ประธานสุดหื่นกับนายหน้าหวานสุดกวน

ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบที่ไม่อยากได้

~สิ่งสุดท้ายก็คือเธอ ยังรักเธอเพียงคนเดียวทุกลมหายใจ ~

แมร่ง! ใครโทรมาว่ะ คนจะหลับจะนอน -_- * ผมเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์บนหัวเตียงขึ้นมาดูก็พบว่า 'โฟส' เพื่อนผมมันโทรมา ถ้าไม่มีเรื่องที่ไม่สำคัญนะมึงตายไอ้เห็บ!

" ฮัลโหล -_- ^ "

( ไม่ต้องมาทำเสียงบูด มึงอยู่ไหนสัส )

" บ้-า-น "

( มาโรงเรียนซะ! )

" พ่อมึงดิวันนี้วันเสาร์นะโว้ย "

( เออ!มึงลืมรึไงว่ะชมรมเราซ้อมทุกเสาร์โว้ย แล้วมึงก็เป็นประธานชมรมมึงต้องมา! )

แมร่ง! มาเป็นชุดแต่ก็จริงของมันผมลืมได้ไงว่ะเป็นประธานชมรมแท้ๆ ช่างเหอะไม่ค่อยแคร์ครับ

" เออ! " ผมตอบมันจบก็วางสายมันไปแล้วรีบเข้าไปอาบน้ำทันที

    ตึกชมรมดนตรี

ในที่สุดก็ถึงสักทีสวัสดีครับ ผมชื่อต้น เป็นประธานชมรมดนตรีและยังเป็นหัวหน้าวง Det b อีกด้วย ผมจะร่ายประวัติของโรงเรียนให้ฟังนะครับโรงเรียนผมเป็นโรงเรียนระดับจังหวัดเลยทีเดียวแถมตึกชมรมยังแยกกับตึกเรียนอีกแต่มีบ้างชมรมเท่านั้นที่จะได้ใช้ตึกแบบส่วนตัว เช่น ชมรมดนตรี ( ใช้แค่ตึกเดียว ) ชมรม คาราเต้ / ยูโด / เทคหวันโด และ ชมรมกีฬา (จะใช้ประมาณ 2 ตึก ) แล้วตอนนี้ผมก็ได้มาสิงสถิตในตึกเป็นที่เรียบร้อยส่วนไอ้โฟสก็ทำหน้าโหดใส่ผม

" ไงมึง -_- ^ "

" โย่ โฟส ^O^/ " ยังไงก็ต้องร่าเริงเข้าไว้เพื่อกลบเกลื่อน

" ไม่ต้องมากลบเกลื่อนไอ้ประธานส้นตีน มึงลืมได้ไงหะ! ไอ้ค_ย!! "

อุ้ย! เสียใจแต่ไม่แคร์ ผมเดินผ่านมันไปในขณะที่มันยังคงด่าผมยังไม่จบแต่ไอ้โฟสก็ยังมือไวคว้าเสื้อผมไว้ได้ซะนี่

" อะไร -_-; " << ผม

" ประธานเรียกหัวหน้าชมรมทุกชมรมไปพบ "

แมร่ง! อะไรนักหนาว่ะ น่าเบื่อ! ฉิปเลย ผมพยักหน้าให้ไอ้โฟสเป็นเชิงเข้าใจก่อนจะออกจาก

ตึกชมรมดนตรี แล้วเดินไปที่ตึกคณะกรรมการพอเข้าไปในห้องก็เห็นผู้ชายร่างสูงใบหน้าคมเข้ม

ตาคมสีนิลจมูกโด่งคมเป็นสันรับกับริมฝีปากหนาเล็กน้อยผมซอยรากไซร้ยาวถึงต้นคอและคนที่ผมพูดขึ้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้พี่โอประธานนักเรียนและที่ผมแปลกใจมากที่สุดก็คือ.....ทำไมมีผมมาคนเดียวว่ะ -_-?

แล้วไอ้หัวหน้าชมรมอื่นมันหายไปไหนหมดว่ะ!ผมเดินไปหาไอ้พี่โอซึ่งพี่แกก็เงยหน้ามามาองผมพร้อมกับรอยยิ้มที่ผมดูแล้วหื่นโครตอ่ะ

" นัดกูมาจะคุยไร แล้วคนอื่นล่ะ "

" พูดกับกูดีๆหน่อยได้ไหมมึงนี่ไม่มีสัมมาคารวะเอาซะเลย "

" เรื่องของกู "

ผมเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับมันทุกคนคงสงสัยสินะว่าทำไมผมถึงพูดไม่เพราะกับไอ้ประธานนักเรียนก็เพราะมันชอบแอบแต๊ะอั้งผมบ่อยๆชอบมาทำให้ผมอายเพื่อนบ่อยๆและเกือบทั้งโรงเรียนอีกมากมาย

" แล้วคนอื่นล่ะ สัส! "

" หึ! กูนัดมึงมาคนเดียว ^^ "

หะ! ว่าไงนะ นัดกูมาคนเดียวนัดมาทำส้นตีนอะไรว่ะ ไอ้หื่น&วิปริต เอ้ย!

" =[]=! " ผม

แล้วมันก็ค่อยๆลุกมาจากเก้าอี้ของมันเดินมาหาผมเรื่อยๆและในที่สุดก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม เสียวสันหลังวาบๆยังไงไม่รู้แหะ และมันก็ค่อยๆก้มหน้ามาเรื่อยๆจนผมรู้สึกถึงลมหายใจของมันและในขณะที่ริมฝีปากมันจะติดกับริมฝีปากผมก็มีคนเปิดประตูเข้ามาพอดี โว้ยยยยยย!!!ไปหมดแล้วชื่อเสียงที่กูสร้างมา

" โอ๊ะ! โทษทีที่มาขัดจังหวะ ^_^ "

เสียงนี้มัน สัส 'อาม' เพื่อนไอ้เชี่ยโอนี่หว่าแถมยังเป็นรองประธานนักเรียนอีกนิสัยไม่แตกต่างกันแถม

ไอ้คุณพี่อามยังตามจีบโฟสเพื่อนผมอีก

" มึงมามีไร =O=* "

" กูลืมของว่ะ ^^ "

ว่าจบพี่แกก็เดินเข้าไปหยิบของแล้วออกจากห้องไปส่วนผมก็ใช้ทีเผลอที่ไอ้โอมันมองเพื่อนมันแล้วค่อยๆย่องไปแต่....ไอ้สัสโอเสือกรู้ทันคว้าคอเสื้อผมแล้วลากให้กลับไปนั่งบนเก้าอี้เหมือนเดิม ซวยจริงกู

" จะหนีไปไหน หืม.....^^" พอมันว่าจบก็ใช้ปากมันประกบปากผมทันที

" อื้อ OxO! "

มันไล้เลียริมฝีปากล่างผมเพื่อให้ผมอ้าปากแต่ไม่มีทางซะหรอกเหมือนมันจะรู้ก็เลยไซร้ไปที่ซอกคอผมดูดเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆแล้วมันก็วกกลับมาประกบปากผมแต่คราวนี้มันสามารถสอดลิ้นเข้ามาในปากผมได้ ไม่น้าาาาาา~นี่กูจูบผู้ชายรึนี่ โอ้ ม่ายยยยยย~~~ ToT!!!

~Nobody knows who l really am l never felt this empty before ~

เสียงโทรศัพท์ของไอ้โอหื่นดังขึ้นมันผละจากการจูบผมไปรับโทรศัพท์อย่างหัวเสียงเล็กน้อย เฮ้อ~ รอดไปกูเกือบเสียประตูหลังแล้วไหมล่ะแล้วมันก็กลับมาหาผมอีกครั้ง

" ฉันมีธุระไปก่อนนะที่รัก ^^ "

แล้วมันก็จากไปว่าแต่ ที่รักงันเหรอ......ที่รัก ( นิ่งคิด 5 นาที ) ไอ้เชี่ยยยยยยยยยย!!! ที่รักพ่องมึงดิกูไม่ใช่เมียมึงนะเฟ้ยยยย!!! ผมเดินออกมาจากตึกคณะกรรมอย่างหัวเสียกลับไปที่ตึกชมรมดนตรีก็เห็นไอ้โฟสกำลังสอนรุ่นน้องเล่นฟลุตอยู่พอมันเห็นผมปับก็เดินมาหาผมที่นั่งอยู่ตรงโซฟาในห้องซ้อมดนตรีของวง

" โดนแวมไพร์กัดมารึไงมึงแดงเชียว "

" แวมไพร์พ่องมึงดิ แมร่งเอ้ย! " ผมว่าพลางใช้มือถูที่คอตัวเอง

" ตกลงพี่โอเรียกมึงกับพวกหัวหน้าชมรมไปทำไม "

" หึ! "

เรียกทุกหัวหน้าชมรมงันเหรอ เรียกกูไปคนเดียวมากกว่า แมร่ง! เจ็บใจฉิปหายเลยเกือบมีผัวไม่รู้ตัวแล้วไหมล่ะผมไม่ได้ตอบอะไรไอ้โฟสแล้วบอกให้มันกลับไปสอนน้องส่วนผมก็เอากีต้ามานั่งดีดเล่น ผมว่าน่าจะยกเลิกกฎให้มาซ้อมทุกวันเสาร์นะแมร่งไม่มีเวลาพักผ่อนเลยผมเดินเอากีต้าไปเก็บแล้วออกมาจากชมรมไปหาอะไรกินที่หน้าโรงเรียน

            ร้านไอติมพี่หวาน

ร้านแห่งนี้เป็นแหล่งประจำของพวกผมเองส่วนพี่หวานเป็นเจ้าของร้านพี่หวานเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่ผมเลยรู้จักกันตั้งแต่เล็กๆ

" ไง ต้นจะกินไรล่ะ " พี่อัญชัญเพื่อนพี่หวานทักผมหลังจากที่ผมเดินเข้ามาในร้านเป็นที่เรียบร้อย

" เอา ช็อกโกแล็ต 1 ลูก เลมอน 1 ลูก ฮะ ^^ "

" จร้าาาาา~ "

แล้วพี่แกก็เข้าไปในห้องครัวก่อนจะออกมารับออร์เดอร์ส่วนผมนั่งอยู่ในร้านตามเดิมแล้วต้องคอยเอามือปิดคอตัวเองและในขณะที่รอนั้นก็มีคนเข้ามาในร้านอีกเมื่อผมหันไปดูก็พบกับไอ้ประธานจอมหื่นกับผู้หญิงหน้าตาสะสวยเดินควงเข้ามาในร้านพี่หวานรึว่าผู้หญิงคนนั้นแฟนมันแล้วมันมาจูบผมทำไมว่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆแล้วในที่สุดไอติมผมก็มาเสิร์ฟจนได้ ว้าว *O* น่ากินจุงเบยยยย!!

" ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ ^^ "

พอผมเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับไอ้โอควงอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอยู่เหมือนเดิมเห็นแล้วเจ็บใจชะมัด

" อืม " ผมพยักหน้าให้มันเป็นเชิงอนุญาตส่วนผมก็นั่งกินไอติมตัวเองต่อไปโดยไม่สนใจคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียวและในที่สุดผมก็กินไอติมหมดจนได้ ผมลุกขึ้นยืนแต่ก็โดนไอ้ผู้ชายตรงหน้าคว้าข้อมือไว้จนได้

" จะไปไหน "

" กลับสิว่ะอยู่ทำเพื่อ "

" หึงกูเหรอ ^^ "

" หึงพ่องมึงดิกูจะรีบกลับไปสอนน้องเล่นดนตรี -_-^^^ "

แล้วผมก็สะบัดมือมันออกเดินไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์แล้วรีบออกจากร้านทันที หึงงันเหรอเหอะ! ทำไมกูต้องหึงมึงด้วยกูไม่ได้เป็นอะไรกับมึงสักหน่อยผมเดินกลับเข้ามาในชมรมแล้วก็เข้าไปในห้องที่เป็นห้องสำหรับ ประธานชมรม รองประธานชมรมและเลขา ภายในห้องมันเหมือนห้องพักของคอนโดมีไว้สำหรับพักผ่อน ผมถอดแว่นใส่ไปในกล่องเก็บแว่นแล้วตัวนอนบนโซฟา หลับดีกว่า zzz~