Lip Of Angel [ริมฝีปากของนางฟ้า]

ลำดับตอนที่ #6 : ไทยากิ

หญิงสาวลึกลับ

:"แง๊ๆ"

เชย์:"ยังไงเธอก็เป็นฝ่ายผิดเต็มๆเลยนะ"

หญิงสาวลึกลับ:"พรุ่งนี้ฉันจะไปจ่ายเค้าน่า"

เชย์:"ช้าไปแล้ว "

เชย์:"ฉันจะออกให้เอง ส่วนเธอนะต้องไปขอโทดเค้าซะ"

เชย์:"เอ่อขอโทดด้วยนะคับ" แล้วตูก้อต้องขอโทดแทน

หญิงสาวลึกลับ:"ดีจังเลยที่เขายกโทดให้น่ะ" คุนเธอทำหน้าตาระรื่นมากมาย พูดไปแถมกินไป (ในที่สุดตูก้อได้เหนไทยากิแระ)

หญิงสาวลึกลับ:"ไทยากิตอนร้อนๆเนี่ยอร่อยสุดๆไปเลยนะ" แล้วตูจะรู้มะไม่เคยกิน

เชย์:"เด๋วก้ออ้วนหรอกนะ"

หญิงสาวลึกลับ:"ถึงเป็นแบบนั้นก็ช่างฉันเหอะ"

เชย์:"เยอะขนาดนั้นถ้ากินหมดก็ตามใจนะ"

หญิงสาวลึกลับ:"อู้กุ้ววววววววววววว"

เชย์:"อู้กุ้วววววววว" เหนชอบพูด กุพูดมั้ง

หญิงสาวลึกลับ:"อู้กุ้ววววววววววววว อย่าล้อเลียนกันสิ"

เชย์:"ก็เหนพูดไม่หยุดเลยนี่"

หญิงสาวลึกลับ:"ไม่เหนจะจิงซักหน่อยนึง"

เชย์:"หึ กระเป๋าติดปีกด้วยหรอเนี่ย อย่างกะเทวดาท่าจะต๊องเลย"

หญิงสาวลึกลับ:"เอ๋ ปีกอะไรหรอ"

เชย์"ก็ที่อยู่หลังเธอไง"

หญิงสาวลึกลับ"หลังฉันหรอ" แล้วคุนเธอก้อหันไป หันมา ดูไปก้อน่ารักดีเหมือนกัน ไม่รู้แกล้งบ๊องหรอบ๊องจิงๆ

หญิงสาวลึกลับ:"อ่าาา มองไม่เหนอ่ะ" ก็แหงละ

เชย์:"แค่หันคอก็พอแล้วมั่งเล่นหมุนแบบนี้มันจะเหนหรอ"

หญิงสาวลึกลับ:"ห๊ะ จริงด้วยแฮะ มีปีกด้วยแหล่ะ น่ารักจัง"

เชย์"สงสัยมาตั้งแต่แรกแล้วละนะ"

หญิงสาวลึกลับ"หือ"

เชย์:"ว่าเธอเนี่ยติงต๊องแถมบ๊องสุดๆเลย"

หญิงสาวลึกลับ:"อู้วกุ้ววววววววว ไม่จริงสักหน่อยนึง"

หญิงสาวลึกลับ:"งั้นก็ลากันตงนี้อ่ะนะ"

เชย์:"นั่นสินะ"

เชย์:"แล้วก็อย่าลืมจ่ายคืนชั้นด้วยนะ"

มายุ:"ฉันชื่อ นัตสึเมะ มายุ เธอละ"

เชย์:"ซากุระ เชย์"

มายุ:"เอ๋ เซย์คุงหรอ"

เชย์:"อะไรน่ะ"

มายุ:"อือไม่มีอะไรหรอก ถ้าได้เจอกันอีกก้อคงดีนะ"

เชย์:"งั้นหรอ"

มายุ:"งั้นหรออะไรกันเหล่า เดียวหนีหนี้ซะเลย"

เชย์:"ล้อเล่นหน่ะ"

มายุ:"งั้นไว้เจอกันใหม่นะ สัญญานะ"

เหมือนมีอะไรบางสิ่งที่ผุดขึ้นมาจากจิตใต้สำนึก ผมเคยรู้จักกับ เด็กคนนี้หรอ
มายุ:"อ่ะเป็นอะไรหรอ"

เชย์:"อ่ะเปล่าๆ"

มายุ:"งั้นแล้วเจอกันนะ"

เชย์:"เอ๋ ตายโหงแล้วตู"

แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ วิ่งมาจนถึงร้านมินิมาร์ทที่มิยูกิมาซื้อของ

เชย์:"โย่ว"

มิยูกิ:"คนโกหก"

ณ บ้าน

เชย์:"ขอโทดจริงๆนะ น่าอย่าโกดไปเลยนะ"

มิยูกิ:"ปล่อยให้รอตั้งครึ่งขั่วโมงแนะ"

น้ามิซึกิ:"ไม่ได้นะจ้ะ อย่าทะเลาะกันนะ" น้าเดินเอาผ้าไปอบ

เชย์:"อะคับบบ"

เชย์:"นี่มิยูกิ"

มิยูกิ:"เฮ้อ ไม่หรอกน่าเมื่อวานฉันก้อสายหายกันแล้วนะ"

มิยูกิ:"ของมาส่งหมดแล้วสินะ"

เชย์:"เยอะขนาดนี้คงจะไม่เส็ดอะนะคืนนี้"

เชย์:"ตอนนี้อยากได้นาลิกาปลุกซักเรือนนึงนะ"

มิยูกิ:"ถ้างั้นชั้นให้ยืมนะ"

เชย์:"อา ช่วยได้มากเลยล่ะ"

มิยูกิ:"จะเอากี่เรือนละ"

ณ ห้องมิยูกิ

เชย์:"อะ อะ เอาเรือนเดียวก้อพอ" นาลิกาปลุกโคดของความเยอะอ่ะ 30 เรือนเหนจะได้

มิยูกิ:"ชอบแบบไหนก็เลือกได้เลยนะจ้ะ"

เชย์:"สะสมนาลิกาเปนงานอดิเรกหรอเนี่ย"

มิยูกิ:"เปล่าหรอก"

มิยูกิ:"ยูอิจิเอาเรือนนี้ดีกว่าอ่ะ" มิยูกิก้อหยิบนาลิการูปแมวเมี้ยวมาให้

เชย์:"อื้อ ขอบใจนะ"

มิยูกิ:"งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ"

แล้วคืนนั้นชั้นก็ได้ฝันถึง.......