คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : -โพจังมาชา (포장마차) คืออะไร-
-โพจังมาชา คืออะไร-
คำว่าโพจังมาชา 포장마차 แปลตามศัพท์หมายถึงยานพาหนะที่ถูกห่อ (마차 หมายถึงรถม้า รถลาก) โพจังมาชา พูดง่ายๆ ก็คือร้านอาหารข้างทางของคนเกาหลีนั่นเองค่ะ ถ้าใครที่ได้มีโอกาสไปเที่ยวประเทศเกาหลีใต้มาแล้ว หรือแม้แต่ดูซีรีย์เกาหลีกันมาก่อนหน้านี้ คงจะเคยเห็นฉากที่ตัวละครไปรับประทานอาหารร้านขางทางที่มีเต้นท์ผ้าใบกั้นไว้อยู่ นี่แหละค่ะ ที่เราเรียกกันว่า ‘โพจังมาชา’
โพจังมาชา ถือกำเนิดขึ้นครั้งแรกในช่วงต้นทศวรรษ 1950 แถบชองคเยชินในกรุงโซล โพจังมาชาร้านแรกที่ถือกำเนิดขึ้นมานั้นค่อนข้างแตกต่างจาก โพจังมาชาในสมัยปัจจุบันเพราะในสมัยนั้น โพจังมาชาจะเป็นลักษณะของรถยนต์หรือรถเข็นไม่เหมือนสมัยนี้ ที่เปิดหน้าร้านขายกันตามข้างทาง ในร้านก็จะขายพวก เครื่องดื่มและขนมเล็กๆน้อยๆ ต่อมามีพ่อค้าหัวใสเริ่มนำผ้าใบหรือเต็นท์สีส้มมาคลุมรอบบริเวณร้านเพื่อกันฝนและหาเก้าอี้นั่งมาไว้บริการ รวมทั้งเพิ่มอาหารว่างๆ อื่นเข้ามา ขายในร้านด้วย
ในช่วงปี 1970 โพจังมาชาได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางเป็นอย่างมากเนื่องมาจากวัฒนธรรมของ คนเกาหลีที่รีบเร่งมากขึ้น การทำงานจนหามรุ่งหามค่ำทำให้กลับบ้านดึกดื่น คนเกาหลีจึงมักที่จะแวะมากินดื่มกันที่โพจังมาจาก่อนกลับบ้านเพราะสะดวก รวดเร็ว เหมาะกับการ สังสรรค์และยังถือเป็นการผ่อนคลายจากการตรากตรำทำงานมาทั้งวันอีกด้วย
เมนูที่ขายตามร้านโพจังมาชามีหลากหลายแล้วแต่ความถนัดของเจ้าของร้าน สำหรับเมนูยอดนิยม (เอามายั่วน้ำลาย) ได้แก่
ต๊อกโบกิ (떡볶이) เมนูสุดโปรดของคนเกาหลีทุกเพศทุกวัย
ออมุก (어묵) หรือ ในภาษาญี่ปุ่นคือโอเด้ง (오뎅) ทำจากเนื้อปลาบด
ซุนแด (순대) ไส้กรอกเลือดหมูผสมข้าว
ทวิกิม (튀김) ของทอดสไตล์เกาหลี
คิมปับ (김밥) ข้าวปั้นห่อสาหร่ายแบบเกาหลี
อาหารส่วนใหญ่ ยกเว้น ออมุก (어목) ซึ่งเป็นไม้จะเสิร์ฟใส่จาน แต่ไม่ต้องกลัวความสกปรกเพราะว่าร้านโพจังมาชาจะใช้วิธีสอดถุงพลาสติกสำหรับใส่อาหารที่ทนความร้อนคลุมจานไว้แล้วตักอาหารใส่จาน พอลูกค้าทานเสร็จก็เพียงดึงถุงพลาสติกนั้นไปทิ้ง ไม่ต้องล้างให้ยุ่งยาก
ร้านโพจังมาชาแบบข้างทางหาได้ทั่วไปในแหล่งชุมชน สำนักงาน ใกล้มหาวิทยาลัย สำหรับในแหล่งท่องเที่ยวก็มีเยอะเช่นที่เมียงดง ตลาดทางแดมุน ตลาดนัมแดมุน ย่านมหาวิทยาลัยฮงอิก ย่านชินชน เป็นต้น
วิธีสั่งอาหารที่ร้านโพจังมาชา
ถ้าเป็น ออมุก (어묵) เราก็แค่หยิบทานไปเรื่อยๆตอนคิดเงินเจ้าของร้านจะใช้วิธีจากจำนวนไม้ที่ทานไป ส่วนเมนูอื่นๆมักจะคิดเป็น “ต่อที่” ซึ่งคำว่า “ต่อที่” ไม่ได้หมายถึงว่าไปกี่คนก็นับเป็นคนๆ ไป แต่ว่าเราจะต้องเป็นคนสั่งว่าเราจะทานสำหรับกี่ที่ ราคาต่อ 1 ที่อยู่ราวๆ 2,000-2,500 วอน ส่วนออมุกอยู่ที่ราวๆ 500 วอนต่อไม้
ใครสนใจอยากไปลองชิมอาหารในร้านโพจังมาจา ขอแนะนำให้ไป แถวจองโน (종로,Jongno), อึลจีโร (을지로, Euljiro), นัมแดมุน (남대문, Namdaemun) และทงแดมุน (동대문, Dongdaemun) ที่นั่นจะมีร้านโพจังมาจาให้เลือกมากมายหลากหลายซึ่งแต่ละร้านก็จะมีเมนูให้เลือกแตกต่างกันไป เราสามารถ เลือกทานกันได้ตามชอบเลยค่ะ
คำศัพท์ที่จำเป็นในการสั่งอาหาร
1 ที่ ~ 1 인분 อ่านว่า อิรินบุน
2 ที่ ~ 2 인분 อ่านว่า อีอินบุน
3 ที่ ~ 3 인분 อ่านว่า ซัมอินบุน
4 ที่ ~ 4 인분 อ่านว่า ซาอินบุน
5 ที่ ~ 5 인분 อ่านว่า โออินบุน
เวลาจะสั่งก็พูดแบบนี้ 아줌마, 떡볶이 1 인분 주세요 (อาจุมมา, ต๊อกโบกิ อิรินบุน จุเซโย) “คุณป้าคะ ขอต๊อกโบกิ 1 ที่ค่ะ” หากคนขายเป็นผู้ชายก็เปลี่ยนจาก อาจุมมา เป็น “อาจอชี่” (아저씨) ถ้าจะสั่งเมนูอื่นๆหรือปริมาณมากกว่าหนึ่งที่ก็เปลี่ยนศัพท์ตามข้อมูลข้างบน
เมื่อจะให้คิดเงินก็พูดว่า 계산해 주세요 (คเยซันเฮ จุเซโย) “ช่วยคิดเงินด้วยค่ะ" หรือไม่ก็แบบนี้ 다 먹었습니다, 멀마예요? (ทา มอ-กอดซึมนิดะ, ออลมาเยโย้?) “ทานเสร็จแล้วค่ะ ราคาเท่าไหร่คะ”
สุดท้ายก่อนออกจากร้าน ถ้าพูดแบบนี้กับอาจุมมาแบบนี้ได้ก็เยี่ยมเลยค่ะ
잘 먹었습니다 (ชัล มอ-กอดซึมนิดะ)… มีความหมายเหมือนๆว่า อร่อย
หรือไม่ก็ 안녕히 계세요 (อันนยองฮิ คเยเซโย)…ขอให้อยู่ดีๆนะคะ (เป็นคำพูดที่นิยมพูดเวลาจะออกจากร้านอาหาร) ขอให้โชคดีและอิ่มอร่อยค่ะ ^^
ความคิดเห็น