ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ที่ที่เรานัดพบ
แฮก แฮก
คุโด้ ชินอิจิ วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในสวนสนุก มิลาเคิลแลนด์ นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่รู้สึกตื่นเต้น แบบนี้ เสียงหัวใจที่เต้นรัว เม็ดเหงื่อที่ผุดไหลไปทั่วทั้งหน้า
“โจทย์ของวันนี้ก็คือ ที่ที่ สัมผัสท้องฟ้าถึง มีเสียงกรีดร้องและรอยยิ้ม มีทั้งผีและนางฟ้า ฉันจะรอนายอยู่บนสวรรค์นะ จนถึงเที่ยงคืนแค่นั้นนะ คุโด้”
ที่ง่ายต่อการค้นหาแบบนี้นายใช้สมองส่วนไหนคิดกันจะ เจ้าจอมโจรคิด
ที่ๆที่มีเสียงกรีดร้อง จากเครื่องเล่นสยอง
มีเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจาก เครื่องเล่นเด็ก
มีผี มาจากบ้านผีสิง
มีนางฟ้า สวนสนุกมีนายฟ้าแทบจะทุกๆที่ ขาดก็แค่ สัมผัสท้องฟ้า และรอบสวรรค์งั้นเหรอ
ชินอิจิยิ้มบาง
"รู้แล้วละน่า ที่ตรงนั้นก็คือ"
เงาสีดำทาบทับอยู่ตรงกลางของเครื่องเล่นชิงช้าสวรรค์ คุโรบะ ไคโต ยืนอยู่ตรงกลางของชิงช้าสวรรค์ลอยตัวอยู่นอกกระเช้าเขาส่งรอยยิ้มบางๆ ผายมือเชื่อเชิญให้ชินอิจิ เดิน
เข้าหา ชิงช้าสวรรค์หยุดการเคลื่นไหว กระเช้าอันหนึ่งถูกดีดให้เปิดออก ชินอิจิเดินเข้าไปนั่งพร้อมกับจ้องเขม็งไอ้ตัวห้อยโหนอยู่ด้านนอกกระเช้านั้นอย่างหมั่นใส้นิดๆ
เมื่อชิงช้าหมุนไปจนถึงจุดสูงสุด คิดก็ลอยเข้ามาเกิดประตูเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามของชินอิจิ
"ไคโตะอยู่ไหน"
ชินอิจิตะคอกถามพร้อมๆกับชิงช้าที่หยุดกึก
"รู้มัย แค่ฉันกดรีโมตท์นี้ ชิงช้านี้จะหมุนด้วยความเร็วอย่างที่นายคาดไม่ถึง บางทีนายอาจจะหลุดออกนอกวงโคจรโลก"
"อย่ามาตลกน่า"
ชินอิจิจ้องเขม็ง
"เลิกแกล้งทำเป็นหงุดหงิดหน่อยเลยน่า ดูก็รู้ว่านายคิดถึงฉัน คุโด้"
"ใครมันจะไปคิดถึงแกกันเล่่าว๊ะ ไอ้จอมโจรคิด"
"กับนาย นายเรียกฉันว่าคิสสสสสสสสสสสได้นะ เพื่อความสนิดสนมหนะ"
"ใครมันจะไปเรียกแกแบบนั้นกันว๊ะ"
"เอางี้นะ ถ้านายนั่งชิงช้านี้กับฉันครบสามรอบโดยที่นายไม่ทำหน้าบึ้งฉันจะบอกที่อยู่ของเด็กนั้น ตกลงมันย"
"แค่นั่งงั้นเหรอ" ชินอิจินิ้วหน้า นายต้องการอะไรกันแน่
"ใช่แค่นั่งเริ่มละนะ"
คิดกดรีโมท ชิงช้าสวรรค์เริ่มหมุนอีกครั้ง ชินอิจิจ้องมองคิด ราวกับสังเกตุการณ์
"ทำไมนายต้องขโมยตัวเด็ก นายขโมยแต่สิ่งของล้ำค่าไม่ใช่เลย"
"อะไรที่เป็นของนาย กับฉันมันก็ มีค่าทั้งนั้นเหระ"
"งั้นหวังว่านายคงไม่ขโมย กางเกงใน หรือบ็อกเซอร์อะไรทำนองนั้น
" 555"
ทั้งคู่หัวเราะเบาๆ นี้เป็นครั้งแรกรึไงนะที่ ทั้งคู่รู้สึกว่า บางที หากพวกเค้าได้คุยกัน บางที พวกเค้าอาจเป็นเพื่อนที่สนิดกันก็ไ้ด้
"นายเป็นใครกันแน่"
ชินอิจิเริ่มตั้งคำถาม
"ถ้าฉันตอบคำถามนายด้วยความจริง นายจะซื่อสัตย์กับคำตอบเหมือนกันใช่มัย"
"สลับกันถามงั้นเหรอ เอาสิ"
"ฉันคือจอมโจรคิด โจรที่หล่อ และรวยมาก เจ้าเสน่ห์ และ ดูดีในชุดขาว"
"สาบานว่านั้นคือคำตอบของคนปกติ ไม่ใช่โรคจิต" ชินอิจิส่ายหน้า เขารู้อยู่แล้วยังไงก็ไม่มีทางได้รับคำตอบจริงๆอยู่ดี
"แต่อย่างน้อยฉันก็จริงใจในการตอบนะ ไม่โกหกด้วย"
คิดยิ้มเจ้าเลห์
"นั้นคือคำตอบของพวกหลงตัวงเองสินะ" ชินอิจิยิ้ม
"แต่นายก็ชอบใช่มัยละ ตาฉันถามนายบ้าง นายกับเจ้าเหนอนั้นเป็นคนรักกันจริงเหรอ"
"เขามีชื่อและเขาชื่อฮัตโตริ และเราเป็นเเค่เพื่อนกัน"
" แต่ท่าทางไอ้หมอนั้นไม่ได้คิดกับนายแค่เพื่อน"
"นี้คือคำถามข้อที่สองของนายสินะ " ชินอิจิยิ้ม
"เขาใจดีและใส่ใจฉันเสมอ เพราะเราจริงใจต่อกันไงละ"
"ขอดูหน้านายใต้่หน้ากากนั้นได้ไหม" ชินอิจิจ้องหน้าจริงจัง
"ไม่" คิดตอบยิ้มบาง
"คำถามข้อสุดท้ายนายจะถามก่อน
ไหม"
"ใช่ นายหมดสิทธิ์ถามแล้วนะคุโด้ชินอิจิ"
"ฮ่อว่าไงนะ ไอ้เวนนี้"
"ฮะฮะฮ่า คำถามของฉันก็คือ จูบได้รึเปล่า แต่เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเค้าถามกันหรอกเนอะ"
คิสพูดพร้อมกับโน้มหน้าเข้าหาชินอิจิ ริมฝีปากบางถูกบดเบาๆ รอยจูบทื่อ่อนโยน ชินอิจิเผลอหลับตาเบาๆ นี้มันอะไรกันทันทีที่เผลอนึกได้ว่าจะรับตาเสนอหน้าให้มันจูบทำไม คิดก็โผล่ออกไปอยู่นอกกระเช้ารอยยิ้มกว้างแต้มเต็มใบหน้า
"ไอ้่โจร"
ชินอิจิตะโกนด่า
"เด็กนั้นรอนายอยู่ที่บ้านแล้วละ แล้วเรื่องที่ขอดูหน้าฉันใต้หน้ากากนี้คำตอบคือได้สิ"
คิดพูดพร้อมกับถอดหน้ากากออก แต่แสงจันทร์ที่อยู่ข้างหลังเค้าก็ยังคงบัดบังใบหน้าที่แท้จริงเอาไว้ได้อยู่ดี ดูราวกับว่านายมีปีกที่จะบิดหนีจากความจริงได้ยังไงยังงั้นเลยนะ คิด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"พี่ชินอิจิไปไหนมาเหรอคร๊าบบบบบ"
ไคโตะที่อยู่ในชุดนอนสะลึมสะลือลุกขึ้น
"พอดีพี่ไปข้างนอกมานิดหน่อย นอนต่อเถอะดึกมากแล้ว"
ไคโตะทิ้งตัวนอนอย่างว่าง่าย ชินอิจิดึงผ้าห่มคลุมให้พร้อมกับลูบหัวเบาๆ
" วันนี้ยังไม่ได้จุ๊บๆเลยนะครับ"
"ผันดีนะไคโตะ"
ชินอิจิก้มลงจุบไคโตะที่หน้าผาก ปิดไฟที่โคมหัวเตียง และเดินออกมานอกระเบียง ทำไมคนอย่างนายถึงทิ้งปริศนาง่ายเอาไว้ราวกับดูถูกฉันยังไงยังงั้น หรือเพราะนายคิดว่าฉันไม่คู่ควรจะเป็นคู่แข่งนายงั้นเหรอ น่าเจ็บใจนัก
"ทำไมฉันต้องทิ้งปริศนายากไให้นายแก้ตอนที่ฉันอยากจะอยู่กับนายเร็วๆด้วยละ"
ไคโตะมองชินอิจิจากด้านหลัง ตอนที่นยายมองมาที่ฉันนายรู้สึกเหมือนกันบ้างไหมนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น