fic Reborn - ความลับที่ไม่เป็นความลับอีกต่อไป

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 7 อาการกำเริบ

เวลาอาหารเย็น

เวลา 18.00 น.

ห้องครัว

 ขณะนี้สมาชิกในบ้านประกอบด้วย นานะ รีบอร์น เบี้ยงกี้ แรมโบ้ อี้ผิง สึนะ ทาคุมะ ริกะ กำลังนั่งทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย

"จริงสิ! แล้วพวกลูกสองคนเข้าเรียนที่ไหนหรือจ๊ะ?"นานะถามทาคุมะและริกะ

"นามิโมริ ครับคุณแม่และพวกเราทำเรื่องเรียบร้อยแล้วครับ"ทาคุมะตอบก่อนที่จะเอากุ้งเทมปุระเข้าปาก

"ฮิ ๆ หรือจ๊ะ.."นานะฟังคำตอบจากลูกชายคนโต พลางมองภาพตรงหน้าอย่างแสนสุขและดีใจที่ครอบครัวมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา ยกเว้น อิเอมิสึ ที่ตอนนี้อยู่ที่อิตาลี

"แรมโบ้จะเอาชิ้นนี้ อี้ผิงอย่ามาแย่งน่ะ!"เสียงเจ้าตัวแสบประจำบ้านดังขึ้น

"ของอี้ผิงตั้งหาก! แรมโบ้!"อี้ผิงเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ ทั้งสองตั้งแย่งใส้กรอกกันอย่างเอาเป็นเอาตายเดือดร้อนถึงนานะและริกะ

"อย่าแย่งกันสิจ๊ะ! แรมโบ้คุงเอาชิ้นนี้น่ะจ๊ะ!"ริกะคีบใส้กรอกที่เป็นรูปปลาหมึกให้เจ้าตัวแสบ

"ก็ได้! อ้ำ! อร่อย!"แรมโบ้ว่าก่อนที่จะกินต่อ

ตึก ตึก

 ขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่นั้น กลับไม่มีใครสังเกตสึนะเลย..

'อะ.. อะไรกัน ยาก็กินไปแล้วนี่.. มะ.. ไม่น่าจะออกอาการเร็วแบบนี้..'สึนะที่เอามือจับหัวใจข้างซ้ายอยู่ มีเพียงเบี้ยงกี้เท่านั้นที่หันมามองพอดี

"สึนะโยชิ! เป็นอะไรหรือเปล่า?"เสียงของเบี้ยงกี้ดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันมามองทันที โดยเฉพาะนานะ

"ซือคุง เป็นอะไรไหมลูก?"นานะถามด้วยความเป็นห่วงพลางมองลูกชายคนเล็ก

"มะ.. ไม่เป็นอะไรหรอกครับคุณแม่"สึนะ พยายามอดกลั้นต่อความเจ็บปวด

"แน่นะ.. สึนะ"ทาคุมะถามน้องชายด้วยความเป็นห่วง เขาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่รับรู้ว่าน้องชายมีโรคประจำตัวอยู่

"แน่ครับ พี่ชาย"สึนะก่อนหัยมามองน้องสาวที่ตอนนี้กำลังทำหน้าทุกข์ใจอย่างเห็นได้ชัด

"พี่ไม่เป็นอะไรหรอก ริกะ"สึนะว่าพลางลูบหัวน้องสาวไปพลาง

"แน่น่ะค่ะ พี่สึนะ"ริกะถามอย่างเป็นห่วงพี่ชาย

"แน่สิจ๊ะ!"สึนะตอบพลางทำหน้ายิ้มเพื่อให้ทุกคนหายกังวล มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังสงสัยไม่หาย และมีเพียงทาคุมะเท่านั้นที่จับโกหกน้องชายได้แต่ไม่พูดออกมา เพราะเขารู้ดีว่าน้องชายคนนี้พยายามทำตัวเป็นปกติเพื่อไม่ให้ใครทุกคนในบ้านเป็นห่วง

'สึนะ ทำไมน้องต้องฝืนถึงขนาดนั้นด้วยละ พี่เป็นห่วงน่ะ'

"รีบอร์น นายมองฉันอย่างนั้น หมายความว่าไง?"สึนะถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นรีบอร์นจ้องตนแปลก ๆ

"เปล่า"

"กินข้าวกันต่อเถอะครับ ทุกคน"สึนะพูดก่อนลงทานอาหารที่ค้างไว้

"จ๊ะ"นานะว่าก่อนลงมือทานอาหารอีกครั้ง พร้อม ๆ กับทุกคน แต่รีบอร์นก็ยังคิดไม่ตก


.....




....




...




..




.





'แก! เป็นอะไรของแกกันแน่ เจ้าห่วย!'

+++

เขาขอโทษ!!!
ที่หายไปนาน!!! (ไม่นานหรอกแค่ปีเดียวเอง) ยกโทษให้เขาน่ะ
เขาสัญญาจะกลับมาอัพต่อจ้า อย่าพึ่งทิ้งกันไปไหนน๊าาาา