ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Destiny...2
ณ ผับใหญ่แห่งหนึ่งในย่านดัง...ในห้องโถงส่วนตัวที่จะมีเพียงแต่ลูกค้าประจำเท่านั้นถึงจะได้ห้องนี้ ชายร่างสูงคนหนึ่งกำลังนั่งพิงหลังอยู่บนโซฟาสีดำสนิทกับหญิงสาวในชุดกำมะหยี่สีแดงสดที่ตอนนี้กำลังนั่งค่อมเขาอยู่ ชุดสีราตรีสีแดงสดสั้นกำลังเผยให้เห็นผิวขาขาวนวลอย่างช้าๆ ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆ ไล่ล้วงเข้าไปภายใต้กระโปรงอย่างช้าๆ เช่นกัน
" อื้อ...อือ " เสียงครางเบาๆ ในลำคอระหงษ์...รสจูบที่เร่าร้อนและรุนแรงกำลังทำให้เธอรู้สึกเคลิ้มกับมัน แต่...
" โอ๊ยยยยยยย!!! " เสียงร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดเมื่อร่างสูงกำลังกัดริมฝีปากอิ่มของเธอ เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลลงมาอย่างช้าๆ ...ก่อนที่เธอจะผลักร่างสูงออกอย่างแรง
" เป็นอะไร...แค่นี้ทนไม่ได้รึไง " เสียงอันทรงพลังดังขึ้นเมื่อหญิงสาวข้างหน้าผลักเขาออกอย่างไม่กลัวเจ็บ...คิดจะลองดีกับเค้ารึไง
" มะ...ไม่ใช่ แต่คุณกัดปากชั้น " หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างร้อนรนเพราะกลัวว่าร่างสูงข้างหน้าจะทิ้งเธอ...อุตส่าห์ตั้งใจจับซะขนาดนี้จะปล่อยให้หลุดมือได้ไงกันเล่า
" ฮึ...ถ้าชั้นทำแค่นี้ยังทนไม่ได้ ก็อย่าคิดหวังว่าจะมาจับชั้น " ร่างโปร่งกล่าวพร้อมกับเหยียดยิ้มมุมปากน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไป ปล่อยไว้แต่เพียงหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ...นี่เธออุตส่าห์ลงทุนขนาดนี้แล้ว ยังไม่สนใจอีก...นี่เธอต้องเจ็บฟรีใช่มั้ยเนี่ย?
" เป็นไงครับบอส...เหมือนเดิมใช่มั้ยครับ? " เสียงทุ้มต่ำถามเมื่อบอสใหญ่ของแก๊งค์เดินออกมาจากห้องโถงส่วนตัวอย่างเซ็งๆ ...ก็คงเป็นเช่นเดิมเหมือนทุกครั้ง เพราะบอสเค้าไม่เคยถูกใจผู้หญิงคนไหนจริงๆ เลยซักคน...ปกติก็ทนไม่ได้ทั้งนั้น และส่วนใหญ่ทุกคนล้วนแต่จะจ้องมาจับบอสของเขาทั้งนั้น...คนนี้ก็คงจะใช่ด้วยล่ะซิ
" อืม...แค่นิดๆ หน่อยก็ทนไม่ได้ซะแล้ว น่าเบื่อจริงๆ " บอสหนุ่มกล่าวออกมาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะกระดกเหล้าที่วางอยู่บนเค้าเตอร์เข้าปากอย่างเร็ว
" งั้นกลับเลยมั้ยครับ? " บอร์ดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยถาม
" อืม...ชั้นเหนื่อย " บอสหนุ่มกล่าวก่อนจะกระแทกแก้วเหล้าใบสวยลงแรงอย่างไม่กลัวมันแตก...ก่อนจะเดินออกไปจากผับดังอย่างสง่าราวกับมังกร...เทพศักดิ์สิทธิ์
แล้วรถคันหรูก็เคลื่อนตัวออกจากผับดังอย่างรวดเร็ว...เพื่อมุ่งหน้ากลับคฤหาสหรตระกูลจุง
---------
ร้านอาหารแห่งหนึ่งในย่านเล็กๆ ของกรุงโซล...ซึ่งร้านนี้เป็นร้านของตระกูลชิม
" แจจุงงงงงง " เสียงหวานเรียกชื่อเพื่อนรักอย่างดังจึงทำให้แจจุงที่กำลังเก็บถ้วย จานอยู่ต้องหันมาหาต้นเสียงทันที
" อะไรหรอซิน? " ร่างบางเพื่อนรักพลางเก็บจานไปพร้อมๆ กัน
" ฮิฮิ...พรุ่งนี้ชั้นจะไปเดทกับพี่ฮันฮยองด้วยล่ะ " คนสวยหันมาบอกเพื่อนรักอย่างดีใจ...เค้าจะได้ไปเดทกับรุ่นพี่ฮันฮยองที่แอบปลื้มมาหลายปีแล้ว
" อ๋า...จริงหรอ นายไปขอพี่เค้าหรอ ? " แจจุงหันมาถามเพื่อนรักอย่างสนใจ...
" อือ " ฮีชอลหันมาพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ...กว่าจะได้ไปขอต้องฝ่าด่านพวกยัยชะนีมหาภัยตั้งเยอะ
" โห...นายนี่ใจกล้ามากเลยนะซิน แล้วนายผ่านพวกผู้หญิงพวกนั้นได้ยังไงล่ะ " ร่างบางถามอย่างสนใจเพราะรู้ดีว่าคนอย่างรุ่นพี่ฮันฮยองจะต้องมีสาวๆ มารุมร้อมแน่นอนก็เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ฮอตที่สุดของมหาลัยเลยนี่นา...และรองมาก็คือรุ่นพี่ชางมินของเค้า
" นายก็พอกันแหละ...ไปสารภาพรักกับพี่ชางมิน " ฮีชอลแซวเพื่อนรักที่ตอนนี้หน้าแดงไปถึงใบหูแล้ว " ก็นะ...ชั้นก็เบียดยัยพวกนั้นออกไปเลย แล้วก็ไปขอพี่ฮันฮยองตรงๆ เลย...ตอนที่พี่เค้าตอบตกลงนะ อ๊ากกกกก...ชั้นแทบเป็นลมเลยล่ะ " คนสวยเล่าก่อนจะเอามือทั้ง 2 ปิดหน้าตัวเองเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น
" หรอ 55+ " แจจุงกล่าวก่อนจะหัวเราะในความเปิ่นของเพื่อนรัก...ก่อนจะหันไปเก็บจานที่เหลือต่อ
" แล้วนายว่าพรุ่งนี้ชั้นจะแต่งตัวไงดีล่ะ...ให้พี่ฮันฮยองเค้าภูมิใจที่ได้ไปเดทกับชั้น " คนสวยถามพลางเขย่าแขนเพื่อนรักที่แสนจะบอบบางอย่างแรง
" ก็แต่งตามสบายซิ...ขนาดเมื่อวานนี้ชั้นยังแต่งแบบสบายๆ เลย พี่ชางมินยังบอกเลยว่าแต่งแบบนี้น่ารักดีแล้ว " ร่างบางกล่าวก่อนจะสังเกตุได้ว่าบุคคลที่ 3 ที่เพิ่งกล่าวถึงตอนนี้ยืนอยู่ข้างหลังเขาแล้ว
" อืม...แจจุงแต่งตัวยังไงก็น่ารักหมดแหละ " ร่างสูงกล่าวพลางขยี้หัวร่างบางเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากร้านไปเพื่อเตรียมตัวปิดร้าน
" แหม...หวานกันจริงๆ เลยนะฮะรุ่นพี่ ต่อหน้าผมเลยนะฮะ...ไม่อายเลยหรอ " คนสวยรีบแขวะทันที...แหมดันมาทำต่อหน้าให้เค้าอิจฉาอีกนะ
" 55+ งั้นชั้นไปล้างจานก่อนนะ จะรีบกลับบ้าน...เดี๋ยวจุนซูรอนาน " แจจุงที่เห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงเครียดนิดๆ ก็รีบหาทางหนีทันทีก่อนจะเดินกลับเข้าไปในหลังร้านเพื่อนทำความสะอาดถ้วยชามทั้งหมดก่อนจะเตรียมตัวกลับบ้าน
---------
ณ คฤหาสของตระกูลจุง ตระกูลผู้โด่งดังในเรื่องอิทธิพลมืด...ร่างสูงที่เป็นบอสใหญ่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องอย่างตั้งใจก่อนจะปิดหนังสือเล่มหน้าลงแล้วกดโทรศัพท์ที่อยู่ตรงหน้าเพื่อต่อสายใครบางคน
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูเพื่อขออนุญาติดังขึ้น
" เข้ามา " เสียงทุ้มมีพลังอนุญาติก่อนเก้าอี้สีดำสนิทจะหันมาทางหน้าประตูอย่างช้าๆ
" มีอะไรรึเปล่าครับบอส...ถึงได้เรียกผม " ชายหนุ่มร่างสูงผมสั้นปรกคอกล่าวถาม...ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าหน้าที่ของเขาก็คือฆ่าคน
" เอานี่...จัดการเก็บมันซะให้เรียบร้อย แล้วอย่าทำพลาดล่ะ " บอสใหญ่กล่าวก่อนจะขว้างรูปถ่ายให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหน้า
ชายหนุ่มรับมาอย่างช่ำชองก่อนที่รูปใบนั้นจะตกถึงพื้นก่อน...ในเมื่อเขาถูกฝึกมาให้เป็นนักฆ่า เขาก็ต้องทำอะไรได้รวดเร็วและว่องไว
" ครับ... " ชายหนุ่มตอบรับก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าเย็นชาเช่นเดิม...ความจริงเค้าไม่ได้ทำหน้าเช่นนั้นเพราะไม่ใช่ไม่พอใจอะไรหรอก แต่นั่นคือสีหน้าปกติของเขา...ใบหน้าเงียบขรึม ใบหน้าที่ไม่เคยมีรอยยิ้มอยู่เลยมาตลอด 5 ปีที่ผ่านมานี้...เพราะนาย นายทิ้งชั้นไป
หลังจากที่ร่างสูงเดินออกไปบอสใหญ่จึงกดโทรศัพท์ตรงหน้าอีกครั้ง
และหลังจากนั้นไม่นานประตูไม้สักบานใหญ่ก็เปิดออกอีกครั้ง คราวนี้ประกฏร่างของบอร์ดี้การ์ดหนุ่มสุดหล่อที่กำลังย่างก้าวเข้ามาพร้อมกับเอกสารภายในมือที่มีเยอะเสียงจนหอบไม่ไหว
" นี่ครับ...เอกสารลูกหนี้ที่บอสสั่ง " ยูชอนกล่าวก่อนจะวางกองเอกสารทั้งหมดลงบนโต๊ะทำงานของบอสใหญ่
ร่างสูงค่อยๆ เปิดเอกสารทีละเล่มอย่างช้าๆ เพื่ออ่านรายละเอียดลูกหนี้ทั้งหมดของผับ...จนมาสะดุดตาที่เล่มหนึ่ง
' หนี้สินจำนวน 50 ล้านวอน นายคิมแจซุกและนางคิมจุนมินเสียชีวิต...หนี้สิ้นทั้งหมดยกให้นายคิมแจจุงและคิมจุนซูลูกชายทั้ง 2 เป็นผู้รับผิดชอบแทน '
สายตายาวกวาดไปทั่วหน้ากระดาษก่อนจะสะดุดตากับภาพของชายหนุ่มหน้าตาสวยหวานราวกับหญิงสาวแรกแย้ม...ผมสีดำสนิทปรกรดต้นคอขาวเนียน ปากเรียวอิ่มสวยน่าพิศมัย ดวงตากลมโต...นัยต์ตาสวยใสราวกับเพชรเม็ดงามพี่เพิ่งเจียระไน แก้มขาวนวลกำลังแดงระเรื่อ...ตอนนี้เขากำลังต้องมนต์สะกดของคนตรงหน้าเสียแล้วซิ แต่คิดไปแล้ว...คนในภาพนี้เหมือนกันคนที่เขาเจอเมื่อวานเลย คนที่วิ่งชนเขาเมื่อตอนฝนตก...ใช่แน่ๆ แจจุง ชั้นจะเอานายมาให้ได้...นายต้องใช้หนี้แทนพ่อและแม่ของนาย ด้วยร่างกายของนาย
" อื้อ...อือ " เสียงครางเบาๆ ในลำคอระหงษ์...รสจูบที่เร่าร้อนและรุนแรงกำลังทำให้เธอรู้สึกเคลิ้มกับมัน แต่...
" โอ๊ยยยยยยย!!! " เสียงร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดเมื่อร่างสูงกำลังกัดริมฝีปากอิ่มของเธอ เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลลงมาอย่างช้าๆ ...ก่อนที่เธอจะผลักร่างสูงออกอย่างแรง
" เป็นอะไร...แค่นี้ทนไม่ได้รึไง " เสียงอันทรงพลังดังขึ้นเมื่อหญิงสาวข้างหน้าผลักเขาออกอย่างไม่กลัวเจ็บ...คิดจะลองดีกับเค้ารึไง
" มะ...ไม่ใช่ แต่คุณกัดปากชั้น " หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างร้อนรนเพราะกลัวว่าร่างสูงข้างหน้าจะทิ้งเธอ...อุตส่าห์ตั้งใจจับซะขนาดนี้จะปล่อยให้หลุดมือได้ไงกันเล่า
" ฮึ...ถ้าชั้นทำแค่นี้ยังทนไม่ได้ ก็อย่าคิดหวังว่าจะมาจับชั้น " ร่างโปร่งกล่าวพร้อมกับเหยียดยิ้มมุมปากน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไป ปล่อยไว้แต่เพียงหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ...นี่เธออุตส่าห์ลงทุนขนาดนี้แล้ว ยังไม่สนใจอีก...นี่เธอต้องเจ็บฟรีใช่มั้ยเนี่ย?
" เป็นไงครับบอส...เหมือนเดิมใช่มั้ยครับ? " เสียงทุ้มต่ำถามเมื่อบอสใหญ่ของแก๊งค์เดินออกมาจากห้องโถงส่วนตัวอย่างเซ็งๆ ...ก็คงเป็นเช่นเดิมเหมือนทุกครั้ง เพราะบอสเค้าไม่เคยถูกใจผู้หญิงคนไหนจริงๆ เลยซักคน...ปกติก็ทนไม่ได้ทั้งนั้น และส่วนใหญ่ทุกคนล้วนแต่จะจ้องมาจับบอสของเขาทั้งนั้น...คนนี้ก็คงจะใช่ด้วยล่ะซิ
" อืม...แค่นิดๆ หน่อยก็ทนไม่ได้ซะแล้ว น่าเบื่อจริงๆ " บอสหนุ่มกล่าวออกมาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะกระดกเหล้าที่วางอยู่บนเค้าเตอร์เข้าปากอย่างเร็ว
" งั้นกลับเลยมั้ยครับ? " บอร์ดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยถาม
" อืม...ชั้นเหนื่อย " บอสหนุ่มกล่าวก่อนจะกระแทกแก้วเหล้าใบสวยลงแรงอย่างไม่กลัวมันแตก...ก่อนจะเดินออกไปจากผับดังอย่างสง่าราวกับมังกร...เทพศักดิ์สิทธิ์
แล้วรถคันหรูก็เคลื่อนตัวออกจากผับดังอย่างรวดเร็ว...เพื่อมุ่งหน้ากลับคฤหาสหรตระกูลจุง
---------
ร้านอาหารแห่งหนึ่งในย่านเล็กๆ ของกรุงโซล...ซึ่งร้านนี้เป็นร้านของตระกูลชิม
" แจจุงงงงงง " เสียงหวานเรียกชื่อเพื่อนรักอย่างดังจึงทำให้แจจุงที่กำลังเก็บถ้วย จานอยู่ต้องหันมาหาต้นเสียงทันที
" อะไรหรอซิน? " ร่างบางเพื่อนรักพลางเก็บจานไปพร้อมๆ กัน
" ฮิฮิ...พรุ่งนี้ชั้นจะไปเดทกับพี่ฮันฮยองด้วยล่ะ " คนสวยหันมาบอกเพื่อนรักอย่างดีใจ...เค้าจะได้ไปเดทกับรุ่นพี่ฮันฮยองที่แอบปลื้มมาหลายปีแล้ว
" อ๋า...จริงหรอ นายไปขอพี่เค้าหรอ ? " แจจุงหันมาถามเพื่อนรักอย่างสนใจ...
" อือ " ฮีชอลหันมาพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ...กว่าจะได้ไปขอต้องฝ่าด่านพวกยัยชะนีมหาภัยตั้งเยอะ
" โห...นายนี่ใจกล้ามากเลยนะซิน แล้วนายผ่านพวกผู้หญิงพวกนั้นได้ยังไงล่ะ " ร่างบางถามอย่างสนใจเพราะรู้ดีว่าคนอย่างรุ่นพี่ฮันฮยองจะต้องมีสาวๆ มารุมร้อมแน่นอนก็เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ฮอตที่สุดของมหาลัยเลยนี่นา...และรองมาก็คือรุ่นพี่ชางมินของเค้า
" นายก็พอกันแหละ...ไปสารภาพรักกับพี่ชางมิน " ฮีชอลแซวเพื่อนรักที่ตอนนี้หน้าแดงไปถึงใบหูแล้ว " ก็นะ...ชั้นก็เบียดยัยพวกนั้นออกไปเลย แล้วก็ไปขอพี่ฮันฮยองตรงๆ เลย...ตอนที่พี่เค้าตอบตกลงนะ อ๊ากกกกก...ชั้นแทบเป็นลมเลยล่ะ " คนสวยเล่าก่อนจะเอามือทั้ง 2 ปิดหน้าตัวเองเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนนั้น
" หรอ 55+ " แจจุงกล่าวก่อนจะหัวเราะในความเปิ่นของเพื่อนรัก...ก่อนจะหันไปเก็บจานที่เหลือต่อ
" แล้วนายว่าพรุ่งนี้ชั้นจะแต่งตัวไงดีล่ะ...ให้พี่ฮันฮยองเค้าภูมิใจที่ได้ไปเดทกับชั้น " คนสวยถามพลางเขย่าแขนเพื่อนรักที่แสนจะบอบบางอย่างแรง
" ก็แต่งตามสบายซิ...ขนาดเมื่อวานนี้ชั้นยังแต่งแบบสบายๆ เลย พี่ชางมินยังบอกเลยว่าแต่งแบบนี้น่ารักดีแล้ว " ร่างบางกล่าวก่อนจะสังเกตุได้ว่าบุคคลที่ 3 ที่เพิ่งกล่าวถึงตอนนี้ยืนอยู่ข้างหลังเขาแล้ว
" อืม...แจจุงแต่งตัวยังไงก็น่ารักหมดแหละ " ร่างสูงกล่าวพลางขยี้หัวร่างบางเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากร้านไปเพื่อเตรียมตัวปิดร้าน
" แหม...หวานกันจริงๆ เลยนะฮะรุ่นพี่ ต่อหน้าผมเลยนะฮะ...ไม่อายเลยหรอ " คนสวยรีบแขวะทันที...แหมดันมาทำต่อหน้าให้เค้าอิจฉาอีกนะ
" 55+ งั้นชั้นไปล้างจานก่อนนะ จะรีบกลับบ้าน...เดี๋ยวจุนซูรอนาน " แจจุงที่เห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงเครียดนิดๆ ก็รีบหาทางหนีทันทีก่อนจะเดินกลับเข้าไปในหลังร้านเพื่อนทำความสะอาดถ้วยชามทั้งหมดก่อนจะเตรียมตัวกลับบ้าน
---------
ณ คฤหาสของตระกูลจุง ตระกูลผู้โด่งดังในเรื่องอิทธิพลมืด...ร่างสูงที่เป็นบอสใหญ่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องอย่างตั้งใจก่อนจะปิดหนังสือเล่มหน้าลงแล้วกดโทรศัพท์ที่อยู่ตรงหน้าเพื่อต่อสายใครบางคน
ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูเพื่อขออนุญาติดังขึ้น
" เข้ามา " เสียงทุ้มมีพลังอนุญาติก่อนเก้าอี้สีดำสนิทจะหันมาทางหน้าประตูอย่างช้าๆ
" มีอะไรรึเปล่าครับบอส...ถึงได้เรียกผม " ชายหนุ่มร่างสูงผมสั้นปรกคอกล่าวถาม...ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าหน้าที่ของเขาก็คือฆ่าคน
" เอานี่...จัดการเก็บมันซะให้เรียบร้อย แล้วอย่าทำพลาดล่ะ " บอสใหญ่กล่าวก่อนจะขว้างรูปถ่ายให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหน้า
ชายหนุ่มรับมาอย่างช่ำชองก่อนที่รูปใบนั้นจะตกถึงพื้นก่อน...ในเมื่อเขาถูกฝึกมาให้เป็นนักฆ่า เขาก็ต้องทำอะไรได้รวดเร็วและว่องไว
" ครับ... " ชายหนุ่มตอบรับก่อนจะเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าเย็นชาเช่นเดิม...ความจริงเค้าไม่ได้ทำหน้าเช่นนั้นเพราะไม่ใช่ไม่พอใจอะไรหรอก แต่นั่นคือสีหน้าปกติของเขา...ใบหน้าเงียบขรึม ใบหน้าที่ไม่เคยมีรอยยิ้มอยู่เลยมาตลอด 5 ปีที่ผ่านมานี้...เพราะนาย นายทิ้งชั้นไป
หลังจากที่ร่างสูงเดินออกไปบอสใหญ่จึงกดโทรศัพท์ตรงหน้าอีกครั้ง
และหลังจากนั้นไม่นานประตูไม้สักบานใหญ่ก็เปิดออกอีกครั้ง คราวนี้ประกฏร่างของบอร์ดี้การ์ดหนุ่มสุดหล่อที่กำลังย่างก้าวเข้ามาพร้อมกับเอกสารภายในมือที่มีเยอะเสียงจนหอบไม่ไหว
" นี่ครับ...เอกสารลูกหนี้ที่บอสสั่ง " ยูชอนกล่าวก่อนจะวางกองเอกสารทั้งหมดลงบนโต๊ะทำงานของบอสใหญ่
ร่างสูงค่อยๆ เปิดเอกสารทีละเล่มอย่างช้าๆ เพื่ออ่านรายละเอียดลูกหนี้ทั้งหมดของผับ...จนมาสะดุดตาที่เล่มหนึ่ง
' หนี้สินจำนวน 50 ล้านวอน นายคิมแจซุกและนางคิมจุนมินเสียชีวิต...หนี้สิ้นทั้งหมดยกให้นายคิมแจจุงและคิมจุนซูลูกชายทั้ง 2 เป็นผู้รับผิดชอบแทน '
สายตายาวกวาดไปทั่วหน้ากระดาษก่อนจะสะดุดตากับภาพของชายหนุ่มหน้าตาสวยหวานราวกับหญิงสาวแรกแย้ม...ผมสีดำสนิทปรกรดต้นคอขาวเนียน ปากเรียวอิ่มสวยน่าพิศมัย ดวงตากลมโต...นัยต์ตาสวยใสราวกับเพชรเม็ดงามพี่เพิ่งเจียระไน แก้มขาวนวลกำลังแดงระเรื่อ...ตอนนี้เขากำลังต้องมนต์สะกดของคนตรงหน้าเสียแล้วซิ แต่คิดไปแล้ว...คนในภาพนี้เหมือนกันคนที่เขาเจอเมื่อวานเลย คนที่วิ่งชนเขาเมื่อตอนฝนตก...ใช่แน่ๆ แจจุง ชั้นจะเอานายมาให้ได้...นายต้องใช้หนี้แทนพ่อและแม่ของนาย ด้วยร่างกายของนาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น