คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 6 หลุมดำต่างมิติ การพบกัน ต่อสู้
เมื่ออายะ โทชิยะ ทาคุมะ เทนอิทสึ ตกลงไปในหลุมดำ พวกที่เหลือได้กระโดดลงไปช่วยเหลือทันที โดยมีชายหญิงคู่หนึ่งที่มองพวกพวกอายะมาตลอดได้หายตัวไป โดยพวกที่อยู่ในสวนสนุกไม่ทันสังเกตเห็นเลยสักคนเดียว...
"เทนคิ! จับข้าไว้!"สุซาคุพยายามจับมือหญิงสาวคนรักเทนอิทสึเองก็พยายามจับมือของสุซาคุเช่นกัน
"สุซาคุ!"เทนอิทสึที่จับแขนของสุซาคุได้ทันท่วงที
"เป็นอย่างไรบ้าง?"
"ข้าไม่เป็นไร สุซาคุ"เทนอิทสึตอบเมื่อตนมาอยู่ในอ้อมแขนของคนรัก
"เจ้าไม่เป็นอะไรน่ะ อายะ"โคจินถามเมื่อเห็นนายของตนที่อยู่ในอ้อมแขน
"ข้าไม่เป็นไร ดูสองคนนั้นเถอะ"อายะตอบพลางปลดมนต์เปลี่ยนสีผมและทำให้ผมกลับมาเป็นเหมือนเดิม
"ไม่เป็นไรใช้ไหม ทั้งสองคน"ชิซุกะถามโทชิยะที่ถูกทาคุมะจับแขนและพยายามลอยตัวมาทางชิซุกะ
"ไม่เป็นอะไรหรอก!"ทาคุมะตอบเมื่อมาถึงพรรคพวก
"ที่นี้ทีไหนกันแน่?"ชิซุกะถามพลางกวาดสายตามองดูรอบ ๆ
"รู้สึกว่า.. ทีนี้จะคล้าย ๆ ต่างมิติที่พวกข้าอยู่ จะบอกว่าเหมือนก็เหมือน ไม่เหมือนก็ไม่เหมือนน่ะ"เทนคูตอบเหมือนตนได้สัมผัสว่าที่มีเหมือนต่างมิติ
"หมายความว่ายังไง ที่ว่า? เหมือนก็เหมือน ไม่เหมือนก็ไม่เหมือน น่ะ เทนคู"มกคุง หนึ่งในสิบสองเทพนักรบ ซึ่งร่างจริงของมัน เป็นขุนพลเทพแห่งเพลิงกาฬ โทดะ..
"บรรยากาศทีนี้เหมือนต่างมิติ แต่บางส่วนเหมือนโลกมนุษย์ และบางส่วนเหมือนโลกปีศาจ"
"เจอแล้ว อาหารอันโอชะของข้า!"เสียงปริศนาดังขึ้นรอบตัวทำให้พวกเขาเตรียมป้องกันตัว
"จงออกมา หอกอัคคี!"อายะเรียก 1 ในอาวุธศักดิ์สิทธิ์ออกมาเมื่อเห็นบรรยากาศไม่น่าไว้วางใจพร้อมกันนั้นสุซาคุเรียกดาบเพลิงพลางกั้นเทนอิทสึไว้ด้านหลัง
ฟึบ
พร้อมกันนั้นชิซุกะได้ปลดปล่อยหูและหางออกมา โทชิยะกางปีกสีขาวขนาดใหญ่ ทาคุมะกางปีกสีดำขนาดใหญ่เช่นกัน โคจินหยิบดาบที่เหน็บเอวไว้ เซย์ริวเรียกหอก ส่วนเทพองค์อื่นได้เรียกอาวุธที่ตนเองถนัดออกมา
ทันใดนั้น ได้ปรากฏพวกปีศาจต่างๆได้เข้ามาล้อมพวกอายะเอาไว้ โดยที่ไม่สามารถหลุดออกได้เลย
"ชิ!"อายะทำท่าขัดใจแต่แล้วก็ได้เห็นดวงตาสีแดงที่กำลังจ้องมาทางพรรคพวกของเธอ
"อาหาร~ของข้า~"
"นั้นมัน!!"
ทันทีที่ปีศาจได้ออกมาปรากฏตัวตรงหน้า ปรากฏว่าเป็นปีศาจแมวที่มีรูปร่างใหญ่โต
"น่าอร่อยจังน่ะ พวกเจ้า!"ปีศาจที่ปรากฏเป็นร่างจำแลง เป็นหญิงสาวในชุดกิโมโนสีชมพู ผ้าคาดโอบิสีม่วง ตาสีแดง ผมสีฟ้า แต่ว่า...
"เหมือนกับว่า ถูกสะกด ไว้เลยน่ะ ว่าไหมอายะจัง?"ชิซุกะถามเพราะว่าตนเป็นมิโกะ ดังนั้นเลยรู้เรื่อง มนต์คาถาต่างๆได้
"นั้นสิ"
"เจ้าชื่ออะไร!"อายะถาม
"ข้าเหรอ? ข้ามีนามว่า นิชิโอะ แต่ว่านี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเจ้าจะรู้จักชื่อของข้า! จัดการ!"
แฮ่ โฮก
เหล่าปีศาจน้อยใหญ่ต่างโจมตีพวกอายะ สิบสองเทพนักรบต่อสู้กับปีศาจตัวใหญ่
"ริน เปียว โท ชะ ไคจิน เรทซึ ไซ เซ็น"ชิซุกะท่องคาถาอย่างชำนาญ พลางรวบรวมจิตเอาไว้ ทำให้เหล่าปีศาจหายไปกว่าครึ่ง
"น่ารำคาญ"เซย์ริวสยบเพราะว่ารำคาญมากก่อนที่ปล่อยพลังวารีซัดใส่พวกปีศาจ
"เอาไปกินซะ!!"กุเรนปล่อยพลังไฟใส่ทำให้ปีศาจตายไปกว่าครึ่งมากกว่าตอนแรก
"หน๊อย!!พวกเจ้า!!"นิชิโอะทนไม่ไหว
"เอาไปกินซะ! ไฟนรก!"
"เกราะป้องกัน"เก็มบุกางเกราะป้องกันแก่ทุกคนและเทพทุกองค์แต่ทว่า...
"ย๊าก! ไฟแห่งหอกอัคคี!"อายะได้ปล่อยพลังไฟจู่โจมใส่นิชิโอะทันที
"ว๊าย! หนอยฝากไว้ก่อนเถอะ พวกแก!!"ก่อนที่จะหายตัวไปพร้อมกับคำทิ้งท้ายและคำพูดของอายะ
"ชั้นไม่ใช้ธนาคาร ไม่รับฝากหรอกย่ะ!"แต่แล้ว...
"เอ๋?"ทาคุมะก้มลงไปข้างล่างปรากฏว่า...
"ว๊าก!!!"ได้ร่วงลงในหลุมดำที่เปิดขึ้นกะทันหันก่อนที่ตกลงไป
"ทาคุมะ!!"โทชิยะกระโดดลงไปทันทีก่อนที่จะตามด้วยคนอื่นๆ
'มิตินี้คงเป็นฝีมือของนิชิโอะ สินะ เมื่อหายตัวไปมิตินี้จะพังทลายลง'อายะคิด
การต่อสู้..
มิตรภาพ..
พวกเขา..
จะสามารถ..
ฝ่าฟั่น..
อุปสรรค..
เหล่านี้..
ได้หรือไม่..
+++
ความคิดเห็น