วันเสาร์
เวลา 12.00 น.
โรงเรียนพ่อมด แม่มด ศาสตร์ฮอกวอตส์
ระเบียงทางเดิน
ตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวันนักเรียนพ่อมด แม่มด หลาย ๆ คนกำลังเดินเข้าสู่ห้องโถงเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากการเรียนเมื่อช่วงเช้า แต่ในห้องโถงตอนนี้มีเพียงสองตัวยุ่งจากตระกูลวิสลีย์ที่ตอนนี้กำลังหยดน้ำยาบางอย่างลงในแก้วน้ำ...
"โอเคไหมเฟร็ด ?"
"โอเค จอร์จ"
"หวังว่า.. มันคงจะได้ผลนะ.."สองฝาแฝดพูดคุยกันก่อนที่จะทำเนียน ๆ ไปนั่งที่โต๊ะกริฟฟินดอร์ เมื่อเห็นว่านักเรียนหลายชั้นปี สี่บ้าน ได้เดินเข้ามาห้องโถงแล้ว...
"นี่.. แฮร์รี่ การบ้านวิชาปรุงยาเสร็จหรือยัง ?"โรนัลด์ หรือ รอน ถามเพื่อนสนิท
"เสร็จแล้ว"แฮร์รี่ หรือ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ตอบเพื่อนสนิทก่อนที่จะลงนั่งที่ประจำ
"อย่าบอกนะว่า! นายยังทำไม่เสร็จนะ รอน!!"เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ เด็กสาวในกลุ่มเพียงคนเดียวถามเพื่อนสนิท
"เสร็จแล้ว ๆ เฮอร์ไมโอนี่ ฉันแค่ถามเฉย ๆ"
"แล้วไป! นึกว่านายยังทำไม่เสร็จ เพราะว่าบ่ายนี้ เป็นวิชา ปรุงยา แล้วน่ะ"
"อีกแล้วหรือเนี้ย~"รอนตอบอย่างวิตกกังวล เมื่อเห็นตารางสอนของตนว่าคาบบ่ายมีเรียนวิชาปรุงยา สองคาบติดกัน ซึ่งสอนโดย อาจารย์สอนการปรุงยา เซเวอร์รัส สเนป..
"เงียบ ๆ หน่อยรอน อาจารย์ใหญ่กำลังจะพูดแล้ว"เฮอร์ไมโอนี่เตือนเพื่อนชาย
"เอาล่ะ.. ทุก ๆ คน คงจะเหน็ดเหนื่อยจากการเรียนมา ถ้างั้นเรามารับประทานอาหารกลางวันกันได้!"อัลบัส ดัมเบิลดอร์ อาจารย์ใหญ่ พูดจบ นักเรียนทั้งสี่บ้านต่างร้องเฮ ก่อนที่จะรับประทานอาหารทันที่...
"เหยื่อหมายเลข 1 ดื่มน้ำแล้ว"เฟร็ดบอกคู่แฝดของตนเมื่อเห็นว่า ประธานนักเรียนสาวดื่มน้ำ
"อ๊า~ หมายเลข 2 ก็เช่นกัน กำลังตามมาด้วยหมายเลข 3"จอร์จบอกเมื่อเห็นว่า ซีกเกอร์ของบ้านกริฟฟินดอร์และสลิธีลิน ดื่มน้ำพร้อมกัน ก่อนที่จะ...
ปุ้ง!
ปุ้ง!
ปุ้ง!
ควันสีม่วงปกคลุมร่างของทั้งสามและทำให้ห้องโถงเกิดโกลาหลขึ้น..
"อะ.. อะไรกันน่ะ! เกิดอะไรขึ้น!"อาจารย์สอนการแปลงร่างพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าบ้านสลิธีลินและบ้านกริฟฟินดอร์มีควันสีม่วงออกมา
"สำเร็จ!!"สองแฝดเฮลั่นโดยลืมไปว่าอยู่ในห้องโถง
"อะไรสำเร็จหรือ มิสเตอร์วิสลีย์ทั้งสอง"เสียงเย็นของอาจารย์ปรุงยาดังขึ้น แต่ไม่ทันที่จะถามเสร็จ..
"แคก ๆ"
"นายเป็นอย่างไงบ้าง แฮร์รี่ ?"รอนถามเพื่อนสนิทที่อยู่ในกลุ่มควัน
"ฉันไม่เป็นไร รอน"เมื่อควันจางหายไปแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่นั่งอยู่ตรงนี้กลับหายไป
"นายเป็นใคร!!!"รอนตะโกน เมื่อเห็นมีชายหนุ่มแปลกหน้ามานั่งอยู่แทน
"ฉัน แฮร์รี่ พอตเตอร์ เพื่อนของนายไง โรนัลด์"ชายหนุ่มผมดำยาว มัดด้วยเชือกมัดผมสีดำพูดขึ้น
"หวา~ เป็นไงบ้าง มาเรีย"เสียงเพื่อนอีกคนของเฮอร์ไมโอนี่ ดังขึ้น
"ไม่เป็นไร"เช่นเดียวกับแฮร์รี่ เมื่อควันหายไปปรากฏเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาลสั้น ยาวประบ่า ปรากฏตัวแทนที่
"นายเป็นใครกัน!!"คราวนี้เสียงมาจากบ้านสลิธีลินดังขึ้น ซึ่งเจ้าของเสียงคือ..
"นายจะส่งเสียงดังไปทำไม เบลด"เสียงเย็นชาตอบกลับ เมื่อเห็นว่ามีชายหนุ่มผมสั้น ปรากฏตัวแทนที่
"พวกเธอเป็นใครกัน ?"อัลบัส ดัมเบิลดอร์ถามขึ้นเมื่อเห็นหน้าของบุคคลทั้งสามชัดเจนขึ้น..
"พวกเรามาจากอนาคตอีก 10 ปีข้างหน้า"เสียงของหญิงสาวดังขึ้น
"อีก 10 ปีข้างหน้า!?"คราวนี้เป็นสเนป
"ใช้ ขอแนะนำตัวอีกครั้งน่ะค่ะ ฉันชื่อ มาเรียน่า ฮาโรน อายุ 24 ปีค่ะ"
"แฮร์รี่ พอตเตอร์ อายุ 24 ปี"คราวนี้อาจารย์สอนการป้องการตัวจากศาสตร์มืด ซีเรียส แบล็ค ตกตะลึง!
"เดรโก มัลฟอย อายุ 24 ปี"
คราวนี้ทั้งห้องโถงต่างอยู่ในความตกตะลึ่ง บางคนก็เป็นลมต้องเดือดร้อนคนข้าง ๆ ร่ายคาถาปลุกขึ้นมา
"จริงเหรอเนี้ย!!"รอน และเบลด ส่งเสียงออกมาพร้อมพอที่จะทำให้เรียกสติของนักเรียนและอาจารย์กลับมาอีกครั้ง..
"เรื่องเป็นไปไม่ได้!"ดัมเบิลดอร์พูดออกมาอย่างลืมตัวแล้วถามต่อ
"พวกเธอมาได้อย่างไร ?"
"ลองถามสองแฝดแห่งกริฟฟินดอร์ดูสิ"เดรโก มัลฟอยวัยผู้ใหญ่พูดขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปหาสองแฝดจอมป่วนทันที
"พวกคุณทำอะไร ?"เสียงที่เย็นชาถามขึ้น ทำให้ทั้งสองต้องรีบตอบคำถามไม่เช่นนั้นอาจจะโดนขัดหม้อปรุงยาได้
"พวกเราได้ทดลองน้ำยาบางตัว"
"มันเป็นน้ำยาที่สามารถเรียกตัวเราในอนาคตออกมาได้"
"มันเป็นน้ำยาที่ไร้สี ไร้กลิ่น ไร้รสชาติ ทำให้ผู้ที่กินเข้าไปไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่ามีน้ำยาตัวนี้ผสมอยู่"
"และเมื่อทานเข้าไป ก็จะเรียกตัวเราในอนาคตอีก 10 ปีออกมาได้"
"โดยฤทธิ์ของมันออกฤทธิ์นานถึงสามอาทิตย์"
"มันไม่มียาแก้ ต้องให้หมดฤทธิ์เอง"
"ส่วนตัวเราจะถูกดึงไปอีก 10 ปีข้างแทนตัวเราอีก 10 ปีข้างมายังยุคปัจจุบัน"
"พูดง่าย ๆ ก็คือ ตัวเราในตอนนี้จะไปยังอนาคตและตัวเราในอนาคตจะมายุคปัจจุบัน ครับศาสตราจารย์สเนป"สองฝาแฝดผลัดกันเล่า โดยกอดแฝดของตัวเองไปด้วย เนื่องด้วยอาจารย์สอนการปรุงยาปล่องรังสีอำมหิตออกมา..
"เป็นอย่างนี้นี่เอง แต่ว่าน่ะ มิสเตอร์วิสลีย์ทั้งสอง พวกคุณต้องได้โทษกักบริเวณกับศาสตราจารย์สเนปเป็นเวลา 3 วัน หักบ้านกริฟฟินดอร์ 250 คะแนน เข้าใจไหม ?"อาจารย์ใหญ่บอกอย่างเข้าใจและบอกบทลงโทษแก่สองแฝดจอมยุ่ง
"ครับ"สองแฝดตอบรับอย่างรับทราบชะตากรรม
ชายหนุ่มและหญิงสาวทั้งสามคนที่มาจากอนาคตนั้นตอนนี้กำลังทักทายเพื่อน ๆ อย่างร่าเริงซะงั้นน่ะ
"รอน นายดูตัวเล็กไปเลยน่ะ!"แฮร์รี่บอกเพื่อนของตนที่ตอนนี้สูงแค่หน้าอกของตน
"นายดูสูงต่างหากละแฮร์รี่"รอนตอบกลับ
"จริงสิ แฮร์รี่ นายมาจากอนาคต นายต้องรู้เรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้ได้สิน่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ถามขึ้น
"ก็ใช้น่ะ เฮอร์ไมโอนี่ ทำไมเหรอ ?"เสียงสงสัยของแฮร์รี่ถามขึ้น
"สงครามระหว่างคน-ที่-คุณ-ก็-รู้-ว่า-ใคร กับ อาจารย์ใหญ่ใครเป็นผู้ชนะเหรอ ?"คำถามที่เฮอร์ไมโอนี่ส่งมาทำให้ห้องโถงเงียบสนิทรอฟังคำตอบ แต่นั้นนำความลำบากใจมาให้แฮร์รี่ เพื่อนของเธอ
"เรื่องนั้น.."แฮร์รี่ส่งสายตาไปทางเดรโก และมาเรีย
"นายจะบอกงั้นเหรอ ? แฮร์รี่"เดรโก มัลฟอยถามขึ้นและเดินมาพร้อมกับมาเรีย
"ขอโทษน่ะ ฉันบอกไม่ได้หรอก เฮอร์ไมโอนี่"แฮร์รี่บอกด้วยน้ำเสียงเสียใจ
"แล้วนายมาเรียกชื่อเพื่อนของฉันได้อย่างไง มัลฟอย!"รอนบอกด้วยน้ำเสียงโมโหเมื่อเห็นว่าคู่อริเรียกชื่อของเพื่อนสนิท
"พวกเราสามคนเป็นเพื่อนสนิทกันรอน"แฮร์รี่ให้คำตอบ
"ว่าแต่พวกนายไม่กินอาหารกลางวันหรือไง เดี๋ยวไม่มีแรงไปเรียนน่ะ"เสียงของประธานนักเรียนดังขึ้นที่ตอนนี้กลายเป็นหญิงสาวแล้ว
"ลืมไปเลย!"เมื่อนึกขึ้นได้ทั้งห้องโถงยกเว้นศาสตราจารย์ เริ่มลงมือทานต่อทันที
"พวกเธอไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่นะ"อาจารย์ใหญ่บอกพวกผู้ที่มาจากอนาคต
"ครับ/ค่ะ"ทั้งสามรับคำก่อนที่จะเดินตามศาสตราจารย์ของพวกเขาไปทันที
ห้องอาจารย์ใหญ่
ทั้งสามนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามก่อนที่จะ..
"แฮร์รี่ เธอดูเหมือนเจมส์ยกเว้นสีตา"ซีเรียสพูดกับลูกทูนหัวของตน ก่อนที่จะโดนลูกทูนหัวกอด
"ผมคิดถึงคุณ ซีเรียส"แฮร์รี่พูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้
"อื้ม"ซีเรียสพูดก่อนที่จะลูบผม
"เธอสบายดีน่ะ เดรโก"เซเวอร์รัส สเนปถามเดรโก มัลฟอยลูกทูนหัวของตน
"ครับ ผมสบายดี อาเซฟ"เดรโกตอบกลับก่อนที่ประตูห้องอาจารย์ใหญ่เปิดออก
"อาจารย์ใหญ่! นี่มันเกิดเรื่องอะไร! แล้วลูกชายผมล่ะ ?"ลูเซียส มัลฟอย เจ้าบ้านตระกูลมัลฟอยถามขึ้นก่อนที่สายตาจะไปสะดุดที่...
"พ่อ"
"เดรโก นี้ลูกหรือเนี้ย?!"คราวนี้เป็นลูเซียสซะเองที่ตกใจเมื่อจู่ ๆ ลูกชายก็กลายเป็นชายหนุ่มกะทันหัน
"พอที่จะอธิบายได้ไหม ?"อาจารย์ใหญ่หันมาถามเด็กสาวคนเดียวที่นั่งอ่านหนังสืออยู่
"อธิบาย ? เรื่องอะไรหรือค่ะ ?"หญิงสาวถามอย่างใสซื่อ
"ก่อนที่พวกเธอจะมายังในอดีต พวกเธอกำลังทำอะไรอยู่งั้นเหรอ ?"
"พวกเรากำลังจะไปงานเลี้ยงของกระทรวงค่ะ แต่เรื่องจากนี้ฉันไม่ขอตอบคำถามน่ะค่ะ เดี๋ยวอนาคตจะเปลี่ยน"หญิงสาวพูดพร้อมให้เหตุผลทำให้ดัมเบิลดอร์ปิดปาก เงียบสนิท..
"แล้วตอนนี้พวกเธอทำอาชีพอะไรเหรอ ?"คราวนี้เป็นศาสตราจารย์สอนการแปลงร่าง มิเนอร์ มักกอนนากัล ถามขึ้นบ้าง...
"ผมทำอาชีพมือปราบมารฮะ"แฮร์รี่ตอบก่อนที่จะรอยยิ้มของพ่อทูนหัวกลับมา
"มือปราบมาร เช่นกันค่ะ"มาเรียตอบ
"ผมดูแลธุรกิจของตระกูล"เดรโก ตอบก่อนที่ลูเซียสจะสังเกตเห็นแหวนที่นิ้วมือข้างขวา
"แหวนนี้ ?"
"แหวนที่เป็นหลักฐานที่เป็นเจ้าบ้านตระกูลมัลฟอยไงครับพ่อ"เดรโก ตอบคำถามก่อนที่แฮร์รี่จะโดนคำถามเช่นเดียวกันจากซีเรียส
"ผมสืบทอดการเป็นเจ้าบ้านตระกูลพอตเตอร์ครับ"
"เช่นเดียวกันค่ะ ตระกูลฉันได้รับเลื่อนเป็นลอร์ดแล้วค่ะ"มาเรียตอบก่อนที่จะโชว์แหวนเป็นหลักฐาน
"พวกเธอนี้ก็ใกล้อาหารเย็นแล้ว เดี๋ยวพวกเธอไปทานอาหารพร้อมกันน่ะ"อาจารย์ใหญ่พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกเขาพูดคุยกับผู้ที่มาจากอนาคต ไม่มีใครรู้ตัวเลยว่ามีแมลงเต่าทองตัวหนึ่งได้ยินตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกคนในห้องต่างเห็นว่าเย็นจึงพร้อมใจกันไปที่ห้องโถงอีกครั้ง...
เช้าวันรุ่งขึ้น
หนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวใหญ่หน้าหนึ่งทำให้ข่าวนี้ไม่แม้แต่ในอังกฤษยังร่วมไปถึงบัลแกเลียและฝรั่งเศสอีกด้วย
แฮร์รี่ พอตเตอร์ เดรโก มัลฟอย มาเรียน่า ฮาโรน
ทั้งสามคนผู้มาจากโลกอนาคตด้วยการเล่นซนของสองฝาแฝดวิสลีย์ เฟร็ดและจอร์จ วิสลีย์
ทั้งนี้ ในห้องโถงเมื่อกลางวัน เมื่อวานนี้ ได้มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งถามคำถามเกี่ยวกับ
คน-ที่-คุณ-ก็-รู้-ว่า-ใคร กับแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่เจ้าตัวไม่ได้ตอบคำถามนั้น
อีกทั้งได้รู้ว่าพวกเขาสามคนปรากฏด้วยน้ำยาบางอย่างทำให้มีฤทธิ์นานถึงสามอาทิตย์
จากเด็กสาวและเด็กหนุ่มอายุสิบสี่ปีต้องมาเป็นชายหนุ่มและหญิงสาวอายุยี่สิบสี่ปีข้างหน้า
และอีกสามวันวิทยาลัยโบบาร์ตงและโรงเรียนเดิร์มแตรงจะมายังฮอกวอตส์เพื่อทำการ
แข่งกีฬาประลองเวทย์ไตรภาคี ทั้งนี้ฮอกวอตส์ เดิร์มแตรง และโบบาร์ตง
จะเลือกใครเป็นตัวแทน
ดิฉันจะรายงานให้ทราบในภายหลังน่ะค่ะ
ริตา สกีตเตอร์
"ข่าวไวจังแฮะ"แฮร์รี่ บ่นพึมพัมเมื่อกางหนังสือพิมพ์ออกอ่าน
"ยัยริต้า ทำข่าวเร็วชะมัด"เดรโก บ่นก่อนที่จะซดกาแฟ
"ข่าวไวมาก"มาเรียพูด ซึ่งตอนนี้ทั้งสามนั่งอยู่บ้านสลิธีลินและตอนนี้คนทั้งห้องโถงต่างหันมามองพวกเขา
"เอ่อ.. เดรโก"เสียงของเด็กหนุ่มซึ่งนั่งข้าง ๆ เดรโกเรียก
"อะไรหรือเบลด ?"เดรโกถามอย่างสงสัย
"เปล่า.."เบลดตอบปฎิเสธทันที
"ประลองเวทย์ไตรภาคี"แฮร์รี่พูดขึ้นทำให้สองเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันหันมามองก่อนที่มาเรียจะร่ายคาถามกันการแอบฟังทันที
"คิดถึงจังแหะ ว่าไหม มาเรีย"แฮร์รี่ถามมาเรีย เพื่อนสาวที่มาด้วย
"นั้นสิ นายในสมัยนั้นน่ารักมาก"มาเรียตอบคำถาม
"ตอนนั้น หลังจากเสร็จภารกิจที่สอง นายไปขอโช แชง เต้นรำด้วยแต่โดนหล่อนปฎิเสธ ตอนนั้นฉันแทบสงสารนายชะมัด"มาเรียพูดอย่างล้อเลียนก่อนที่จะหัวเราะออกมา
"เธอเห็น ?"
"แน่นอน ฉันเห็น"ทั้งสามหยอกล้อกันไปมา ทำให้ทั้งห้องโถงหันมามอง แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน
"พวกเขาท่าทางคุยกันน่าสนุกจัง"รอนพูดเมื่อเห็นว่าแฮร์รี่ มาเรีย และมัลฟอยคุยกันอย่างสนุกสนาน ทีแรกเขาตกใจเล็กน้อยที่เห็นแฮร์รี่ นั่งอยู่ที่โต๊ะบ้านสลิธีลิน แต่ก็ทำใจได้เมื่อเห็นแฮร์รี่ที่ตนรู้จักนั้นเปลี่ยนไปแล้ว
"นั้นสิ"เฮอร์ไมโอนี่ว่าก่อนที่จะหันไปคุยกับปาราวตีเรื่องการประลองเวทย์ไตรภาคี
"พวกเขาดูสนิทกันจัง"รอนพูดและเนวิลล์ก็พูดตอบ
"ก็พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่หน่ารอน"
"นั้นสินะ"
"อีกสามวันจะประลองเวทย์ นายคิดว่าใครจะเป็นตัวแทนโรงเรียนเราหรือรอน ?"เฮอร์ไมโอนี่ถามขึ้น
"อื้ม.. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเฮอร์ไมโอนี่ อ้าว ? เฟร็ด จอร์ด พวกพี่พึ่งมาเหรอ ?"รอนตอบคำถามเฮอร์ไมโอนี่เสร็จก่อนที่จะเห็นพี่ชายฝาแฝดของตนที่พึ่งลงนั่งข้าง ๆ
"อื้ม"สองฝาแฝดตอบแบบไร้เรียวแรง ก่อนที่จอร์จจะเอาหัวฟุบลงกับโต๊ะ
"จอร์จ เอ๊ะ หรือว่า เฟร็ด นายเหนื่อยขนาดนั้นเลยหรอ ?"ดีน โทมัสถามเมื่อเห็นรุ่นพี่ฝาแฝดฟุบลงกับโต๊ะ
"ฉัน จอร์จ และฉันก็เหนื่อยมาก ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย ฟี้~"เมื่อตอบคำถามเสร็จจอร์จซึ่งเพลียจากการทำความสะอาดหม้อปรุงยาทั้งคืนก็ผล่อยหลับไปทันทีตามด้วยเฟร็ด
"สงสารพวกนั้นจังเลยเหะ"แฮร์รี่ พูดเมื่อเห็นว่าฝาแฝดวิสลีย์สลบเหมือดไปเรียบร้อยแล้ว
"ช่วยไม่ได้นี้ อยากทำตัวเองดีนัก"มาเรียเสริมก่อนที่จะอ่านหนังสือพิมพ์ในมือต่อ
"เห็นด้วย"เดรโกเสริมกับคำพูดของมาเรียก่อนที่จะอ่านหนังสือในมือที่ติดมาจากโลกอนาคตต่อ
++++
ใครอยากอ่านภาคสอง คอมเม้นมาน่ะค่ะ ^^
ภาคสองจะทำเป็นเรื่องต่อและเรื่องยาวค่ะ นี้แค่ให้นักอ่านทุกคนลองอ่านกันก่อนน่ะค่ะ ถ้าอยากให้มีภาคสอง ลองคอมเม้นกันมาดูสิค่ะ ^^ และรอติดตามกันด้วยน๊า~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น