You and Me เธอกับฉันเราเคยพบกันมาก่อน

สวัสดีครับ! ผมชื่อ วิน วิศวะปี 3 พี่ว๊ากสุดโหดเเถมสุดหล่อ เดินไปไหนก็มีเเต่รุ่นน้องกรี๊ด เรียกพี่วินคะ พี่วินค่า555+ เรื่องการเรียนไม่ต้องพูดถึงครับผมได้อันดับหนึ่งมาโดยตลอดถ้านับจากข้างล่างนะ เอาล่ะ! ถึงเรื่องการเรียนผมจะสู้ใครไม่ได้เเต่ถ้าเป็นเรื่องน่าตาไม่มีใครสู้...

พั๊ว!!

ทันใดนั้นก็มีคนมาตบหัวผมอย่างจัง!

วิน : โอ้ยยย ( จับที่หัว )ไอสัสติณ!! มึงจะตบกูทำไมเนี่ย

ติณ : มึงอ่ะคิดห่าอะไรของมึงนั่งยิ้มคนเดียวกูนึกว่าคนบ้า! เรียกตั้งหลายรอบไม่กระดิก

วิน: เสือก!

ติณ : เอ้า! คนอุตส่าห์เรียกมึงจะไปเรียนมั้ย

วิน : เออๆกูไปเเล้ว

นี่ไอติณเพื่อนของผมเจ้าของฉายาหล่อระดับเทพก็มีเเต่ไอนี่เเหละครับที่ผมเเพ้มันคนห่าอะไรหล่อเเถมยังเรียนดีอีกสาวๆเนี่ยติดมันตรึมเเต่มันเเม่งไม่เอาคงคิดว่าหล่อเลือกได้

...ถึงห้องเรียน...

เฟิร์น : ไอวิน ไอติณ ทำไมพวกมึงเพิ่งมาว่ะ! ดีนะอาจารย์ไม่เข้า

นี่ไอเฟิร์นผู้หญิงน่าตาน่ารักเเต่นิสัยห้าวยังกะผู้ชายเลยไม่ค่อยมีใครยุ่งกะมันเเต่มันก็มักจะมีพวกรุ่นน้องมาจีบตลอดเเต่มันไม่สนใจทำเอาเด็กกินแห้วเกือบทุกราย

ติณ : ก็ไอวิน เเม่งเสือกตอนสายทำให้กูสายไปด้วย

วิน : เอ้า! สัสมึงจะโทษกูคนเดียวก็ไม่ได้นะถ้าเมื่อวานมึงไม่ชวนกูไปฉลองวันเกิดไอเฟิร์สกูก็ไม่ตื่นสายหรอก

ติณ : เเต่มึงก็ควรมีความรับผิดชอบมั้ย!

วิน : ก็กูตั้งนาฬิกาเเล้วเเต่มันไม่ปลุกกู

ติณ : เออมึงตั้ง! เเต่มึงลุกไปปิดเเละมึงก็นอนต่อไงสัส

เฟิร์น : เอาล่ะๆ พอได้เเล้วพวกมึงจะตีกันทำสนตีนไรวะ เดี่ยวกูต่อยปากเเตก นั่งๆ กัดกันเป็นหมาไปได้

ผมกะไอติณเดินไปนั่งที่ไม่ได้กลัวไอเฟิร์นหรอกนะผมเเค่ไม่อยากทำผู้หญิง

เฟิร์น : เออ! ไอวิน วันนี้เป็นวันเเรกที่มึงต้องเข้ารับน้องนี่หว่า

วิน : ใช่ กูโหดไม่โหดมาดูกัน

เฟิร์น : เเหม~~ โหดจังเลยค่ะพี่วินค่าา

ติณ : เด็กปีหนึ่งปีนี้เค้าบอกงานดีนะเว้ย

วิน : กูจะไปอ่อยสักหน่อย555+

ติณ : น้อยๆหน่อย ปล่อยให้เด็กมันโตบ้าง

วิน : เเหม~ เดี่ยวนี้ทำคนดีกูก็เห็นเมื่อก่อนมึงอ่อยเด็กนิเทศออกบ่อย

ติณ : นั่นมันอดีตเเล้วปัจจุบันกูคนดีเว้ย

วิน : กูจะคอยดู! วันนี้กูจะไปตกสักหน่อย

เฟิร์น : ไอวินในสมองมึงนี่คิดเเต่เรื่องเเบบนี้รึไงหัดคิดเรื่องเรียนให้เหมือนเรื่องผู้หญิงก็ได้นะพวกกูสองคนจะดีใจมาก

วิน : ไม่เหมือนมึงหรอกนะ!

เฟิร์น : ทำไม!

วิน : น่าตาก็ดีเรียนก็เก่ง

เฟิร์น : [ เขิน ] ก็นะ

วิน : เเต่เป็นทอม555+

เฟิร์น : เดี่ยวกูตบคว่ำ !

วิน : กูหยอกเล่นๆ 555+

เฟิร์น : เดี่ยวจะโดนนะมึง

...เลิกเรียน...

ติณ : ไปเถอะพวกมึงจะได้ไปดูน้องปีหนึ่ง

วิน : ไป!!

....ใต้อาคาร u ...

เฟิร์น : เฮ้ยพวกมึง!เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

ติณ : ปวดขี้เหรอ

เฟิร์น : มึงก็รู้นิ ( รีบวิ่งไป )

วิน : 555 +

ติณ : คงเเดกไม่เลือกล่ะ

วิน : กูกะว่างั้น

ตึ่ง!!!!!!!! ผมล้มลงไปกับพื้นเเล้วไอคนที่ชนผมก็ลงไปพร้อมกับผมด้วยของก็ตกเต็มไปหมด

วิน : โอ้ย!! ทำไมไม่ดูทางว่ะ

?? : ขอโทษครับ

ผมเงยขึ้นมองผู้ชายตรงหน้า

ตึก ตัก ตึก ตัก หัวใจของผมเต้นเเรงอย่างบอกไม่ถูก

ติณ : มึงเป็นไรมั้ยว่ะ ( ช่วยพยุงผมขึ้นมา )

วิน : กูไม่เป็นไร

?? : ผมโทษนะครับพี่

ติณ : เออๆ มึงอยู่คณะอะไร

?? : วิศวะครับ!

ติณ : มึงไปเข้ารับน้องได้เเล้วเดี่ยวสายเดี่ยวมึงจะโดนสั่งซ่อม

เเล้วเด็กคนนั้นก็เดินเข้าตึกไป

ทำไมใจผมถึงเต้นเเรงกับเด็กคนนั้นขนาดนี้เเละยังรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก เหมือนผมเคยเจอไอเด็กคนนี้ที่ไหน

ติณ : ไอวิน!

วิน: ห้ะ!

ติณ : ไปเข้าตึกกัน!

วิน : เเล้วไอเฟิร์นมายังวะ

เฟิร์น : พวกมึง!( ตะโกนมาเเต่ไกล ) กูมาเเล้วๆ

วิน : ไปกันเถอะ

ผมไม่รู้นะครับว่าเด็กคนนั้นเป็นใครเเต่ที่รู้ๆมันคือรุ่นน้องปีหนึ่งคณะผม

.