เรื่องมันเศร้า......

ข้อมูลเบื้องต้น

"แพรว รอเราด้วย"
เสียงเด็กชายดังออกมาจากด้านหลังของโรงอาหาร

เด็กหญิงคนหนึ่งที่กำลังจะเดินออกจากโรงอาหารชะงัก แล้วหันกลับไปมอง

"อ้าว โนเอล จะไปไหน ไปด้วยกันไหม?"

แพรว...เด็กหญิงที่มีความสมบูรณ์ทุกอย่าง เรียกได้ว่าเพอร์เฟค เธอเรียนเก่ง ได้เป็นตัวแทนไปสอบหลายที่
กิจกรรมได้ มนุษย์สัมพันธ์ดี เป็นเด็กดี เรียบร้อย และเป็นคริสเตียนที่เคร่ง ชีวิตของเธอแทบจะเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ เมื่อเธอเจอกับ "ปาสเตอร์" หนุ่มเรียนดี นิสัยน่ารัก และ เป็นสุภาพบุรุษ ทั้งเธอและเขาต่างรักกันและคบกันจนเกือบหนึ่งปี.......จนกระทั่งแพรวได้บอกเลิกเขา....เพราะว่าเหตุผลที่ฟังไม่ค่อยขึ้นเท่าไหร่ว่ายังไม่ต้องการใครตอนนี้ ชีวิตของเธอแบบสาวโสดเรียกเลยได้ว่าเพอร์เฟค เพราะมีหนุ่มๆมาขายขนมจีบได้ไม่เว้นแต่ละวัน แต่ไม่เคยมีใครที่จะถูกใจเธอเลยซักคน  ซึ่งอาจเป็นเพราะมาตราฐานที่สูงเกินไปของเธอ

จนเธอได้มาเจอเขา....โนเอล ผู้ชายที่แทบจะแตกต่างจากเธอในทุกๆอย่าง เขาเรียนไม่เก่ง ติด 5 อันดับท้ายของห้อง นิสัยก็ไม่ค่อยดี ชอบเกเรไปทั่ว จะมีดีก็แค่เล่นกีฬาได้สารพัดชนิดตั้งแต่เด็ก เคยเป็นตัวแทนจังหวัดตั้งแต่ป.2 จนตอนนี้ เขาเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลตัวจังหวัด นี่คงเป็นอย่างเดียวที่เขาเหนือกว่าแพรว เพราะแพรวไม่เคยคิดที่จะยุ่งกะกีฬาทุกชนิด...โดยเฉพาะกีฬาที่มีลูกบอล เธอกลัวลูกบอลเป็นที่สุด เขาเป็นคนร่าเริง พูดเยอะ และ พูดเสียงดัง ซึ่งก็ผิดกับแพรว ที่ไม่ค่อยกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดซักเท่าไหร่ เขากับเธอต่างกัน...เหมือนกันเส้นขนาน....

แต่ไม่รุ้ว่าเพราะอะไร มาตราฐานสูงๆที่แพรวตั้งไว้ ต้องมาละลายหายไปกับเด็กเกเรๆคนหนึ่งที่ชือ"โนเอล"



แต่ถ้าเธอรู้ว่า...วันหนึ่ง เค้าจะทิ้งเธอไป  ในวันนั้น เธอจะยังรักเขาอยุ่ไหม ถ้าเธอรุ้ว่า อีกไม่กี่วันที่กำลังจะมาถึง เค้าจะทำให้เธอเจ็บปวดใจที่สุดอย่างไม่มีสิ่งไหนมาเปรียบเทียบความเจ็บนี้ได้.......ในวันนั้น เธอยังจะเลือกรักเค้าไหม

เนื้อเรื่อง

เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นจากช่วงเวลาสั้นๆตอนปิดเทอมฤดูร้อน......หรือที่เราเรียกกันว่า SUMMER แพรวได้ลงเรียน SUMMER ที่โรงเรียนของเธอ เพื่อเตรียมความพร้อมเข้าสู่ชั้นเรียนในตอนเปิดเทอม และแน่นอนว่าโนเอลลงเรียนด้วย แต่ไม่เคยมีคาบไหนเลยที่ทั้งเขาและเธอได้เรียนด้วยกัน......จนกระทั่งวันหนึ่ง 'เสี่ยวป้อ' น้องชายของเพื่อนสนิทแพรว "นัตตี้" เข้ามาเรียนซัมเมอร์ นัตตี้ได้ฝากแพรวเลี้ยงน้อง เพราะตัวเธอเองจะไปลงเรียน SUMMER COURSE ที่ประเทศอังกฤษกับคณะของโรงเรียนอีกกลุ่มหนึ่ง

เสี่ยวป้อยังเด็กและยังไม่เคยห่างจากอกแม่  การมาเรียนซัมเมอร์ครั้งแรกของเค้าจึงเป็นเรื่องที่น่าหนักใจของบรรดาคุณครูและพี่ๆ เพราะแค่วันแรก ก็ร้องไห้จะกลับบ้านแล้ว จะมีก็แต่แพรวเท่านั้นที่สนิทกับน้องพอจะปลอบได้....ติดอยู่แต่อย่างเดียว แพรวเป็นผู้หญิง จึงไม่สามารถเข้าไปหาน้องในหอพักชายได้ แพรวมองไม่เห็นใครแล้ว นอกจากโนเอล เธอจึงฝากเสี่ยวป้อ น้องชายของนัตตี้ ไว้กับเขา.......

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความรู้สึกดีๆที่แพรวมีให้โนเอล

ทุกๆวัน แพรวและโนเอลจะต้องมาเล่นกับเสี่ยวป้อด้วยกัน จากเพื่อนที่คุ้นหน้า กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน โดยมี"บิว" เพื่อนสาวของทั้งสองอยู่ด้วย SUMMER จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งหลายๆอย่างในชีวิต และจุดเปลี่ยนหลายๆอย่างในชีวิต

แต่เมื่อเปิดเทอมมาถึง......สังคมของเราทั้งสองก็เปลี่ยนไป แพรว ก็เข้าไปอยู่รวมกลุ่มกับพวกเด็กเรียนและโนเอลก็อยู่กับเด็กผู้ชายอีกกลุ่มหนึ่ง  ความสนิทของเขาทั้งสองเริ่มจะลดน้อยลง แต่ในที่สุด โนเอลก็เข้ามา...มาหาแพรว....มาเล่นกับแพรว....และมาแกล้งแพรว  อย่างเช่น เอากระเป๋าแพรวไปซ่อน ให้แพรววิ่งหาจนเหนื่อย เดินมาใกล้ๆแล้วตีหัว ทำให้ผมหยักศกเล็กๆของแพรวยุ่งเหยิงเข้าไปอีก แกล้งแพรวต่างๆนาๆ
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมแพรวถึงชอบที่จะให้โนเอลแกล้ง เหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแพรวไปแล้ว วันไหนที่โนเอลไม่แกล้งแพรว เหมือนบางอย่างได้ขาดหายไป.....

เมื่อความรู้สึกดีๆที่แพรวมีให้โนเอลมันเลยเถิดเกินคำว่าเพื่อน  เธอจึงตัดสินใจบอกเรื่องของโนเอลให้บิวฟัง แต่คำตอบที่แพรวได้รับจากบิวคือ       "โนเอลเป็นแฟนกับพี่ปริ๊นเซสมาได้ปีกว่าๆแล้ว"

คำตอบที่ได้รับ มันทำให้แพรวช๊อคไปชั่วขณะ ในหัวของเธอมีความวุ่นวาย สับสน และ ไม่เข้าใจ วิ่งวนอยู่ไปทั่ว เธอสงสัย ว่าทำไมโนเอลต้องทำอย่างนี้ ในเมื่อไม่คิดที่จะจริงจังกับเธอ แล้วเขามาให้ความหวังเธอทำไม
เธอเจ็บ ที่รักโนเอลไปหมดแล้วทั้งหัวใจ และเธอรู้สึกเหมือนเป็นคนโง่ ที่ไม่เคยสงสัยว่าโนเอลและปริ๊นเซสเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่มันก็มีข่าวลือแบบนี้อยู่บ่อยๆ

เธอจึงตัดสินใจบอกเขาไปว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา....ผ่านทางการเขียนจดหมาย เธอบอกเล่าทุกความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา ว่าเธอเกลียดเขา เกีลยดเขามากๆที่เขาไม่ได้บอกว่าเขามีคนอื่นอยุ่แล้ว เกลียดเขาที่มาให้ความหวังเธอ เกลียดเขาพอๆกับรักเขา เธอบอกเขาไปว่าเธอรักเขาหมดทั้งหัวใจ เธอไม่เคยรักใครมากเท่าาเขา แต่เธอจะไม่ขอไปแย่งใคร หรือขอใครเป็นแฟนก่อนเด็ดขาด เธอถามเขาว่าเขาจะเลือกใคร ถ้าเขาเลือกพี่ปริ๊นเซส เธอจะเป็นคนไปเอง

และในวันนั้น หลังจากเธอส่งจดหมายไปแล้ว คำตอยที่เธอได้รับคือ"ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าแพรวอยู่ในฐานะอะไร แต่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะเปลี่ยนใจของเขาแล้ว ขอให้เขาได้รักแพรวข้างเดียวก็พอแล้ว แพรวไม่จำเป็นต้องรักเขา ขอร้อง...อย่าร้องไห้นะ เวลาแพรวร้องไห้เขาไม่สบายใจเลย อย่าร้องนะ เขาขอโทด"

ไม่น่าเชื่อ....ว่าคำแค่ไม่กี่คำ มันจะทำลายจิตใจกันได้ขนาดนี้ ขณะนั้น แพรวไม่มีความรู้สึกอะไรอีกต่อไป
แล้ว เธอทิ้งจดหมายที่โนเอลเขียนมาให้ลงพื้น แล้ววิ่งเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ ปล่อยให้ตัวเองอยู่กับน้ำตาและความเจ็บช้ำ เธอเพิ่งจะรู้สึกกับคำว่าอกหักก็วันนี้เอง มันเจ็บเหมือนมีใครกำลังจะฉีกหัวใจออกเป็นชิ้นๆอย่างไม่ปราณี