ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1.1 มาเล่นกันเถอะ
วันหนึ่งของเมืองเทเนอร์โคสในวันที่ไม่เหมือนทุกๆวันเหมือนแต่ก่อน
อเรเธอร์ตะโกนพูดว่า
"เห้ย!!มาเล่นโยนบอลกันเหอะ ใครแพ้ต้องเอาของว่างให้คนชนะ"
"นิ!!หนี่ฟงเล่นน้ะ"
"ตกลงเล่นแน่นอน"
"มิคาเอลละ??"
"ขอผ่านดีกว่าน้ะ=A="
"เอ๋... รึว่านายจะกลัวแพ้ฉันหะ"
"ว่าไงน้ะไม่ได้กลัวสักหน่อย เอาเหอะเล่นก็ได้ระวังแพ้ละ"
"เหอะๆ แล้วอย่ามาร้องทีหลังละกัน แล้วอะคะโอะละ"
"เออ.......ฉัน..เล่นก็ได้อะน้ะ"
"โอเค 4 คนแล้ว ที่เหลือจะเล่นไม"
ธีฟามองด้วยความเกรงๆแล้วบอกว่า
"ฉันก็อยากเล่นน้ะ แต่ฉันกลัวแพ้แล้วไม่ได้กินของว่าง"
ซิวลิสเลยบอกธีฟาไปว่า
"ไม่ต้องกลัวแพ้น่าา ธีฟาเดี๋ยวฉันจะชนะแล้วเอาของว่างมาแบ่งเธอ"
"แต่ว่า...."
"ไม่ต้องแต่ ตกลงอเรเธอร์พวกฉันเล่น"
"โอเค เออ...แล้วโคลเวอร์ละ"
"................"
"ไม่รู้และเล่นไปด้วยละกัน"
"เอาละกติกาคือคนถือบอลต้องปาไปหาคนที่เรียกแล้วคนที่เรียกรับไม่ได้จะแพ้แต่ถ้ารับกับให้ปาต่อไปเรื่อยๆตกลงน้ะ
ทุกคนตอบ
"อืมม"
และแล้วเกมบอลก็ได้เริ่มขึ้นอเรเธอร์เป็นคนปาคนแรก แล้วอเรเธอร์กระซิบกับหนี่ฟง
"นี้เดี๋ยวต้องร่วมมือกับฉันให้ฉันเป็นคนชนะ แล้วก็มาแบ่งของว่างกัน2คนตกลงไม"
"ใช้ได้เลย งั้นเอามิคาเอลก่อนเลย"
มิคาเอลหลี่ตามองแล้วพูดว่า
"พวกนายกระซิบอะไรกันหนะ"
"ป่าว!! ไม่มีอะไร"
และแล้วเกมก็เริ่ม บอลอยู่ที่อเรเธอร์แล้วพูดว่า
"ตรงหน้าต่างมีอะไรหน่ะ"
ทุกคนหันไปมองกันหมดแล้วหลังจากนั้น อเรเธอร์พูดเรียกคนรับบอล
"มิคาเอล"
"ห๊ะ!!"
มิคาเอลไม่ทันตั้งตัวเพราะไปมองหน้าต่างบอลเลยผ่านไป
"Yes มิคาเอลแพ้"
"เห้ยๆ เดี๋ยวซิฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลยน้ะ"
"ไม่รู้ แต่บอลผ่านนายแล้วรับไม่ได้ก็แพ้"
หนี่ฟงผู้ต่อ
"มันผ่านไปแล้วก็ช่วยไม่ได้ นายต้องแพ้น้ะ55+"
มิคาเอลมองด้วยสายตาโกรธแล้วพูดว่า
"พวกนาย!!จำไว้เลยน้ะ"
หลังจากนั้นมิคาเอลออกจะเกมไปเหลือ6คน บอลอยู่ที่อเรเธอร์เหมือนเดิม
อเรเธอร์คิดในใจว่า"ต่อไปจัดการใครดีน้ะ เอาโคลเวอร์ละกัน"
อเรเธอร์ใช้แผนใหม่ อเรเธอร์ทำท่าจะปาไปที่ธีฟาทำให้ทุกคนคิดว่าจะปาไปที่ธีฟาแล้วก็พูดชื่อว่า
"โคลเวอร์"
โคลเวอร์ไม่ทันตั้งตัวแต่ว่าเธอวิ่งอย่างเร็วจนรับบอลทัน อเรเธอร์เลยคิดในใจ
"แย่แล้วซิ หลอกยัยนั้นไม่ได้จริงๆ"
หลังจากนั้นโคลเวอร์พร้อมที่จะปาแล้วพูดชื่อ
"หนี่ฟง"
หนี่ฟงนั้นรับไม่ทันเนื่องจากว่าโคลเวอร์ปบอลเร็วจนมองไม่ทัน= ="
"เอ๋....อะไรเนี้ย เดี๋ยวโคลเวอร์นี้เธอปาจริงๆหรอหะ"
"ฉันก็.....ปาปกติ"
หนี่ฟงได้ออกจากเกม แล้วอเรเธอร์คิดในใจว่า
"ซวยแล้วไงยัยนั้นเก่งเกิน แต่ว่ายังไงฉันต้องไม่แพ้"
หลังจากนั้นโคลเวอร์ปาต่อพร้อมบอกชื่อ
"อเรเธอร์"
อเรเธอร์มองบอลอันรวดเร็วได้จนรับทันแบบเฉียดๆ
"โอย..เกือบไปแล้วน้ะเนี้ย" คิดในใจ "เล่นกับยัยนี้คงไม่ไหวเก็บคนอื่นก่อนละกัน"
อเรเธอร์เตรียมปาบอลแบบสุดแรงแล้วพูดชื่อ
"ซิวลิส"
ซิวลิสรับบอลทัน
"อะไรเนี้ยฉันปาสุดแรงน้ะเนี้ย"
"ขอโทษน้ะ ฝีมือฉันไม่ใช้พวกโกงแบบเธอหลอกน้ะคุคุ"
ซิวลิสมองหน้าอเรเธอร์พร้อมขำนิดๆ หลังจากนั้นปาบอลพูดชื่อว่า
"อะคะโอะ"
อะคะโอะรับทันแล้วก็ปาต่อพร้อมเรียกชื่อ
"ธีฟา"
ธีฟารับทันแล้วพร้อมจะปาไปที่อเรเธอร์แต่ กล่องของเล่นที่อยู่บนหัวอเรเธอร์กำลังจะหล่นลงมา อะคะโอะเลยบอกอเรเธอร์ว่า
"อเรเธอร์กล่องของเล่นข้างบนมันกำลังจะหล่นน้ะ"
"ไม่ต้องมาหลอกฉันน่าอะคะโอะฉันกำลังจะรับบอลแล้วจะหาจังหวะหลอกฉัน ไม่มีทาง"
"แต่ว่า...."
ทันใดนั้นกล่องของเล่นหล่นมาที่อเรเธอร์ อเรเธอร์มองขึ้นไปข้างบนแล้วตกใจมาก
ธีฟาเลยปาบอลไปที่กล่องของเล่นแล้วพูดชื่ออเรเธอร์แนวบอกว่าระวัง
"อเรเธอร์!!!"
กล่องลงไปทางอื่นหลังจากบอลที่ปาไปโดน อเรเธอร์เลยพูด
"โอย ค่อยยังชั่วหน่อย ขอบใจมากน้ะ"
แต่ว่ามิคาเอลก็พูดต่อ
"นายแพ้แล้วน้ะ"
"เห้ย!! ฉันแพ้ไง"
"ก็ธีฟาเรียกชื่อนายพร้อมปาบอลไปที่นายแต่นายก็รับไม่ได้"
"เห้ย!! แต่ว่า"
"ไม่รู้ซิน้ะ ใครบอกฉันว่ารับไม่ก็คือแพ้คุคุ"
"หน่อยแกมิคาเอล"
ต่อไปเกมเริ่มต่อ ธีฟาบอกอะคะโอะ
"ข้างหลังเธอ อะคะโอะ"
อะคะโอะหันไปมอง แล้วทันใดนั้นธีฟาได้ปาบอลพร้อมเรียกชื่อ
"อะคะโอะ"
"เอ๋"
อะคะโอะตั้งตัวไม่ทันจนรับบอลไม่ได้ อะคะโอะเลยพูดว่า
"ฮะฮะ โดนหลอกเหมือกันหรอเนี้ย อืมฉันแพ้ซิน้ะ"
อะคะโอะออกจากเกม แล้วมิคาเอลเลยบอกว่า
"นี้อะคะโอะพวกเรามันพวกเดียวกัน"
"55+"
ต่อไปธีฟาได้ปาบอลพร้อมบอกชื่อ
"โคลเวอร์"
ลมพัดจากหน้าต่างแรงมากจนให้บอลเปลี่ยนทางที่ไปหาโคลเวอร์ แต่ว่าโคลเวอร์วิ่งไปรับบอลทันจนอึ้งกันทุกคน
"ฉันรับได้แล้วน้ะ..."
"ต่อไป"
"ซิวลิส"
บอลถูกปาแถมลมยังพัดอยู่จนทำให้บอลเปลี่ยนทิศ จนทำให้ซิวลิสรับไม่ทัน
"แย่แล้วซิ... รับไม่ทันหรอเนี้ย เห้อ!!ธีฟาฝากด้วยน้ะชนะแล้วแบ่งของว่างฉันด้วยละ"
"เอ๋!!! อ..อืม"
ต่อมาบอลอยู่ที่โคลเวอร์ได้ปาไปที่ธีฟาปากันสลับไปมาไม่มีใครรับบอลไม่ได้
"ธีฟา"
"โคลเวอร์"
"ธีฟา"
"โคลเวอร์"
"ธีฟา"
"โคลเวอร์"
"ธีฟา"
"โคลเวอร์"
เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนสักพัก คนในครัวบอกมาบอกว่า
"นิ!! อาหารว่างเสร็จแล้วน้ะ"
ตอนนั้นทุกคนหันไปที่คนในครัวยกเว้นโคลเวอร์แล้วหลังจากนั้นโคลเวอร์ได้ปาบอลแล้วเรียกชื่อ
"ธีฟา"
ธีฟาไม่ได้ทันตั้งตัวเลยรับไม่ทัน
"เอ๋..แพ้แล้วหรอเนี้ย เฮ้อ=A="
หลังจากนั้นอเรเธอร์บอกว่า
"โคลเวอร์เป็นผู้ชนะ!!!"
"งั้นทุกคนต้องให้ของว่างโคลเวอร์น้ะ"
"อืม"
หลังจากนั้นทุกคนเข้าไปที่ห้องกินอาหาร โคลเวอร์พูดว่า
"นิ! ธีฟา ซิวลิส อะคะโอะ มิคาเอล หนี่ฟง เอาของว่างไปเหอะ"
มิคาเอลว่า
"จริงหรอ!! ขอบใจมากน้ะ"
คนอื่นก็บอกว่า
"โคลเวอร์ใจดีจริงๆเลยน้ะ ขอบใจมากน้ะ"
อเรเธอร์เลยบอกว่า
"แล้วฉันละ"
"อย่างเธอฉันไม่ค่อยอยากให้เท่าไหรหลอกน้ะ"
"หะ!! โฮ่ T.T"
"เฮ้อ.. อะเอาไปเหอะ"
"จริงหรอโคลเวอร์"
"อืม....หรือจะเอาไม่เอาแล้วหรอ"
"เอ้ยๆ เอาๆๆ"
หลังจากนั้นทุกคนก็ได้กินของว่างกันทุกคนโดยไม่ต้องแบ่งโคลเวอร์ แต่ว่าศึกครั้งนี้โคลเวอร์เป็นชนะทั้งเกมทั้งใจเพื่อนด้วย>w<
ปล.ตอนนี้ทั้ง7คนนี้อายุ6ขวบกันเท่านั้นเลยยังไม่มีการสู้หรืออะไรเกิดขึ้น เลยได้แต่มาเล่นกันสนุกๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น