ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 4 ดูแลและการรับเข้าตระกูลหยาง
ประเทศจีน
เวลา 07.00 น.
คฤหาสน์ตระกูล หยาง
คฤหาสน์หลังนี้เป็นคฤหาสน์ที่ค่อนข้างจะเก่าแก่ สร้างขึ้นใน ยุคราชวงศ์ซาง โดยโครงสร้างภายนอก กระเบื้องเป็นสีฟ้า หน้าบ้านมีป้ายชื่อประดับว่า 'ตระกูล หยาง' อยู่ บริเวณรั้วบ้าน กำแพงบ้านทอดยาวไปอย่างสุดลูกหูลูกตาและบริเวณนั้นปกคลุมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี มีต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ มีสระน้ำเป็นย่อม ๆ ถ้าเดินเข้าไปทางซ้ายอีกหน่อย จะพบกับสระน้ำขนาดใหญ่ซึ่งเลี้ยงปลาคาร์ฟเอาไว้หลายสิบตัว มีสะพานตรงกลางซึ่งเป็นสีแดงเพื่อเดินดูความสวยงาม พร้อม ๆ กับ มีศาลาเอาไว้นั่งพักผ่อนบริเวณนั้น 3 หลัง ไปทางขวาจะพบกับโรงฝึกศิลปะการต่อสู้และเรือนต่าง ๆ มากมาย เช่น โรงฝึกกังฟู โรงฝึกคาราเต้ เรือนจัดดอกไม้ เรือนสอนการเย็บปักถักร้อย เป็นต้น ซึ่งเปิดให้เหล่าผู้สนใจเข้ามาเรียนได้ ลึกเข้าไปอีกหน่อย เป็นคฤหาสน์ของเจ้าบ้านและคนในตระกูลซึ่งไม่อนุญาตให้เหล่าคนนอกเข้ามาในบริเวณนี้ นอกจากได้รับอนุญาตแล้วเท่านั้น
ห้องนอนเสี่ยวหลง
ซึ่งตอนนี้มี แฮร์รี่ พอตเตอร์ เด็กชายผู้รอดชีวิตกำลังนอนหลับอยู่ โดยแขนข้างหนึ่งมีสายน้ำเกลือติดอยู่ และข้างเตียงมีเด็กหนุ่มนามเสี่ยวหลงนอนเฝ้าอยู่ข้างเตียง
แกร็ก
"ใคร"เด็กหนุ่มลืมตาทันทีเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด
"ฉันเอง"เหมยหลินเดินเข้ามา วันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีฟ้า ทำให้เธอดูน่ารักมากยิ่งขึ้น
"เป็นอย่างไรบ้าง?"เหมยหลินถาม ก่อนที่จะเดินเข้าไปดูเพื่อนคนสำคัญของเธอ
"ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ อีก 2-3 วัน คงจะฟื้น"
"เหรอ.."
"แต่ว่า.."
"แต่?"
"แฮร์รี่ มีแผลหลายแห่ง นี้ยังไม่รวมแผลที่เกิดจากการกระทำของคราวนี้ด้วยน่ะ"
ต่อ
"แล้วมีทางรักษาหรือเปล่า?"เหมยหลินถามอย่างสงสัย พลางเอามือลูบที่หัวของแฮร์รี่
"แผลภายนอกนะ ไม่มีปัญหา แต่ภายในนี้สิ เฮ้อ~"เสี่ยวหลงถอนหายใจอย่างหนักใจ เขารู้ว่าแผลของแฮร์รี่นะเกิดจากการทารุณกรรมโดยฝีมือมาจากลุงและป้าของเขา แต่เรื่องนี้นะ เหมอยหลินน่าจะรู้เหมือนกันเมื่อมองบาดแผล แต่แผลภายในนี้สิ จะต้องใช้เวลาในการรักษา
"นี้.. เสี่ยวหลง"
"อะไรเหรอ? เหมยหลิน?"เสี่ยวหลงแปลกใจที่เหมยหลินเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงที่อ้อนล้า
"ฉันมีเรื่องจะปรึกษา"
"เรื่องอะไรล่ะ?"
"ไปคุยกันข้างนอก"เหมยหลินลูบหัวแฮร์รี่อีกครั้ง ก่อนจะเดินนำออกไป
นอกห้อง
"มีอะไรหรือเปล่า?"
"ฉันจะรับแฮร์รี่ เป็นคนในตระกูลของเรา"ทันทีที่พูดจบเสี่ยวหลงตกใจเป็นอย่างมาก
"ญาติ ๆ ของเราต้องไม่เห็นด้วยแน่!!"
"ไม่ต้องห่วงหรอก นายก็รู้ว่าฉันคือใคร! เจ้าบ้านตระกูลรุ่นที่ 10 เชียวนะ"
"ตามใจเธอ.."
"ขอบใจ"เธอยิ้มก่อนจะพูดต่อ"ช่วยเรียกหัวหน้าตระกูลสาขาย่อย มาพบฉันภายในพรุ่งนี้เวลา 10 โมงเช้า"
"รับบัญชา คุณหนู"เสี่ยวหลงโค้งคำนับ ก่อนจะทำตามคำสั่งทันที
++++++++++
วันต่อมา
10 โมงเช้า
ห้องประชุม
"ดิฉันต้องขอประทานโทษเป็นอย่างมากและขอบคุณที่กรุณามาในวันนี้!"เหมยหลินกล่าวคำขอโทษทันทีที่เดินเข้ามาในห้องประชุม
"ไม่เป็นไรครับ ท่านเจ้าตระกูล"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
"เรื่องที่มานัดพบในวันนี้ เราอยากจะขอแจ้งให้ทราบว่า เราอยากจะรับบุคคลหนึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลของเรา"ทันทีที่พูดจบ เสียงพูดคุยก็เกิดขึ้น
"ท่านเจ้าตระกูลครับ เรื่องนั้น!"ชายคนเดิมกล่าวขึ้น
"เราจะไว้ใจเขาได้หรือครับ?"ชายอีกคนกล่าวขึ้น
"ไว้ใจได้สิ เสี่ยวหลง เล่าประวัติความเป็นมาของเด็กคนนั้นสิ"
"ครับ คุณหนู"เสี่ยวหลงเริ่มเล่าตั้งแต่เหย่หลงมารายงาน การไปช่วยเหลือ และตลอดถึงการรักษารวมทั้งบาดแผลที่ถูกทารุณกรรมอย่างทารุณ
"นี้มันอะไรกัน! แบบนี้เข้าข่ายทารุณกรรมชัด ๆ น่ะค่ะ"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างตกใจ
"ใช้แล้วล่ะ คุณนายอิจิโจ"เหมยหลินตอบ
"แบบนี้ต้องฟ้องคะ!"ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ คุณนายอิจิโจพูดขึ้น
"ยังไม่ใช้ตอนนี้ คุณนายริมะ"เสียงที่เย็นชาของเหมยหลินดังขึ้น ทำให้ทุกคนเริ่มจะเงียบลง
"แล้วเด็กคนนั้นชื่ออะไรหรือค่ะ ท่านเจ้าบ้าน"
"แฮร์รี่ พอตเตอร์ และเราอยากให้ทุกคนยอมรับในการตัดสินใจของเราด้วย เราขอร้อง"เหมยหลินลุกจากเก้าอี้ พลางก้มหัวขอร้อง
"อย่าเลยค่ะท่านเจ้าบ้าน! อย่าทำแบบนี้!"
"คุณอิชิมุระ"
"พวกเราเต็มใจยอมรับในการตัดสินใจของคุณค่ะ"อิชิมุระ อากิโกะ หญิงสาวอายุ 30 ปีพูดขึ้น
"จริงหรือค่ะ.."เหมยหลินกล่าวก่อนจะมองทุกคนพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
"ขอบคุณค่ะ ทุกท่าน"เหมยหลินกล่าวขอบคุณก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับไป..
++++++++++
ห้องนอนเสี่ยวหลง
"เธอนี้ สุดยอดไปเลยน่ะ.."เสี่ยวหลงชมเพื่อนสนิท
"พอเถอะ.. นายพูดมา 10 รอบแล้วน่ะ ตั้งแต่ออกจากห้องประชุมน่ะ"เหมยหลินว่าก่อนที่จะนั่งบนโซฟา
"ฮึฮึฮึ"เสี่ยวหลงกลั้นขำ
"ขำอะไรของนาย?"
"เปล่านิ"เสี่ยวหลงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนที่จะลงมือตรวจแฮร์รี่ต่อไป..
+++++++++
แล้วเจอกัน
เวลา 07.00 น.
คฤหาสน์ตระกูล หยาง
คฤหาสน์หลังนี้เป็นคฤหาสน์ที่ค่อนข้างจะเก่าแก่ สร้างขึ้นใน ยุคราชวงศ์ซาง โดยโครงสร้างภายนอก กระเบื้องเป็นสีฟ้า หน้าบ้านมีป้ายชื่อประดับว่า 'ตระกูล หยาง' อยู่ บริเวณรั้วบ้าน กำแพงบ้านทอดยาวไปอย่างสุดลูกหูลูกตาและบริเวณนั้นปกคลุมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี มีต้นไม้หลากหลายสายพันธุ์ มีสระน้ำเป็นย่อม ๆ ถ้าเดินเข้าไปทางซ้ายอีกหน่อย จะพบกับสระน้ำขนาดใหญ่ซึ่งเลี้ยงปลาคาร์ฟเอาไว้หลายสิบตัว มีสะพานตรงกลางซึ่งเป็นสีแดงเพื่อเดินดูความสวยงาม พร้อม ๆ กับ มีศาลาเอาไว้นั่งพักผ่อนบริเวณนั้น 3 หลัง ไปทางขวาจะพบกับโรงฝึกศิลปะการต่อสู้และเรือนต่าง ๆ มากมาย เช่น โรงฝึกกังฟู โรงฝึกคาราเต้ เรือนจัดดอกไม้ เรือนสอนการเย็บปักถักร้อย เป็นต้น ซึ่งเปิดให้เหล่าผู้สนใจเข้ามาเรียนได้ ลึกเข้าไปอีกหน่อย เป็นคฤหาสน์ของเจ้าบ้านและคนในตระกูลซึ่งไม่อนุญาตให้เหล่าคนนอกเข้ามาในบริเวณนี้ นอกจากได้รับอนุญาตแล้วเท่านั้น
ห้องนอนเสี่ยวหลง
ซึ่งตอนนี้มี แฮร์รี่ พอตเตอร์ เด็กชายผู้รอดชีวิตกำลังนอนหลับอยู่ โดยแขนข้างหนึ่งมีสายน้ำเกลือติดอยู่ และข้างเตียงมีเด็กหนุ่มนามเสี่ยวหลงนอนเฝ้าอยู่ข้างเตียง
แกร็ก
"ใคร"เด็กหนุ่มลืมตาทันทีเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด
"ฉันเอง"เหมยหลินเดินเข้ามา วันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีฟ้า ทำให้เธอดูน่ารักมากยิ่งขึ้น
"เป็นอย่างไรบ้าง?"เหมยหลินถาม ก่อนที่จะเดินเข้าไปดูเพื่อนคนสำคัญของเธอ
"ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ อีก 2-3 วัน คงจะฟื้น"
"เหรอ.."
"แต่ว่า.."
"แต่?"
"แฮร์รี่ มีแผลหลายแห่ง นี้ยังไม่รวมแผลที่เกิดจากการกระทำของคราวนี้ด้วยน่ะ"
ต่อ
"แล้วมีทางรักษาหรือเปล่า?"เหมยหลินถามอย่างสงสัย พลางเอามือลูบที่หัวของแฮร์รี่
"แผลภายนอกนะ ไม่มีปัญหา แต่ภายในนี้สิ เฮ้อ~"เสี่ยวหลงถอนหายใจอย่างหนักใจ เขารู้ว่าแผลของแฮร์รี่นะเกิดจากการทารุณกรรมโดยฝีมือมาจากลุงและป้าของเขา แต่เรื่องนี้นะ เหมอยหลินน่าจะรู้เหมือนกันเมื่อมองบาดแผล แต่แผลภายในนี้สิ จะต้องใช้เวลาในการรักษา
"นี้.. เสี่ยวหลง"
"อะไรเหรอ? เหมยหลิน?"เสี่ยวหลงแปลกใจที่เหมยหลินเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงที่อ้อนล้า
"ฉันมีเรื่องจะปรึกษา"
"เรื่องอะไรล่ะ?"
"ไปคุยกันข้างนอก"เหมยหลินลูบหัวแฮร์รี่อีกครั้ง ก่อนจะเดินนำออกไป
นอกห้อง
"มีอะไรหรือเปล่า?"
"ฉันจะรับแฮร์รี่ เป็นคนในตระกูลของเรา"ทันทีที่พูดจบเสี่ยวหลงตกใจเป็นอย่างมาก
"ญาติ ๆ ของเราต้องไม่เห็นด้วยแน่!!"
"ไม่ต้องห่วงหรอก นายก็รู้ว่าฉันคือใคร! เจ้าบ้านตระกูลรุ่นที่ 10 เชียวนะ"
"ตามใจเธอ.."
"ขอบใจ"เธอยิ้มก่อนจะพูดต่อ"ช่วยเรียกหัวหน้าตระกูลสาขาย่อย มาพบฉันภายในพรุ่งนี้เวลา 10 โมงเช้า"
"รับบัญชา คุณหนู"เสี่ยวหลงโค้งคำนับ ก่อนจะทำตามคำสั่งทันที
++++++++++
วันต่อมา
10 โมงเช้า
ห้องประชุม
"ดิฉันต้องขอประทานโทษเป็นอย่างมากและขอบคุณที่กรุณามาในวันนี้!"เหมยหลินกล่าวคำขอโทษทันทีที่เดินเข้ามาในห้องประชุม
"ไม่เป็นไรครับ ท่านเจ้าตระกูล"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
"เรื่องที่มานัดพบในวันนี้ เราอยากจะขอแจ้งให้ทราบว่า เราอยากจะรับบุคคลหนึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลของเรา"ทันทีที่พูดจบ เสียงพูดคุยก็เกิดขึ้น
"ท่านเจ้าตระกูลครับ เรื่องนั้น!"ชายคนเดิมกล่าวขึ้น
"เราจะไว้ใจเขาได้หรือครับ?"ชายอีกคนกล่าวขึ้น
"ไว้ใจได้สิ เสี่ยวหลง เล่าประวัติความเป็นมาของเด็กคนนั้นสิ"
"ครับ คุณหนู"เสี่ยวหลงเริ่มเล่าตั้งแต่เหย่หลงมารายงาน การไปช่วยเหลือ และตลอดถึงการรักษารวมทั้งบาดแผลที่ถูกทารุณกรรมอย่างทารุณ
"นี้มันอะไรกัน! แบบนี้เข้าข่ายทารุณกรรมชัด ๆ น่ะค่ะ"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างตกใจ
"ใช้แล้วล่ะ คุณนายอิจิโจ"เหมยหลินตอบ
"แบบนี้ต้องฟ้องคะ!"ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ คุณนายอิจิโจพูดขึ้น
"ยังไม่ใช้ตอนนี้ คุณนายริมะ"เสียงที่เย็นชาของเหมยหลินดังขึ้น ทำให้ทุกคนเริ่มจะเงียบลง
"แล้วเด็กคนนั้นชื่ออะไรหรือค่ะ ท่านเจ้าบ้าน"
"แฮร์รี่ พอตเตอร์ และเราอยากให้ทุกคนยอมรับในการตัดสินใจของเราด้วย เราขอร้อง"เหมยหลินลุกจากเก้าอี้ พลางก้มหัวขอร้อง
"อย่าเลยค่ะท่านเจ้าบ้าน! อย่าทำแบบนี้!"
"คุณอิชิมุระ"
"พวกเราเต็มใจยอมรับในการตัดสินใจของคุณค่ะ"อิชิมุระ อากิโกะ หญิงสาวอายุ 30 ปีพูดขึ้น
"จริงหรือค่ะ.."เหมยหลินกล่าวก่อนจะมองทุกคนพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน
"ขอบคุณค่ะ ทุกท่าน"เหมยหลินกล่าวขอบคุณก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับไป..
++++++++++
ห้องนอนเสี่ยวหลง
"เธอนี้ สุดยอดไปเลยน่ะ.."เสี่ยวหลงชมเพื่อนสนิท
"พอเถอะ.. นายพูดมา 10 รอบแล้วน่ะ ตั้งแต่ออกจากห้องประชุมน่ะ"เหมยหลินว่าก่อนที่จะนั่งบนโซฟา
"ฮึฮึฮึ"เสี่ยวหลงกลั้นขำ
"ขำอะไรของนาย?"
"เปล่านิ"เสี่ยวหลงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนที่จะลงมือตรวจแฮร์รี่ต่อไป..
+++++++++
แล้วเจอกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น