[Fic Reborn]Save the puzzle ข้ามเวลาหารัก

ลำดับตอนที่ #12 : [ข้ามเวลา ครั้งที่7] พบเจอ ผู้พิทักษ์สายหมอก เดม่อน สเปโด้

ข้ามเวลา ครั้งที่7
ตอน
+พบเจอ ผู้พิทักษ์สายหมอก เดม่อน สเปโด้+

เวลา 02.00 น.

 กลางดึกที่เงียบสงัด.. ไร้เสียงทุกสรรพสิ่ง.. แม้แต่เสียงเรไร นก สุนัข หรือแมว.. กลางคืนที่มืดมิด.. ไม่มีร่องรอยของมนุษย์คนใด.. เงียบ.. เงียบราวกับไม่ใช้โลกมนุษย์.. แต่ทว่า.. มีแสงเจ็ดสี ปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ.. ต่างที่มา.. ทั้งเจ็ดแห่ง.. และหายไป.. ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้แต่นิดเดียว.. ยกเว้นชายหนุ่มเจ็ดคนที่ปรากฏขึ้นมากะทันหันในห้องนอนของเด็กหนุ่ม+เด็กสาว.. ที่นอนสลบไสลไม่ได้สติ..

เช้าตรู่..

วันอาทิตย์..

เวลา 06.30 น.

เข้าสู่วันปีใหม่วันที่ 2 มกราคม

โกคุโยแลนด์

 ร่างบอบบางของหญิงสาวผู้ซึ่งนอนอยู่บนโซฟา.. ผ้าห่มที่คลุมตัวเธออยู่เป็นสีม่วง.. ผมสีม่วงปล่อยยาวสยาย.. หน้าตาตอนนอนช่างน่ารัก.. ไร้ซึ่งความเศร้าหมอง.. เธอคนนี้คือ.. ผู้พิทักษ์สายหมอก คนที่สอง แห่งวองโกเล่ แฟมิลี่.. โคลม โคคุโร่ โดยไม่รู้ว่ามีชายหนุ่มผมทรงสับปะรดหัว 2 แฉก กำลังเฝ้ามองดูเธออยู่..

"ช่างน่ารักจริงๆ เหมือนกับ ฟีโอน่า ลูกสาวของข้ากับเจลาเมีย"เดม่อนพูดพลางเอาปลายนิ้วเขี่ยปอยผมของโคลม พร้อมด้วยรอยยิ้มที่หาได้ยากยิ่ง

'ไม่รู้ว่าตอนนี้ ฟีโอน่า จะเป็นเช่นไรนะ'เดม่อนคิดพลางคิดถึงลูกสาวที่อายุได้ 1 ขวบ ที่ถูกโดนลักพาตัวไป หลังจากนางผู้เป็นที่รักหายสาบสูญเป็นเวลา 2 ปีครึ่ง ในตอนนั้น.. เขาค้นหา.. อย่างเอาเป็นเอาตาย.. ไม่ว่าจะที่ใดก็ตาม.. แต่ไม่พบเจอ.. แม้แต่รองร่อย.. แม้แต่ตอนนี้.. ก็ตามที หน้าตาผู้ซึ่งลักพาตัวลูกสาวสุดที่รักไป.. เขาจำได้แม่นยำ.. เพราะบริเวณนั้น.. มีกล้องติดอยู่.. เขาจึงจำได้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร.. แม้แต่ตอนนี้ยังไม่หยุดค้นหา.. จนกว่าจะพบเจอ.. สองแม่ลูก.. หญิงสาวผู้เป็นที่รักและลูกสาวผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจ.. ของเขา..

"อื้ม"เสียงของโคลม ปลุกให้เดม่อนได้สติ ก่อนที่จะหันมาเผชิญหน้ากัน

พรึบ

 โคลมกระโดดมาตั้งท่าที่ประตูห้อง..

"คุณเป็นใครกันค่ะ?"โคลมถามชายแปลกหน้า จนเดม่อนนึกสนุกอยากเล่นด้วย

"ผมก็คือ.. คนที่จะมาเอาชีวิตคุณอย่างไงละครับ นุฟุฟุ"

"แหมๆ งั้นหรือครับเนี้ย!  จะมาเอา โคลมที่น่ารักของผม ไปสินะครับเนี้ย คุฟุฟุ"ทันใดนั้น ร่างของสาวน้อยร่างเล็ก โคลม โคคุโร่ พลันแปรเปลี่ยนเป็น ชายหนุ่มร่างสูง ดวงตาสองสี โรคุโด มุคุโร่

"น่าตกใจจริงๆ ผมชื่อ เดม่อน สเปโด้ คุณละครับ นุฟุฟุ"

"ผมชื่อ โรคุโด มุคุโร่ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ แล้วก็ ตายซะเถอะ!"มุคุโร่จู่โจมเข้าไปทันที

เคร้ง

"โอ๊ะโอ้! ถ้าผมรับไม่ทันละก็.. ผมอาจตายได้นะครับเนี้ย!"เดม่อนยังกวนประสาทต่อไป

"เก่งนี้ครับ!"

"ขอบคุณที่ชมนะ เจ้าหนู! ถึงคราวผมเอาจริงบ้างล่ะ"

  ทั้งสองต่างงัดท่าไม่ตายออกมา.. ต่างคน.. ต่างไม่ยอมแพ้.. และไม่เสียเปรียบ.. ทำให้มุคุโร่นึกถึงการต่อสู้เมื่อคราวก่อนขึ้นมา..

'คราวนี้ผมเป็นชนะ'

'หนอย!'

'ลาก่อน.. ตราบชั่วนิรันด์ เดม่อน'

'ท่านมุคุโร่ ระวังค่ะ!'เสียงของโคลมดังเข้ามาทำให้มุคุโร่ได้สติกลับคืน..

เคร้ง

"ผมเป็นฝ่ายชนะ"มุคุโร่พูดพลางเอาสามง่ามตวัดไปที่คอของอีกฝ่าย..

"โอเค! ผมยอมแพ้!"เดม่อนยกมือยอมแพ้ทันที

"ผมว่าเรามานั้งคุยกันดีกว่านะ"เดม่อนพูดพลางหาที่นั่ง

"ก็ได้"มุคุโร่เดินไปนั่งที่โซฟาก่อนที่จะพับผ้าห่มที่โคลมห่มเอาไว้อย่างเรียบร้อย

"อะไรนะ"มุคุโร่สังเกตุเห็นนกฮูกซึ่งก็คือ..

"มุคุโร่"

ฟึบ
 พลางหย่อนจดหมายลงที่ตักของเจ้านายอีกคน

 มุคุโร่เปิดจดหมายออกอ่านทันที เนื้อความมีดังนี้..

   'ถึง มุคุโร่&โคลม
       ดีจ้า! ถ้านายได้อ่านจดหมายฉบับนี้แปลว่า นายได้เจอกับ ผู้พิทักษ์สายหมอกรุ่นแรก เดม่อน สเปโด้ แล้วสินะ'เมื่ออ่านถึงตรงนี้มุคุโร่พลางคิด'เจอนะเจอแน่ แต่มาจับผมของโคลมได้อย่างไงกัน'พลางอ่านจดหมายต่อ'ฉันจะขอให้นายพา โคลม เดม่อน มาด้วย มาเจอกันที่บ้านของสึนะ เข้าใจไหม? จาก รีบอร์น'

"ว่าไง"เดม่อนถามด้วยความสงสัย

"เราจะไปบ้านของวองโกเล่กัน"

"พรีโม่หรือ?"

"เปล่า วองโกเล่รุ่นที่สิบ ต่างหากล่ะ!"

++++



*เพิ่มเติมเด็กสาว

GG ..