คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 หญิงสาวจากเมืองจีน
บทที่ 1
ตอน หญิงสาวจากเมืองจีน
ศาสนจักรสาขายุโรป
โรงอาหาร
"เฮ้! อเลน นายอย่ามาแย่งดิ!!"เสียงชายหนุ่มผมส้มบอกเพื่อน
"ราวี่! คุณต่างหากที่แย่งๆของๆผม!!"อเลนก็เถียงอย่างไม่ยอมแพ้
"อ้าว ๆ ๆ ทั้งสองคนเลิกเถียงกันซะที!"เสียงโคมุอิดังขึ้นทำให้ทั้งสองเงียบลงทันที
"ทุกคน!! วันนี้เราจะมีสมาชิกใหม่น่ะ!!"เสียงของรีเวอร์ดังขึ้น
"สมาชิกใหม่??"เสียงของทุกคนในโรงอาหารพูดพร้อมกัน
"ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยน่ะ รีเวอร์คุง!"โคมุอิพูดอย่างสงสัย
"ก็มันกะทันหันนี้ครับหัวหน้า"
"ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย ค่ะคุณรีเวอร์"เสียงของสาวน้องนาม รินารี ลี ถามขึ้น
"ผู้หญิงจ๊ะ รินารี"
"ผู้หญิง!!!"เสียงราวี่ดังขึ้น
"เข้ามาได้ครับ"
"ค่ะ"เสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้ทุกคนในโรงอาหารต่างเงียบเพื่อที่จะเห็นหน้าของเอ็กโซซิสต์คนใหม่ แต่กลับกันโคมุอิกลับคิดอะไรอยู่
'เสียงเมื่อกี้ คุ้นจังแฮะ'
"แนะนำตัวเลยครับ"
"หนี่ห่าว อั๊วชื่อ เหมยหลิน เฉิน เรียก หลิน ก็ได้ อั๊วพึ่งมาจากเมืองจีนยังไม่ค่อยที่จะคุ้นทีคุ้นทางเท่าไหร่ แต่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ"หญิงสาวหน้าตาน่ารัก รูปร่างบอบบาง ผมสองข้างมัดเป็นเปียม่วนสีชมพูอ่อนแซมม่วงมัดด้วยโบยาว ดวงตาสีม่วงอ่อน ใส่ชุดกี่เพ้าทักทายตามธรรมเนียมของชาวจีน
"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ/ครับ!"เสียงของทุกคนดังขึ้น แต่เสียงแนะนำตัวเสร็จ โคมุอิกลับทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะทำหน้าปกติ
"หวัดครับ ผมชื่อ ราวี่ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"ราวี่พูดพร้อมแนะนำตัวเองก่อนที่จะจูบบนหลังมือ
"ผมชื่อ อเลน วอคเกอร์ ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"คันดะ ยู"
"ฉันชื่อ รินารี ลี จ๊ะ ดีใจจังที่เจอคนที่มาจากเมืองจีนเหมือนกัน"รินารียิ้มอย่างดีใจ
"เหมือนกัน?"หลินงงเล็กน้อย
"จ๊ะ ฉันก็เป็นคนจีนด้วยจ๊ะ ส่วนนั้นพี่ชายของฉันจ๊ะ"รินารี่แนะนำโคมุอิให้รู้จัก
"โคมุอิ ลี พี่ชายของฉันจ๊ะ!"สิ้นเสียงของรินารี่ หลินกลับจู่โจมโคมุอิทันที
"ไฮย่ะ!!!!"
"เฮ้ย!!!"เสียงของทุกคนดังขึ้นเมื่อเห็นว่าสมาชิกใหม่จู่โจมหัวหน้าสาขาฯ
"เฮ้อ~ ให้ตายสิ ไม่เปลี่ยนไปเลยน่ะ เธอเนี้ย~"โคมุอิว่าก่อนที่จะปัดการโจมตีทั้งหมดไป
"ฮึ ไม่พบกันเสียนาน อาโคมุย!!"หลินพูด พลางโจมตีด้วยกังฟูอย่างรวดเร็วไม่แพ้โคมุอิ
"นั้นสิน่ะ!"โคมุอิหลบการโจมตตีครั้งแล้วครั้งเล่า โดยสร้างความประหลาดใจแก่ทุกคนที่อยู่ในโรงอาหาร
"ผม ไม่นึกว่าคุณโคมุอิจะเก่งขนาดนี้!"อเลนว่าก่อนที่จะดูคู่ตรงหน้าต่อ
"นั้นสิ ฉันก็ไม่เคยรู้ว่าพี่โคมุอิจะเก่งขนาดนี้"รินารี่บอกอย่างทึ่ง เมื่อเห็นว่าพี่ชายกำลังจู่โจมกลับ
"หมัดมังกร!!"
"อย่างนี้ต้องบันทึก"ราวี่ว่าก่อนที่จะดูอย่างไม่คลาดสายตา เพราะทั้งสองคนเร็วมากจนคันดะเทียบไม่ติด
"ว๊าย!!"หลินหล่นตุบลงมา โดยมีโคมุอิยืนอยู่ข้างๆ
"ยอมแพ้หรือยัง หลิน"โคมุอิพูดอย่างน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ
"ชิ ยอมแพ้ก็ได้ย่ะ!"หลินยอมยกธงขาว
แปะ แปะ แปะ
เสียงตบมือดังขึ้น ทำให้ทั้งสองคนหันไปมอง
"ว้าว! คุณโคมุอิเท่มากๆเลยครับ"อเลนว่า
"แหะ ๆ งั้นเหรอ ฉันก็แค่นี้แหละไม่เก่งหรอก"โคมุอิถ่อมตัวและกลับมาเป็นคนเดิมทันที
"ไป ๆ ทำงานกันเถอะ รีเวอร์คุง"
"ครับ ๆ"แล้วพวกแผนกวิทยาศาสตร์ก็หายตัวไปทันที
"เออ หลินจัง รู้จักกับพี่ด้วยหรือค่ะ?"รินารี่ถามอย่างสงสัย
"รู้จักสิ เพราะเป็นเพื่อนสมัยเด็กน่ะ"หลินว่าก่อนที่จะนั่งลง
"แล้วเจ้านั้นเป็นเอ็กโซซิสต์หรือไง??"หลินถามอย่างสงสัย
"เปล่าหรอกค่ะ! พี่เขาเป็นหัวหน้าสาขาฯของทีนี้น่ะค่ะ"รินารี่ว่าก่อนที่จะพาตัวหลินไปดูห้องพัก
"ขอบใจ"
......
.....
....
...
..
.
'หัวหน้าสาขาฯ งั้นเหรอ ไหนนายเคยบอกว่าจะมาเป็นเอ็กโซซิสต์ไงล่ะ อีกอย่างนายก็มีอินโนเซนต์ด้วยไม่ใช้หรืออย่างไง แล้วทำไมมาเป็นหัวหน้าได้ ฉันไม่เข้าใจนายเลยจริงๆ โคมุย'
+++++++++
จบแล้วค่า บทที่ 1 เรื่องนี้ตัวเอกจะเนี้นไปทางโคมุอิ เต็มๆเลยน๊า~ แล้วพบกันในบทที่ 2 น่ะค่า~ ^0^
ความคิดเห็น