คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : chapter 4
4
หลังจากที่รุ่นพี่หัวสีประหลาดไปแล้วพวกผมก็ลงชื่อที่ชมรมคหกรรมเรียบร้อย ตอนนี้ผมกับยองแจกับลังจะไปฟัดกับพวกพี่หัวสี ไม่สิผมคนเดียว ฮ่าๆ จะเอาให้หมอบเลย รู้จังพี่กันต์น้อยไปซะแล้ว
“อัดไว้หมดแล้วใช่ไหมยองแจ”
“อื้อ...อัดไว้แล้ว แบมจะเอาไปทำอะไรล่ะ”
“ถ้าเกิดฉันแพ้นายโทรตามไอ้หมียูค หรือไม่ก็ไปตามประธานมานะโอเคไหม ว่าแต่ห้องยืดหยุ่นอยู่ทางไหนล่ะ พาไปหน่อย”
“เดี๋ยวเราไปด้วยนะ”
“โอเค งั้นรีบไปเถอะ จะได้จัดการเสร็จๆไป”
ณ โรงยิม ห้องยืดหยุ่น
แหมๆ อยู่กันทุกสีเลยนะครับเนี่ยนี้เตรียมมารับความพ่ายแพ้เลยหรอ หึ...หึ ว่าแต่พวกนี้มาทำไมกันเต็มเลยแฟนคลับหรอ ฮ่าๆ สงสัยมาดูความพ่ายแพ้พวกหัวสีประหลาดนี้ล่ะมั่ง ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปในห้องที่พวกประหลาดนั่งอยู่ ผมบอกยองแจไว้ว่า ให้เตรียมโทรเรียกยูคกับประธานไว้เผื่อมีปัญหาจะได้ตามมา
“มาเร็วจังเลยนะ...นึกว่าจะพูดเล่นซะอีกพี่กำลังจะเตรียมตัวไปรับมากินข้าวเพื่อเป็นเดทแรกของเราเลย”
“พี่ฝันอยู่หรอครับ ตื่นได้แล้วนะครับ นอนนานๆมันไม่ดี อ่อลืมไปแก่แล้วสินะครับต้องนอนเยอะๆ หึ...หึ”
“เดี๋ยวก็รู้ว่าฝันไม่ฝัน แล้วนี้มากันแค่สองคนหรอ ไอ้ยูคยอมล่ะนึกว่ามันจะมาด้วย”
“ไม่ต้องถึงยูคหรอกมั่ง ถ้าพวกพี่ไม่หมาหมู่อ่ะนะ”
“แก....งั้นเริ่มเลยดีกว่า...นายจะเป็นคนเริ่มใช่ไหม”
“แน่นอน ใครก็ห้ามแตะต้องยอองแจ....”
“งั้นก็...เคลวิน ออกไปก่อนเลยล่ะกัน หึ...หึ”
อีกด้านนึง
“อะไรนะ!!!”
“ตอนนี้มีข่าวว่าคุณหนูยองแจ กับเด็กใหม่มีเรื่องกับพวกคาร์บอนที่โรงยิมห้องยืดหยุ่นครับ”
“ไปกันกี่คน”
“มีแค่คุณหนูกับเด็กใหม่ครับ
แบมแบมคิดอะไรอยู่พวกนั้นมันพวกอันธพาลทั้งนั้น แล้วอีกอย่างตัวเล็กขนาดนั้นจะไปสู้ได้ไง คงต้องยืมมือไอ้ยูคกับไอ้แจ็คสันแล้วล่ะ
ตรู๊ดดดดด ตรู๊ดดดดด
“ยอโบเซโย”
“ยูค ตอนนี้แกอยู่ไหนยูค”
“ผมอยู่ชมรมพี่คุณ....พี่มีอะไรหรอ”
“แกรู้หรือเปล่าว่า แบมแบมมีปัญหากับพวกไอ้คาร์บอนน่ะ”
“รู้ครับ เมื่อเช้าทะเลาะกันอยู่ พี่มีอะไรหรอ”
“ตอนนี้แบมแบมกับยองแจอยู่ที่ห้องยืดหยุ่นกับพวกคาร์บอน รู้สึกจะมีเรื่องกัน แกตามไอ้คุณมาด้วยเดี๋ยวฉันจะโทรตามแจ็คสันกับคนอื่นๆเอง”
“ฮะ!!!...มีเรื่องกันแต่ที่จริงก็ไม่ต้องถึงมือผมหรอกเชื่อสิ แต่พี่เดี๋ยวจะผมรีบไป”
กลับมาที่แบมแบม
"หนึ่งต่อหนึ่งนะครับพี่เพราะถ้าพี่โกง ถือว่าพี่เป็นพวกหน้าตัวเมียต้องใส่กระโปรงนะครับ”
กรี๊ดดดดด พี่คาร์บอน พี่เคลวิน
วู้วววววว น้องแบมสู้ๆ
แหมๆผมวันแรกก็มีแฟนบอยเต็มไปหมด ก็งี้ล่ะพี่กันต์คนมันหล่อ
หลังจากที่ผมและพี่เคลวินเดินไปที่เบาะที่เอาไว้ยืดหยุ่นพี่เขาก็อาศัยจังหวะผมเผลอถีบผมซึ่ง แม่งโครตจุกเลยครับแต่มีหรอที่ลูกเจ้าของค่ายมวยไทย(แต่ลูกเรียนเทควันโด)อย่างผมจะแพ้ง่ายๆหรอครับ ผมอาศัยศัยความตัวเบาและความเร็วของการเรียนศิลปะป้องกันตัวเกือบทุกแขนง จับพี่เคลวินล็อกแล้วทุ่มลงบนเบาะ พวกที่อยู่ข้างเวทีทำท่าตกใจเพราะคงไม่นึกว่าตัวเล็กๆอย่างผมจะสู้ได้ แต่ขอโทษครับ ตอนเด็กผมอ่อนแอโดนรังแกเลยโดนฝึกให้เรียนศิลปะป้องกันตัวไว้ใช้แล้วมันก็ให้ใช้จริงๆ ผ่านไปสิบนาทีผมมีรอยช้ำที่มุมปาก ส่วนพี่เคลวินนอนหมดสภาพอยู่กับเบาะ หน้ายับ คิ้วแตกปากแตกแถมผมคาดว่ากระดูกจะหักด้วยล่ะเพราะเมื่อกี้ตอนจับแขนเผลอใช้แรงเยอะจนมันดัง กร๊อบบบ!!
“ไม่...แฮก..แฮก...ไหว...แล้ว...ว่ะ.....ยอมแพ้”
“ขอโทษด้วยนะครับรุ่นพี่เคลวิน....แต่มีใครจะเข้ามาอีกไหมครับ^^”
“พวกมึงจะยืนนิ่งอีกนานไหม....ไอ้แคปซูลจัดดิ”
“ขอความกรุณาด้วยนะครับรุ่นพี่^^”
TALK
สวัสดีค้าาาา ความจริงจะอัพตั้งแต่เช้าแล้วล่ะแต่แบบว่า พี่กลับมาอดลง55555 เพราะงั้นจะชดเลยลงสองตอนเนอะ
ยังคงย้ำนะค่ะว่าฟิคเรื่องนี้พี่มาร์คกลัวเมียมากค่ะ555555
เอาไว้เจอกันตอนหน้าดีกว่าเนอะ
ความคิดเห็น