คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 2PM So Cute Lover
Chepter 1
รุ่นพี่หน้าหนู(หัวหน้าวงร่างไม่สูงมากนัก) “นี่ๆมาซ้อมเต้นกันดีกว่า อย่าขี้เกียจกันๆมาเร็วๆ”
เสียงท่านหัวหน้าดังมากทำให้อูยองที่กำลังเคลิ้มหลับสะดุ้งขึ้นมาพร้อมกับมีหน้าของคุณนี่เต็มๆหน้าของอูยอง
“พี่มามองผมนอนทำไมอ่าพี่” เอ๊ะหรือว่ามันจะรู้ว่าเราแอบชอบ -- --‘’
“มาไปซ้อมเต้นกันเถอะหน้าหนูเรียกแล้ว” “ได้คับพี่”
จังหว่ะที่ลุกนั้นอูยองด้วยความที่เพิ่งตื่นจากห่วงแห่งความฝันเฟื่อง และบวกกับไข้หวัด
ทำให้อูด้งน้อยหมดเรี่ยวหมดแรง “นายเป็นไรหรออูด้ง”
“ออ ไม่เป็นไรครับแค่มึนนิดๆ”
หน้าหนูร่างเล็ก “นายไม่สบายรึป่าวไปพักก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรคับผมไหวครับ”
แล้วทั้งหมดก็ซ้อมเต้นจนดึกดื่น
จึงทำให้อูด้งน้อยอ่อนเพลียเป็นอย่างมาก หน้าของด้งตอนนี้แดงมาก(เพราะไม่สบายตั้งแต่เมื่อคืนวานแล้ว)
ตัวร้อนวูบว๊าบ “อูยองนายไหวมั้ย” ทุกคนหันมามองที่ด้งและคุณนี่เพราะว่าคุณนี่หยุดซ้อมแล้วหันมาสนใจอูด้งแทน
“นายไปพักก่อนนะ” “พี่คุณนี่ไม่เป็นไรครับผมไหว” (เกรงใจเพื่อนทั้งวงเพราะเค้าจะเป็นตัวถ่วง)
แล้วอูด้งก็หมดสติไป ร่างสูง(สูงกว่าท่านหัวหน้าละกัน)กองลงที่พื้นห้องซ้อมเต้น
หัวหน้า “งั้นวันนี้เราพอแค่นี้ละกันเอ้าทุกคนไปพักผ่อนได้”
นิชคุณรีบอุ้มอูด้งไปที่โซฟา ด้วยความเป็นห่วงอูด้งมากนิชคุณไม่สนใจคนอื่นอีกต่อไปแล้ว
“พวกพี่ๆกลับไปที่อพาร์ตเม้นก่อนก็ได้นะครับ เด๋วผมให้อูด้งค่อยยังชั่วผมจะพากลับเองครับ”
ทุกคนในวง “เด๋วเรากลับพร้อมกันก็ได้”
ว่าแล้วนิชคุนก็รีบเอาผ้าเช็ดหน้าตนเองมาชุบน้ำอุ่นแล้วบิดหมาดมาเช็ดตัวอูด้ง
“พี่หน้าหนูครับ” (เรียกอย่างงี้จะช่วยดีมะเนี่ย) “มีไรหรอนิชคุณ” “ผมฝากอูด้งแปปนะคับ”
ว่าแล้วนิชคุณก็วิ่งออกไปจากห้องซ้อมเพื่อไปหาซื้อยาที่ร้านขายยยาไกล้ๆเพื่อเอายามาให้อูด้งน้อยกินเพื่อลดไข้
นิชคุณคิดในใจ “นายอย่าเพิ่งเป็นไรไปนะ”
นิชคุณวิ่งสุดแรงเกิดเพื่อหาซื้อยามาให้อูด้งน้อยของเขา
และแล้วก็มาถึงร้านยา “พี่ครับมียาลดไข้มั๊ยครับ” (ตอนนี้หน้านิชคุณกังวลเป็นอย่างมากพร้อมกับเหงี่อที่เต็มตัวเปียกโชก)
“ออ” “มีๆ เอาไปทำอะไรหรอ”(ถามโง่ๆก็เอาไปกินเพื่อลดไข้สิวะ)
“เท่าไหร่คับ” “2000 วอนคับ” นิชคุณล่วงในกระเป๋ามีอยู่ 10000วอนพอดี “ไม่ต้องทอนคับพี่”
แล้วนิชคุณก็รีบวิ่งออกจากร้านขายยา และวิ่งด้วยความเร็วมากเพื่อที่จะเอายาไปให้อูยอง
ขณะนั้นเองพี่หัวหน้าวงกำลังเก็บกระเป๋าอยู่นั้นเจอยาลดไข้ในกระเป๋วพอดี
(เพราะท่านหัวหน้าวงชอบเป็นหวัดบ่อยๆจึงพกติดตัวเอาไว้)
“อ้าวเราลืมไปเลยว่ามียาลดไข้อยู่ในกระเป๋า” จุนโฮก็บอกว่า”พี่ก็เอาไปให้อูยองกินก่อนดิพี่กว่านิชคุณจะมาอูยองจะได้ไข้
ลดลงบ้าง”
“เออใช่ๆ” น้องทั้งวงตอบเป็นเสียงเดียวกัน (เหมือนท่านหัวหน้าเป็นคนผิดไปเลย)
“อูยองนายกินยาก่อนนะเพื่อจะดีขึ้น” อูยองลุกขึ้นไม่ไหวท่านหัวหน้าจึงรีบประคองขึ้นมากินยา “ อ่านี่กินยาก่อนนะ “
อูยองลืมตาขึ้นมา ”อ่าวพี่หน้าหนู เอ็ย!!” (กูจะช่วยมันดีมะเนี่ยเรียกสะ หน้าหนู)
ด้วยความที่เป็นท่านหัวหน้าสปิริทแรงกล้า
จึงให้อูยองทานยา อูยองบอกอย่างเสียงเบาๆ “ผมขอบคุณพี่มากนะครับ พี่เป็นห่วงผมหรอ “ หัวหน้าอึ้ง “ บ้าสิ”
“นายก็คือน้องชายเฉยๆ” (หน้าของท่านหัวหน้าเริ่มแดง) เลือดเริ่มขึ้นหน้าครับ หน้าร้อนมากเลยตอนนี้แทบไหม้
อูยองอมยิ้มแล้วบอกว่า” ผมขอขอบคุณพี่มากจริงๆคับ “
ทั้งวงมองมาที่อูด้งกับท่านหน้าหนู (กำลังสวีทกันเลย) กร๊าก!!
ตอนนี้อูด้งเริ่มชอบท่านหัวหน้าแล้วทั้งๆที่ในใจก็ชอบพี่นิชคุณแต่ไม่กล้าบอกออกไป
ส่วนพี่นิชคุณก็ไม่กล้าบอกอูด้งเหมือนกัน
ขณะนั้นเองนิชคุณก็เปิดประตูเข้ามา ทุกคนมองที่ประตูเพราะนิชคุณอยู่ในสภาพเหงื่อเต็มตัวไปหมด
“อูยองชั้นไปซื้อยามาให้แล้ว”
ภาพที่นิชคุณเห็น คือ ท่านหน้าหนู(ไอ้หน้าหนู)มันกำลังเอาอูยองมาป้อนยาเป็นภาพที่บาดตาบาดใจมาก
นิชคุณนิ่งไปพักใหญ่ “พี่(หน้าหนู)คับยามาแล้ว”
“ออไม่เป็นไรแล้วแหละพี่เพิ่งหายาในกระเป๋าของพี่เจออ่า พี่ให้อูยองกินยาแล้วแหละ”
(แล้วกูจะวิ่งไปไมวะเนี่ย)
“ออครับ” นิชคุณคิดในใจ คืนปล่อยไว้อย่างงี้ไม่ได้แระไม่ได้การละ
เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้วไม่เช่นนั้นท่านลีด (ไอ้หน้าหนู)เอาไปกินแน่ๆเลย อูด้งน้อย ToT
แล้วด้วยที่ท่านหัวหน้าสปิริทแรงกล้า จึงเอาอูด้งขึ้นหลังกลับอพาร์ทเม้น
ตอนกลับนั้นเองทำให้คุณนี่เห็นภาพบาดตาบาดใจมาก ภาพที่เห็นคือ
ท่านหน้าหนูมีอูด้งน้อยๆอยู่บนหลัง อูด้งแก้มยุ้ยน่ารัก แก้มอมชมพู
พอกลับไปถึงท่านหน้าหนูก็จัดแจงเอาอูด้งน้อยไปส่งที่ห้องนอน
เพื่อนในวงทั้งหมดบอกว่า” พี่เป็นห่วงแต่ด้งน้อยคนเดียวเลยนะ “ (แอบน้อยใจทั้งวง)
หน้าหนูหน้าแดงอีกครั้ง “อะไรชั้นก็แค่ทำหน้าที่ของหัวหน้าวงต่างหาก”
ตอนนี้นิชคุณหน้าตาไม่ค่อยพอใจไอ้หน้าหนูมากนัก
แล้วท่าหัวหน้าขอเอาด้งไปนอนในห้องแล้วเดินออกมาเพื่อกินข้าว
นิชคุณจึงรีบเข้านอน(ซึ่งห้องนั้นนิชคุณนอนกับอูด้งน้อย)
แล้วนิชคุณก็เดินเข้าไปในห้อง เจอร่างเล็ก นอนบนเตียง จึงเดินเข้าไปไกล้ๆแล้วก้มลงที่แก้มของอูด้งน้อย
แล้วบรรจงหันหน้าลงไปแล้วกระซิบข้างหูว่า “เรารักนายนะ” แล้วก็บรรจงหอมแก้มไปหนึ่งที
ตอนนั้นอูด้งได้ยินทุกคำพูดแต่ว่าไม่อยากลืมตาเพราะว่าเขิลพี่คุณนี่มากที่มาหอมแก้ม
แล้วทั้งคู่ก็หลับไปทั้งๆที่ทั้งสองยังไม่ได้กินอะไรเลย
เสียงหมาเห่าทำให้นิชคุณตื่นขึ้นมา แล้วหันไปมองที่เตียงของอูยอง
อูยองหายไปจากที่นอน คุณนี่พยายามมองหาแต่ก็ไม่เจอ
ขณะที่ไก่ยังไม่ตื่น(แต่หมาตื่นแล้ว - -“ ) อูด้งกำลังงุ่นง่านกับการทำอาหาร (เพื่อกินเองคนเดียว ^ ^’แอบลงมาทำ ) อยู่ใน
ห้องครัวเพราะว่าเมื่อคืนยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย
ตึ๊ง ๆ ๆ ๆ เสียงคุณนี่วิ่งออกมาจากห้องนอน (แบบรุนแรงมากมาย)ตามกลิ่นของอาหารลงมา
“อูยองงงง!!” คุณนี่ตะโกนเรียกหา
“จุ๊ๆ อย่าดังสิพี่ เด๋วคนอื่นตื่นหมด” (ลืมบอกไปตอนนั้นยังตีห้าอยู่)
“ก็ลงมาตามอ่าดิ นายหายดีแล้วหรอ” “ออดีขึ้นแล้วหล่ะครับ”
“พี่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็นหน้านายเลยเป็นห่วงที่รัก” คุณนี่เผลอหลุดปาก โฮ๊ก!!
ด้งหน้าแดงไปครู่ใหญ่ พร้อมกับทัพพีที่คนบะหมี่อยู่หล่นลงที่พื้น
พี่คุณก็เดินเข้ามาทางด้านหลังหยิบทัพพีที่พื้นขึ้นมา แล้วยื่นให้ทางด้านหลังของอูด้ง (และตอนนี้ก็อยู่ในท่าโอบกันอยู่ จาก
ทางด้านหลังเหมือนในหนังน้ำเน่านั่นแหละ) อูด้งยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก อูด้งพยายามหลบ(ก็ไม่เคยมีคัยมาโอบหลังนิหว่า)
พี่คุณก็รู้ว่าด้งอาย “นายเป็นไร ไม่ต้องอายหรอกมีแค่เราสองคนเอง”
“นายทำตามจัยนายเองบ้างก็ได้ ฟังเสียงหัวใจของนายว่ามันเป็นอย่างไร”
“เหมือนพี่ พี่คิดกับนายมากว่าพี่น้อง” (ยิ่งทำให้อูด้งแอบยิ้มมุมปาก)
“พี่รักด้งนะ” พอด้งได้ยินคำนั้นด้งเงียบไปพักใหญ่ ....................... “ พี่รักผมจริงๆหรอ”(ต้องเล่นตัวๆ)
และด้งก็หันหลังกลับมาตอนนี้หน้าทั้งสองมาไกล้กัน
“พี่เมื่อคืนผมรู้ทุกๆอย่างที่พี่พูดกับผมนะ”
พี่คุณนี่นิ่งไปสักพัก พร้อมทั้งมองหน้าอูด้งน้อย
“พี่คุณจะทำอะไรอ่า” คุณนี่บรรจงจูบอูยองอย่างละเมียดละมัย................................................ที่ริมฝีปากอมชมพู
อูยองตัวแข็ง และก็ค่อยๆหลับตาลง
“อูยองตอนนี้นายหาคำตอบของนายได้รึยัง” (โอ๊ย!! ถ้าหาไม่ได้ก็บ้าแล้ว) อยากจะบอกใจจะขาดรอนๆ
“ผมอยากให้มันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ผมไม่กล้าที่จะบอกพี่ก็เท่านั้น” พูดด้วยน้ำเสียงที่เขิลอาย
(ทุกทีทะเล้นจะตาย ตกม้าตายก็ตอนนี้แหละ)
“ผมแอบมองพี่ อยู่ห่างๆแต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรให้พี่รู้ว่าผมคิดอย่างไรกับพี่”
“แต่ตอนนี้พี่รู้แค่ว่าพี่รักนายคนเดียว นะอูยอง” นิชคุณรีบพูดแทรกขึ้นมา
อูยองก้มหน้าลงเพราะว่าอายไม่อยากไห้พี่คุณเห็นว่ากำลังเขิลอย่างแรง
พี่คุณเอาสองมือจับที่แก้มอันน่าหยิกของด้งเงยหน้าขึ้น
“พี่รักนายนะ” แล้วก็จูบที่หน้าผากอย่างเบาๆ
อูด้งหน้าแดงมาก
เด๋วมาต่อให้นะครับ
ความคิดเห็น