพูดตอบ พร้อมด้วยเด็กสาวที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้าขานรับ
+++