เมื่อไหร่เราจะเจอกัน

14.03.55
พวกแกถึงไหนแล้วเนี่ย
รถกำลังออกแล้วแหละ เดี๋ยวก็ถึงน่า
เออๆ แค่นี้นะ ถ้างั้น
อื้ม

@โรงเรียนวัดราษชศรัทธา (ท้ายดอน)
ดีค่ะ พี่มุก 
ดีจ้ะ
เฮ้ย สาวที่ไหนวะเนี่ย 
ยุ่งน่า
โหย โหดจังนะ 
อะไรเนี่ย
โอเคๆ ไม่แกล้งก็ได้ 
ชิ 
นี่ๆดูนู่นซิ 
ไหน 
ฟู่
แค่กๆอะไรของนายเนี่ย 

แป้งไงจ้ะ ไม่รู้จักหรอ 555 
มานี่เดี๋ยวนี้นะ
แบร่ 5555
นาย อ๊ากก มานี่เลย
แน่จริงก็จับให้ได้ซิ 
แฮ่กๆ เสียงหอบจากการวิ่งนะจ๊ะ อย่าคิดมาก:P
ไอ้บ้า
5555
โอ๊ะๆ อะไรของเธอเนี่ย มาตีชั้นทำไม
ไม่ได้ชื่อเธอ ชื่อพลอยย่ะ
5555
หัวเราะไร
เจียวไข่เค็ม
อะไรของนายเนี่ย พอได้ยินนายนั่นล้อชั้นก็รีบปิดชื่อโดยอัตโนมัต เพราะไอ้ชื่อเนี่ยมันจะอยู่ระดับอกพอดีเป๊ะ ไอ้ลามกนี่ 
5555
มานี่เดี๋ยวนี้นะ
แบร่
นายนี่กวนประสาทชั้นได้ตลอดเวลาเลย
อะไรของเธอ ห๊ะ ชั้นอยู่เฉยๆนะ
ยังไงๆไอ้ เฉยของนายเนี่ย เห็นเอาแต่แกล้งชาวบ้านเค้าไปทั่ว
ก็อย่างนี้ไง ฟู๋ 
เฮ้ยมันเลอะ ตาบ้านี่เป่าแป้งใส่ชั้นอีกแล้ว บ้านเป็นนักผลิแป้งรึไงวะเนี่ย ยังมีหน้ามายิ้มอีก
แล้วเดินวนรอบัวชั้นทำไมนัก หา
กำลังสำรวจ
ไอ้ลามก
555 ยัยนี่น่ารักดีแหะ 
ยิ้มอะไรของนาย????
ป้าว!!!
แล้วทำไมต้องทำเสียงสูงขนาดนั้น
ปกติของชั้น
ยังไง ไปดีกว่า สามโมงแล้ว ปะ พี่มุกกลับบ้านกัน
เชอะ อย่าให้เจออีกนะจะฆ่าตายเลย:p
เออว่าแต่ตั้งโดนแกล้งมาเนี่ย ยังไม่รู้ชื่อนายนั่นเลยนร้า
ลาก่อนนะน้องเจียวไข่เค็มของพี่โจ
ใครวะโจ ???
ชั้นไง
นายบ้าชั้นไปเป็นของนายตั้งแต่เมื่อไหร่!!!
ไม่รู้ บาย ^.^ (แกล้งคนนี่มันสนุกดีแหะ)
ย่ะ แบร่ ว่าแต่เล่นกับนายนี่ก็สนุกดีนะ ยังไม่อยากกลับเลย
ยิ้มอะไรอยู่คนเดียว แล้วหน้าทำไมมันแดง อย่างนั้น หรือว่า.....
หรือว่าอะไรของพี่ห๊ะ อ๊ะ (มัวแต่คิดเรื่องเค้าอยู๋เลยลืมเผลอยิ้มไปซะงั้น แล้วพอจับหน้าตัวเองดู ปรากฏว่ามันก็ร้อนๆด้วย)
อะไรเนี่ย เขินหรอ>///<

(ทางของโจ)
ยัยบ๊องนั่นเป็นน้องของมุกหรอเนี่ยน่ารักชะมัด
เห้ยโจ คิดอะไรของมึงวะ เห็นยิ้มอยู่คนเดียวตั้งนานและ
ป่าวๆ
เอ๋ หรือว่าคิดถึงน้องคนนั้น
จะไปคิดถึงได้ไง น้องเค้าไม่ใช่แฟนกู( =//=)
ก็คิดได้ เพราะมึงชอบน้องเค้าไง^^
555 ตลกตายหล่ะ
หน้าแดงด้วย
(พอได้ยินไอ้เพื่อนตัวแสบพูดอย่างนั้นผมก็รีบจับหนั้นที ก็รู้สึกถึงอุณภูมิ ร้อนๆ ที่ปรากฏ นี่เราหน้าแดงจริงๆหรอเนี่ย)
เห้ยกูกลับก่อนนะเว้ย
เออๆ
และตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่เจอเธออีกเลย ได้แต่ถามข่าวคราวเป็นครั้งคราวกับมุกเรื่อยไป โดยได้แต่รอความหวังว่าเราอาจจะได้เจอกันอีกซักครั้ง

(ทางด้านของพลอย)
14.02.55
Bom siriphop
เป็นไงได้ดอกไม้กี่ดอกหล่ะวันนี้ –ข้อความทางmsnที่ชั้นมักเปิดเอาไว้ดังขึ้น
Ploy zii~ร้อนจังวุ้ยวันนี้
ก็ไม่เยอะหรอก 5555
เดี๋ยวมานะ ไปอาบน้ำก่อน
(ย้อนกลับไปเมื่อเช้านี้)
ไปเรียนก่อนนะจ้ะ แม่
จ้ะ เอาดอกไม้ไปด้วยซิลูก
ค่ะ~
เออ พี่มุกนี่ของพี่หนูเอามาให้ ไปและ (แล้วชั้นก็ยื่นดอกไม้ให้พี่สาวสุดน่ารักของชั้น)
***เออพอชั้นนึกได้ก็ตบมือเป็นเสียง พี่เลยหันมามองว่าชั้นเป็นอะไร
นึกถึงคนสำคัญได้ฝากให้โจด้วย^^
อื้ม บาย~
จ้ะ บาย
แล้วเช้าวันนี้ของชั้นก็สดใสเหมือนเคย
(ย้อนกลับมาปัจจุบัน)
ติ๊งงงง~
อ๊ะ โอ๊ยมัวแต่ฝันอยู่นั่นแหละเรา ตื่นๆแล้ว ตบหน้าตัวเองทำฟักทองอะไรเนี่ย บ้าๆ ไปใหญ่แล้วคุยกะตัวเองเฉยเลยเรา
Ploy zii~ร้อนจังวุ้ยวันนี้
ว่าไงๆ
Bom siriphop
ทำไรอยู่ ทำไมถามไม่ตอบ
Ploy zii~ร้อนจังวุ้ยวันนี้
โทษที มัวแต่เพลินน่ะ
Bom siriphop
อื้มๆ
Ploy zii~ร้อนจังวุ้ยวันนี้
ไปกินข้าวก่อนนะ
ผ่านมา1ปีแล้วนะโจที่เราไม่เจอกันแล้วปีนี้ก็ปีสุดท้ายแล้วที่นายจะจบ ชั้นคิดถึงนายจัง นายหล่ะ คิดถึงชั้นบ้างไหม
นึกได้งั้นฝากสมุดเล่มนี้ที่เราเขียนถึงนายมาตลอดให้นายเขียนแล้วกัน พอนึกได้อย่างนั้นชั้นก็รีบแจ้นไปหาพี่สาวสุดสวยของชั้นทันที
พี่มุกๆ ฝากนี่ให้โจหน่อยซิ
อื้มๆ
พี่ไปและ เดี๋ยวสายนะ
จ้า บาย

และเมื่อพี่ชั้นกลับมาก็รีบเอามาใหชั้นโดยทันทีชั้นก็ดีใจ รีบเปิดดูพร้อมกับยิ้มไปดวย มีความสุขจัง
และเมื่อเปิดออกอ่านข้อความที่พี่โจเขียนให้ชั้นๆถึงกลับร้องไห้และดีใจปนๆกัน ในสมุดเล่มนั้นเขียนว่า
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ชั้นจะไม่ลืมเธอ!!!!!

To ploy:’)
โชคดีนะ!พี่ก้คิดถึงพลอยเหมือนกัน!
....อือๆเดี๋ยวนี้ไม่เจอกัลเลยเนอะ!
เจียวไข่เค็ม
ลืมกันยังเนี่ย:’( ขอให้พลอยน่ารักแบบนี้ตลอดไปเด๊อ!
บ๊าย บาย
สถาพร
P.Jo
และภายใข้อความเหล่านั้นมีเพียงข้อความเดียวที่ทำให้ชั้นร้องไห้และดีใจไปพร้อมๆกัน
“รักเทอเสมอ”
ชั้นเลยเขียนข้อความใต้ข้อความนั้นว่า
“เช่นเดียวกัน ที่รักของชั้น”



คุณเคยได้อะไรจากคนที่คุณรักไหม ได้โยที่เราก็ไม่รู้ว่าจะได้อะไร มันทำให้เราตื่นเต้นใช่ไหมหล่ะ และเมื่อเปิดดูว่าคนที่เรารักให้อะไรเรา บางครั้งคุณอาจจะเป็นเหมือนฉัน ที่ทั้งดีใจและเสียใจปนๆกัน มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยล่ะซิ แต่ไม่ว่าคุณจะดีใจหรือเสียใจ คุณก็คงจะโชคดีกว่าคนอย่างชั้น ที่ไม่มีโอกาสที่จะได้เอจเค้าอีกเลย เพราะเค้าและชั้นทั้งอยู่คนละโรงเรียนกัน บ้านก็ไม่รูจักกัน
เป็นคุณคงเสียใจไม่น้อยเลยทีเดียวหละ มันก็เหมือนเสียคนรักไปต่อหน้าต่อตา มันเจ็บปวด รวดร้าว และมันอาจทำให้คุณไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปเลยก็ได้ แต่ชีวิตคนเรานั้นก็มีค่านะลองอธิฐานดูซิ ขอพรกับนางฟ้า เทวดาทั้งหลายทั้งมวล ถ้าคุณรักเค้าจริง อย่ายอมเสียเค้าไปแล้วคุณจะเสียใจเหมือนที่ชั้นเป็น

หากนายได้เห็นข้อความนี้ขอให้นายตั้งใจอ่านด้วยใจทั้งใจที่เราคยมีต่อกัน
ก่อนอื่นไม่มีเค้าอะไรจะบอกนอกจาก “ฉันรักนายนะโจ” และเค้าอยากให้เราไดเจอกันอีกครั้งจัง มันเสียใจรู้ไหมโจการที่เราต้องพลัดพรากจากคนที่เรารักหรือชอบ มันเจ็บปวดมากร็ไหม นายเจ็บปวดในความรู้สึกนี้แบบเราบ้างรึเปล่านะ เค้าจะไม่มีวันลืมนายเลย และจะขอไม่ลืมตลอดไป ถ้าชาติหน้ามีจริงก็ขอให้เราไดเจอกันและรักกันได้ไหม ชั้นขอ มันยากนะที่จะบรรยายได้ทั้งหมด มันอธิบายไม่ได้ อยากให้นายเข้าใจจัง นายเป็นเหมือนกับชั้นบ้างไหม โจ 
“ชั้นเสียใจที่รักของฉัน” 
“ชั้นจะรักนายตลอดไป”
ploy