ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : บทที่ 13 ท่านน้าและพี่ชายแห่งตระกูลอาเบะโนะ
ยุคปัจจุบัน
ญี่ปุ่น
หน้าคฤหาสน์ตระกูลอาเบะโนะ
มีชายหนุ่มรูปร่างสูงราว ๆ 188 ซม. ผมสีเทาแซมดำ ดวงตาสีทอง ข้างตัวมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ ข้าง ๆ กันนั้นมีกระดานสำหรับวาดรูปรวมอยู่ด้วย
'เอ๊? ไม่มีใครอยู่เลยหรือไงน่ะ เงียบ ๆ'ชายหนุ่มได้แต่คิดแล้วเปิดประตูเดินเข้าไป
"กลับมาแล้วครับ"
"ยินดีต้อนรับกลับครับ นายท่าน"เสียงของข้ารับใช้ของเทนคูตอบกลับ
"ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ?"
"ขอรับ พวกท่านอายะและพวกเพื่อน ๆ ไปเที่ยวสวนสนุก ขอรับ ส่วนท่านเทนคู ท่านเบียกโกะและท่านโคจิน รู้สึกสังหรณ์ไม่ดีจึงรีบตามไปสมทบขอรับ แต่พวกท่านได้ขาดการติดต่อไปเมื่อสามวันก่อนขอรับ นายท่าน"ภูตรับใช้รายงาน
"อื้ม งั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะตรวจดูว่าพวกอายะหายไปไหนแล้ว ชิกิ!"ชายหนุ่มปล่อยชิกิงามิออกมา
ปุ้ง
กระดาษยันต์แปรเปลี่ยนสภาพเป็นนกสีขาวในทันที..
"จงไปส่งข่าวถึงสุกิชิโระ เกี่ยวกับเรื่องนี้"ชายหนุ่มออกคำสั่งแล้วจึงปล่อยชิกิงามิของตนออไปทันที
"เอาล่ะ! ต้องรีบหน่อยแล้ว!"ชายหนุ่มให้กำลังใจตนเอง ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทำพิธี ส่วนภูตรับใช้ของเทนคูได้นำสิ่งของของนายท่านไปเก็บที่ห้องในทันที
ด้านชิกิงามิ
นกกระดาษสีขาวมาถึงมหาวิทยาลัยชิโร่ยาฉะซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยในเครือโรงเรียนฮิเมะซากุระซากิ นกกระดาษตนนี้กำลังจับตาดูเด็กหนุ่มผมดำ ซึ่งกำลังคุยเล่นกับเพื่อน ๆ อย่างสนุกสนาน ก่อนที่เด็กหนุ่มคนนั้นจะสังเกตเห็น..
"ขอตัวก่อนน่ะ"เด็กหนุ่มบอกเพื่อนของตน
"จะไปไหนเหรอจ๊ะ ทาเครุ"หญิงสาวในกลุ่มถาม ก่อนที่จะรับคำตอบที่ทำให้หน้าแดง
"ห้องน้ำ จะไปด้วยกันไหมล่ะ?"ชายหนุ่มหยอกเพื่อนสาวเล่น
"จะบ้าเหรอ! งั้นพวกเราไปที่หอละกัน"
"จ้า ๆ"
"ไปก่อนน่ะ แล้วเจอกัน ทาเครุ"เสียงเพื่อนอีกคนหนึ่งดังขึ้น
"เออ"เมื่อพวกเพื่อน ๆ เดินไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเดินมายังห้องเรียนที่ไม่ใช้แล้วรวมทั้งชิกิงามิได้กลายเป็นแผ่นกระดาษทันที
ปุ้ง
เมื่อชายหนุ่มอ่านเนื้อหาในจดหมายแล้ว หน้าเครียดทันที พร้อมกับเดินไปที่ห้องผู้อำนวยการทันที..
'ถึงสุกิชิโระ
อายะหายตัวไป รีบกลับมาบ้านด่วน! จะอธิบายส่วนที่เหลือเมื่อหลานกลับมาถึงบ้านแล้ว
จาก มาโคโตะ'
ก๊อก ก๊อก
"ขออนุญาต ครับ ท่านผอ."
"อ้าว? อาเบะคุง มีอะไรเหรอ?"ชายหนุ่มหน้าอ่อนกว่าวัยถามขึ้น ซึ่งท่านผู้อำนวยการคนนี้หน้าตาราว ๆ สิบเจ็ดปี ผมสีฟ้าแซมม่วง ดวงตาสีม่วงดูลึกลับ ปัจจุบันไม่มีใครรู้ว่าผู้อำนวยการท่านนี้อายุเท่าไหร่กันแน่!
"ครับ ผมจะมาขออนุญาตกลับบ้านนะครับ"
"เรื่องด่วนสินะ"
"ครับ"
"ผมอนุญาต"สิ้นเสียงให้การอนุญาตผอ.จึงปั้มตราอนุญาตลงในใบการอนุญาตให้นักศึกษากลับบ้านได้
"เมื่อเสร็จเรื่องแล้ว ผมจะรีบกลับมาครับ"ชายหนุ่มให้สัญญา
"อื้ม เดินทางดี ๆ น่ะ"
"ครับ"ชายหนุ่มตอบกลับจึงเดินออกไป
ภายในห้องผู้อำนวยการ
"เฮ้อ~ ให้ตายสิ ลูกชายเธอนี่ เหลือเกินจริง ๆ น่ะ หวงน้องสาวขนาดนั้นน่ะ"ผู้อำนวยการหยิบรูปหญิงสาวซึ่งมีเด็กชายถ่ายรูปรวมกับเขาอยู่ด้วย
ด้านสุกิชิโระ
หออาคาสึกะ(หอรวม แยกชาย-หญิง)
ห้อง 505
"เฮ้! นายกำลังทำอะไรน่ะ"รูมเมตถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของกำลังเก็บของ
"เก็บของกลับบ้านน่ะ"
ก๊อก ก๊อก
"เฮ้! ทาเครุ เราได้ข่าวมา กำลังจะกลับบ้านเหรอ"เสียงของชายหนุ่มที่พึ่งเปิดประตูดังขึ้น
"ใช้แล้วล่ะ เรียว เอาละ เรียบร้อย!"
"เขาไม่ยอมน่ะ!"เสียงของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับกอดทาเครุแน่น
"ปล่อยน่ะ มิกิ"ทาเครุจับแขนเพื่อนสาวออกจากตัว
"ผมต้องกลับ พอดีมีเรื่องด่วนที่บ้านเข้ามาน่ะ"เมื่อทาเครุอธิบายถึงเหตุผลในการกลับบ้านเพื่อน ๆ ต่างรับรู้ว่าเขาต้องกลับ
"งั้น! เดินทางดี ๆ น่ะ ทาเครุ"มิกิพูดขึ้นระหว่างที่พวกเขากำลังลงลิฟท์และเมื่อถึงชั้นล่าง
"อื้ม ช่วงฉันไม่อยู่ฝากนายดูแลเพื่อน ๆ ด้วยน่ะ โช"ทาเครุหันไปบอกรูมเมตของตน
"วางใจได้เลย เพื่อน!"
"ไปล่ะน่ะ"ทาเครุบอกก่อนขอตัวกลับบ้าน
"ฉันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีเลย"มิกิพูดขึ้น แต่กลับไม่มีใครได้ยิน
"เธอว่าอะไรน่ะ มิกิ"เสียงของเรียวดังขึ้น
"อะ..อ๋อ เปล่า ๆ ไม่มีอะไร ขอตัวน่ะ"มิกิขอตัวขึ้นห้องทันที
"อะไรของเขา โชไปเล่นบาสกัน"เรียวชวนโชไปเล่นบาส แล้วทั้งสองหนุ่มก็เล่นบาสกันอย่างสนุกสนาน
ด้านสุกิชิโระ
ตอนนี้เขาอยู่หน้าบ้านแล้ว (ถ้าถามว่าทำไมมาเร็วจัง ก็เพราะว่าขี่มอเตอร์ไซค์มานะสิ)
"กลับมาแล้วครับ"สุกิชิโระเดินเข้าคฤหาสน์ทันที
"นายน้อย นายท่านอยู่ในห้องทำพิธีขอรับ"
"อื้ม ฝากเอากระเป๋าเก็บด้วยน่ะ"สุกิชิโระส่งกระเป๋าให้ภูตรับใช้ไปเก็บส่วนตนไปที่ห้องทำพิธีทันที..
"มาแล้วเหรอ?"
"ขอรับ ท่านน้า"
"มีความคืบหน้าหรือไม่ ขอรับ"
"ยังเลย เจ้ามาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อนน่ะ"
"ขอรับ ท่านน้า"เมื่อจบการสนทนาสุกิชิโระจึงเดินกลับห้องทันที พร้อมทั้งทำเรื่องส่วนตัวให้เรียบร้อยในทันที
++++
ญี่ปุ่น
หน้าคฤหาสน์ตระกูลอาเบะโนะ
มีชายหนุ่มรูปร่างสูงราว ๆ 188 ซม. ผมสีเทาแซมดำ ดวงตาสีทอง ข้างตัวมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ ข้าง ๆ กันนั้นมีกระดานสำหรับวาดรูปรวมอยู่ด้วย
'เอ๊? ไม่มีใครอยู่เลยหรือไงน่ะ เงียบ ๆ'ชายหนุ่มได้แต่คิดแล้วเปิดประตูเดินเข้าไป
"กลับมาแล้วครับ"
"ยินดีต้อนรับกลับครับ นายท่าน"เสียงของข้ารับใช้ของเทนคูตอบกลับ
"ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ?"
"ขอรับ พวกท่านอายะและพวกเพื่อน ๆ ไปเที่ยวสวนสนุก ขอรับ ส่วนท่านเทนคู ท่านเบียกโกะและท่านโคจิน รู้สึกสังหรณ์ไม่ดีจึงรีบตามไปสมทบขอรับ แต่พวกท่านได้ขาดการติดต่อไปเมื่อสามวันก่อนขอรับ นายท่าน"ภูตรับใช้รายงาน
"อื้ม งั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะตรวจดูว่าพวกอายะหายไปไหนแล้ว ชิกิ!"ชายหนุ่มปล่อยชิกิงามิออกมา
ปุ้ง
กระดาษยันต์แปรเปลี่ยนสภาพเป็นนกสีขาวในทันที..
"จงไปส่งข่าวถึงสุกิชิโระ เกี่ยวกับเรื่องนี้"ชายหนุ่มออกคำสั่งแล้วจึงปล่อยชิกิงามิของตนออไปทันที
"เอาล่ะ! ต้องรีบหน่อยแล้ว!"ชายหนุ่มให้กำลังใจตนเอง ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทำพิธี ส่วนภูตรับใช้ของเทนคูได้นำสิ่งของของนายท่านไปเก็บที่ห้องในทันที
ด้านชิกิงามิ
นกกระดาษสีขาวมาถึงมหาวิทยาลัยชิโร่ยาฉะซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยในเครือโรงเรียนฮิเมะซากุระซากิ นกกระดาษตนนี้กำลังจับตาดูเด็กหนุ่มผมดำ ซึ่งกำลังคุยเล่นกับเพื่อน ๆ อย่างสนุกสนาน ก่อนที่เด็กหนุ่มคนนั้นจะสังเกตเห็น..
"ขอตัวก่อนน่ะ"เด็กหนุ่มบอกเพื่อนของตน
"จะไปไหนเหรอจ๊ะ ทาเครุ"หญิงสาวในกลุ่มถาม ก่อนที่จะรับคำตอบที่ทำให้หน้าแดง
"ห้องน้ำ จะไปด้วยกันไหมล่ะ?"ชายหนุ่มหยอกเพื่อนสาวเล่น
"จะบ้าเหรอ! งั้นพวกเราไปที่หอละกัน"
"จ้า ๆ"
"ไปก่อนน่ะ แล้วเจอกัน ทาเครุ"เสียงเพื่อนอีกคนหนึ่งดังขึ้น
"เออ"เมื่อพวกเพื่อน ๆ เดินไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเดินมายังห้องเรียนที่ไม่ใช้แล้วรวมทั้งชิกิงามิได้กลายเป็นแผ่นกระดาษทันที
ปุ้ง
เมื่อชายหนุ่มอ่านเนื้อหาในจดหมายแล้ว หน้าเครียดทันที พร้อมกับเดินไปที่ห้องผู้อำนวยการทันที..
'ถึงสุกิชิโระ
อายะหายตัวไป รีบกลับมาบ้านด่วน! จะอธิบายส่วนที่เหลือเมื่อหลานกลับมาถึงบ้านแล้ว
จาก มาโคโตะ'
ก๊อก ก๊อก
"ขออนุญาต ครับ ท่านผอ."
"อ้าว? อาเบะคุง มีอะไรเหรอ?"ชายหนุ่มหน้าอ่อนกว่าวัยถามขึ้น ซึ่งท่านผู้อำนวยการคนนี้หน้าตาราว ๆ สิบเจ็ดปี ผมสีฟ้าแซมม่วง ดวงตาสีม่วงดูลึกลับ ปัจจุบันไม่มีใครรู้ว่าผู้อำนวยการท่านนี้อายุเท่าไหร่กันแน่!
"ครับ ผมจะมาขออนุญาตกลับบ้านนะครับ"
"เรื่องด่วนสินะ"
"ครับ"
"ผมอนุญาต"สิ้นเสียงให้การอนุญาตผอ.จึงปั้มตราอนุญาตลงในใบการอนุญาตให้นักศึกษากลับบ้านได้
"เมื่อเสร็จเรื่องแล้ว ผมจะรีบกลับมาครับ"ชายหนุ่มให้สัญญา
"อื้ม เดินทางดี ๆ น่ะ"
"ครับ"ชายหนุ่มตอบกลับจึงเดินออกไป
ภายในห้องผู้อำนวยการ
"เฮ้อ~ ให้ตายสิ ลูกชายเธอนี่ เหลือเกินจริง ๆ น่ะ หวงน้องสาวขนาดนั้นน่ะ"ผู้อำนวยการหยิบรูปหญิงสาวซึ่งมีเด็กชายถ่ายรูปรวมกับเขาอยู่ด้วย
ด้านสุกิชิโระ
หออาคาสึกะ(หอรวม แยกชาย-หญิง)
ห้อง 505
"เฮ้! นายกำลังทำอะไรน่ะ"รูมเมตถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของกำลังเก็บของ
"เก็บของกลับบ้านน่ะ"
ก๊อก ก๊อก
"เฮ้! ทาเครุ เราได้ข่าวมา กำลังจะกลับบ้านเหรอ"เสียงของชายหนุ่มที่พึ่งเปิดประตูดังขึ้น
"ใช้แล้วล่ะ เรียว เอาละ เรียบร้อย!"
"เขาไม่ยอมน่ะ!"เสียงของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับกอดทาเครุแน่น
"ปล่อยน่ะ มิกิ"ทาเครุจับแขนเพื่อนสาวออกจากตัว
"ผมต้องกลับ พอดีมีเรื่องด่วนที่บ้านเข้ามาน่ะ"เมื่อทาเครุอธิบายถึงเหตุผลในการกลับบ้านเพื่อน ๆ ต่างรับรู้ว่าเขาต้องกลับ
"งั้น! เดินทางดี ๆ น่ะ ทาเครุ"มิกิพูดขึ้นระหว่างที่พวกเขากำลังลงลิฟท์และเมื่อถึงชั้นล่าง
"อื้ม ช่วงฉันไม่อยู่ฝากนายดูแลเพื่อน ๆ ด้วยน่ะ โช"ทาเครุหันไปบอกรูมเมตของตน
"วางใจได้เลย เพื่อน!"
"ไปล่ะน่ะ"ทาเครุบอกก่อนขอตัวกลับบ้าน
"ฉันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีเลย"มิกิพูดขึ้น แต่กลับไม่มีใครได้ยิน
"เธอว่าอะไรน่ะ มิกิ"เสียงของเรียวดังขึ้น
"อะ..อ๋อ เปล่า ๆ ไม่มีอะไร ขอตัวน่ะ"มิกิขอตัวขึ้นห้องทันที
"อะไรของเขา โชไปเล่นบาสกัน"เรียวชวนโชไปเล่นบาส แล้วทั้งสองหนุ่มก็เล่นบาสกันอย่างสนุกสนาน
ด้านสุกิชิโระ
ตอนนี้เขาอยู่หน้าบ้านแล้ว (ถ้าถามว่าทำไมมาเร็วจัง ก็เพราะว่าขี่มอเตอร์ไซค์มานะสิ)
"กลับมาแล้วครับ"สุกิชิโระเดินเข้าคฤหาสน์ทันที
"นายน้อย นายท่านอยู่ในห้องทำพิธีขอรับ"
"อื้ม ฝากเอากระเป๋าเก็บด้วยน่ะ"สุกิชิโระส่งกระเป๋าให้ภูตรับใช้ไปเก็บส่วนตนไปที่ห้องทำพิธีทันที..
"มาแล้วเหรอ?"
"ขอรับ ท่านน้า"
"มีความคืบหน้าหรือไม่ ขอรับ"
"ยังเลย เจ้ามาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อนน่ะ"
"ขอรับ ท่านน้า"เมื่อจบการสนทนาสุกิชิโระจึงเดินกลับห้องทันที พร้อมทั้งทำเรื่องส่วนตัวให้เรียบร้อยในทันที
++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น