ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไปตายซะ!!!!!
"คุณอยากทำอย่างนี้กับผมเองนะ"ผมพูด
"ไม่เห็นจะต้องถีบกันเลยนี่"
"ผมรำคาญครับบอกให้ปล่อย"
"ล้อเล่นน่า"
กูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงกูเบื่อ แค่เห็นหน้ามึงกูก็เบื่อแล้ว
ผมไม่พูดกับชินมา2ชั่วโมงแล้ว
"นี่ยังงอนเราอีกหรอที่รัก"
ใครที่รักมึง ไอบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ณตอนเย็น
ผมยืนทำอาหารอยู่ที่ห้องครัวแล้วมีใครคนหนึ่งเดินมากอดผม
"นี่คุณชินปล่อยผม"
"ทำอาหารเป็นด้วยหรอ"
"ครับผมเคยทำ แต่ตอนนี้ปล่อยผมก่อน"
"ok แต่ก่อนปล่อย"
อยู่ๆชินก็ก้มหน้าลงมาหอมแก้มผมทำอะไรของมันเนีย-*-ไอบ้านี่หื่นว่ะ พอผมทำอาหารเสร็จ
แล้วก็ยกไปวงบนโต๊ะกินข้าวแล้วผมก็นั่งลงตรงเก้าอี้ที่นั่งของผม
"เก่งนะเนียน้องคิมทำอาหารเก่งมากเลยนะครับ"
"ขอบคุณครับ"
เฮ้ยจะชมก็ชมไปแต่มึงจะมองหน้ากูหาอะไรว่ะ
"จะมองหน้าผมทำไมครับ"
"ก็หน้ารักอ่ะ"
"ผมอิ่มแล้วครับผมไปนอนล่ะ"
"เดียวซิจะไปไหน รีบจังเลย"
"ผมง่วงอ่ะผมจะไปนอนแล้ว"
"นี่มานี่ก่อน"
ชินดึงผมไปนั่งบนตักแล้วกอดผมไว้แน่น
"ปล่อยผม"
"ก็ได้ๆเดียวทำเด็กร้อง"
"ผมไม่ใช่เด็กนะ"
ผมรีบวิ่งเข้าห้องทันทีทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะ-*- ผมขึ้นไปบนเตียงแล้วคิดอะไรบางอย่าง
หน้าเบื่อจังทำไมซาตานต้องส่งเรามาที่นี่ด้วย
คิม คิมได้ยินฉันรึป่าว คิม
เสียงใครหน่ะหรือว่าจะเป็น
ใช่ฉันเองมิ้นไง
"มิ้น เธออยู่ไหน"
อยู่ตรงหน้านายไง
"มิ้นผมทำยังไงดี ผมไม่รู้จะทำยังไงให้เขาจำผมได้"
เธอต้องพยายามให้มากกว่านี้เธอต้องทำให้เขานึกออก
"แล้วมันเกิดอะไรกับผม ทำไมผมถงกลับมาเป็นคนได้"
คือ....ท่านพ่ออยากให้นายได้ปรับความเข้าใจกับคนๆนี้ถ้าเธอกับเขาเข้าใจกันเธอจะได้ไปยัง
ที่แห่งนั้นเอง แต่ตอนนี้ฉันต้องไปแล้วล่ะบายนะ
"เดี๋ยวอย่าไป!!"
ผมจะทำยังไงให้เขาจำผมได้ ผมจะทำยังไงทำให้เขาจำได้ว่าเขาเป็นคนทำร้ายผมให้ผมเป็นแบ
บนี้ด้วยไม่เอาแล้วนอนดีกว่า.........
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมโพสบอกด้วยว่าผิดพลาดตรงไหน
"ไม่เห็นจะต้องถีบกันเลยนี่"
"ผมรำคาญครับบอกให้ปล่อย"
"ล้อเล่นน่า"
กูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงกูเบื่อ แค่เห็นหน้ามึงกูก็เบื่อแล้ว
ผมไม่พูดกับชินมา2ชั่วโมงแล้ว
"นี่ยังงอนเราอีกหรอที่รัก"
ใครที่รักมึง ไอบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ณตอนเย็น
ผมยืนทำอาหารอยู่ที่ห้องครัวแล้วมีใครคนหนึ่งเดินมากอดผม
"นี่คุณชินปล่อยผม"
"ทำอาหารเป็นด้วยหรอ"
"ครับผมเคยทำ แต่ตอนนี้ปล่อยผมก่อน"
"ok แต่ก่อนปล่อย"
อยู่ๆชินก็ก้มหน้าลงมาหอมแก้มผมทำอะไรของมันเนีย-*-ไอบ้านี่หื่นว่ะ พอผมทำอาหารเสร็จ
แล้วก็ยกไปวงบนโต๊ะกินข้าวแล้วผมก็นั่งลงตรงเก้าอี้ที่นั่งของผม
"เก่งนะเนียน้องคิมทำอาหารเก่งมากเลยนะครับ"
"ขอบคุณครับ"
เฮ้ยจะชมก็ชมไปแต่มึงจะมองหน้ากูหาอะไรว่ะ
"จะมองหน้าผมทำไมครับ"
"ก็หน้ารักอ่ะ"
"ผมอิ่มแล้วครับผมไปนอนล่ะ"
"เดียวซิจะไปไหน รีบจังเลย"
"ผมง่วงอ่ะผมจะไปนอนแล้ว"
"นี่มานี่ก่อน"
ชินดึงผมไปนั่งบนตักแล้วกอดผมไว้แน่น
"ปล่อยผม"
"ก็ได้ๆเดียวทำเด็กร้อง"
"ผมไม่ใช่เด็กนะ"
ผมรีบวิ่งเข้าห้องทันทีทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะ-*- ผมขึ้นไปบนเตียงแล้วคิดอะไรบางอย่าง
หน้าเบื่อจังทำไมซาตานต้องส่งเรามาที่นี่ด้วย
คิม คิมได้ยินฉันรึป่าว คิม
เสียงใครหน่ะหรือว่าจะเป็น
ใช่ฉันเองมิ้นไง
"มิ้น เธออยู่ไหน"
อยู่ตรงหน้านายไง
"มิ้นผมทำยังไงดี ผมไม่รู้จะทำยังไงให้เขาจำผมได้"
เธอต้องพยายามให้มากกว่านี้เธอต้องทำให้เขานึกออก
"แล้วมันเกิดอะไรกับผม ทำไมผมถงกลับมาเป็นคนได้"
คือ....ท่านพ่ออยากให้นายได้ปรับความเข้าใจกับคนๆนี้ถ้าเธอกับเขาเข้าใจกันเธอจะได้ไปยัง
ที่แห่งนั้นเอง แต่ตอนนี้ฉันต้องไปแล้วล่ะบายนะ
"เดี๋ยวอย่าไป!!"
ผมจะทำยังไงให้เขาจำผมได้ ผมจะทำยังไงทำให้เขาจำได้ว่าเขาเป็นคนทำร้ายผมให้ผมเป็นแบ
บนี้ด้วยไม่เอาแล้วนอนดีกว่า.........
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อย่าลืมโพสบอกด้วยว่าผิดพลาดตรงไหน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น