ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“แฮร์รี่! ตื่นๆๆๆ!!” หนุ่มเพื่อนซี้ รอน เข้ามาปลุกโดยการเอา เท้างามๆมาเตะแฮร์รี่โดยไม่สนว่าเพื่อนจะด่าเขายังไง
“โว้ยยยยยย!!!”
“โวยวายไปได้รู้ไหมวันนี้เป็นวันอะไร!!?????” รอนฉกคอเสื้อเสื้อชุดนอนสีฟ้าของหนุ่มขี้เซาขณะนี้ พร้อมเขย่าแรงๆจนแฮร์รี่เกือบหายใจไม่ออก จนต้องปล่อยให้พักหายใจ
“วันนี้วันหยุด ขอหลับบบบบ!!!” พูดเสร็จห่มคลุมหัวทันที นั่นทำให้รอนต้องแย่งผ้านั้นออกมา
“ไม่โว้ยยยย!!!!” รอนกล่าวขึ้นมาอย่างโกรธเกรี้ยวพร้อมหมั่นไส้ แต่....
“แล้วงายยยยย ไม่สน!” แต่ดูทว่าแฮร์รี่ไม่สะทกสะท้านเลยสักนิสส กับเขานะซิ
“ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!” รอนคนนี้ตื้อโลก!! จนทำให้แฮร์รี่รำคานยอมจำนนลุกออกจากเตียง อย่างหงุดหงิดบังอาจที่มีคนรบกวนเวลาหลับ ทั้งๆที่วันนี้ควรจะเป็นพักผ่อนจากการ ท่องหนังสือสอบ ปรุงยา เมื่อคืน กันเฮอร์ไมโอนี่ และ รอน กว่าจะติวเสร็จก็ปาไปตั้ง ตี 1กว่าจะได้หลับ.....
“เสร็จยางงงงง!! เฮอร์ไมโอนี่ รอข้างล่างนานแล้วนะเฟร้ย!” รอนตะโกนเร่งในขณะที่แฮร์รี่ออกมา จากห้องน้ำ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ แฮร์รี่ออกมาในสภาพผ้าขนหนูปิดท่อนล่าง เปลือยท่อนบนโชว์หุ่นอันน่า....กินมั่กๆ หึหึ =.,=!!
“หุ่นดีเหมือนเดิมเลยนะว้อยยยย!!!” รอนมองเพื่อนของตัวเองอย่างอิจฉา เรื่องหุ่นน่ะ...รอนชนะ ถึงแม้จะล่ำพอๆกันตามที =.,=! (คนเขียนอย่าเพิ่ง หื่นนะคร้าบบบ<<< Harry)
“หน้าตาฉันหล่อกว่าแกรด้วย” แฮร์รี่สวมเสื้อสีน้ำเงินแขนยาว กับกางเกงสีน้ำตาลเข้มๆทอดยาวลงมาเกือบพื้น มองหน้ารอนอย่างดูถูกเพื่อกลั่นแกล้งรอน แต่รอนเนี่ยซิไม่เล่นด้วย อยากชกหน้าเพื่อนให้หักเลยด้วยซ้ำไป
“เออๆๆๆ ยอมรับๆ” รอนมือปัดๆ อย่างรำคาน เกิดจากอิจฉา แฮร์รี่ส่ายหัว เพราะหัวเราะเบาๆก่อนจะหยิบแว่นเฉิ่มๆ มาใส่ ซึ่ง...ไม่หลงเหลือความหล่อเหลาอีกต่อไป
“ห้าวววว...ไปกันเถอะ” รอนพยักหน้าก่อนจะเดินลงบันไดออกจากหอชายเดินนำสู่โรงอาหาร เจอเฮอร์ไมโอนี่หันมาสบตาชายหนุ่มทั้งคู่อย่างอาฆาต
“มาช้าจริงๆเลยนะ พวกเธอนี่!!” พอชายหนุ่มทั้งคู่นั่งปุ้บ! เพื่อนสาวต่อว่าทันที จนรอนต้องพูดว่า
“ขอโทษน่า อย่าบ่นเลยนะป้า!” รอนพูดพร้อมทำหน้าบึ้งเหมือนคนแก่
“รอน!!”
“เอาน่าๆ กินกันก่อนแล้วค่อยเถียง” แฮร์รี่บท รอน กับ เฮอร์ไมโอนี่จึงยอมสงบศึก เจอกันที่ไรกัดกันทุกที เมื่อทั้งสามทานอาหารเสร็จ ก็ไปเดินเล่น แต่ในระหว่างทางที่กำลังจะออกข้างนอกโรงเรียน ก็พบหนุ่มผมสีทองอร่าม ใบหน้าเรียว จมูกนิด ริมฝีปากชมพู ผิวพรรณขาวครีมสว่างใสเพราะได้รับการดูแลอย่างดี และดวงตากลมฟ้าซีด แต่สายตากลับที่จิกทุกคนตลอดเวลา เดรโก ศัตรู กับ บ้านกริฟฟินเดอร์ที่แฮร์รี่และเพื่อนๆของเขาอยู่ ทุกคนต่างหม่ชอบสีหน้าของ เดรโก
แต่แฮร์รี่ไม่คิดอย่างนั้น
เขาคิอว่าเดรโกน่ารักดีออก (เห็นด้วยยยย!!!^O^)
“สวัสดีพวกบ้าน กริฟฟินเดอร์” วันนี้จะมาไม้ไหนอีกละเนี่ย?? อยู่ดีๆ เดรโกเดินเข้ามาทักอย่างไม่ค่อยเป็นมิตร แล้วจะมาทักทำไมกันละเนี่ย??
“เออ!!” รอนเพื่อนสนิทของผมกระแทกเสียงอย่างไม่เต็มใจที่จะทัก
เดรโกไม่พูดอะไรก่อนจะเดินผ่าน พวกผมอย่างเชิดๆ พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมหวานอ่อนๆปลิวพัดแตะโดนจมูกเต็มๆ เล่นเอาใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ หึหึกลิ่นหวานหอมอุ่นๆ จาก แอมเบอร์ วนิลลา กับ กลิ่นผลไม้ฟรุ๊ตตี เหมาะสำหรับหน้าหนาว เดรโก...นายอยากยั่วก็ไม่บอกนะ หึหึ...
แผนการชั่วร้ายแฮร์รี่ได้บังเกิดขึ้นแล้ว!!
TBC>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น