ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ผู้ชายที่ไม่แตกต่าง
“ถ้าฉันจูบนายฉันจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์หรือเปล่าไคโตะ”
“เป็นผู้ใหญ่ที่เอาแต่ขี้อ่อนกว่าเด็กๆซะอีกนะนาย”
ไคโตะพูดพร้อมกับแนบริมฝีปากลงบนปากบางๆน้น ถ้าตอนนี้ฉันคือจอมโจรคิด นายจะยังยินดีรับจูบนี้หรือเปล่าคุโด้
“เอ๋”
ชินอิจิกระพริบตาปริบๆ เมื่อรู้สึกว่าถูกจ้องมองและ เมื่อลืมตาตื่นกลับเจอะกับโคนันที่ยืนจ้องกลับมา
“หวัดดี คุโด้ชินอิจิ”
ไคโตะทักทายพร้อมกับส่งยิ้มหวานในแบบที่โคนันตัวจริงไม่มีทางทำได้แน่ๆ
“ไม่จริงอะ”
ชินอิจิสำรวจร่างกายของตัวเองอย่างเยือกเย็น ไม่มีนักสืบที่ไหนร้องจ๊าก แล้วตกใจจนเสียเรื่องหรอกน่า
“คิดว่าจะหลอกฉันได้เหรอ คิด”
ชินอิจิพูดพร้อมกับปาหมอนใส่ร่างเล็กที่ปลายเตียงและกระโดนลงจากเตียงเตรียมพร้อมที่จะสู้
“อะ แง้..... ฮือ ฮือ”
คุโรบะแกล้งร้องไห้จ๊ากเสียงดัง ทำเอาคนที่มองอยู่ถึงกับเหวอ
“พี่ชินอิจิแกล้งโผมมมมมม ฮือ ฮือ”
“เอ๋”
“นายเป็นใครกัน”
“ผม.ฮือ ชื่อ คุโรบะคร๊าบบบบบ” TOT (แกจะแกล้งสะอึกสะอื้นทำซากอะไรอะคิด)
“เด็กคนที่คุณแม่ให้รับฝากไว้ช่วงซัมเมอร์นะเหรอ” (คนที่โทรมาก็ฉันเองนี้เหรอเฟ่ย 555+ เจ้านักสืบโง่)
“หงึกหงึก”
“โอ๋ คุโรบะ พี่ขอโทษนะ” ชินอิจิพูดพร้อมกับอุ่มร่างเล็กมาแนบอก กลิ่นหอมอ่อนๆชวนเคลิ้มนี้มันอะไรนะ คุโรบะซุกหน้าเข้ากับอกบางนั้นพร้อมกับสูดกลิ่นหอมเข้าปอด ทำไมฉันไม่เคยรู้ว่าชินอิจิตัวหอมขนาดนี้นะ (ปกติก็เป็นหนุ่มเนื้อหอมนี่หว่า)
“นายชื่อไคโตะสินะ”
“คะ.. ครับ”
“งั้นจากนี้ไปฝากตัวด้วยนะ ไคโตะคุง”
“แน่นอน ชินจัง” ไคโตะพูดพร้อมกับลูบผมสีช็อกโกแลตนั้นอย่างเอ็นดู 555+
“อืม..... พี่มีเรื่องอยากคุยกับนายตั้งหลายเรื่อง แต่วันนี้ยังง่วงอยู่เลย ไปนอนกันเถอะ”
ชินอิจิวางร่างเล็กลงที่นอนข้างๆตัวพร้อมกับกระชับกอดให้แน่นขึ้น
“เฮ้พี่ชินอิจิ แบบนี้มันอึดอัดนะ”
“ก็นอนคนเดียวมันเหงา จนนอนไม่หลับนี่น่า ฮัตโตริก็ไม่อยู่ด้วย ผู้ชายเข้าไม่หยุมหยิบเรื่องพวกนี้หรอก นอนเถอะน่า น้า......” //// >O<
ก็รู้สึกดีอยู่หรอกนะที่ได้นอนอยู่ข้างๆนาย ถ้ากอดแน่นๆกจะไม่โดดเดี่ยวสินะ.... คุโรบะวางริมฝีปากอยู่บนอกเสื้อนั้นอย่างแผ่วเบา พรุ่งนี้ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วฉันกลายเป็นคิด นายจะยังใจดีอยู่อีกรึเปล่า ชินจัง
จบตอนที่ 1 คะ รบกวนติชมกัยดด้วยคะ
จบตอนที่ 1 คะ รบกวนติชมกัยดด้วยคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น